Dagblaðið Vísir - DV - 14.03.1997, Blaðsíða 5

30^'^ FÖSTUDAGUR 14. MARS 1997_ wnust 19
—— k * *
Nick Cave á lágu og
einföldu nótunum
Nick Cave: Trúarleg og persónuleg málefni eru rauöi þráöurinn I textum vifi lögin á nýju plötunni, The Boatman’s Call.
Ástralski tónlistarmaðurinn og
laga- og textahöfundurinn Nick
Cave er kominn á kortið, þökk sé
plötunni Murder Ballads sem hann
sendi frá sér fyrir fáeinum misser-
um. Fyrir vikið vekur það töluverða
athygli að hans nýjasta plata, The
Boatman’s Call, var að koma út.
Á The Boatman’s Call eru Nick
Cave og félagar hans í hljómsveit-
inni The Bad Seeds á allt öðrum
nótum en á Murder Ballads. Lögin
tólf hafa yflr sér rólyndislpegt yfir-
bragð. Undirleikur er allur einfald-
ur og lágstemmdur og útkoman
wmimui
★★★★
From The Street - Tom Coster
Það er einvalalið djassspilara
sem leikur með bandaríska pí-
anóleikaranum Tom Coster á
síðustu geislaplötu hans. Hrynj-
andin er tíðum aliflókin eins og
tiðkast í músík af þessu tagi og
hryngeirinn frábær með Cham-
bers fremstan í flokki. -IÞK
★★★
Requiem - Ragnar Gríppe:
Öll tónlistin er flutt með tölvu,
hljóðgervli og tónsarpi sem
hermir eftir „lífrænum" hljóð-
færum. Grippe er býsna kunn-
áttusamur að véla um vélamar.
-IÞK
★★★
Fjall og fjara - Anna Pálína og Aðal-
steinn Ásberg:
Þetta er jassskotin vísnatónlist
með tangóívafi á köflum; ákaf-
lega einlæg og stílhrein. Allir
textamir eiga það sameiginlegt
að vera í mjög háum gæða-
flokki. -SÞS
★★★
Mersybeast - lan McNabb:
Það er sama hvar borið er nið-
ur, hvergi er veikan punkt að
finna; hvert lagið er öðra betra
og þetta er besta rokkplata árs-
ins það sem af er.
SÞS
★★★■i
Ledbetter Heights - Kenny Wayne
Shepard:
Kenny Wayne er komungur,
hvítur strákur sem afsannar
það að hvítir geti ekki leikið
blús enda hlaða gamlir blús-
hundar hann lofi. Tónlistin er
rokkskotinn gítarblús í anda
Stevie Ray Vaughans.
SÞS
★★★
Lesters Bowie Brass Fantasie - The
Hre This Time:
Flutningurinn spannar marga
stíla og kynslóðir í djassi. Tón-
listin hljómar stundum dálítið
tómlega í neðri registrum, þar
sem túba gefúr ekki sömu fyll-
ingu og rafmagns- eða kontra-
bassi, en það venst bærilega.
Það er nóg af góðri tónlist hér
en það er uppfinningasamur
gleðskapur sem er í fyrirrúmi
frekar en nákvæmni. -IÞK
minnir um eitt og annað á það sem
Leonard Cohen hefur verið að fást
við síðasta hálfan annan áratug fer-
ils síns. Og sú samlíking er ekki síst
réttlætanleg fyrir þá sök að báðir
hafa þeir eitt og annað að segja í
textum sínum, Cohen og Cave. Á
The Boatman’s Call her til dæmis
töluvert mikið á trúarlegum vanga-
veltum (Cohen eru sömu málefiii
einkar hugleikin) og sömuleiðis
fjallar Nick Cave töluvert um per-
sónuleg málefhi, svo sem samskipti
við bamsmóður sina, Viviane Car-
neiro, og söngkonumar P.J. Harvey
og Tori Amos, svo að nokkrar séu
nefndar.
Hálfgerð sólóplata
„The Boatman’s Call er sennilega
sú platna minna sem kemst næst
því að vera sólóplata,” sagði Nick
Cave nýlega í blaðaviðtali. „Ég
samdi lögin á plötunni einn og var
mikið til lokaður í eigin heimi með-
an ég var að semja þau. Liðsmenn
The Bad Seeds þurftu allir að halda
aftur af sér við gerð plötunnar.
Þeim var skipað að leika á lágu nót-
unum og láta sem minnst á sér bera.
Fyrir bragðið varð ég náttúrlega
enn meira áberandi!”
Nick Cave bætir því við að sam-
starfsmenn sínir í The Bad Seeds
eigi erfitt með að kyngja ýmsu sem
fram kemur í textum plötunnar.
„Ég er að syngja þama um ákaf-
lega persónuleg málefhi og sömu-
leiðis um ákveðin trúarleg viðhorf.
Ég slæ þama fram nokkrum fullyrð-
ingum sem ég veit að þeir taka ekki
undir. Það verður sífellt augljósara
að við deilum ekki skoðunum í and-
legum málefnum en hingað til hefur
það ekki skapað neina spennu sem
orð er á gerandi. Áður fór ég afar
varlega í að blanda trúarlegum mál-
um í textana mína. Þau vom þama
til staðar en undir rós. Allir um-
bára það. En á nýju plötunni er ég
ekki að fela neitt og ég veit að sam-
starfsmenn mínir fallast ekki á eitt
og annað sem ég held frám. Ég hef
orðið að beita þá fortölum til að
gera það sem þeir vora beðnir um
og biðja þá að hafa endanlega út-
komu í huga við vinnuna. Það hafa
þeir gert en jaftiframt gert mér það
ljóst að aðferðimar sem beitt er og
hugmyndimar sem haldið er fram
era mínar en ekki þeirra.”
Trúarleg eða öllu heldur andleg
málefhi hafa lengi verið Nick Cave
hugleikin. Það kemur í ljós í textum
laga hans og nöfhum platna. Má þar
nefha The Good Son og Tender
Prey. Titill skáldsögu Caves, The
Ass Saw the Angel, sem út kom árið
1989, er bein tilvitnun í Biblíuna.
Því þarf ekki að koma á óvart að
andlegu málefiiin séu ráðandi þátt-
ur í textunum á The Boatman’s
Call. Sonur hans heitir Lúkas og
segir Nick Cave að aðeins þrjú önn-
ur nöfti hafi komið til greina á
drenginn!
Gamlir samstarfsmenn
Nick Cave hóf tónlistarferil sinn í
Ástralíu með nýbylgjusveitinni The
Birthday Party. Þegar upp úr sam-
starfi liðsmanna hennar slitnaði
fyrir þrettán árum fann Cave sér
nýja samstarfsmenn sem sumir
hverjir hafa verið með honum í The
Bad Seeds í meira en áratug. Þar má
nefha þýska gítarleikarann Blixa
Bargeld sem áður lék með Einsturz-
ende Neubauten og hinn fjölhæfa
Mick Harvey sem leikur á nánast
hvað sem er. Nick segir að þessir
menn og aðrir sem bæst hafa í hóp-
inn síðar hafi sitt að segja um tón-
listina.
„Það gerist stundum að einhver í
hljómsveitinni snýr sér að mér og
segir að þetta lagið eða hitt sé ekki
nógu gott eða að ég sé á rangri leið
með eitthvað. Ég hafði til dæmis
samið lag til Lúkasar sonar míns
sem ég ætlaði að hafa á The Boat-
man’s Call, afskaplega tilftnninga-
næmt rasl reyndar. Blixa dró mig
til hliðar, klappaði mér á öxlina og
spurði hvort ég vildi ekki hlífa
heiminum við þessu meistaraverki
og gefa drengnum lagið sjálfur þeg-
ar hann verður orðinn dálítið eldri.
Það þýddi ekkert að reiðast svona
ábendingu. Þvert á móti var ég
þakklátur Blixa. Það er mun betra
að fá svona framan í sig en að
þjösnast í lengri tíma á einhverju
sem er vita vonlaust frá byrjun og
enginn segir manni að sé vonlaust."
The Boatman’s Call er tíunda
hljóðversplatan frá Nick Cave and
the Bad Seeds. Sú fyrsta kom út 1984
og síðan hafa þær komið með
óreglulegu millibili. Cave átti við
Stjörnugjöf
tónlistargagnrýnenda
Óútgáfuhæf
★ Slæm
Slök
★★ í meöallagi
Sæmileg
★★★ Góö
★ ★★Á Frábær
★ ★★★ Meistaraverk
heróínvandamál að glíma um tíma
og það tafði nokkuð fyrir fram-
göngu hans og hljómsveitarinnar.
Það var platan Murder Ballads sem
kom hópnum endanlega á kortið, ef
svo má segja. Platan sló í gegn og
seldist í um það bil átta hundrað
þúsund eintökum. Nick Cave þykir
þó lítið til þessarar vinsælu plötu
koma.
„The Murder Ballads varð til
meðan ég var að búa mig undir The
Boatman’s Call,“ sagði hann í ný-
legu viðtali. „Ég var raunar að
kaupa mér frið fyrir útgefandanum
því að mér sóttist vinnan við Boat-
man’s Call frekar seint. Ég hef satt
að segja ekkert gaman af lögunum á
Murder Ballads og vinsældir plöt-
unnar þykja mér satt að segja grun-
samlegar. Það er ekki allt með
felldu þegar svoleiðis plata slær í
gegn. Aftur á móti er ég ánægður
með nýju plötuna. Hana get ég
hlustað á og vona að svo verði með
fleiri. ÁT