Þjóðviljinn - 27.06.1986, Page 8

Áleitin hugmynd
En hvað með nám og atvinnu-
mennsku í listinni?
Humm, heyrist í hópnum og
þau líta vandræðilega hvert á
annað. Hér er sýnilega hreyft við-
kvæmu máli. Þau jánka því öli,
að atvinnumennskan hafi oftlega
freistað þeirra. Hugmyndin nán-
ast ásótt þau. Marianne hefur,
einsog áður segir, leyst þetta
þannig að hún hyggst hafa
leiklistarkennslu að atvinnu, en
vera áhugaleikari meðfram.
Annelie er nú í leiklistarskóla
hálfan daginn, en vinnur á
sjúkrahúsi hinn helminginn. Hún
gerir ráð fyrir því að halda sig við
áhugamennskuna og halda áfram
á sjúkrahúsinu. Thomas, Henrik
og Gryn eru greinilega enn tví-
stígandi, en Vár hefur tekið
ákvörðun.
Ég hef verið í leiklistarháskól-
anum í Gautaborg í eitt ár og ætla
að athuga með skólann í Dan-
mörku að ári. Raunar hefur
skólinn hér hvarflað að mér síð-
ustu daga, því þið eruð svo miklu
líkari okkur en Skandínavar. En
ég kann ekkert í íslenskunni.
En hvaða verk eru það sem þau
eru að leika í?
Annelie: Leikritið okkar heitir
Dauði Baldurs og hefnd Loka, og
er eftir sænska rithöfundinn
Björn Söderbach. Verkið byggir
á frásögn Eddukvæða um einmitt
þetta, dauða Baldurs og hefnd
Loka. Ef við eigum að tilgreina
einhvern skýrt afmarkaðan boð-
skap, þá væri það sennilega friður
í víðtækri merkingu þess orðs.
Að mála lífið
Nú heyrist það gjarnan, í það
minnsta á íslandi, að þið Svíar
séuð alltaf að mála skrattann á
vegginn, veltandi ykkur uppúr
vandamálum. Gjarnan fylgir sú
röksemd, að nóg sé af vandamál-
unum fyrir, þó ekki sé verið að
semja leikrit, kvikmyndir og
bœkur um þau líka. Hvað segið
þið við þessu?
Marianne: Listin má aldrei
vera innihaldslaus, þá er hún eng-
in list. Hún á að glíma við vanda,
leita lausna, vekja til umhugs-
unar.
Vár: Þú aðskilur ekki lífið og
listina. Til þess er jú listin, að
takast á við flókinn veruleika.
Segja sögu, sýna hluti frá nýjum
sjónarhól.
Thomas: En það er heldur ekk-
ert að því að skemmta áhorfend-
um. Jafnvel þó tilgangurinn sé
aðeins að skemmta þeim. Boð-
skapurinn: Hlægið og njótið
þess! Best er þó þegar þetta
tvennt er sameinað, kímnin og
ádeilan.
Henrik: Það sem mér finnst
jákvæðast við leikhúsið, er þegar
því tekst að vekja umræðu, með
því að sýna hlutina frá mörgum
sjónarhornum og krefja áhorf-
andann svara við erfiðum spum-
ingum.
Nú voruð þið að sjá dönsku
sýninguna. Hvernig fannst ykk-
ur?
Vár: í hreinskilni sagt, fannst
mér hún of yfirborðskennd og of
löng. En þau hafa kímnigáfu
meiri en margir aðrir, og það er
mikils um vert.
Gry: Einmitt! Kímnigáfa á
réttum stað og hana frumlega.
Leikurinn var líka ágætur.
En hvað geta Danirnir sagt
okkur um sýninguna?
„ Við unnum þetta stykki í hóp-
vinnu og sóttum atburðarásina í
sögu af dönskum kóngi á 13. öld.
Mestmegnis er þetta auðvitað
grín. Það er ekkert talað í verk-
inu, en tónlist er óspart notuð,
bæði ný og gömul. Maður myndi
sjálfsagt kalla þetta farsa, en það
er engu að síður ádeila í verkinu,
þó hún sé kannski sett skör lægra
gríninu.“
Um framlag Norðmanna hafði
Gry þetta að segja:
„Leikritið fjallar um þræla í
Noregi, þá er þrælahald var
bannað. Afnám þrælahalds olli
þrælum vanda í stað þess að
leysa. Þeir höfðu alltaf verið
þrælar, þekktu ekkert annað og
þegar þeir fengu frelsi, var eng-
inn lengur til að gefa þeim mat.
Þeir máttu ekki veiða sér til
matar og þeir áttu ekkert land að
yrkja. Þeir voru utangarðs."
Kærleikur
og mannfólkið
Vár: „í lýsing“, er eftir fær-
eyska skáldið Regin Djurhuus
Paturson og er eiginlega tilrauna-
leikhús. í það minnsta fyrir okk-
ur. Það hefst á því að landið og
hafið (sem eru persónugerð) fara
að deila um tvo steina. Svo
blandast fleiri og fleiri inní deil-
una og hver hefur sína skoðun.
Auðvitað fer allt í bál og brand,
en allan tímann er Kærleikurinn
(sem hún leikur sjálf) að reyna að
ganga á milli og fá fólkið til að.
leysa vandann með kærleika - í
bræðralagi. En hann er alltaf rek-
inn í burtu og þegar líða tekur á,
sér fólk hann ekki lengur. Loks
gefst hann upp, brotnar saman,
en þá tekur fókið loksins eftir
honum. En sagan endurtekur
sig...
A þessum síðustu og verstu
hefur verið mikil umræða um
myndbandavæðinguuna.
Hvað haldið þið, mun mynd-
>
„Norðmenn og
Færeyingar hafa
löngum verið
byrðiáherðum
okkar Dana,“ en
þó þeir létu gossa,
eru Svíarnir alltaf
reiðubúnirað
verja granna sína
og frændurfalli.
bandið sigra leikhúsið?
Henrik: Nei. Auðvitað er
miklu þægilegra að geta séð allt
heima í stofu, en samt fer fólk í
leikhús og samt er fólk sem vill
leika í leikhúsi. Myndbandið
dregur kannski úr áhuga, en
drepur hann aldrei.
Myndbandið tekur líka nær
einvörðungu fra kvikmyndinni
áhorfendur, bætir Marianne við.
íslendingar
indælir
Og hvernig líkar ykkur hér á
hátíðinni?
Gry: Mjög vel. Hún ver vel
skipulögð, fólkið er skemmtilegt,
bæði gestirnir og íslendingar al-
mennt. Og sé þetta borið saman
við síðustu hátíð sem ég var á, í
Finnlandi fyrir ári, er þessi stór-
kostleg.
Annelie og Marian taka í sama
streng og lofa leiðsögumanninn
sinn, hana Kristínu, uppí hástert.
„Það skiptir engu hvað það er,
hún reddar öllu,“ segja þær. Það
er helst að menn kvarti undan
því, að það sé lítill tími til að
skoða landið og kynnast fólki, því
dagskráin sé svo þétt. Öll eru þau
sammála um að íslendingar séu
indælt og einkar vingjarnlegt
fólk. Thomas nefnir hina sér-
stæðu íslensku húsagerðarlist og
blm. sver samstundis af sér þau
mistök. Það líður að lokum við-
talsins og við vörpum að lokum
fram sígildri spurningu: Hvað
þeim finnist um landið?
Gry: Við höfum nú haft lítinn
tíma til að skoða það. Rétt að
maður nái að stökkva útúr rút-
unni, taka eina mynd og svo uppí
aftur og af stað.
Henrik: „Við höfum séð meira
af landinu. Við keyrðum frá
Seyðisfirði til Reykjavíkur og
það get ég sagt ykkur öllum, að
þetta land er ótrúlega, gasalega
flott!“ Og með þessum Salóm-
onsdóm lýkur viðtalinu, enda
garnir viðmælenda okkar farnar
að gaula fyrir löngu og aðeins
hálftími í næstu leiksýningu.
-Hhjv.
Vinsældalistar Þjóðviljans
FellaheUir
1. Funny how love is - Fine young Cannibals
2. Blue- Fine young Cannibals
3. Suspicious Minds- Fine young Cannibals
4. Holding back the years - Simply Red
5. Dance with me- Alphaville
6. Jeany- Falco
7. Lesson in love - Level 42
8. Bad boy- Dan Harrow
9. Invisible touch - Genesis
10. Shine- Mike Oldfield
Grammiö
1. (-) The Smiths - The Queen is dead
2. (1) Megas- Megas allur
3. (3) Fine young Cannibals- F.Y.C.
4. (-) Easterhouse - Contenders
5. (2) The Smiths- Bigmouth strikes again
6. (-) Cure- The Singles
7. (6) Simply Red- Picture Book
8. (7) New Order- Shellshock
9. (8) Lou Reed- Mistral
10. (5) Easterhouse- Inspiration
Rás 2
1. (1) Re-sett-ten - Danska fótboltalandsliöið
2. (4) Funny how love is- Fine young Cannibals
3. (2) Svart hvíta hetjan mín - Dúkkulísur
4. (3) Lessons in love Level 42
5. (6) Spirit in the sky - DR and the Medics
6. (14) Blue- Fine young Cannibals
7. (5) Holding back the years- Simply Red
8. (10) When tomorrow comes Eurythmics
9. (19) Dreams- Van Halen
10. (-) Atlantis is coming- Modern talking