Dagblaðið Vísir - DV - 26.01.2000, Blaðsíða 11

MIÐVKUDAGUR 26. JANÚAR 2000
m
'etrarsport
Fokið í flest skjól:
Nú dugar ekki að dissa
- þeir eru líka korrmir á snjóbretti og mestu brettabrjálæðingarnir
með „cool" hjálma í þokkabót
- Eru menn farnir að nota hjálma?
„Já, það er að byija núna. í fyrra var dálítið um
hjáJmanotkun en nú er þetta meira. Mestu brjálæðing-
arnir eru byrjaðir að fá sér hjálm, enda stökkin alltaf
að verða meiri og hættulegri. Það eru sérstakir hjáhn-
ar sem eru notaðir í þetta og það þýðir ekki að vera
með venjulega skíðahjálma. Þeir eru allt of þungir.
Hjálmarnir sem notaðir eru á brettunum eru léttari og
opnari og loka síður fyrir útsýnið. Fyrst mátti enginn
sjá hjálmana en nú eru þeir orðnir „cool“ líka svo þetta
er allt í lagi.
í Boarder Cross keppnum, þar sem margir fara í einu
á brettum niður sömu braut, fara menn ekkert nema
með hjálma. Það eru sérstakir hjálmar með höku-
grind.“
Sérstök dýrategund
- Voru brettamenn ekki litnir homauga í lyftum og skíða-
brekkum?
„Jú, til að byrja með er erfiðara að standa í lyftunum en á
skíðum og því tefur það raðimar þegar brettamenn eru að
fljúga á hausinn. Gagnvart skíðamönnum era brettamenn dá-
lítið spes þjóðflokkur og sérstök dýrategund. Þetta er mjög
tengt hjólabrettamenningunni. Það er tónhstin, fatasmekkur-
inn og allt það.“
- Maður mætir þá ekki í venjulegum skíðagalla, eða hvað?
„Nei, það væri ferlega lummó og þá yrði hlegið að þér, eða
þú hreinlega laminn,“ segir Amar og hlær við. „Þetta snýst
þó ekki bara um það að vera töff. Á brettum eru menn að
gera allt aðra hluti en á skíðum. Þannig að þröngur skíðagalli
myndi hreinlega ekki virka á bretti. Maður þarf að vera í
þægilegum víðum fótum sem leyfa manni að gera hvað sem
er án þess að hefta hreyfmgar."
- Er ekkert um fótbrot og önnur slys á brettum?
„Fæturnir era alveg fastir og það er eiginlega mesta örygg-
ið á brettunum. Menn meiða sig þvi ekki á þeim. Úlnliðirnir
verða fyrir mestu hnjaski þegar menn bera fyrir sig hendum-
ar í lendingu en síðan eru það bakmeiðsli.“
-HKr.
Snjóbretti hafa aldeilis slegiö í
gegn hjá unglingunum undan-
farin ár en nú eru yngri
krakkar og „g£unla“ fólkið
líka farið að smitast.
Arnar Bjamason er forfall-
inn brettamaður og hefur
auk þess atvinnu af því að
selja snjóbretti í Bretta-
búð Reykjavíkur. „Þetta
er alltaf að verða vin-
sælla og vinsælla. Það
er nú að fara í aðra
aldurshópa en ver-
ið hefur. Hingað
til hefur það
verið aldurs-
hópurinn frá 14
til 20 ára en nú
er eldra liðið
og krakkar
allt niður i
fjögurra ára
byrjuð að fara
á bretti. Þetta
er að verða eins
og í Austurríki þar sem allir eru
á brettum.“
- Hvað með kostnaðinn?
„Það er eins og í skíðunum og öllu
öðru, kostnaðurinn er misjafn.
Bretti með bindingum, skóm og
öllu getur t.d. kostað í
kringum 40 þúsund krón-
um. Eða frá svona 38 þúsundum
og upp úr. Föt, gleraugu og allur
pakkinn getur farið upp í 60
þúsund eða meira.“
Snjóbrettamaður í tullum skrúða, meira að segja með hjálm, sem
er þó að sjálfsögðu enginn lummó skíöahjálmur.
Hjálmar
á haus-
inn
- geta komið í veg
fyrir alvarlega
bilun á „heddfóna-
festingunni"
í vetrarsporti er öryggis-
þátturinn ekki síður mikil- >
vægur en í öðmm greinum
íþrótta og afþreyingar. Höfúð-
ið er flestum, allavega hugs-
andi mönnum, afar mikils
virði og þar koma hjálmar í
góðar þarfir.
Meira að segja snjóbretta-
menn em famir að beygja
tískuhefðina örlítið og í staö
lopahúfunnar em menn nú í
æ ríkara mæli famir að setja
upp hjálma. Trúlega hafa mús-
íkunnendur í þeirra hópi gert
sér grein fyrir því að lífið er
lítils virði ef alvarleg bilun
verður á þeirri merkilegu
„heddfónafestingu“ sem höf-
uðið er.
Pétur Bjömsson 1 VDO-
versluninni segir það nánast
orðið að reglu að vélsleða-
menn noti hjálma. Hann segir
mögulegt að fá ódýra opna
hjálma á kannski 5000 krónur.
Hann mælir þó ekki með þeim
í alvörunotkun. Ódýmstu lok-
uðu hjálmamir kosta um 8000
kr. en þeir era til á 30-40 þús-
und krónur. Þá er hægt að fá
sérútbúna hjálma með heym-
artækjum og talstöðvabúnaði.
Einnig er hægt að fá hjálma »
með tvöföldu gleri sem losar
menn við hvimleiða móðu
sem gjarnan sest innan á gler
hjálmanna í miklu frosti.
Pétur leggur mikla áherslu
á að hjálmamir séu af pass-
legri stærö. Þeir megi alls
ekki vera skröltandi lausir.
-HKr.
mNimWi
mmzm
s k*a uit-ama n nshrns
Akureyr i ngar
til hann ngj u niecl
Skaut ahöH.iha '

CONTACr
Sudurlandsbraut 20
Simi 588 68 68
Tætt um ísinn á mótorhjólum
- vinsælt að þeysa á Leirtjörn og Hafravatni
ísakstur á mótorhjólum er vax-
andi grein vetrariþrótta hér á
landi og kunnugir telja
að um 30% aukning
hafí orðið á ári í þessu sporti síð-
astliðin fjögur ár.
Reynir Jónsson er einn þeirra
kappa sem stundar akstur á ís.
Hann er búinn að koma sér upp
nýju Kawasaki KS 250 mótorhjóli.
Hann segir að líklega séu um 60
manns sem stundi þetta sport í
dag á Reykjavíkursvæðinu.
„Við höfum mest verið á Leir-
tjöm og Hafravatni að undanfomu.
Um fyrri helgi voru 30 manns á
laugardegi og 20 manns á sunnu-
degi.“ Reynir segist hins vegar
ekkert nota mótorhjólið á götunum
heldur einungis utan vega.
Auk þess að vera á vötnum nýta
menn harðfenni þegar það gefst.
Mótorhjólamenn hafa keppt sín á
milli við Reykjavík, á Pollinum á
Akureyri, Mývatni og víðar. Eins
og gefur að skilja dugcir ekki að
vera á venjulegum sumardekkjum
í ísakstri. Flestir nota svokölluð
Trelleborg-dekk sem eru með
ílímdum karbídnöglum sem
standa 1 sentímetra út úr dekkjun-
um. Þeir alhörðustu skrúfa ein-
faldlega skrúfur í dekkin, kannski
1.200 skrúfur í hvert dekk.
-HKr.
Reynir
Jónsson er
búinn að
koma sér upp
nýju Kawa-
saki KS 250
mótorhjóli sem
hann hyggst
nota í ísakstur.