Dagblaðið Vísir - DV - 06.02.1998, Page 12

12
Spurningin
FÖSTUDAGUR 6. FEBRÚAR 1998
Spurt á leikskólanum
Melbæ á Eskifirði:
Hvað er skemmtilegast að
gera í leikskólanum?
Sigþór Rögnvar Grétarsson: Að
róla og fara í fjallgöngu.
Birgir Blöndal: Að róla.
Guðný Björg Sigurðardóttir: Að
leika sér.
Emma Björk Hjálmarsdóttir: Að
róla.
Guðný Ellen Sveinsdóttir: Að
róla.
Pétur Aron Atlason: Að renna sér
í rennibrautinni.
Lesendur
Mikilvægi sjávarút-
vegs þarf að minnka
Eru sjómenn orðnir ríkisvaldinu sterkari og valdameiri?
Ólafur Einarsson skrifar:
Nú er sjómannaverkfall skollið á.
Við islendingar stöndum enn einu
sinni slyppir og snauðir auk þess að
vera vita ráðvilltir, því í landinu er
engin forusta sem vill, getur eða
þorir að taka á þessu grafalvarlega
máli. Ráðherrar, jafnt fagráðherra
sjávarútvegs sem hinir, segja eitt í
dag og annað á morgun, en allir
hafa látið svo að lög verði ekki sett
sem skikki sjómenn til að taka til
við sín störf.
Alþingi hefur brugðist gjörsam-
lega í skyldu sinni að setja ný lög
um verðmyndun í aflaskiptakerfinu
og meðferð flskveiðikvótanna. Því
býst enginn við neinu af þessum að-
ilum nú, fremur en endranær.
Eitt er þó ljóst hverjum lands-
manni. Mikilvægi sjávarútvegs þarf
að minnka því svona getur þetta
ekki gengið lengur. Við íslendingar
höfum enda engar skyldur við sjáv-
arútveginn eins og hann kemur fyr-
ir í dag. Hann er okkur ekki það
alfa og omega sem hann var. Hann
er okkur afar dýr og utan um hann
hefur hlaðist mikið bákn; ráðu-
neyti, fiskistofa, rannsóknastofa
sjávarútvegs, hafrannsóknarstofn-
un, o.fl., o.fl. Meira að segja varð-
skipin eru rekin að mestu fyrir og
vegna sjávarútvegsins. Óteljandi
vanburða og óþarfar stofnanir tvist
og bast um þjóðfélagið soga fjár-
magn úr ríkissjóði, en skila engu
verðmæti.
Ný verkefni virðast ætla að skila
mun meira verðmæti til efnahags-
legs sjálfstæðis en fiskveiðarnar.
Má þar nefna hugbúnað af ýmsu
tagi, ferðaþjónustu, og nú síðast
hina ótrúlegu erfðagreiningu sem
er að verða fastur punktur i aðfóng-
um á erlendu fjármagni. Fólk vill
frekar vinna í þessum störfum. Það
eru líka aðeins sjómannsstörfln sem
gefa peninga í aöra hönd þeirra sem
þau stunda. Ekki fiskvinnslan.
Sjómenn eru hins vegar orðnir
harðir í horn að taka og setja þjóð-
inni og stjórn hennar stólinn fyrir
dyrnar. Nú er mál að linni þeim ein-
hliða og ójafna leik. Sjómannaaf-
sláttinn óréttláta virðist ekki einu
sinni hægt að afnema. Af því einu
og sér má ráða hversu sjómenn eru
orðnir valdamiklir í þjóðfélaginu. -
Það er því eðlilegt að mjög margir
eru þeirrar skoðunar að nauðsyn sé
að vægi sjávarútvegs hér á landi
minnki verulega. Nú ætti að vera
tækifærið.
Varasamt að kaupa málningu
Dagný Bjarnadóttir skrifar:
Við stóðum í undirbúningi máln-
ingarvinnu síðla síðasta ár. Eins og
gerist í þeim efnum eru veggir og
loft mæld og lítrafjöldinn ákveðinn á
þeim forsendum. Við merktmn hvert
herbergi fyrir sig og lituðum fyrir-
fram litina inn á blað fyrir hvern
vegg. - í versluninni Litnum í Síðu-
múla var svo blaðið tekið upp, sett á
búðarborðið og farið yfir hvern lit og
lítrafjöldinn ákveðinn af fagmannin-
um. Alls voru níu litir keyptir.
Meðan á afgreiðslu stóð hringdi
síminn og þurfti afgreiðslumaður
að skreppa frá í nokkrar mínútur. Á
meðan tók annar starfsmaður við.
Loks voru okkur afhentar um 15
misstórar fótur, einungis merktar
með framleiðslunúmeri. Greiddum
við reikninginn og héldum heim.
í ljós kom heima aö liturinn sem
keyptur var fyrir baðherbergið, fyr-
ir 3,7 m2 vegg, hefði verið afgeiddur
miðað við 37 m2 vegg. Augljóst var
að mistök höföu átt sér stað. Við fór-
um því með fóturnar þrjár til að
leiðrétta mistökin og gerðum ráö
fyrir að svo yrði gert, líkt og tíðkast
í heiðarlegum viðskiptum.
Ræddum við um stund við starfs-
manninn sem hafði aðstoðað okkur
daginn áður og blandað málning-
una. Hann þarf jú að fylgja þeim
reglum sem honum eru settar og
þvi báðum við að fá að ræða málið
við yfirmanninn. Eigandann í þessu
tilviki. Hann tjáði okkur að reglan
væri sú að málning væri „aldrei
tekin til baka“. Sagði starfsmenn
aldrei gera mistök enda fagmenn í
starfi. - Mistökin væru einungis
okkar. - Nú sitjum við uppi með
málningu fyrir um 10.000 kr. sem
aldrei var beðið um.
Verslunin Liturinn svarar
Guðjón Oddsson skrifar:
Ég vil þakka lesendasíðu DV fyr-
ir að fá tækifæri til að svara bréfi
frá óánægðum málningarkaupanda.
- Til að samviskusamur starfsmað-
ur reikni rétt þarf hann að fá réttar
upplýsingar, þar má ekki „kommu“
skeika. Öll ílát með sérlagaðri máln-
ingu eru merkt með litanúmeri eða
litaheiti og að sjálfsögðu er hægt að
finna framleiðslunúmer á hverri
dós. - Bréfritara var boðið að sú
málning sem hann hafði ekki not
fyrir yrði tekin til endursölu. Það
boð stendur enn.
Allt fýrir eldri borgarana
- líka aö gera þá öreiga
Haildóra skrifar:
Nú tíðkast að láta vel að eldri
borgurum, einkum þeim sem eitt-
hvað má af hafa. Og þá eru það
íbúðir eða húseignir sem litið er til.
Hið opinbera er drjúgt í innheimt-
unni og svo aðilar á fasteigna- og
verðbréfamarkaðinum sem reyna
hvað þeir geta til að fá t.d. öldruð
hjón eða eftirlifandi maka til að
selja húsnæði sitt og kaupa ibúðir
fyrir aldraða. Þetta hefur reynst
mörgum öldruðum þung spor og
sumir farið flatt á skiptunum,
lUMIÍMGM þjónusta
allan sólarhringinn
Aðoins 39,90 mfnútan
- eða hringið í síma
K&&SÖ 5000
mílli kl. 14 og 16
Eldri borgarar funda á Hótel Borg. - Er sótt aö eignum aldraöra?
meira að segja staðið eftir stór-
skuldugir.
Nú berast ný tilboð til aldraða eft-
ir að þeir hafa uppgötvað að best er
að halda sig í gamla húsnæðinu svo
lengi sem hægt er. Þeim eru boðin
fasteignalán til margra ára, jafnvel
að fresta greiðslu fasteignskattanna
gegn veði i íbúðunum þar til þeir eru
dauðir. Þá borga erfingjar. - Nema
Reykjavíkurborg eða hið opinbera
hirði þá eignina. Eldri borgarar,
Gætið ykkar vel því i flestum tilfell-
um býr óhugnanlegt bingó að baki.
Klámfengin
þjóö
Svavar hringdi:
Það er ekki ofsögum sagt af
veiðiþjóðinni í verstöðinni ís-
landi. Hún vinnur myrkranna á
milli í skorpum og þénar vel.
Þess á milli skemmtir hún sér og
sefur úr sér vímuna. Eftir þorra-
blótin, árshátíðarnar og pöbb-
aröltin næturlangt. Hún unir sér
við söng og brandara á meðan
henni endist rænan og því tví-
ræðari sem brandararnir eru
þeim mun meira er klappað. Mér
blöskraði þegar sjálfur borgar-
stjórinn í Reykjavík, konan Ingi-
björg Sólrún Gísladóttir, tók boði
á hóf KR-inga til þess m.a. að
segja „blautlega brandara" við
mikla hrifningu áheyrenda. Já,
hún sagðist ávallt hafa nokkra
svona brandara á lager ef grípa
þyrfti til. - Þarfur þátfru- þeirra
Ingó og Árna, Á elleftu stundu.
Lyfjafyrirtækin
og ónýtu lyfin
L.Á. skrifar:
Ég horfði á þáttinn „60
minutes“ á Stöð 2 sl. sunnudag.
Þar var m.a. upplýst að þekkt
lyfjafyrirtæki sendu ónýt lyf og
úrelt til þróunarlandanna, t.d. í
Afríku og víðar. Því miður mátti
ég ekki vera að þvi að horfa á
þáttinn allan. Fjölmiðlar gætu nú
kannski upplýst staðreyndir
málsins. Það er þess virði.
Þjóðarsálin
umturnast
Axel skrifar:
Ég heyri á þjóðarsálinni á rás
2 sem ég hlusta á reglulega, að
hún er í þann veginn að umturn-
ast og hefur þegar bilast alvar-
lega að mínu mati. Mér skilst á
þeim sem hringja að hér spili að-
allega inn í fjárskortur þeirra
sem hringja í sálina. Ofast vegna
ofureyðslu. Þeir sjá fram á nú
sem aldrei fyrr, að nú er komið
aö skuldadögum, og nú er aö
verða verulega hart í ári. Verði
sjómannaverkfallið viðloðandi,
þótt ekki sé nema 2-3 vikur, mun
sverfa verulega að fólki. Ekki
bara hinum venjulega launa-
manni. Innkaup til landsins
munu snarminnka vegna gjald-
eyrisskorts og vöruskortur gera
vart við sig. Og eftir verkfall:
gengisfelling og síðan uppsagnir
samninga alls þorra stéttarfélag-
anna í landinu.
Reynslulausn
Franklíns
Steiners
Björn Sigurðsson skrifar:
í umræðunum sem fram fóru á
Alþingi um greinargerð dóms-
málaráðherra og tengslum fikni-
efnalögreglunnar við Franklín
Steiner kom margt í ljós sem
áður var hulið almenningi. Sam-
kvæmt fréttum í Degi 4. febr.
kemur fram að eftir þrýsting á
dómsmálaráðuneyti að veita
Franklín Steiner reynslulausn
hefur ráðherra samþykkt hana.
Eftir stendur að enn þvælist mál
þetta fyrfr yffrvöldum réttarkerf-
isins og er nú búið að gera ríkis-
saksóknara að svo „sjálfstæöum"
og „óháðum" embættismanni, að
dómsmálaráðherra má sín
einskis. Og er hann þó æðsti yfir-
maðurinn og allra „karla faðir-
inn“ í dómskerfinu.
Vísitalan og
launin
Hjörleifur skrifar:
Það er engin spuming að vísi-
tölutengingar, hverju nafni sem
þær nefnast, hljóta aö hafa áhrif
á launin okkar til hækkunar. Nú
verða1 verkalýðsfélögin að láta
gera úttekt á hvernig málin
standa í lána- og byggingavísitöl-
unum til að geta metið launataxt-
ana samkvæmt þeim.