Dagblaðið Vísir - DV - 14.06.2000, Side 14

14
MIÐVIKUDAGUR 14. JÚNÍ 2000
MIÐVIKUDAGUR 14. JÚNÍ 2000
35
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: Sveinn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Sveinsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aðstoðarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaðaafgreiösla, áskrift:
Þverholti 11,105 Rvik, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aðrar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíða: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiðlunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyri: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 461 1605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiðlun hf.
Filmu- og plötugerð: ísafoldarprensmiðja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuði 1950 kr. m. vsk. Lausasöluverð 180 kr. m. vsk., Helgarblað 250 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til að birta aösent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiðir ekki viðmælendum fyrir viðtöl við þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Skynsemi ráðiferðinni
Tillögur Hafrannsóknastofnunar um verulegan
niöurskurð á aflaheimildum á komandi fiskveiöiári
eru miklu fremur andlegt áfall en efnahagslegt. Á
síðustu árum hafa flestir alið þá von í brjósti að ver-
ið sé að byggja upp fiskstofnana og þá sérstaklega
þorskstofninn með skynsamlegri nýtingu undir
stjórn vísindamanna. Sú viðleitni hefur því miður
ekki enn borið árangur.
Þrátt fyrir að árangurinn af stjórnun fiskveiða
hafi ekki enn skilað því sem að hefur verið stefnt
mælir öll skynsemi með því að sjávarútvegsráð-
herra og ríkisstjórnin fari eftir tillögum Hafrann-
sóknastofnunar líkt og gert hefur verið í meginat-
riðum á síðustu árum. Nái tillögur Hafrannókna-
stofnunar fram að ganga gæti tap íslenska þjóðar-
búsins orðið um 10 milljarðar króna vegna lægri
tekna af útflutningi sjávarafurða. Auðvitað eru hér
verulegir hagsmunir í húfi, en það er langt frá því
að um efnahagslegt áfall sé að ræða. Miklu skiptir
að stjórnvöld, hagsmunaaðilar og almenningur
haldi stillingu sinni og skapi ekki andrúm fyrir
efnahagslegt áfall með bölsýnistali sem engar for-
sendur eru fyrir.
Halldór Ásgrimsson, utanríkisráðherra og fyrrum
sjávarútvegsráðherra, hefur gefið tón skynseminnar
í umræðurnar, en í viðtali við Morgunblaðið fyrir
skömmu sagði ráðherrann meðal annars: „Það eru
vissulega vonbrigði að þorskstofninn er í heldur
verra ásigkomulagi en menn höfðu vonast til, en
hins vegar lít ég ekki á skýrsluna sem sérstaklega
váleg tíðindi. Ef vel er að gáð kemur í ljós að jafnvel
þótt aflinn á næsta ári yrði ákvarðaður hinn sami
og í ár, væri þorskstofninn að vaxa.“
Ekki þarf að fara mörgum orðum um hve mikil-
vægt það er að bjartsýni ráði ferðinni í efnahags-
málum. Væntingar geta skipt sköpum um það
hvernig efnahagslífinu vegnar og því skiptir miklu
að ekki sé horft blint á einfalda hagfræðilega út-
reikninga Þjóðhagsstofnunar á áhrif minnkandi
afla á þjóðarbúið.
Mat sérfræðinga Þjóðhagsstofnunar er án nokk-
urs vafa rétt - að öðru óbreyttu - svo langt sem það
nær. En vert er að hafa í huga að hagfræðingar hafa
aldrei getað metið aðlögunarhæfni einstaklinga, fyr-
irtækja hvað þá samfélagsins alls að breyttum að-
stæðum. Á síðustu árum hefur orðið bylting í ís-
lenskum sjávarútvegi. Aðlögunarhæfni íslenskra
sjávarútvegsfyrirtækja er allt önnur og meiri en
hún var fyrir áratug og þar með eru fyrirtækin bet-
ur í stakk búin til að takast á við „áfalT af því tagi
sem felst í tillögum Hafrannsóknastofnunar.
Vandinn er að stjórnvöld hafa sett sjávarútveginn
i spennitreyju sem dregur úr möguleikum fyrirtækja
til að leita hagkvæmustu leiða. Með breytingum á
lögum um stjórn fiskveiða árið 1998 var sett hámark
á leyfilega aflahlutdeild fiskiskipa í eigu sömu aðila
eða tengdra aðila. Þessi lagabreyting á eftir að kosta
íslenskt þjóðarbú verulega fjármuni á komandi árum
enda dregur hún úr aðlögunarhæfni fyrirtækjanna.
Forgangsverkefni Árna M. Mathiesen sjávarútvegs-
ráðherra er því að afnema ólögin og fara eftir tillög-
um Hafrannsóknastofnunar.
Óli Björn Kárason
DV
Skoðun
Forkastanleg vinnubrögð félagsmálaráðherra
PáU Pétursson hefur tekið
til hendinni í stofnunum fé-
lagsmálaráðuneytisins svo
hrikt hefur I stoðum. Nýjustu
boðuðu aðgerðir hafa verið í
nafni byggðastefnu þó allt
annað virðist liggja að baki
þegar lagt er við hlustir varð-
andi málflutning ráðherrans.
Skoðum nokkur afrek.
Dýrari húsnæðisstofnun
Ráðherrann lagði niður
Húsnæðisstofnun ríkisins - þó
áform um breytingar á lána-
kerfinu hefðu eins getað átt
sér stað án þess að fleygja á dyr öU-
um þeim ágætu starfsmönnum sem
misstu vinnu við niðurlagningu Hús-
næðisstofnunar. íbúðalánasjóður átti
að verða ódýrari stofnun en stað-
reyndir eru aUt aðrar, enda kemur
það fram i samanburði Ríkisendur-
skoðunar á rekstri þessara tveggja
stofnana. Fyrir utan það að breyting-
in á lánakerfmu hefur átt ríkan þátt
í þenslu í efnahagskerfinu og verð-
hækkun á fasteignamarkaði.
Mánuðum saman dróst að setja á
laggir nýtt meðferðarheimili fyrir ung-
linga á síðastliðnu ári. Loks þegar rík-
Rannveig
Gu&mundsdóttir
form. þingflokks
Samfylkingarinnar
isstjórnin hafði mannað
sig upp í að taka á vandan-
um með fjárveitingu til að
bregðast við auknum
biðlistum upphófst dæma-
laus farsi. Hann sneri að
kjördæmi félagsmálaráð-
herra en þar skyldi nýja
meðferðarheimilið stað-
sett og hvergi annars stað-
ar. Eftir marga mánuði og
fjölmiðlauppákomur var
heimilinu loks fundinn
staður á Austfjörðum en
dýrmætur tími hafði farið
í tafir vegna kjördæma-
pots ráðherrans.
Hreppaflutningar
Móttöku flóttamanna til landsins
hefur verið stýrt til sveitarfélaga þar
sem félagslegar íbúðir eru á lausu.
Fólk hefur almennt sæst á þá lausn.
Sveitarfélögin hafa lagt sig fram og
tekið höndum saman við heimamenn
á hverjum stað um að taka vel á móti
þessum nýju löndum sínum sem hef-
ur verið ráðstafað á viðkomandi
staði. Hins vegar kastaði tólfunum
þegar ráðherrann, í blóra við hags-
munasamtök, ætlaði að nýta laust
„Það sem er efst í huga þegar fylgst er með fjölmiðla-
uppákomunum vegna verka ráðherrans er að fólk er
sannarlega ekki í fyrirrúmi þegar þessar ákvarðanir
eru teknar. - Hvað gerir ráðherrann nœst?“
hús í Hrísey og senda þangað fatlaða flokkinn í ráðherratíð sinni svo
einstaklinga. Sá hópur hefur goldið ófremdarástand ríkir á mörgum
þess að ráðherrann hefur svelt mála- svæðum, eins og t.d. í Reykjanesi.
Rauðliðar taka Hollywood
einstaklinga, borgir og þjóð-
ina alla á valdi skuggalegra
samsæra þar sem saman
koma mafíur, háttsettir
stjórnmálamenn, jafnvel
Hvíta húsið sjáift, og svo
ráðamenn alþjóðlegra auð-
hringa.
Samsæri seljast vel
Því miður er þessi
skondna kenning kolröng..
Að visu er mikið til af bíó-
myndum sem sýna hrika-
legan samsæris- og spillingarvef þar
sem flestir hópar sem einhvers mega
sín koma við sögu. Og menn þurfa
ekki lengi að lesa blöð heimsins til
að vita að kvikmyndahöfundar hafa
úr miklu raunverulegu efni að moða.
En þessar samsærismyndir eru
samt heldur lítilfjörlegar sem afhjúp-
un og ádrepa. Miklu heldur má segja
að þær eins og komi í staðinn fyrir
alla slíka tilburði. í fyrsta lagi eru
reyfaraleg samsæri ágæt söluvara og
hafa lengi verið. Og Bandaríkjamenn
virðast hafa alveg sérstakar mætur á
samsærum í stóru og smáu. Til dæm-
is hafa fáir sjónvarpsmyndaflokkar
orðið jafn vinsælir meðal þeirra og
Leyniskjölin (X-Files). En þar er obb-
inn af þeim sem með vald og áhrif
fara i endalausu samsæri um að
halda leyndum sannleikanum um
dularfull og undarleg fyrirbæri,
geimverur, annarleg lífsform og þar
fram eftir götum. Mestu skiptir þó,
að samsærismyndimar eru fyrst og
síðast lof um hinn djarfa einstakling,
sem tekur málin í sínar hendur þótt
vonlaust sýnist um sigur.
Huggun hetjudáðar
Aðalmálið í flestum kvikmyndum
af því tagi sem hér um ræð-
ir er ekki samsæri vold-
ugra og rikra heldur hetjan
sem brýtur samsærið niður
og stútar verstu óþokkun-
um. Hetjan er vissulega
ættuð úr ævintýrum þjóð-
anna, en henni er einnig
snýtt úr nös okkar tíma.
Hún ber með afrekum sfn-
um fram gamla og nýja
huggun og huglireystingu
við smælingjana. I nútím-
anum er hetjan sigursæla
uppbót á vanmætti meðaljónsins,
sem finnst að allir séu á móti sér og
traðki á sér og eitri fyrir sig og haldi
fyrir sér leyndum SEmnleikanum
bæði um fljúgandi furðuhluti og
gróðalíkur á verðbréfamarkaði.
Og því hartrammara sem það of-
urefli er, sem hetjan þarf að glíma
við, þeim mun sterkara er huggunar-
dópið sem tengist sigrum hennar.
Þess vegna er um að gera að tvinna
saman gegn kappanum eina öflugar
mafíur, spillta lögreglu, mútuþæga
og hrædda embættismenn, sam-
viskulausa auðjöfra, ráðgjafa forset-
ans - og kannski forsetann sjálfan.
Slíkur og þvílíkur söguþráður er
til þess saman snúinn að skrúfa upp
spennu og háska og skapa síðan
notalegan létti og feginleik. Enn er
einn réttlátur maður og djarfur og
sterkur sem rís upp þegar minnst
varir og bjargar oss. Hann glímir við
heim sem er í synd fallinn, og Amer-
íkönum, sem þekkja sína Biblíu,
kemur það síst á óvart, hvað þá að
þeim komi til hugar að það sé
laumuleg vinstrimennska að minnt
sé á það að djöfullinn leikur mjög
lausum hala í mannheimum.
Árni Bergmann
Arni Bergmann
rithöfundur
Menn halda að rauða hættan sé
liðin hjá og kommúnisminn fallinn.
En kommar eru slóttugir: þeir hafa
að vísu misst Rússland en þeir lögðu
í staðinn undir sig Hollywood og
dreifa nú skaðræðisáróðri sínum út
um allan heim með bandarískum
kvikmyndum.
Það var Hannes H. Gissurarson
stjórnmálafræðingur sem komst að
þessari skemmtilegu niðurstöðu í
grein hér í DV fyrir nokkru. Rök-
semdir hans voru á þá leið að vinstri-
menn, sem hafa hreiðrað um sig 1
bandarískri kvikmyndaframleiðslu,
séu alltaf að níða niður Bandarfkin
og kapítalismann. Það geri þeir með
miklum fjölda kvikmynda sem sýna
„Því hatrammara sem það ofurefli er, sem hetjan þarf
að glíma við, þeim mun sterkara er huggunardópið
sem tengist sigrum hennar. “
Með og á móti
M •
út á land
Og Bændasamtökin líka
margt sem þar er að gerast.
Ég hef tekið mjög eftir því
hversu búseta hefur sterk
áhrif á viðhorf og innri skiln-
ing manna.
Ég tel að stjómsýsla verk-
þess mjög var, sérstaklega AMÍ efna’ sem a að vinna úti á
eftir að ég varð þingmaður, J_§S|_JH landi og varða landsbyggð-
hversu mikilvægt það er því Eínar Oddur ina, sé miklu betur til þess
viðhorf stjórnsýslunnar Kristjánsson fallin sé hún sjálf úti á landi.
ræðst mjög af því hvar menn aiþingismaöur Ég get nefnt sem dæmi að
era staðsettir. Bændasamtökin gerðu mjög
Þannig tel ég að það að staðsetja rétt í því að flytja starfsemi sína út á
meira af stjórnsýslu almennt úti á land.“
landi sé mjög nauðsynlegt fyrir
Verkefni - ekki stofnanir
„Stefna Sam- hvort sérfræðingar viðkom-
fylkingarinnar í andi stofnunar hafi tök á því
þessu máli er að |HBr H að flytjast með.
flytja einstök Það verður að muna að það
verkefni eða störf ■ er ekki síður erfitt fyrir fólk
en ekki stofnanir út á land. B|; M sem hefur sérmenntað sig til
Ef hins vegar á að flytja ein- wr starfa í ákveðinni stofnun að
hverjar stofnanir liggur ef til [ missa vinnuna í Reykjavík
vill beinast við að flytja Rannveig en annars staðar á landinu.
Byggðastofnun sem slíka. Guömundsdóttir Það er alls ekki einfalt mál að
En mér fmnst að það eigi aiþingiskona flytja stofnanir og byggja upp
að fara mjög varlega í það að á nýjum stöðum með þeirri
flytja stofnanir, eins og hefur verið þekkingu sem nauðsynleg er.“
gert, með litlum fyrirvara og með -GAR
þeim hætti að ekkert er kannað
j „Ég er sammála
því að flytja
‘r' Byggðastofnun
■HHB* norður í land,
fyrst og fremst
vegna þess að ég hef orðið
Stjórn Byggðastofnunar stefnir að því að flytja stofnunina á Sauðárkrók.
Ráðherrann munaði ekki um að
setja þennan hóp niður fjarri ástvin-
um sínum. Nýjasta afrekið er
ákvörðun félagsmálaráðherra um að
flytja skrifstofu Jafnréttisráðs út á
land. Á þessari stund liggur ekki fyr-
ir hvaða kjördæmi muni hýsa jafn-
réttismálin en ákvörðunin er tekin í
nafni byggðastefnu. Hins vegar greip
ráðherrann til athyglisverðra skýr-
inga þegar að honum var sótt í fjöl-
miðlum, þá hét það að starfsfólk
Jafnréttisráðs væri orðið þreytt fólk,
að það væri til góðs að flytja mála-
flokkinn og hleypa nýju fólki að.
Hann gekk svo langt að bera fyrir sig
skýrslu Sameinuðu þjóðanna um
stöðu mála hér máli sínu til stuðn-
ings og reyndi að klína árangurs-
leysi í málaflokknum á stafsfólk. -
Kaldar kveðjur þetta til þeirra sem
árum saman hafa staðið í eldlínu
jafnréttisbaráttunnar og náð umtals-
verðum árangri.
Það sem er efst í huga þegar fylgst
er með fjölmiðlauppákomunum
vegna verka ráðherrans er að fólk er
sannarlega ekki í fyrirrúmi þegar
þessar ákvarðanir eru teknar. -
Hvað gerir ráðherrann næst?
Rannveig Guðmundsdóttir
Pólitískur geðþótti
- ekki ráðgjöf
„Þeir sem nú hvetja til þess að ráð-
gjöf Hafró verði ekki fylgt, að veitt
verði sama magn af þorski á næsta
ári, að veitt verði meira magn af
þorski á næsta fískveiðiári eða að
farin verði einhver millileið á milli
tillagna Hafró og aflamagns á þessu
fiskveiðiári, hafa engin efnisleg rök
til að standa á. Þeir eru í lausu lofti
með tillögur sínar ... í raun eru þeir
að leggja til að pólitískur geðþótti
verði látinn ráða ferðinni."
Úr Reykjavíkurbréfi Mbl. 11. júní
Pólitískur rétttrúnaður
Pólitískur rétt-
trúnaður kærir sjón-
varpsstöðina Omega
og heimtar að
stjórnvöld loki
henni... Sakarefnið
er að kalla homma
og lesbíur kynvill-
inga og að fetta fmgur út í löggild-
ingu sambúðar samkynhneigðra...
Óhugnaðurinn í þessu máli er, að
enginn málsmetandi maður eða kona
finnur hjá sér hvöt eða kjark til að
vernda málfrelsi þeirra kristnu
manna sem kærumálin beinast gegn.
Pólitíski rétttrúnaðurinn er friðhelg-
ur og óumdeilanlegur."
Oddur Ólafsson t grein sinni í Ðegi 10. júní
í smækkandi heimi
„Vísindin eru mál
alls mannkynsins en
mismunandi sjónar-
mið, hugmynda-
fræði - menningar-
viðhorf, trúarbrögð
og menntun skilur
að menn og þjóðir.
En hnattvæðingin - hinn þungi
straumur samtímans - setur menn og
þjóðir i æ meira návígi. Örlög allra
eru samtengd, hagsmunir eru sam-
tvinnaðir. Við komumst ekki lengur
hjá því að finna sameiginlegan grunn
til að lifa í sátt í smækkandi heimi.“
Vilhjálmur Lúövíksson í Mbl. 11. júní
Ljótur matur leiðinlegur
Það er flott að
borða fisk í dag ...
Það er fólk sem
borðar sushi af
bestu lyst en pantar
sér síðan lax og get-
ur ekki borðað hann
„medium rare“ í
miðjunni. Núna spyrjum við fólk
ekki lengur að þessu heldur sendum
bara matinn inn eins og við viljum
hafa hann og fólkið treystir okkur yf-
irleitt... Við notum grunninn og lífg-
um síðan aðeins upp á. Það er svo
leiðinlegt að borða ljótan mat.“
Ragnar Ómarsson matreiöslum. í Degi 10. júní
V*i
Er Verkamannasam-
bandið einkafyrirtæki?
Mikið brambolt hefur
hefur verið í kringum upp-
sögn Björs Grétars hjá
Verkamannasambandinu.
Það sem vekur mesta furðu
eru vinnubrögðin. Raunar
hef ég töluverðar áhyggjur
af að slík vinnubrögð skuli
viðgangast innan hreyfing-
ar verkafólks sem á að hafa
hagsmunamál hins al-
menna launamanns að leið-
arljósi. Að reka starfsmann
sem er nýstiginn upp úr
erfiðum veikindum eru
starfsaðferðir sem ekki eru
sæmandi hreyfingu okkar. Hvar eru
hin mannlegu sjónarmið?
Var dúsan of stór?
Það má hins vegar segja að Björn
hafi borið kápuna á báðum öxlum
með því að skýra þingi Verkamanna-
sambandsins ekki frá því hvað var í
bígerð. Hann sjálfur gleymdi hinum
félagslega þætti málsins. Var dúsan
kannski svo stór að Björn Grétar gat
ekkert sagt?
Jafnvel er tekin upp hin gamla
sovéska aðferð að segja að menn séu
veikir þegar búið er að setja þá af.
Þeir sem að uppsögninni stóðu höfðu
ekki kjark til að skýra þingfulltrúum
Sigurður
Einarsson
félagi í Verkalýösfélagi
Akraness
á aukaþingi Verkamanna-
sambandsins frá henni. Það
er ekki fyrr en á fundi
framkvæmdastjómar
Verkamannasambandsins
að félagamir höfðu kjark til
að tilkynna uppsögn Bjöms
Grétars.
Um hvað er deilt?
Er einhver hugmynda-
fræðilegur ágreiningur hér
á ferð? Megum við almennu
félagsmennirnir þá ekki
vera með? Eða er þetta ein-
göngu persónuleg óvild
manna á milli? Hvaða umræður
höfðu farið fram sem leiddu til slíkr-
ar niðurstöðu? Er kannski kominn
tími til að fleiri forystumenn verka-
lýðsfélaganna taki pokann sinn?
Það hlýtur að vera ljóst að slíkur
ágreiningur er til skaða fyrir okkur
sem erum á gólfinu, ef svo er hægt
að taka til orða. Það kemur niður á
kjörum okkar að forystumenn geti
ekki komið sér saman um nokkum
skapaðan hlut. En eitt skulu þessir
menn hafa í huga: það sem skiptir
máli eru hagsmunir hins almenna
félagsmanns, ekki persónulegir
skætingur manna á meðal. Ég held
að það sé kominn tími til að menn
„Það má hins vegar segja að Bjöm hafi borið kápuna á
báðum öxlum með því að skýra þingi Verkamanna-
sambandsins ekki frá því hvað var í bígerð. Hann sjálf-
ur gleymdi hinum félagslega þœtti málsins. “
fari að rifja upp hugsjónir verkalýðs-
hreyfingarinnar. ^
Hvar er lýðræðið?
Án lýðræðislegrar umræðu er eng-
in lýðræðisleg hreyfing. í mínu
verkalýðsfélagi hefur, í þau 6 ár sem
ég hef verið í því, aldrei verið rætt
um málefni Verkamannasambands-
ins, hvað þar stæði til, eða hvers
vegna nauðsynlegt er að innlima í
Verkamannasambandið fleiri félög.
Aldrei hefur verið rætt um vanhæfni
Björs Grétars, frekari en annarra
forystumanna. Raunar hefur aldrei
verið rætt um Verkamannasam-
bandið yflr höfuð. - Sjúkleiki sam-
bandsins kom fram með mjög skýr-
um hætti við gerð síðustu samninga.
En er það aðeins toppurinn á ísjak-
anum?
Og miklar umræður virðast vera
um forystumenn Verkamannasam-
bandsins á öðrum vettvangi. Svo
miklar að Björn Grétar er látinn
fara. í kjölfarið hlýtur einnig vera
rætt um hver taki við. Að mínu mati
er þegar búið að ákveða hver á að
taka við hinum nýja Verkalýðsrisa
og einungis samstaða smærri félaga
út á landi getur komið í veg fyrir
það.
Veikt og ósamstætt Verkamanna-
samband verður ekki liðið og á ekki
að líða. Það verður að hleypa nýjum
mönnum að. Nýju blóöi, nýjum hug-
myndum, nýjum krafti. Margir for-
ystumenn Verkamannasambandsins
eru búnir að vera þar í mörg ár og;-»
eru greinilega orðnir þreyttir, ekki
aðeins á starfi sínu heldur og líka
hver á öðrum. Það er kominn tími til
að þeir hvíli sig.
Einn kosturinn væri einnig að
landsbyggðafélögin klyfu sig algjör-
lega út úr þessu samkrulli og stofn-
uðu sérsamband. En það veltur að
sjálfsögðu á samstöðu félaganna á
landsbyggðinni. Ég skora þvf á
landsbyggðafélögin að taka þá verka-
lýðssinnuðu afstöðu að standa sam-
an í þeirri vinnu sem fram undan er.
Allt sem heitir mannlegir og fé-
lagslegir þættir eru virtir að vettugi^
Að þverbrjóta lýðræðislegar og fé-
lagslegar reglur sem ættu að vera
forystumönnum okkar kunnar, er
ekki sæmandi. Eða snýst þetta allt
saman bara um „völd „ og „persónu-
lega óvild“svo vitnað sé í ummæli
eins af forystumönnum Verka-
mannasambandsins? - Spyr sá sem
ekki veit. ^
Sigurður Einarsson