Þjóðviljinn - 05.07.1987, Blaðsíða 11
I
!
keypt okkur meira svart í second
hand búðum, en þá lentum við í
götuóeirðum sem höfðu brotist
út vegna komu Reagans til Ber-
línar. Það var erfitt að þekkja
hverfið fyrir sama stað vegna þess
að óeirðalögreglan gekk ber-
serksgang. Það var eitthvað kitl-
andi úrkynjað við Kreutsberg.
Múrinn
Það var einmitt þar sem við
komumst fyrst í návígi við múr-
inn, þetta stærsta gallerí V-
Berlínar. Hann lá þar meðfram
síki og á bakkanum sem tilheyrir
V-Berlín er ágætt útivistarsvæði,
en yfir á hinn bakkann, þar sem
múrinn er 4-5 metra frá vatninu,
liggja tvær gamlar brýr. Þar sátu
sniffarar með lím í poka, þar af
einn þrælspastískur svo maður
var ekki viss hvort hann væri að
veifa eins og hjónin sem sátu úti á
svölum skáhallt fyrir ofan þá hin-
um megin við múrinn og veifuðu
yfir í „frelsið“.
Á múrinn er máluð hvít lína
(það sést illa á myndunum). Sá
sem það gerði var austur-þýskur
flóttamaður sem ætlaði að mála
múrinn allan hringinn og mót-
mæla þannig staðsetningu hans.
Hann var langt kominn þegar
hlið opnaðist á múrnum og út
stukku austur-þýskir verðir og
kipptu honum inn fyrir. Hann var
kærður fyrir skemmdarverk á
austur-þýskri ríkiseign. En fárán-
legast birtist múrinn neðanjarð-
ar, þegar við vorum á leið til
Austur-Berlínar og keyrðum
framhjá auðum neðanjarðar-
stöðvum sem lentu undir múrn-
um. Það var múrað í opin og síð
an hefur þar ekkert verið hreyft
þvf stöðvarnar tilheyra engum.
Tíminn hefur staðið í stað síð-
ustu þrjátíu árin eða svo og mað-
ur hafði helst á tilfinningunni að
maður myndi heyra óm af sam-
tölum við að opna gluggann. Og
annað sláandi fyrirbæri birtist
þegar komið var til Austur-
Berlínar. Endalausar raðir af
gömlu fólki sem var að koma úr
vestrinu. Ellilífeyrisþegar eru
þeir einu sem njóta ferðafrelsis.
Og svo má ekki skilja við múr-
inn án þess að nefna einn já-
kvæðan hlut. Austur-Þjóðverjar
eru mjög vel að sér í allri landa-
fræði og sögu. Þeir ferðast í hug-
anum. Samt var ekki laust við að
maður hálf skammaðist sín fyrir
að njóta þess ferðafrelsis sem
maður hefur og telur sjálfsagt, til
- þess að skoða þá og þeirra heim
, part úr degi.
ÓS-MM