Dagblaðið Vísir - DV - 22.01.2000, Síða 22

V %
I 3»
LAUGARDAGUR 22. JANÚAR 2000 JLí"V
22 (sakamál
t
f
I
En lögreglan var með tromp á
hendi. í bílnum,
sem Miiller ók,
hafði hún nefni-
lega fundið litla,
bleika glerperlu.
Var það sams kon-
ar perla og Cor-
inne var vön að
skreyta skóna sína
með.
Nú var farið að fara um Múller og
það einkum eftir að hann hafði hlýtt
á vitnisburð Xaviers litla. Drengur-
inn kvaðst hafa séð ljóshærðan
mann með yfirvaraskegg á hvítum
skutbíl með hol-
lensku númeri. Lýs-
ingin á bílnrnn
stemmdi nákvæm-
lega við bilinn sem
Múller ók er hann
var handtekinn.
__________Ennfremur hafði
drengurinn bent á Múller í mynda-
safni lögreglunnar. En það var hins
vegar fundur litlu, bleiku gler-
Werner Mich-
ael Múller var
atvinnu-bíla-
þjófur.
Tveir fjallgöngumenn sáu óhugn-
anlega sjón á leið sinni við rætur
Pýreneafjalla. Á botni 90 metra
djúps gils fundu þeir lík ungrar
stúlku. Iljós kom að likið var af
Corinne Montagard sem var 14 ára.
Rannsókn lögreglunnar sýndi að
stúlkan hafði verið bundin, pyntuð
og henni nauðgað áður en hún var
loks myrt.
Alain Pekle, yfirmaður morð-
deildarinnar í Montpellier, sem er
ekki langt frá frönsku rivíerunni,
bjóst við að enn eitt óleysanlegt
morðmál myndi bætast við i skjala-
safn lögreglunnar. Um 30 aðilar
komu til greina sem morðingi ungu
stúlkunnar en allar sannanir skorti.
Menn vissu ekki hver hefði tekið
Corinne upp í við strætisvagna-
biðstöðina þar sem hún hafði beðið
eftir skólavagninum. Einhver hafði
boðist til að aka henni í skólann en
lögreglan hafði ekkert áþreifanlegt
til að fara eftir. Rannsókninni mið-
aði þvi ekkert áfram.
En þegar allt virtist vonlaust
skaut skyndilega vitni upp kollin-
um. Um var að ræða 10 ára gamlan
dreng, Xavier Spapafora, sem hafði
séð bU nema staðar við strætis-
vagnabiðstöðina sama morgun og
Corinne hvarf. Drengurinn gat gefið
góða lýsingu á manninum sem ók
og hann gat einnig lýst bíl hans.
perlunnar sem var haldbesta sönn
unargagnið. Perlan sýndi að Cor
inne hafði í raun verið í bíl MúUers
„Þetta eru eingöngu likur. Lýs
ingin á við hundruð manna í Evr
ópu. Ég elska Frakkland og
frönsku þjóðina. Ég gæti aldrei
gert neitt jafnhryUUegt,“ sagði
MúUer örvæntingarfuUur.
Stöðvaði ekki við
skólann
Samkvæmt saksókn-
ara átti MúUer að hafa
komið auga á Corinne
við strætisvagnabið-
stöðina þegar hann
ók þar fram hjá á leið
sinni til Mónakó.
Hann hafði einnig ek-
ið henni í skólann
nokkrum dögum áð-
ur. En morðdaginn
stöðvaði hann ekki við
skólann.
hennar höfðu verið dregnar niður á
hæla hennar og búið var væta skó
hennar með bensíni og kveikja í.
Hált að hann yrði
sýknaður
Þegar þessi skelfllega lýsing var
lesin upp' í réttarsalmnn brotnaði
móðir Corinne niður og grét stjórn-
laust. Báðir foreidrar stúlkunnar
fylgdust með réttarhöldunum yfir
hinum kaldrifjaða morðingja sem
allan tímann stóð í þeirri trú að
hann yrði sýknaður.
En kviðdómendur voru á annarri
skoðun. Þeir lögðu aUs ekki trúnað
á frásögn MúUers.
„Wemer Michael MtUler. Þú fuU-
nægir kynhvöt þinni með ofbeldi,“
sagði dómarinn í lokin. „Fómar-
lamb þitt var ung og saklaus stúika.
Þess vegna dæmir rétturinn þig í
lífstíðarfangelsi.“
Þess í
stað ók
hann
áfram út í
bláinn og
stöðvaði fyrst
er hann kom að
skógi við bæinn
Carcasonne nálægt
spænsku landamær-
unum. Þar framdi
hann ódæðisverkið.
MúUer fuUyrti að
stúlkan hefði haft
mök við hann af fús-
um og frjálsum
vUja. Því vísaöi sak-
sóknarinn á bug.
Ástand fórnarlambs-
ins við fundinn
benti tU aUs annars.
Corinne hafði verið
bundin á
höndum
og fótum
og límt
hafði verið
fyrir
munn
hermar tU að hún
gæti ekki hrópað á
hjálp. GaUabuxur
Giliö sem
lík Corinne
fannst í.
y- ™

Bílaþjófur sem var
kunmngi lögreglunnar
Maðurinn, sem drengurinn lýsti,
var ekki ókunnugur lögreglunni.
Hann var 35 ára gamaU þýskur rik-
isborgari sem ók um Evrópu og sá
fyrir sér með því að stela bUum.
Þegar Corinne var myrt var Werner
Michael MúUer einmitt staddur í
Frakklandi. Spurningin var hins
vegar sú hvort hægt væri að afla
nægra sönnunargagna til að ákæra
hann fyrir morð.
Þegar MúUer fannst og
var handtekinn var
hann kominn
mörg hundruð
kílómetra frá
vettvangi
glæps-
ins.
MúU-
er
var
grannur og ljóshærður
með lítið yfirvaraskegg og út-
standandi eyru. Við fyrstu sýn virt-
ist andlit hans næstum bamalega
saklaust en augu hans voru köld.
Þegar ákæran var lesin upp brosti
hann einungis hæðnislega.
„Þeir sem segja að ég hafi verið
við strætisvagnabiðstöðina ljúga.
Það var enn myrkur þegar þetta átti
að hafa gerst klukkan sjö að
morgni. Og samt geta þeir verið
viss-
irumað
það hafi verið
ég sem var þarna,“
sagði MiUIer háðskur.
„Ertu að segja að Xavier ljúgi,“
svaraði saksóknarinn hörkulega.
„Hvemig gæti hann þá hafa gefið
svona nákvæma lýsingu á þér?“
Þessu gat MúUer ekki svarað. En
hann bætti því við að vel gæti verið
að strákurinn hefði séð hann við
strætisvagnabiðstöðina. Og það
gæti einnig vel verið að stelpan
hefði stigið upp í bU hans. En það
sannaði aUs ekkert, að því er MúU-
er fuUyrti, sjálfsömggur.
Perlan var tromp
lögreglunnar
i