Dagblaðið Vísir - DV - 25.04.1997, Síða 3

FÖSTUDAGUR 25. APRÍL 1997
HLJÓMPLjíTU
EdÖiJIYU
Gus Gus - Polydistortion:
Verkið fullkomnað
Gus Gus hópurinn vakti
fyrst athygli mína með sam-
nefndri plötu fyrir tveim
árum. Platan komst inn á topp
fimm yfir uppáhaldsplötur
mínar það árið og því varð ég
að vonum ánægður þegar
fréttist að Gus Gus hefði náð
sér í samning hjá 4AÐ. Upp-
runalega hugmyndin var að
gefa plötuna út óbreytta en
sökum ólöglegra sampla þurfti
að endurhljóðblanda helming
hennar og það er ástæða þessa
dóms um plötuna nú.
Fimmtíu prósent endurhljóðblöndun virðist ekki mikið en við
fyrstu hlustun á Polydistortion fannst mér endilega eins og meira
hefði verið gert sem var rétt að vissu marki. Platan hafði verið end-
urmasteruð og við samanburð kemur í ljós að það breytir hljómn-
um mikið til hins betra. Endrröðun laganna gerði einnig mikið fyr-
ir útgáfuna, gerði hana i raun að mun sterkari heild en fyrri plöt-
una. Platan inniheldur 10 lög og fyrstu 7 eru svokallaðir hittarar að
mínu mati, lög sem einfaldlega þrælvirka. Belive er enn þá besta lag
plötunnar að mínu mati en þar strax á eftir koma Polyesterday og
Gun (endurhljóðblöndun þeirra tókst með eindæmum vel). Emilí-
ana Torrini fer vel með ljúfa lagið Why? og Cold Breath 79 og Barry
eiga sannarlega heima á underground vinsældalistum. Síðustu þrjú
lögin er síðan örlítið rólegri, meira í takt við klúbbadansmenning-
una og sýnir aðra hlið á Gus Gus hópnum. Lögin eru samt ekki eins
sterk og þau átta sem á undan höfðu farið.
Útgáfa Gus Gus á endurhljóðblandaðri Polydistortion fullkomnar
verk sem hófst á íslandi fyrir tveim árum og á líklega eftir að auka
hróður íslenskra tónsmíða ytra til muna. Guðjón Bergmann
&
w
★★★
JAN
KASPERSE
Jan Kaspersen and
The Danish Radio Jazz Orchestra:
Vel nýttir möguleikar
Á þessum diski, sem kom út
á síðasta ári, er upptaka frá
tónleikum sem danski píanist-
inn, tónskáldið og hljómsveit-
arstjórinn Jan Kaspersen hélt
ásamt Stórsveit danska út-
varpsins. Tónleikar þessir
voru haldnir í Copenhagen
Jazz House og voru þar flutt
verk eftir Kaspersen ein-
göngu. Honum lætur greini-
lega vel að skrifa fyrir stór-
sveit. Efnið er áheyrilegt og
vel nýttir möguleikar þessar-
ar finu hljómsveitar undir
stjórn Ole Koch Hansens.
Margt ágætra hljóðfæraleikara prýðir Radions Bigband. Þar eru til
að mynda innanborðs tenóristinn Uffe Markussen og trompetleikar-
inn Henrik Bolberg Pedersen, svo að einhverjir séu nefndir.
Píanistinn sjálfur, Kaspersen, á góða spretti en er dálítið mistæk-
ur. Finnst mér eins og nokkurrar streitu gæti stundum í leik hans.
Sem tónsmiður er hann hins vegar í góðu lagi og tónlist hans hin
fjölbreytilegasta blanda cif gömlu og nýju. Það eru Olufsen Records
sem gefa út. Ingvi Þór Kormáksson
DANISH
RA.D1C
jAza
ORCHESTR
K.RVB A'
COPfHHACCMJAZ2H01
E-Z-tölvupopp:
Jimi Tenor-lntervision
Jimi Tenor er skrýtinn fýr.
Hann skýtur upp kollinum í
miðri dansmenningu Breta
sem að öllu jöfhu framleiðir
mun þyngra efhi en það sem
frá honum kemur á þessari
fyrstu plötu hans. Warp- útgáf-
an tekur líka sveig á reglu-
bundna útgáfu til þessa sem
hefur mikið til verið þung og
instrumental. Plata Jimi Ten-
ors er að vísu mikið til instru-
mental (án söngs) en þung er
hún ekki.
Blandan er: Gilberto hittir
Kraftwerk sem hittir síðan David Bowie sem síðan hittir Sinatra
o.s.frv. Jimi Tenor er sem sagt E-Z-tölvupoppari og skapar alveg ein-
staka stemningu með tónsköpun sinni. Taktfastir ljúfir tónar eru að-
eins tvisvar brotnir upp í þyngri takt á þessari plötu (endurtekinga-
söngur Tenors) og er þvi á heildina litið kjörin til afspilunar jafnt í
lengri lyftuferðum, í kokkteilklúbbum alls konar og á dansstöðum.
Tenor blandar saman hefðbundnum hljóðfærum og hljóðum úr
heimilistölvunni með góðum árangri (eins og tíðkast að vísu á
annarri hverri útgáfu nú til dags, hvort sem það er
popp/rokk/dans). Hljóðfæraleikurinn er ekki framúrskarandi en
skilar laglinum Tenors með prýði.
Samruni E-Z-tónlistarinnar og tölvupoppsins var óumflýjanlegur og
Jimi Tenor framkvæmir þennan samruna með stakri prýði. Endilega
að eiga þessa til upphitunar þegar halda skal hóf. Guðjón Bergmann
Hljómsveitin Depeche Mode er komin aftur á fulla ferð eftir að hafa átt mjög erfitt sökum eiturlyfjaneyslu þeirra fé-
laga sem endaði með dauðsfalli eins þeirra. >
Vakning Depeche Mode:
ULTRA
Ultra er tólfta plata Depeche
Mode á sautján ára ferli. Ferillinn
hófst árið 1981 með útgáfu plötunn-
ar Speak and Spell en það var ekki
fyrr en árið 1993 að hljómsveitin
náði að koma breiðskífu í fyrsta
sæti sölulistans í Bretlandi, þökk sé
plötunni Songs of Faith and
Devotion. Platan markaði ákveðin
tímamót i sögu sveitarinnar. Gah-
an, Gore og Fletcher sýndu á sér
nýjar hliðar. Með nýrri plötu halda
þeir áfram að sýna á sér nýjar hlið-
ar. Þeir segja sýna myrkustu daga
hafa tengst upptökum plötunnar
Ultra. Dauði Alan Wilder og endir á
heróínneyslu söngvarans Dave Gah-
an bera þó hæst af myrkum tindum.
Upp úr skítnum
Gahan var komin eins djúpt og
hann gat sokkið. Rétt áður en hann
hætti vaknaði hann inn á spítala
við setninguna: Við höfum misst
hann. Hann rankaði viö sér og leið-
rétti þann misskilning. Hann reyndi
að svipta sig lífi í L.A. og var þá
sagt að hann hefði framið glæp sam-
kvæmt lögum ríkisins. Gahans út-
gáfa af lífi fikilsins: ...þú getur ekki
skitið, pissað, fengið það ... ekkert.
Gleðin felst síðan í meðferðinni,
Gahan er hættur. Ekkert alkóhól,
engar pillur, ekkert hass, ekkert he-
róin, EKKERT. Nýtt líf ... líf fikils-
ins er búið.
Fjölbreytt
Eins og Songs of Faith and
Devotion litaöist af neyslu Gahans,
litast Ultra af reynsluheimi vinanna
þriggja meðan á upptökutímanum
stóð. Á plötunni er að fmna dans-
tónlist, gospel, blús og jafnvel kántrí
að sögn meðlima, eða eins og Gahan
orðar það: Ég held það sé satt að
segja að það sé hægt að finna allra-
handa tónlist í Depeche Mode, og ég
held að það sé það sem er sérstakt
við okkur, við takmörkum okkur
ekki við neitt eitt svæði tónlistar.
í textagerðinni verður við-
kvæmni mannlegra samskipta og
sambanda fyrir barðinu, fyrirfram
ákveðin örlög, útskúfun og endur-
fæðing verða að yrkisefnum, svo
eitthvað sé nefnt. Martin Gore
(þessi sem hefur ekki breytt um
hárgreiðslu nær allan feril sveitar-
innar) sá um að semja víðfeðma og
upplífgandi tónlist fyrir dramatísk
áhrif Gahans og sjálfur segir Gahan
sig aldrei hafa sungið betur.
Tim Simenon var upptökustjóri
Ultra og hefur bætt heilmiklum
takti við upprunaleg demó Gore.
„Hann hjálpaði okkur heilmikið,"
útskýrir Gore. Lögin voru þannig
samin, að danstaktur hentaði mörg-
um þeirra vel, þó ekki diskódan-
staktur.
Strákarnir í Mode leggja mikla
áherslu á fjölbreytni plötunnar,
enda allir alætur á tónlist. „Mikið af
fólki er allt of þröngsýnt í því sem
það hlustar á,“ segir Gore. „Það hef-
ur miklu meira af áhugaverðri tón-
list komið út á síðustu hundrað
árum, en hefur gerst á síðustu fimm
til átta árum.“ Eftir sautján ára fer-
il ætti maðurinn að vita hvað hann
er að tala um. GBG
ruman
milljarð
Söngvarinn Elton John er
tekjuhæsti tónlistarmaðim
Bretlands annað árið í röð.
Hann halaði inn rúmlega 1,2
milljaröa króna á síðasta ári
og gerði þar með mun betur
cn menn eins og Sting og
Eric Clapton. Þeir eru báðir
með árstekjur upp á rétt inn-
an við einn milljarð. Phil
Collins var næst tekjuhæsti
tónlistarmaöur Bretlands
árið 1995 en hrapar nú niður
1 4. sæti með tæplega níu
hundruð milljónfr króna í
tekjur.
Bítlarnir voru söluhæsta
eit ársins 1996 í Bret-
landi og er þaö aö sjálfsögðu
Antliology-plöfrmnar og tekj-
um sem þeim fylgja sem
koma þeim á toppinn. Á eftir
Bítlunum koma Oasis en
þeir högnuðust mikiö á tón-
leikahaldi og sölunni Á
What's the Story
Glory), Queen
ust á Made in
Floyd (sem enn selja The
Wall og Dark Side of the
Moon í bllfórmum) og
fega stóran
Virgin í fyiTa:

l§tf
'