Dagblaðið Vísir - DV - 24.04.1998, Blaðsíða 13

FÖSTUDAGUR 24. APRÍL 1998
13
Jarlinn af Hrútafjard-
ará og prjónakonur
Það er gaman að
veiða lax.
Það er gaman að
ganga með fallegri á í
prjónaðri peysu og
renna línu í djúpan hyl
eða stríðan streng og
egna fyrir þessa renni-
legu og bragðgóðu
skepnu. Það er gaman
að finna hana narta í
öngulinn, hika, synda
frá, koma aftur, ruglast í
ríminu og kokgleypa
agnið. Gaman að festa
hana á króknum, finna
hana leggjast og leita
ráða til að losna, taka á
sprett upp og niður ána
með öngulinn i kjaftin-
um, gaman að horfa á
sporðaköstin, halda lin-
unni mátulega strekktri, ekki um
of svo flskurinn slíti ekki, þreyta
hann, landa honum, leggja hann
spriklandi í grasið, rota
hann. Taka hann svo af
króknum, stinga fingrun-
um undir blóðug tálknin
og lyfta honum upp fyrir
ljósmyndarann. Fá sér
einn. Það er gaman.
Dýrt gaman
Það er dýrt gaman.
Það er ekki fyrir al-
menning að hafa gaman
af slíku. Ekki lengur. Á
síðustu tveim til þrem
áratugum hefur þessi
iðja orðið nærfellt að
einkaskemmtun þeirra
sem geta notað aðgang
sinn að fjármagni, ekki
síst opinberu, til þess að
sprengja upp verðið á
veiðileyfunum svo venju-
legt fólk sé ekki að þvæl-
ast við helstu laxveiði-
árnar. Það er ekki nóg að
eiga góða peysu. Maður
þarf að sjá í sjálfum sér
ígildi aðalsmanns, vera
karlmaður með putta í
peningum og pólitísku
valdi og hafa gleypt þá
flugu að maður sé
öðrum mönnum
verðugri til alls
kyns friðinda og
gjálífis.
Þannig var um
Sverri litla Her-
mannsson.
Hann var veiðikló
og þess vegna átti
bankastjórastaða
betur við hann en
marga aðra þegar
ráðherraferlinum
lauk. Þar með var
tryggt að hann
gæti sinnt þessu
áhugamáli sínu á
vegum fyrirtækis-
ins án þess að bera
af því kostnað
sjálfur. Það er
ófint að ríkir menn tciki upp eigin
buddu. Sjálfur gerðist hann jarl af
Hrútafjarðará. En til að hafa upp í
leiguna af ánni seldi hann bank-
anum sem hann stjómaði veiði-
leyfi í henni.
Flæktur í garni
Sverrir Hermannsson hefur svo
lengi verið meðlimur í fríðinda-
klúbbi fyrirmennaflokksins að
honum er orðið fyrirmunað að
skilja að nokkuð sé athugavert við
þann lífsstíl sem hann og hans lík-
ar hafa komist upp með hingað til.
Hann fattar ekki hvernig ein Jó-
hanna á þingi og tvær prjónakon-
ur úr Kvennalistanum, önnur lítil,
gátu með nuddi sínu náð honum á
krókinn. Hann er flæktur í gami
kvenna sem ekki hafa hundsvit á
laxveiðum, kvenna sem hann hélt
að kynnu í hæsta lagi að prjóna
peysur og sokka á veiðimenn.
Hann er eins og laxinn sem rásar
upp og niður strenginn í tilraun-
um sínum að
losa sig. Sporða-
köstin eru mik-
il. Gusumar
ganga yfir alla
nálæga þegar
stórlaxinn
spriklar á
króknum.
Það er dýrt gam-
an að stunda
laxveiðar.
Það er rándýrt gaman. Sumum
reynist það of dýrt gaman.
Steinunn Jóhannesdóttir
„Það er gaman að ganga með fallegri á í prjónaðri peysu og renna línu í djúpan hyi eða stríðan streng og egna fyrir þessa
rennilegu og bragðgóöu skepnu," segir höfundur m.a. Maðurinn á myndinni er óviðkomandi málinu.
Kjallarinn
Steinunn
Jóhannesdóttir
rithöfundur
„Hann fattar ekki hvernig ein Jó-
hanna á þingi og tvær prjónakon-
ur úr Kvennalistanum, önnur lít-
il, gátu með nuddi sínu náð hon-
um á krókinn. “
Dagsbrún og Framsókn - stéttarfélag:
Byggjum enn upp
Ágætu félagar í D&F.
Fyrir hverju stöndum við!! -
Hverju höfum við áorkað. Allt frá
því í kosningum hjá Verkamanna-
félaginu Dagsbrún 1996 hefur ver-
ið unnið markvisst að því að
byggja upp öflugt framsýnt félag -
en umfram allt félag sem sækir
styrk sinn til félagsmanna. Hvem-
ig höfum við staðið að því? Jú,
með því að styrkja trúnaðar-
mannakerfið og stækka þann hóp
sem hefur bein áhrif á gerð kjara-
samninga, bæði aðal- og sérkjara-
samninga.
Samninganefnd Dagsbrúnar og
Framsóknar var með stærstu
samninganefnd stéttarfélaga og
þar komu flestir að þeirri vinnu
sem hafði bein áhrif á kjarasamn-
ingssgerðina. Þar unnu saman
sem órofa heild Verkamannafélag-
ið Dagsbrún og Verkakvennafélag-
ið Framsókn.
Á kjörtímabili stjómar þessara
félaga hafa allar reglugerðir sjóða
verið teknar til gagngerrar endur-
skoðunar og
hreytinga, með
það að markmiði
að gera sjóðina
hæfari til að
gegna því hlut-
verki sem þeim
er ætlað. Lög
þessara tveggja
félaga vom tekin
til heildarendur-
skoðunar og þeg-
ar upp var staðið
lágu fyrir lög
hins nýja félags
Dagsbrúnar og
Framsóknar - stéttarfélags. Þessi
lög fela í sér róttækar breytingar á
allri stjórnsýslu félagsins frá eldri
lögum og eru að öllu leyti til bóta.
Fræöslumál
Unnið er að því að bæta og auka
verulega trúnaðarmannafræðslu
félagsins og verið er að leggja síð-
ustu hönd á þá
vinnu. Á síðastliðnu
ári hófst vinna hjá
þessum tveimur fé-
lögum við að skil-
greina þörf innan fé-
laganna fyrir starfs-
menntun og hefur
undirbúningsvinna
verið unnin í sam-
vinnu við ýmsa að-
ila í einstökum
greinum. Þessi þátt-
ur í starfsemi félag-
anna er mikilvægur
í þessu þjóðfélagi
örra breytinga í
tækni og framför-
um.
Félagsblað Dags-
brúnar og Fram-
sóknar er orðinn öfl-
ugur fréttamiðill
sem gefmn er út í
um það bil 7000 eintökum. Megin-
efni blaðsins eru fréttir af innra
starfi félagsins ásamt öðru því er
félagsmenn varðar.
Markvisst hefur verið unnið að
því að gera skrifstofu félagsins að
viðkomustað þar sem félagsmönn-
um stendur til boða góð þjónusta
og gott viðmót.
Eitt stærsta mál þessara félaga
hefur verið farsæl sam-
eining félaganna Dags-
brúnar og Framsóknar
í eitt öflugt stéttarfé-
lag. Með sameining-
unni hefúr skapast
margs konar hagræð-
ing og tvíverknaður
sem áður var til staðar
heyrir nú sögunni til.
Nýlokið er atkvæða-
greiðslu um samein-
ingu Dagsbrúnar og
Framsóknar : stéttar-
félags annars vegar við
Starfsmannafélagið
Sókn og Félag starfs-
fólks í veitingahúsum
hins vegar þar sem
90,6% þeirra félags-
manna sem tóku af-
stöðu veittu stjórn fé-
lagsins umboð til þess
að halda áfram sam-
einingu við þessi tvö félög.
Eins og þú sérð höfum við unn-
iö að mikilli uppbyggingu félags-
ins á sl. tveimur árum. Við von-
umst til að félagsmenn meti þess-
ar breytingar og styðji okkur til
frekari verka en láti ekki innan-
tóman og neikvæðan áróður hafa
áhrif á val sitt.
Sigurður Bessason
„Eitt stærsta mál þessara félaga
hefur verið farsæl sameining fé-
laganna Dagsbrúnar og Framsókn-
ar í eitt öfíugt stéttarfélag. Með
sameiningunni hefur skapast
margs konar hagræðing og tví-
verknaður sem áður var til staðar
heyrir nú sögunni til.u
Kjallarinn
Sigurður
Bessason
Höfundur er á A-lista
til stjórnarkjörs í Dags-
brún og Framsókn -
stéttarfélagi.
Með og
á móti
A að leyfa veiðar á 100
hrefnum í sumar?
Konráð Eggertsson
sjómaður.
Stofninn
nógu stór
„Að mínu mati á hiklaust að
hefja hrefnuveiöar aftur. Rökin er
meðal annars þau að stofninn er al
veg nógu stór, hann er sjálfbær og
hann keppir við okkur um fæðuna
í sjónum. Sam-
kvæmt alþjóða-
samþykktum ber
okkur að veiða
hrefnuna.
Hrefhuveiðar
hafa verið stund-
aðar í meira en
öld og mér finnst
að við eigum að
halda í hefðina.
Hér áður fyrr
sköpuðu þessar veiðar miklar út-
flutningstekjur sem okkur munar
svo sannarlega um.
Ég er heldur ekki hræddur við
viðbrögð umhverfisverndarsinna.
Við getur bara skoðað Noreg. Þar
gerðu embættismenn gert úttekt á
áhrifum hvalveiða og í ljós kom að
ferðamannastraumur, útflutningur
og hvalaskoöun jukust á sama tíma
og hvalveiðar voru stundaðar. Við
getum líka tekiö Færeyinga sem
dæmi. Þeir eru fámennari en við en
hafa samt sem áður ekki látið
beygja sig og fiskútflutningur
þeirra hefur aukist þrátt fyrir veið-
ar þeirra. Ég skil bara ekki
hræðslu útflutningsfyrirtækjanna
eins og SH. Það sem þeir eru ein-
faldlega hræddir við er að þeir
þurfi að leggja aðeins meiri vinnu í
að selja vörur sínar erlendis og
e.t.v. að lyfta oftar upp símtóli ef
þessar veiðar verða hafnar.“
Að skjóta sig
í löppina
„Auðvitað ættu íslendingar að
vera í forystu um að þyrma lífi
risanna á þessari jörð, jafn varnar-
lausir og þeir eru gagnvart hval-
skutlinum. En
ofan á það bætist
sú staðreynd að
hægt er að þéna
langtum meira á
lifandi hvölum
en dauðum.
Áætlað er að
hvalaskoðunar-
iðnaðurinn í ver-
öldinni velti í
dag yfir 24 millj-
örðum króna á
ári. Þessi pottur stækkar um
20-30% á ári og hefur gert svo síð-
astliðin 12 ár. Með því að bjóða
Eskifirðingnum Keikó aftur til
sinna átthaga og meö því að nefna
aldrei þessar árans hvalveiðar gæt-
um við auöveldlega náð 3-4 millj-
örðum á hverju einasta ári í nátt-
úru- og hvalaskoðun á fáum árum.
Um það þarf ekki aö deila hvað sem
Konráð Eggertsson, formaður hval-
dráparasamtaka íslands, segir. Ein-
hver stórhættulegasti máiflutning-
ur hér á landi er þessi háværa sí-
bylja þessara tíu manna sem stun-
duðu hrefnuveiðar forðum um að
hefia veiðarnar aftur hugsunar-
laust. Hvað myndi gerast? Jú, hvort
sem okkur líkar betur eða verr yrði
öllum stærstu fisksölufyrirtækjun-
um okkar hent út af langflestum
mörkuðum i Evrópu og Bandaríkj-
unum. Það er staðreynd sem eng-
inn með lágmarksþekkingu á þeim
málum þarf að deila um.
í annan stað kæmist þessi 500
miiljóna til 3-4 milljarða króna
hvalaskoðunariðnaður í algjört
uppnám.
Nei takk, Þá væri miklu nær að
henda svona eins og 10 milljónum í
kjaftinn á þessum hrefnuveiðiköll-
um svo þeir fengju ekki að eyði-
leggja langöflugasta tekjuvaxtar-
brodd okkar íslendinga í ferða-
mannaiðnaðinum. Engar hrefnu-
veiðar í sumar, takk!“ -glm
Magnús Skarphéft-
insson dýravernd-
unarsinni.