Þjóðviljinn - 08.10.1991, Qupperneq 2

Þjóðviljinn - 08.10.1991, Qupperneq 2
Umhverfisslysi verði af stýrt Mývatn er ein af merkustu náttúruperlum ís- lands. Fuglalíf er þar fjölskrúðugra en þekkist annarsstaðar oa öll nattúra vatnsins og um- hverfis þess viðKvæm fyrir hver kyns raski. Svo merkilegt þykir Mývatn að vatnið og Laxá í Suður- Þingeyjarsýslu njóta alþióðlegrar verndar samkvæmt Samþykkt um votlendi (Ramsar-samþykktinni), en sú samþykkt hefur alþjóðlegt gildi og er Island aðili að henni. Þá hefur Alþingi Islendinga sett sérstök lög um verndun svæðisins. Kísiliðjan hf. fékk í ágúst 1966 námaleyfi til tuttugu ára, en engar umhverfisrannsóknir fóru fram í tengsl- um við stofnun fyrirtækisins. Leyfið var svo framlengt til fimm ára 1986, en samtímis sett á laggirnar sér- fræðinaanefnd til að rannsaka árhrif kísilgúrnámsins á lífríki Mývatns. Nefndin skilaði af sér í sumar og nú hefur stjórn Náttúrurannsóknastöðvarinnar við Mývatn sent frá sér umsögn um skýrsluna þar sem komist er að þeirri niðurstöðu að kísilgúrnámið hafi haft í för með sér verulega hnignun undirstöðulífsskilyrða í Mý- vatni og undirstrikuð er sú mikla ábyrað sem stjórn- völd bera gagnvart verndun náttúru Mývatns og Laxár og alþjóðlegar skuldbindingar í þeim efnum. Náttúruverndarráð hefur einnig fjallað um skýrsluna og sent umhverfisráðuneytinu umsógn sína. Þar er bent á að eftir að Kísiliðjan hóf starfsemi sína hafi komið fram ýmsar neikvæðar breytingar á silunga- stofnum og fuglastofnum Mývatns og segir að það sé Ijóst að kísilnám hafi valdið verulegri röskun á tilflutn- ingi botnsets í vatninu, en botnsetið er mikilvægur fæðugrundvöllur þeirra botndýra sem skipta mestu fyrir silung og fugla. „Frá sjónarmiði náttúruverndar virðist lítill vafi leika á því að áhrif kísilvinnslu á lífríki Mývatns eru nú þeg- ar orðin það mikil að óviðunandi er,“ er niðurstaða Náttúruverndarráðs. Náttúruverndarráð leggur til að kísilgúrtaka úr Mý- vatni verði stöðvuð hið fyrsta og að gerð verði sérstök áætlun um lok starfseminnar. Nú er ekki verið að tala um að verksmiðjan loki á morgun, heldur er gert ráð fyrir að það gerist á nokkr- um arum. Þarna er auðvitað mikið í húfi fyrir heima- menn, sem starfa við Kísilgúrverksmiðjuna, og eðlilegt að þeir séu ekki allir á eitt sáttir um þá niðurstóðu sem Náttúruverndarráð hefur komist að. Hinsvegar er það nú svo að mun meira er í húfi ef þessi einstaka natt- úrugersemi, sem Mývatn er, verður fyrir varanlegu tjóm. Það má benda á það að ferðamannaþjónusta hefur á undanförnum árum verið ört vaxandi í Reykiahlíð, en ástæðan fyrir því að ferðamenn flykkjast til Mý- vatns er sú einstæða náttúra og fjölskrúðugt fuglalíf sem þar er. Ef ekki verður komið í veg fyrir vistfræði- legt slys á meðan enn er tími til stefnu má búast við að aðdráttarafl Mývatns verði mun minna. Hver hefur áhuga á lífvana vatni? Það má líka bera Kísiliðjuna saman við fiskvinnslu- fyrirtæki í sjávarþorpi. Af hverju er stjórnmálamönnum svona mikið í mun að hún verði starfrækt áfram á sama tíma og þeir lyfta ekki litla fingri til að bjarga fyr- irtækjum á borð við Freyju á Suðureyri? Afleiðingin fyrir heimamenn er svipuð. Samkvæmt námuleyfi Kísiliðjunnar ber iðnaðarráð- herra að endurskoða leyfið ef Náttúruverndarráð telur að verulegar breytingar til hins verra verði á dýralífi og gróðri í og við Myvatn, sem rekja megi til námurekstr- arins. Afdráttarlaus úrskurður Náttúruverndarráðs ligg- ur nú fyrir og ber iðnaðarráðherra í samvinnu við um- hverfisráðherra að taka fullt mark á honum. Þeir geta bara brugðist við á einn hátt; að stöðva kísilgúrtökuna hið fyrsta svo að óbætanlegu umhverfisslysi verði af- stýrt. -Sáf Þióðviliinn Málgagn sósíalisma þjóðfrelsis og verkalýðshreyfingar Síðumúla 37 — 108 Reykjavík Sími: 681333 Símfax: 681935 Útgefandi: Útgáfufélagiö Bjarki h.f.. Framkvæmdastjóri: Hallur Páll Jónsson. Ritstjórar: Árni Bergmann, Helgi Guömundsson Ritstjórnarfulltrúar: Árni Þór Sigurösson, Siguröur Á. Friðþjófsson. Ritstjóm, skrifstofa, afgreiðsla, auglýsingar: Siðumúla 37, Rvik. Auglýsingar: 681310, 681331. Umbrot og setning: Prentsmiðja Þjóöviljans hf. Prentun: Oddi hf. Verö í lausasölu: 110 kr. Nýtt Helgarblaö: 170 kr. Áskriftarverð á mánuði: 1200 kr. LIPPT & SKOKIÐ Davíð reiðist Það hrjóta mörg merkileg til- svör yfir borð stjómmálamanna. Eg vona það megi minnast á ráðhúspeninga eina ferðina enn. En svo var, að þegar sem mest var skrifað um það að kostnaður við ráðhúsbyggingu í Reykjavík hefði farið um ein hundrað prósent fram Úr áætlun, þá kom Davið Oddsson i útvarp. Hann var hissa, sár og reiður yfir ósvífninni í þeim sem voru eitthvað að væla yfir því að byggingarkostnaður ráðhússins færi fram úr áætlun. 1 fyrsla lagi taldi hann að ráð- húsið hefði í rauninni aldrei farið fram úr áætlun, vegna þess að þær áætlanir sem fyrst voru uppi haíð- ar (og ákvarðanir síðan byggðar á) voru bara „skot í út í loftið“. Dýr mundi sú flugeldaskothríð öll, mætti segja, en hvað um það. Reiði Davíðs var hinsvegar yfir framferði þeirra manna sem vildu með talnaspili um ráðhúsið „koma höggi á mig og borgina“. Að koma höggi á Borgina Þetta er merkileg setning og rétt að nema ögn staðar við hana. í fyrsta Iagi er það undarleg viðkvæmni hjá einum forsætisráð- herra og fyrrum borgarstjóra að láta eins og það sé eitthvað sví- virðilegt að menn reyni að „koma á hann höggi“. Ef menn reyna ekki að koma höggi á andstæðinga þá er enginn bardagi. Ef kurteisin væri orðin svo mikil að menn létu pólitíska andstæðinga í friði, hvort sem þeir færu óvarlega með eina miljón eða einn miljarð króna, þá væri eiginlega búið að afnema pól- itík á íslandi. Og eitthvað allt ann- að komið í staðinn, annaðhvort sá þrælsótti sem býður öllum að halda sér saman meðan hofmenn- imir ríða hjá, eða sú andlega deyfð scm nennir ekki að skipla sér af neinu. A þeim forsendum að það þýði ekki neitt hvort sem er. Enn skrýtnari er svo sú stað- hæfing að andstæðingar Davíðs vilji koma höggi „á borgina" með sínu ráðhúshjali. Það er með öllu óskiljanlegt hvemig Reykjavíkur- borg getur orðið sú persóna sem hægt er að særa með orðum. Ekki ncnia menn gangist inn á það að Davíð Oddsson hafi verið Borgin - í anda frægs Sólkonungs í Frakk- landi, sem kvaðst vera Ríkið. Sam- líkingin er ekki frumleg, hún er eiginlega svo sjálfogð að það er allt að því blygðunarefni að minn- ast á annað eins. En hvað skal segja: með sama áframhaldi gæt- um við búist við þvi, að forsætis- ráðherra segði að næst þegar stjómarandstæðingar punda á hann fyrir einhverja óráðsíu í pólitík eða fjármálum þá séu þeir „að koma höggi á Island". Að svara eða ekki Sljómmálin eru að verulegu leyti slagur um orð. Hvað þau fá að merkja. Hvað athafnir fá að heita. Þegar næstsíðasti fjármála- ráðherra krukkaði í tekjustofna þjóðkirkjunnar mátti ætla af skrif- um Morgunblaðsins að hér væri um að ræða óguðlega kommúníska aðíor að guðs kristni í landinu. Þegar það sama er uppi á fjármála- teningum hjá núverandi stjóm þá er það eitthvað allt annað. Við höf- um ekki heyrt hvað bamið á að heita, en sjálfsagt verður það kennt við ráðdeild, spamað og samstöðu um nauðsynlegar aðgerðir i rikis- fjármálum. Orðastríðið kom fram með fróðlegum hætti fyrir nokkru þegar það hafði spurst út að til stæði að loka Sánkti Jósefsspítala í Hafnar- firði og breyta honum í hjúkrunar- heimili fyrir aldraða. Þingmenn Reykjaneskjördæmis voru þá tekn- ir á beinið hjá Hafnfirðingum. Efl- ir þann fúnd voru þeir spurðir álits, meðal annars var Jón Sigurðsson iðnaðarráðherra spurður um það hvort hann væri samþykkur því að Hafnarijarðarspítala yrði lokað. Jón brást reiður við. Hann taldi slíka spumingu ósæmandi fýrir fréttamann. Svona mætti alls ekki leggja málið fyrir. En hveming mátti þá leggja það fyrir? Þar stendur nú hnífurinn einatt í vorri kú. Jón Sigurðsson hélt dá- litla ræðu af þessu tilefni. Hann sagði á þá leið að Sánkti Jósefs- spítali væri frábærlega vel rekinn. Hann væri hin besta stofnun. Síðan sagði hann (ívitnað eftir minni, en ekki fjarri lagi) : Þessi góði spítali verður samt að taka þátt í spamað- araðgerðum eins og aðrir. Og við erum nú að leita að traustum grundvelli undir góðan rekstur hans. Hvað þetta þýðir, það veit eng- inn. Svarið stefnir rakleiðis út í nótt og þoku. En með þessu móti hefur ráðherra betur í orðastríði: hann setur fréttamann út af laginu með því að segja að hann spyrji ekki rétt. Síðan kemur svar sem er svo óljóst og hált að það gæti þýtt hvað sem væri - nema hvað það á að miðla almennri góðvild ráðherr- ans til tiltekinnar heilbrigðisstofn- unar, hvemig sem nú kann fyrir henni að fara. Að hræðast þróun Þær em afleitar reyndar þessar fallegu og snyrtilegu formúlur sem eiga að breiða yfir allar andstæður og háska. Ein slík kom í Víkveija Morgunblaðsins á dögunum. Þar var vitnað í einhvem George Pat- on, Forseta Alþjóðaráðs fræðslu- miðla, sem talaði um hraða þróun gervihnattasjónvarpsstöðva eins og CNN og Sky sem væm „gott dæmi um styrk enskunnar sem heims- máls“. Síðan var hafl eftir Paton: „Smá málsamfélög ættu hins vegar ekki að hræðast þessa þróun vegna þess að hún bætir fræðslu og upplýsingastreymi og færir íbúa heimsins nær hver öðmm.“ Þessi formúla er svo mikið í anda „hins besta heims allra heima" að hún hlýtur að vera Iýgi. Enda bætir gervihnattasjónvarp ekki fræðslu, og sem upplýsinga- miðill em fyrmefndar sjónvarps- stöðvar mjög varasamar. Eins og best sást í Persaflóastríðinu þegar það tókst að gera hátæknistríð sem bitnaði fyrst og fremst á óbreyttum borgumm að allt öðm en það var. í öðm lagi er það meinloka ef lítil málsamfélög eiga ekki að „hræð- ast“ það að „fræðslan" um þau tíð- indi sem gerast í heiminum er mat- reidd á öðm máli en þeira eigin og stuðlar að því að gera bresk- bandaríska heimsmynd að allsherj- arviðmiðun. í þriðja Iagi er það ísmeygilegt strið um orð, að segja að „lítil málsamfélög" eigi ekki að „hræðast þessa þróun“. Að hræð- ast, það er svo niðurlægjandi, það gera bara aumingjar. Almennilegt fólk er ekki svo aumt og púkó að hræðast. Og þessvegna er orðið notað - til að „lítil málsamfélög" gleypi frekar við „þróuninni". Og við í litlum málsamfélögum, sem emm ekki samþykkir því að frelsi og framfor sé tengd stærri skömmtum af ókeypis sjónvarpi á ensku, við eigum þá að láta rauðan belg koma fyrir gráan. Við emm ekki „hrædd- ir“ við þróunina. Við viljum ganga gegn henni. Ganga gegn straumn- um. Það hljómar svo miklu betur... ÁB. ÞJÓÐVILJINN Þriðjudagur 8. október 1991 Síða 2

x

Þjóðviljinn

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.