Þjóðviljinn - 14.06.1987, Blaðsíða 5

Sunnudagur 14. Júní 1987 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 5
Ólympíuhlaup
10 km
Sigi Held skríður upp úr skurðin-
um eftir að hafa náð í boltann.
Nær hann að rífa liðið upp fyrir
næsta landsleik eða verða okkar
menn aftur skotnir í kaf?
Fyrir almenning
Laugardaginn 20. júní kl. 1630
Fyrstu 1000 í mark fá áritað skjal frá forseta alþ|óða
Olympiunefndarinnar J.A.Samaranch, og stuttermabol.
Dregið verður um20 pöraf adidas hlaupaskóm.
Hlaupiðhefst og því lýkur, á frjálsiþróttavellinum Laugardal,
í tengslum við Flugleiðamót FRÍ.
Skráning hefst 17. júni í Hljómskálagarðinum,
og síðan í Iþróttamiðstöðinni Laugardal fram að hlaupi.
W
Frjálsiþróttasamband íslands Olympiunefnd Islands Trimmnefnd ÍSi
einhvern sinn slakasta landsleik
frá upphafi og komst aldrei í takt
við leikinn. Það má segja að bar-
áttugleði hans og kraftur nýtist
ekki sem skyldi í stöðu aftasta
manns, Gunnar er fyrst og fremst
vinnuþjarkur sem á meira heima
á miðjunni. Guðni Bergsson hef-
ur lengi lofað góðu og stóð sig vel
með ólympíulandsliðinu í vor.
Kærulaus á köflum, en hann hef-
ur hraðann, tæknina og útsjónar-
semina sem þarf til að skila stöðu
aftasta varnarmanns á fullkom-
inn hátt.
Sævar Jónsson og Ágúst Már
Jónsson hljóta að teljast áfram
fyrstu kandídatar í hinar tvær
varnarstöðurnar. Báðir dekkuðu
illa í leiknum og voru daufari en
oftast áður. Þeir geta mikið bet-
ur, Sævar er orðinn einn okkar
reyndasti leikmaður og Ágúst
Már hefur vaxið með vandanum.
í stöðu varnartengiliðs fyrir
miðju koma sterkast til greina
Ómar Torfason og Gunnar Gísla-
son. Ómar hefur átt jafna og
góða landsleiki í þessari stöðu en
á alltaf í erfiðleikum með að skila
boltanum nógu vel frá sér. Hann
er gæddur þeim eiginleika að geta
birst fyrirvaralaust í fremstu víg-
línu, eins og í dauðafærinu gegn
Austur-Þjóðverjum. Gunnar
gæti hinsvegar gert tilkall til
stöðunnar með góðri frammi-
stöðu í Noregi í sumar.
Kanttengiliðir hafa verið Atli
Eðvaldsson og Sigurður Jónsson.
Atli ætti að vera áfram á sínum
stað, en samt gætu breytingar á
miðjunni jafnvel kostað sjálfan
fyrirliðann sæti sitt. Þó Sigurður
hafi leikið mjög vel hægra megin
nýtist hann örugglega betur innar
á miðjunni. Kandídat hægra
megin gæti verið Pétur Arnþórs-
son.
Byggt upp kringum
Arnór og Sigurð?
í hinar tvær tengiliðastöðurnar
er um margt að velja. í þær koma
helst til greina Ásgeir Sigurvins-
son, Arnór Guðjohnsen, Sigurð-
ur Jónsson og Ragnar Margeirs-
son. Margir eru á þeirri skoðun
að þegar litið sé til framtíðar ætti
að byggja upp í kringum Arnór
og Sigurð. Ásgeir er hinsvegar
alltaf góður bónus fyrir liðið, og
það kæmi jafnvel til greina að
setja hann í stöðu Atla, og færa
þá Atla yfir á hægri vænginn. Ás-
geir er að sjálfsögðu meiri sókn-
armaður en varnarmaður og það
gæti reynst tvíeggjað að stilla
honum þarna upp, en ég hef trú á
að hann gæti skilað góðu hlut-
verki í þessari stöðu. Arnór ætti
að leika á miðjunni, það er hans
staða hjá Anderlecht og þar kem-
ur snilli hans án efa að bestum
notum. Ragnar hefur átt góða
leiki á miðjunni fyrr í keppninni
en hann hefur samt verið betur
þekktur fyrir hæfileika sína sem
framherji.
Fjölmargir um
framherjastöðurnar
Um framherjastöðurnar geta
margir bitist - Árnór og Ragnar,
Pétur Pétursson, Lárus Guð-
mundsson og Sigurður Grétars-
son, auk Guðmundanna, Torfa-
sonar og Steinssonar. Þrátt fyrir
að þetta séu allt góðir einstak-
lingar og marksæknir með sínum
félagsliðum hafa allir átt erfitt
uppdráttar í landsieikjum. Þá
hefur vantað herslumun til að
gera hluti uppá eigin spýtur og
ekki fengið nægilega aðstoð frá
tengiliðum til að vera eins ógn-
andi og til er ætlast.
Það er sem sagt hægt að stilla
landsliðinu upp á marga vegu en
Sigfried Held hefur nægan tíma
til vangaveltna fyrir leikina við
Norðmenn í september. En þar
kemur líka til önnur hlið á mál-
inu. Það getur verið erfitt að rétta
sig af eftir slæman skell þegar
langt líður á milli leikja. Félagslið
sem steinliggur 6-0 í deildaleik
getur rekið af sér slyðruorðið
viku seinna, unnið góðan sigur og
þá eru fyrri ófarir grafnar og
gleymdar. En þetta er erfiðara
fyrir landslið, sérstaklega eins og
nú þegar þrír mánuðir eru á milli
leikja. Skellurinn gegn Austur-
Þjóðverjum verður á milli tann-
anna á fólki í allt sumar, og loks-
ins þegar tækifærið gefst til að
sýna sig og sanna í september get-
ur spennan verið orðin alltof
mikil, vangavelturnar og nafla-
skoðunin hafi staðið yfir einum of
lengi.
Líklega borgar sig ekki að
breyta alltof miklu, nema þá helst
að færa menn til í stöðum. Þeir
sem kollsteyptust 3. júní ættu að
fá tækifæri til að sýna sig og sanna
í september. Þá kemur í ljós
hvort 0-6 var hreint slys sem ekki
endurtekur sig, eða hvort virki-
lega er kominn tími til róttækra
breytinga á landsliði íslands.
Heilbrigðasta endurnýjunin,
hvort sem það er á landsliði eða
félagsliði, er sú sem gerist smám
saman, 1-2 menn í einu. Við
eigum það öflugan landsliðshóp,
þrátt fyrir þennan skell, að slík
þróun á að geta gengið eðlilega
fyrirsig. Landsliðsmenn, forystu-
menn knattspyrnuhreyfingarinn-
ar og hinir almennu áhugamenn
ættu ekki að láta þennan stóra
ósigur skelfa sig um of eða blinda
sér sýn. fsland hefur sem fyrr
burði til að skelfa knattspyrnu-
risa heimsins, hvar sem er og hve-
nær sem er. En þeir sem leika
fyrir fslands hönd verða alltaf að
ganga til leiks með réttu hugar-
fari - annars... _vs
slit. Þetta fellur betur að því sem
flestir okkar atvinnumanna eru
að gera með sínum félagsliðum,
en þessi leikaðferð stendur líka
og fellur með því að hver maður
skili nákvæmlega sínu hlutverki
og gæti síns manns. Maður valdar
mann, ekki svæði. Um leið og
einhvers staðar er gefið eftir og
mótherji losnar er fjandinn laus.
Góð byrjun en
síðan stöðnun
Með breyttri leikaðferð kom
ísland stórþjóðunum tveimur í
opna skjöldu í fyrrahaust. En síð-
an hefur gætt vissrar stöðnunar í
liðinu, sem hefur verið nánast
óbreytt í leikjunum fimm í
keppninni. Og það var óþarfi,
sérstaklega vegna þess að lands-
liðið er skipað mörgum fjölhæf-
um leikmönnum. Sigurður Jóns-
son hefur staðið sig vel sem
kanttengiliður, Ragnar Mar-
geirsson sem miðjutengiliður,
Arnór Guðjohnsen sem framherji
og Gunnar Gíslason sem aftasti
maður í vörn. En enginn þessara
hefur verið settur í þá stöðu sem
hann leikur alla jafna með sínu
félagsliði. Þar eru Sigurður og
Arnór miðjutengiliðir, Ragnar
framherji og Gunnar varnarteng-
iliður.
Bernd Stange, landsliðsþjálf-
ari Austur-Þýskalands, hefur
fylgst mjög náið með íslenska lið-
inu í keppninni og hann gjör-
þekkti það þegar lið hans gekk til
leiks á Laugardalsvellinum þann
3. júní. Hann vissi nákvæmlega
við hverju var að búast og ekkert
kom honum á óvart, nema helst
furðanlega slakur leikur íslenska
liðsins. Stöðubreytingar innan
liðsins hefðu án efa getað sett þá
austur-þýsku úr jafnvægi en Held
sá ekki ástæðu til að breyta upp-
stillingunni.
Margir möguleikar
ö liðsuppstillingu
Eftir svona skell er kjörið tæki-
færi til breytinga. Þær þurfa ekki
að vera róttækar, en það er óhætt
fyrir Held að hrista dálítið upp,
og hann hefur yfir nægum mann-
skap að ráða til þess.
Bjarni Sigurðsson verður ekki
sakaður um mörkin, en í haust
þarf að vega og meta frammi-
stöðu hans í Noregi og Friðriks
Friðrikssonar hér heima. Bjarni
hefur þó vinninginn að öllu
óbreyttu. Gunnar Gíslason lék
Atll Eðvaldsson - breytingar á hlutverkum einstakra leikmanna gætu kostað
sjálfan fyrirliðann landsliðssætið...