Þjóðviljinn - 20.10.1987, Side 13

aðrar þjóðir og ég skal nefna
helstu ástæðurnar fyrir því.
Stóraukinn gámaútflutningur
sem er bein og óbein afleiðing
þess að kvótinn er allur settur á
fiskiskipin.
Fiskiskipaflotinn er of stór.
Kvótinn hefur ekki orðið til að
minnka flotann, þvert á móti. Nú
er stækkun flotans einn aðal-
vandinn. Menn láta að vísu skip
fyrir skip en nýju skipin eru alltaf
stærri en þau gömlu. Vandamálið
er ekki óáþekkt vanda landbún-
aðarins enda er um svipaða auð-
lind að ræða.
Styrkur byggðanna er mjög
misjafn, sums staðar er byggð í
stórfelldri hættu. Vissulega
rekast byggðasjónarmið oft á við
hrein hagræn sjónarmið þar sem
krafan um arðsemi ríkir ein. En
nú er fjöregg byggðanna víða í
stórhættu því að sala á skipi þýðir
nær alltaf minni atvinnu fyrir
verkafólk. Þess vegna tel ég rétt
að binda stóran hluta af kvótan-
um við landfestar.
Öryggi verkafólks er betur
tryggt ef kvóti er á fiskvinnslu-
stöðvunum. Hann gæti jafnað að-
stöðu þeirra sem eru á miðunum
og þeirra sem starfa í landi.
En er engin hætta á að fisk-
vinnslan festist í þjóðhagslega
óhagkvæmum fjárfestingum ef
hún á sífellt kost á hráefni á lægra
verði en keppinautar hennar er-
lendis?
Það er full ástæða til að skoða
nánar samkeppni okkar við fisk-
vinnslustöðvar í Bretlandi og á
meginlandi Evrópu. Nú höfum
við í fullu tré við þær í samkeppni
um sölu á unninni vöru. En
hversu lengi varir það? Tollur er
lagður á unninn fisk sem fluttur
er til Efnahagsbandalagsins. Sá
tollur legst ofan á verð unnins
fisks frá Islandi. Hann ætti því að
vera dýrari en unninn fiskur frá
evrópskum fiskvinnslufyrirtækj-
um. Aftur á móti þarf engan toll
að greiða af hráefni, þ.e.a.s.
óunnum fiski, sem við flytjum út.
Við gerum meiri kröfur til okk-
ar fiskvinnslufyrirtækja en gert er
úti í Evrópu. Þar er fólk ráðið
eftir hendinni og því síðan sagt
upp um leið og framleiðslan
dregst saman. Við viljum ekki að
íslenskt verkafólk þurfi að sæta
slíkum afarkostum. En auðvitað
kostar vinnuöryggið sitt.
Oft hafa siglingar verið bjarg-
hringur fyrir fjárvana útgerðar-
fyrirtæki.
Við eigum að hindra siglingar
og gámasölur þar sem fiskurinn
er seldur sem hráefni til keppi-
nauta okkar í fiskvinnslu. Stund-
arhagsmunir einstakra íslenskra
útgerðaraðila eiga ekki að ráða
úrslitum um það að fiskvinnsla
okkar missir forskotið. Það á því
að auka skattlagningu eða út-
flutningsgjöld og skerðingu á
kvóta á þá aðila sem stunda út-
flutning á hráefni.
Aftur á móti er sjálfsagt að við
nýtum okkur hátt verð sem feng-
ist getur á neytandamarkaði fyrir
ferskan fisk. Þar er um allt annað
mál að ræða.
Það þarf að líta á veiðar og
vinnslu sem eina heild. Engum
dytti í hug að úthluta kvóta til
bænda á þann hátt að ákveðið bú-
mark kæmi á hvern traktor. í
raun má líkja fiskiskipi við trakt-
or í landbúnaði. Það er aðeins eitt
af mörgum tækjum sem þarf til að
breyta fiskinum í sjónum í full-
búna iðnaðarvöru sem seld er á
erlendum mörkuðum. Við erum
ekki að tala um að stíga alla leið
til baka og úthluta engum kvóta á
fiskiskipin, heldur aðeins að auka
jafnræðið milli veiða og vinnslu.
ÓP
SJÓMENN
ÚTGERÐARMENN
FISKKAUPENDUR
Miðstöð viðskiptanna við Faxaflóa. Dagleg uppboö
— frábær aðstaða.
Veitum fúslega allar upplýsingar um tilkynningarfrest, skilmála
og fleira sem máli skiptir.
ÖRUGG SALA - HÆSTA VERÐ
TRAUST VIÐSKIPTI
FAXAI\HARKADURINN H.F.
Faxaskála, 101 Reykjavík
Sími 91-623080 — Pósthólf 875
121 Reykjavík
ÞJÓÐVILJINN - SÍÐA 13