Dagblaðið Vísir - DV - 23.12.1997, Page 16

16
ÞRIÐJUDAGUR 23. DESEMBER 1997
Unnið um jólin
Það eru. ekki allir sem
eyða jólahátíðinni í
faðmi fjölskyldunnar
án þess að þurfa að
vinna. Margir verða að
bíta í það súra epli að
eyða jólahátíðinni á
vinnustaðnum þar sem
víða er nauðsynlecjt að
fólk sé á vakt allan sól-
arhringinn allan árs-
ins hring. Tilveran
náði tali afþremur
einstaklingum sem eiga
það sameiginlegt að
eyða a.m.k. hlutajól-
anna í vinnunni.
Rakel Ólafsdóttir, starfsmaður hjá Sjálfsbjörg:
Hlakka til að vinna
Rakel Ólafsdóttir, starfsmað-
ur Sjálfsbjargarheimilisins,
er 25 ára og hefur aldrei
unnið um sjálfa jólahátíðina áður. Nú
mun hún hins vegar vinna frá fjögur
til tólf á sjálft aðfangadagskvöld. Hún
mun einnig vinna á jóladag, annan í
jólum og gamlársdag.
Rakel viðurkennir að það sé dálítið
skrítið að þurfa að vinna á aðfanga-
dag. „Mér fmnst það samt í góðu lagi.
Það er mjög hátíðlegt héma hjá okk-
ur. Maturinn er fínn og svo er messa
klukkan þrjú þannig að þetta verður
bara notalegt," segir Rakel.
Rakel viðurkennir þó að hún væri
á aðfangadag
alveg tilbúin til að vera heima og
borða góðan mat i faðmi fjölskyldunn-
ar. Hún segir að hún sé samt sem
áður mjög sátt við að vinna á þessum
degi. Hún bauðst meira að segja til
þess. Þar sem margir samstarfsfélag-
ar hennar eru með íjölskyldur og lítil
börn er ekki mjög vinsælt að eyða
þessum degi í vinnunni og því var
boði hennar tekið fegins hendi.
Rakel segist hins vegar hafa heyrt
frá vinnufélögum sem hafa unnið á
þessum degi að andrúmsloftið sé mjög
þægilegt. „Maður er bara þama í ró-
legheitum með starfsfélaganum og því
fólki sem við þurfum að sinna. Við
reynum bara að
gera gott úr þessu.
Ég hlakka eiginlega
til að vinna þennan
dag,“ segir hún Rakel Ólafsdóttir
Þess ma geta að
þau verða tvö að
vinna þetta kvöld. Sá sem vinnur með
Rakel hefur heldur aldrei unnið um
jólin áður.
Rakel segir að það sé reyndar lítið
að gera þetta kvöld þar sem margir
sjúklingar fari heim til ættingja sinna
þennan dag. „Það verða aðeins sex
sjúklingar héma um kvöldið þannig
að þetta verður trúlega mjög rólegt
aö störfum í Sjálfsbjargarheimilinu.
DV-mynd S
kvöld. Það gæti jafnvel orðið erfitt að
hafa ofan af fyrir sér. Það verður að
minnsta kosti lítið í sjónvarpinu fyrr
en eftir tíu,“ segir Rakel.
Rakel virðist hins vegar fegin því
að eiga frí á nýársdag. „Þá getur mað-
ur að minnsta kosti fagnað nýja ár-
inu,“ sagði Rakel að lokum. -HI
Haukur Asmundsson lögregluvarðstjóri hefur eytt mörgum jólum í vinnunni:
Lögreglan þarf að sjáifsögðu að
vera með vakt allan sólar-
hringinn og þá skiptir engu
máli hvort er virkur dagur eða hátíðis-
dagur. Haukur Ásmundsson varðstjóri
hefúr unnið mörg jól á liðnum árum.
Hann hefúr verið í lögreglunni síðan
1969 og oft lent I að vinna þessa helg-
ustu daga ársins.
Haukur segir reyndar að vaktin sem
hann er á sé með versta móti þessi jóL
„Við vinnum nú á Þorláksmessu, að-
fangsdagskvöld og jóladag og síðan
líka á gamlárskvöld og nýársdag. Það
er því allur pakkinn þetta árið,“ segir
Haukur.
Fjölskyldan sátt
Hann segir aö fjölskylda sín taki
þessum vinnutíma ekki svo illa. „Fólk
er orðið vant þessu eftir svo langan
tíma og sættir sig við þetta. Fjölskyld-
an veit að svona er þetta bara og sýnir
því skilning,“ segir hann.
Þegar unnið er á þessum dögum
verður stemningin meðal starfsmanna
dálítið öðruvísi en á öðrum dögum.
„Menn reyna að hafa góða skapið í lagi
og gera sér eitthvað annað til dundurs
en venjulega. Það er oft minna við að
vera á þessum dögum svo menn reyna
bara að skemmta sér saman.“
Verkefni lögreglunnar eru lika önn-
ur en venjulega. „Við erum meira í að
aðstoða fólk og jafiivel í hjólastólaflutn-
ingum. Svo leita alltaf einhverjir til
okkar sem eiga ekki í annað hús að
venda og við tökum við því fólki,“ seg-
ir hann. Hann bætir við að á slíkum
vöktum fái menn frekar að kynnast
mýkri hliðinni á lögreglustarfinu.
Hluti tímans með fjölskyldunni
Haukur segir að 23 menn verði í
vinnu á Reykjavíkursvæðinu á að-
fangadagskvöld og jólanótt. „Við reyn-
um hins vegar fyrri hluta kvölds að
skipta vaktinni á milli manna þannig
að þeir fái að njóta aðfangadagskvölds
að hluta heima með fjölskyldunni. Þeir
eru samt tilbúnir að fara af stað ef eitt-
hvað kemur upp,“ segir hann.
Haukur segir að þó að stemningin
sé kannski ágæt á vöktunum óski
menn þess nú frekar að vera heima
með fjölskyldunni. „Þetta eru sérstak-
lega viðbrigði fyrir íjölskyldur þeirra
lögreglumanna sem eru nýbyrjaðir.
Það er bara ekkert við þessu að gera.
Menn hafa valið sér þessa vaktavinnu
og verða því að sætta sig við þetta,“
segir Haukur að lokum. -HI
Menn sætta sig við þetta
Haukur Ásmundsson lögregluvaröstjóri ásamt starfsmönnum.
DV-mynd S
Guömundur Snorrason viö vlnnu sína fyrir utan
aöalútibú Landsbankans. DV-mynd S
Guimundur Snorrason, öryggisvörður hjá Securitas:
O ' \rV 2f ' r' l'' ■
Se lifið i nyju Ijosi
Guðmundur Snorrason
hefur unnið hjá Seciu'-
itas í sjö ár en hefur
verið mim lengur í vaktavinnu.
Þannig hefur það oft lent á hon-
um að vinna um jól og áramót.
Guðmundur segir að það sé
töluverður munur að vinna yfir
jólin en að vera heima hjá sér.
„Maður er mikil nálægari há-
tíðinni þegar maður er í vinn-
unni. Maður hugleiðir meira
þessi tímamót, hlustar mikið á
útvarp og þá finnst manni að
maður sé nær tilgangi jólanna."
Hann segir að fjölskyldan sé í
sambandi við hann yfir hátíð-
ina og fyrirtækið sendi þeim
hátíðarmat þannig að
jólastemningin sé alveg fyrir
hendi í vinnunni þó að hún sé
dálítið öðruvísi.
Þetta gildir líka um áramót-
in. „Klukkan tólf á miðnætti á
gamlárskvöld í fyrra var ég
staddur upp á þaki Seðlabank-
ans og horfði á alla flugeldana.
Það var blankalogn og fallegt
veður og manni fannst maður
nánast vera á toppi heimsins,"
segir Guðmundur. Hann kann
vel að meta þá reynslu að vera
ekki allan tímann heima hjá
sér yfir hátíðamar.
Af þessu má heyra að Guð-
mundi fmnst það í raun gefandi
að vinna á þessum tíma. „Mað-
ur lærir betur að meta þau
gæði að fá að vera í faðmi íjöl-
skyldunnar og taka þátt í
veislugleðinni heima. Maður
verður hins vegar næmari fyrir
tilgangi hátiðarinnar með því
að vinna stundum," segir Guð-
mvrndur.
Guðmundur byrjaði í vakta-
vinnunni eftir miðja öldina á
Keflavikurflugvelli og hann
segir að þetta vinnuform hafi
alltaf hentað sér vel. „Það var
alltaf þægilegt því maður fékk
alltaf jafnmarga frídaga og
vinnudaga. Það hentar örugg-
lega ekki öllum að vinna vakta-
vinnu en þetta hentaði mér vel.
Ég saknaði vaktavinnunnar
þegar ég vann síðan reglulegri
vinnudag í rúm tuttugu ár,“
segir hann.
Hann segir að vaktavinnan
hafl ýmsa kosti. Maður kynnist
annarri hlið á tilverunni og sjái
lífið í borginni frá öðru sjónar-
homi en annars. Þessir kostir
bæti það upp að vera ekki í
faðmi fjölskyldunnar yfir jól
eða áramót.
-HI