Þjóðviljinn - 14.06.1987, Side 9

Þjóðviljinn - 14.06.1987, Side 9
SJÓMANNADAGURINN Harald S. Holsvik, fram- kvæmdastjóri Farmanna- og fiskimannasambands ísiands, heiðrar Konráð Gíslason kom- pásasmið, en Konráð er eini eftir- lifandi maðurinn úrundirbúnings- stjórn FFSÍ sem starfaði frá 8. desember 1936 til 30. maí 1937 og undirbjó stofnþing FFSl og fyrstu lög þess. fiskinn sem þeir fá á ferskfisk- mörkuðum erlendis. Hver er til dæmis sölukostnaðurinn í Banda- ríkjunum? Er hann kannski 11% ? Það er svo mörgum spurn- ingum í þessu dæmi ósvarað. En öllu dembt á okkur sjómenn. Hinu er heldur ekki að leyna að það hafa orðið mistök í útflutn- ingnum og á ég þar sérstaklega við Þýskalandsmarkaðinn, sem getur hrunið og verðið sem þá fæst fyrir fiskinn er ekki neitt. En það er hægt að koma í veg fyrir slík mistök. Ennfremur má benda á það að viðskiptaráðu- neytið hefur það alveg í hendi sér hvort það gefur út útflutnings- leyfi eða ekki. En á meðan verðlag á fiski hér innanlands er ekki meira en það er í dag í samanburði við erlenda markaði þá er ekki við öðru að búast en að fiskur verði fluttur út. En ég held að fiskvinnslufólkið verði að snúa sér að sínum vinnu- veitendum og fá svör frá þeim af- hverju þeir geti ekki borgað meira fyrir fiskinn en þeir gera. En ég legg jafnframt áherslu á það sem ég sagði hér á undan að það er slæmur kostur ef þessi út- flutningur á að skaða atvinnuna í landi. Það á ekki að þurfa.“ lagt inn til þeirra, né hvaða verð fæst fyrir fiskinn hjá þeim. Hvort þeir myndi verðlag fyrir heildina, eða hvort fiskverðið frá þeim verði leiðandi í viku eða mánuð. Þetta er allt enn óráðið, en eitt er víst að tilkoma þeirra er tímanna tákn. Við höfum búið við ákveðið frjálsræði í verðlagningu á fiski, eins og sést best á því að yfirborg- anir á fiski eru komnar fram í dagsljósið og finnst engum mikið til koma. Ef menn geta borgað mun hærra verð fyrir fiskinn heldur en lágmarksverð Verð- lagsráðs segir til um, þá er ekki nema eitt gott um það að segja. En hinu má heldur ekki gleyma að þar sem vinnsla og útgerð fara saman er mikið öryggi fyrir sjó- menn að hafa kaupanda að öllum fiski sem komið er með á land. Við megum ekki heldur gleyma því að sá sem ætlar að selja allan sinn fisk á fiskmarkaði, hann veit það ekki hvort hann losnar við allan sinn fisk. Það fer eftir eftir- spurninni. Þó held ég að fisk- markaðir þrífist ekki nema á nokkrum stöðum á landinu í kringum þéttbýlið. Út um land munu þeir fara fram eins og þegar er byrjað á Norðurlandi í gegnum fjarskipti. Þegar markaðsverð hér innanlands er orðið um 70% af meðalverðinu erlendis, þá tel ég að við séum orðnir jafnfætis þeim í verði. Verðlagsráð sem upplýsingabanki Ef þessi þróun fer eftir þá tel ég einsýnt að Verðlagsráðið megi hverfa. Það er ekki heilagt í okk- ar augum. Síðastliðið vor lögðum við niður meginpartinn af sjóða- kerfinu, svo dæmi sé tekið. En í framtíðinni má vel hugsa sér Verðlagsráðið, ef það verður ekki látið hverfa, sem einhvers- konar upplýsingabanka, þar sem menn geta snúið sér til um ýmsar upplýsingar um stöðuna á hinum ýmsu mörkuðum.“ / lágu fiskverði hér heima hafa sjómenn getað aukið tekjur sínar með útflutningi á fiski með gám- um. Hvað finnst þér um þá þró- un? „Það er ekki óeðliegt að gám- aútflutningar séu til staðar, eins og málum er háttað í dag. Ef litið er á fiskverðið sem fæst hér og það verð sem fæst fyrir gámafisk- inn er það næsta skrítið að ekki skuli vera fastara sótt í gámana en raun ber vitni. Það getur ekki verið um annað en útflutning á ferskum fiski á meðan lágmarks-. verð Verðlagsráðs er eins og það er í dag. Það getur hver heilvita maður sagt sér sjálfur. Því vinnslan getur aldrei keppt við ferskfiskmarkaðina þegar gott verð fæst fyrir fiskinn á þeim. Skýringa þörf hjá vinnslunni Við þurfum ekki annað en að líta á markaðsverðin hér heima og erlendis til að sjá þetta. Mis- munurinn er svo sláandi að engu tali tekur. Meðalverð á ufsa hérna var í fyrra 9 krónur og 81 eyrir. Á Þýskalandsmarkaði upp úr skipum var meðalverðið 45,56 krónur á ufsanum. Munurinn er meira en fjórfaldur. Karfinn var seldur ytra á 47,57 krónur, með- alverðið, en hér heima var það 14 krónur. Ef við bætum síðan kostnaðinum sem fer í að flytja fiskinn út ofan á, sem getur verið 20-25% þá er verðið langtum hærra ytra en hér heima sem fæst fyrir aflann. Síðan heyrast þær raddir hér heima hjá vinnslunni og sölu- samtökunum að við séum að færa keppinautum þeirra besta hrá- efnið á færibandi sem þeir síðan selja á sömu mörkuðum og landinn á meðan hann borgar að- eins % fyrir hráefnið. Hvernig stendur á því að erlendu keppi- nautarnir geta borgað þetta miklu hærra verð fyrir fiskinn en borgað er hér heima og samt keppt við okkur á sömu mörkuð- um? Þessu þarf vinnslan að svara og sölusamtök hennar." En nú heyrast þœr raddir frá fiskvinnslufólki að það uggi um sinn hag. Það fái ekki nœga at- vinnu ogfólk erfarið að flýjafrá verstöðum í kringum landið af þeim sökum. Er þessi gám- aútflutningur ekki korninn í óefni ef afleiðingarnar eru þessar? Má ekki skaða vinnu í landi „ Það er auðvitað slæmur kost- ur ef það mikið hlutfall af fiski er flutt óunnið út þannig að hann gangi Á atvinnu manna í landi. Það er augljóst. En oftast nær er það svo, að útgerð og vinnsla í landi eru samtengd. Það getur verið að þeim finnist ekki borga sig að láta vinna meira hér heima en þeir gera í dag. Þeim finnst kannski milliliðakostnaðurinn of mikill í starfsemi sölusamtakanna og vilji þá frekar fá það verð fyrir Kominn tími til Að lokum Guðjón. Sjó- mannadagurinn er framundan og í ár er hann lögbundinn í fyrsta sinn. Var ekki kominn tími til þess? „Sjómannadagurinn er okkar þjóðhátíð. Víða út um land er hann meira í hugum fólks en sjálfur þjóðhátíðardagurinn. Áuðvitað viljum við að sem flest- ir sjómenn geti verið í landi og tekið þátt í honum. Og vissulega var kominn tími til að hann yrði lögfestur. Það þýðir aftur á móti að nú verða fyrirtæki að taka tillit til hans sem frídags í sínum rekstri, alveg eins og tillit er tekið til aðfangadags sem frídags. Á þessu er enginn munur. Eg vil bara að lokum óska sjómönnum til hamingju með daginn og megi þeim öllum farnast vel. grh. SCVIKK 205 Hausskurðarvélin Bylting í nýtingu þorskhausa Auka má nýtingu á slægðum þorski með haus um 5-13% eftir vinnsluaðferð. Vinnslumöguleikar: • Ferskt/frysting o Söltun • Marningur Söluaðili: KVIKK SF. Ingólfsstræti 1a - 101 Reykjavík Sími 91-29177, tlx: 3152 KVIKK IS 91-18420 Framieiðandi: BAADER-þjónustan hf. Ármúli 5 Reykjavík S—■ ■ .... I III . III I ■■ I —.. . . , Sunnudagur 14. júni ÞJÓÐYILJINN - SÍÐA 9

x

Þjóðviljinn

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.