Dagblaðið Vísir - DV - 02.05.1997, Qupperneq 3

I>V FÖSTUDAGUR 2. MAÍ 1997
tónlist
HLJÓMPLÖTU
Alpha Centauri - 20:33
Hefurelstvel ★★★
Arið 1980 var platan 20:33
hljóðrituð af nokkrum af
fremstu og bestu djassbræðings-
spilurum Danmerkur. Pianó-
leikarinn Jörgen Emborg,
bassaleikarinn Bo Stief, gítar-
leikarinn Bjarne Roupé og
trommarinn Ole TheiO, ásamt
Palle Mikkelborg á trompet,
nefndu hljómsveitina Alpha
Centauri og fiuttu við þetta til-
efni eintóma frumsamda ópusa.
Músíkin hefur nú verið endur-
útgefin á diski og er býsna fróð-
legt og gaman að hlýða á hana 17 árum síðar. Allir áttu þessir kappar
síðar eftir að gera garðinn frægan í svipaðri músík. Má nefna hina frá-
bæru hljómsveit Mikkelborgs, Entrance, sem um margt minnti á We-
ather Report, og hljómsveitina Frontline sem Emborg stóð fyrir og skart-
aði hinni ágætu söngkonu, Cæcilie Norby, sem nú gerir það gott hjá út-
gáfufyrirtækinu Blue Note.
Það kemur eiginlega mest á óvart hversu vel hún hefur elst, þessi
plata, sem hlýtur að hafa talist nokkuð nútímaleg á sínum tíma. Spar-
lega er farið með hljóðgervla og þau sánd sem síðar áttu eftir að úreld-
ast og virðast hallærisleg. Emborg notar t.d. mest flygil og Rhodes-rafþí-
anó sem virkar vel nú á dögum. Spilamennskan er afbragð, Roupé og
fleiri með þessi finu sóló; heildarhljómur með ágætum og nokkru mýkri
en tiðkast í digital-upptökum á rafmagnsdjassi. Ingvi Kormáksson
Morphine - Like Swimming
Einfalt grípandi grúv *★★
Morphine er töffarasveit.
Ekki þannig að tríóið gangi um
í leðurjökkum og spili rudd-
arokk. Hljómurinn sem Morp-
hine framkaliar er það sem er
töff við sveitina. Sexí saxófónriff
Dana Colley, einfalt grúv Biily
Conwayt og töff bassalínur í
takt við seiðandi söng Mark
Sandman. Platan setur hlust-
andann í stellingar. Menn halla
sér aftur í bílsætinu, slaka á í
sófanum, reykja of mikið á kaffi-
húsinu (slæmur siður), verða
taktfastir í rúminu og langar mest að falla inn í einfaldleikann.
Þannig kemur Morphine fyrir eyru hlustandans og þannig er platan
Like Swimming í heild sinni. Textamir eru mikið til einfaldar endur-
tekningar um ýmislegt sem þarfnast ekki mikillar hugsunar (engar
heimspekihugsjónir eða söngvar um samfélagsleg vandamál), þó alltaf
sé stutt í húmorinn. Aðalsmerki sveitarinnar eru samt töff frasar (sam-
spilaðir af bassa og saxófóni) sem gefa einföldum lögunum mikla fyll-
ingu.
Morphine hefur kannski ekki skapaö neitt meistarastykki heldur
kannski plötu sem heldur hlustandanum i frjálsu falli einfaldleikans.
Bestu lög plötunnar að minu mati eru: Potion (seiðandi söngur um ást-
ina), I Know You (taktfast grúv með flottum frasa), Early to Bed (stutt
í húmorinn í textanum og lagið heldur), French Fries w/Pepper (enn
styttra í húmorinn í grípandi afslöppuðu umhverfi) og Eleven O’Clock
(í hraðari kantinum, en grípandi engu að síður).
Töff? Kíktu á seiðandi hljóma Morphine. Guðjón Bergmann
Live-Secret Samadhi:
Kemur skemmtilega á óvart ★*★
Platan Throwing Copper var
ein af þessum plötmn. Hún
skaut hijómsveitiimi Live upp á
stjömuhimininn í einni svipan
á ótrúlega löngum tíma (hafið
þið heyrt um andstæður?). Það
tók hana ár að ná eyrum Evr-
ópubúa og svipaðan tíma að ná
toppsæti bandaríska Billboard-
listans, en um hljómsveitina
hafði enginn heyrt áður, né
heldur meðlimi hennar.
Throwing Copper sýndi Live
sem kraftmikla rokkhljómsveit
með þónokkrar melódískar hugmyndir.
Secret Samadhi er á svipuðum, þó aðeins þroskaðri nótum. Live hefúr
dregið aðeins úr keyrslurokkinu (ekki að það sé neitt sérstakt merki um
þroska) og sett í staðinn þunga frasa, léttar melódíur og einstaka fiðlur
(Led Zeppelin stæl).
Nýja platan byijar af miklum krafti á laginu Rattlesnake sem verður
að teljast til melódísku hliðar Live. Frasinn ...Its a crazy, crazy mixed up
town... er ferlega grípandi og minnir á eitthvað sem hefði getað komið frá
R.E.M. Lakinis Juice er ekki minna grípandi þó það sé mikið þyngra,
undirstrikað af tónum fiðlunnar og rifnum söng. Graze er síðan í ball-
öðustíl, Century byijar á léttum kassagítamótum en sækir smám saman
í sig veðrið og Ghost heldur uppi heiðri melódískra viðlaga sveitarinnar.
Eftir það smáhallar undan fæti hjá Live. Þessi kraftmikla byrjun bygg-
ir upp væntingar sem hljómsveitin nær síðan ekki að fylgja eftir af eins
mikilli ástríðu og hlustandinn býst við. Lögin eru ekkert sérstaklega
slæm, en þau eru ekkert sérstaklega góð heldur og það heldur plötunni í
tveim og hálfri stjömu. Ef sami kraftur hefði haldið sér (og þá er ég ekki
að tala um keyrslu) út plötuna hefði hún hiklaust fengið fjórar stjörnur,
svo góð er byijunin. Guðjón Bergmann
Liye

Endurkoma
PreíablSprout
Hljómsveitin Prefab Sprout er nú aö gefa út nýja skífu en ekkert haföi heyrst frá sveitinni í fimm ár.
Það eru liðin 7 ár síðan út kom
plata með hljómsveitinni Prefab
Sprout. Fyrir fimm árum kom
plata með því besta sem sveitin
hafði gefið út. Síðan hefur enginn
heyrt frá sveitinni eða séð fyrr en
nú.
Það eru liðin heil þrettán ár frá
því fyrsta plata Prefab Sprout kom
út. í mars árið 1984 kom platan
Swoon og fékk frábærar viðtökur
gagnrýnenda þó almenn sala hefði
mátt vera meiri.
Ári síðar kom platan Steve
McQueen. Upptökustjóri á henni
var Thomas Dolby. Platan hefur
síðan verið talin til fyrirmyndar
hvað varðar hljómgæði á níunda
áratugnum. When Love Breaks
down var slagari plötunnar, hug-
ljúft og rómantískt. NME kallaði
Paddy McAloon frumlegasta laga-
höfund áratugarins og platan lenti
á topp 30 yfir árið hjá NME, Spin
og US Tastemaker.
Fjórum árum siðar (1989) kom
platan Protest Songs út. Protest
Songs var í raun hliðarverkefni og
var tekin upp sama ár og Steve
McQueen kom út en náði dreifingu
fjórum árum síðar vegna mikillar
eftirspumar.
Eftirminnilegasta verk Prefab
Sprout var síðan From Langley
Park to Memphis sem kom út 1988.
Lögin Cars and Girl og King of
Rock and Roll náðu vinsældum um
alla Evrópu og viðbrögð tónlistar-
pressunnar voru enn á sömu leið,
platan var talin meistaraverk.
Það síðasta sem heyrðist frá
Prefab Sprout var áriö 1990 þegar
platan Jordan kom út. NME kallaði
þessa nítján laga plötu poppsigur
ársins og Sunday Times valdi Jord-
an plötu ársins og líkti Sprout við
The Beatles og Steely Dan.
Á þessum sjö árum hefur Paddy
McAloon verið iðinn við lagasmíð-
ar og því kominn tími á útgáfu. Þó
að hann hafi ekki gefið neitt út
undir eigin nafni á tímabilinu hafa
listamenn eins og Jimmy Nail,
Kylie Minouge og Cher notið hæfi-
leika hans. Nýja platan heitir
Andromeda Heights og heitir í höf-
uðið á nýju hljóðveri sem Prefab
Sprout hefur byggt til frekari hljóð-
ritana. Hljómsveitin fer ekki í tón-
leikaferð en Andromeda Heights er
aðeins byrjunin á nýrri útgáfuröð
sveitarinnar.
-GBG
RCA er meðal annars aö finna 77 ly Live Recording. -JHÞ