Dagblaðið Vísir - DV - 19.06.2000, Qupperneq 10

10
MÁNUDAGUR 19. JÚNÍ 2000
Fréttir
I>V
Fjöldi fólks varð illa úti vegna Suðurlandsskjálfta:
Húsið er gjörónýtt
- fjölskyldan sefur í tjaldvagninum í kvöld, segir Sveinbjörn Jónsson
Skápar rifnuöu niöur af vegg/um og matur og búsáhöid dreiföust út um allt gólf. Kvöldiö áöur höföu hjónin veriö meö
veislu og uppvaskiö haföi staöiö viö vaskinn. Eftir skjálftann var þaö allt komiö á gólfiö - mölbrotiö.
Ættjörðln minnti ærlega á sig á
sjálfan þjóðhátíðardaginn. Á fjórða
tímanum á laugardaginn nötraði allt
og skalf víðs vegar um landið og er
óhætt að segja að skjálftinn hafi fund-
ist um ailt land. Skjáiftinn, sem var
um 6,5 á Richter, lék íbúa á Suður-
landsundirlendinu mun verr en aðra
íbúa landsins. Blaðamaður DV fór á
Hellu til þess að skoða ummerki
skjáiftans og má með sanni segja að að-
koman hafi verið ömurleg. Sveinbjöm
Jónsson, íbúi að Freyvangi 14, varð
hvað verst úti af íbúum Hellu. Húsið
hans hafði gjöreyðilagst. Gólfflöturinn
í húsinu hafði gengið tO og voru á
sumum stöðum allt að 10 sentimetrar á
milli veggja og gólfs. Allt innbú Svein-
bjöms var einnig gjörónýtt. Glerbrot á
gólfum, megn ilmvatnslykt í öllu hús-
inu sökum ilmvatnsglasa er höfðu
brotnað við skjálftann, myndir aliar
fallnar cif veggjum, hiilur og húsgögn
eins og hráviði.
„Ég var sjálfur staddur með fjöl-
skylduna í íþróttarhúsinu þar sem ver-
ið var að fagna þjóðhátíðardeginum.
Við stóðum í anddyri hússins þegar
allt byijaði að skjáifa. Fyrst um sinn
áttuðum við okkur ekki á því sem var
að gerast, en það tók ekki langan tíma
fyrir okkur að taka við okkur. Eftir að
skjálftanum lauk ruku flestir út úr
íþróttahúsinu og til síns heima að
huga að sínu,“ sagði Sveinbjöm.
DV-MYNDIR HILMAR ÞÓR
Tröppurnar farnar
Eins og sjá má á þessari mynd var aökoman ekki skemmtileg þegar
Sveinbjörn kom heim til sín eftir skjálftann.
svefnherbergi Sveinbjöms og konu
hans hafði gaflinn á rúminum gengið
fram um 30-40 sentímetra og það legg-
ur enginn í það að hugsa þá hugsun til
enda hvað hefði gerst hefðu þau hjón
verið lögst til hvílu.
Byggingarfulltrúi í vesturhluta
Rangárvaliasýslu, Sigbjöm Jónsson,
kom ásamt iðnaðarmönnum til þess að
kanna skemmdir.
„Við fyrstu sýn er óhætt að
staðhæfa að þetta hús er ónýtt. Hér
verður aldrei búið aftur. Best er lík-
lega að hirða það sem hægt er að hirða
úr húsinu og keyra síðan bara með
jarðýtu á það.“
Iðnaðarmennimir sem með honum
vom samsinntu honum. Enginn þeirra
kannaðist við það að hafa nokkum
tíma séð annað eins. -ÓRV
Heimilislaust fólk á Hellu:
Sofum í tjaldvagni
- sagði Heiðrún Ólafsdóttir, Laufskálum
Við vorum öll fjölskyldan
niður í íþróttahúsi að halda
upp á þjóðhátíðardaginn þeg-
ar þetta gerðist, sem betur fer.
Því ég er viss um að það bjarg-
aði okkur og mörgum öðmm
sem þar voru frá því að slasast
ekki eða þaðan af verra. Hefði
fólk tO dæmis verið í vinn-
unni og bömin heima eða
annars staðar hefði orðið mik-
il panikk," sagði Heiðrún
Ólafsdóttir, ibúi að Laufskál-
um 14 á Hellu.
Hús Heiðrúnar og fjöl-
skyldu hennar er gjörónýtt
eftir hamfarirnar. Gólf og
veggir em sigin niður um tugi sentí-
metra og aðrir veggir sem uppi hanga
era brotnir og úr lagi gengnir.
Heiðrún sagði að skelfing hafi gripið
um sig á hátíðinni þegar hamfarirnar
dundu yfir. „Við vorum uppi í and-
dyri nokkur, flestir vora úti við sund-
laug. Fyrst kom högg, síðan smá bið
síðan kom skjálftinn. Þá fór fólk að
reyna að komast út, ég datt úti. Fólk
varð allt mjög skelkað, börn og full-
DV MYND NH
Frá heimili Heiörúnar Olafsdóttur
Úti og inni, t.d. úr eldhúsinu þar er
skápur á gólfinu.
orðnir grátandi af hræðslu," sagði
Heiðrún. Hús Heiðrúnar er eitt það
verst farna eftir skjálftann á Hellu.
Hvar ætlar hún að halda til næstu
nætur? Alla vega ekki hér, það verð-
ur ekki sofið í þessu húsi framar -
aldrei - það er ónýtt. Við sofum í
tjaldvagni í nótt og fyrir utan tjald-
vagninn er maður ekkert annað en
heimilislaus eftir þetta," sagði
Heiðrún Ólafsdóttir. -NH
Lán í óláni
Það er hugsanlegt að það hafi verið
Hellubúum til happs að þeir skyldu
vera staddir í iþróttahúsinu. Þar er
hátt til lofts og vítt til veggja og innan-
stokksmunum var ekki til að dreifa.
Þegar aðstæður á heimOi Sveinbjöms
og annarra era skoðaðar er það aug-
ljóst að mun verr hefði getað farið
hefði fólk verið heima. Tjónið er vissu-
lega mikið og er bæði af tiifmningaleg-
um og fjárhagslegum toga.
„Ég hef í raun ekki enn þá áttað mig
á þessu. Maður er enn í töluverðu upp-
námi og líklega töluvert í það að ég nái
áttum,“ sagði Sveinbjöm þar sem
hann stóð á stórskemmdum tröppum
húss síns.
„Ég veit í sjálfu sér ekki hvort trygg-
ingamar mínar koma tO með að bæta
mér tjónið á þessu. Ég er með F-plús
tryggingu og það er vonandi að hún
bæti mér og fjölskyldunni skaðann.
Annars hef ég lítið leitt hugann að
þessu - ég er í raun enn að þakka mín-
um sæla að enginn skyldi hafa slasast.
Ég þori ekki að gista hér í nótt. Ég er
búinn að taka ýmislegt lauslegt með
mér og við munum líklega gista í tjald-
vagninum í nótt. Það er viðbúið að það
verði fjölmennt á tjaldsvæðinu í nótt.“
Blaðamaður og ljósmyndari gengu
með Sveinbimi í gegnum húsið og aug-
ljóst er hversu skemmdimar taka
Sveinbjöm sárt. Tjónið er nánast al-
gjört. Fyrir einhveija undarlega tOvOj-
un stóð sjónvarpið enn þá og fiskabúr
með guOflskum var óskemmt. Inni í
Skemmdirnar
skoöaöar
Sigbjörn Jónsson
byggingarfulltrúi fer
yfir skemmdir
hússins meö
Sveinbirni. Þaö tók
ekki langan tíma aö
komast aö þeirri
niöurstööu að
húsið ergiörónýtt.