Dagblaðið Vísir - DV - 28.08.2000, Síða 14
14
MÁNUDAGUR 28. ÁGÚST 2000
Skoðun
DV
Finnst þér lögreglan nógu
áberandi í bænum?
Helga B. Haraldsdóttir nemí:
Nei, alls ekki. Heldur finnst mér þeir
fela bílana og reyna aö nappa fólk.
Magnea Sif Agnarsdóttir klippari:
Þegar ég keyri of hratt eru þeir alls
staöar. Þess á milli sé ég þá aldrei.
Hrólfur klippari:
Mér hefur fundist þeir frekar reyna
aö grípa fólk glóövolgt heldur en aö
reyna aö koma í veg fyrir glæpi.
Jóhanna Frímann klippari:
Hún er fín á „istana“ en mætti vera
meira áberandi.
Geir Leó Guðmundsson sölumaður:
Þeir mættu vera miklu meira áber-
andi en þeir eru.
Helena Stefánsdóttir leikstjóri:
Nei, þeir eru ekki nógu áberandi.
Þaö vantar verulega strangari lög-
gæslu í miöbæ Reykjavíkur.
Dagfari
Orsök rútuslysa
G.G.G.
skrifar:
Slysaalda hefur riðiö yfir okkur
og ótrúlega oft koma rútubílar við
sögu. Fimm erlendir gestir okkar
hafa látist á íslandi í ár og að auki
margir íslendingar.
Mér og fleirum er það alger ráð-
gáta að eftirlit með ökuritum í lang-
ferðabifreiðum er að mér virðist
ekkert. Ég hef verið að spyrja bíl-
stjóra hvort ekki sé verið að stöðva
þá meira en verið hefur vegna allra
þessara slysa. Undantekningarlaust
er svarið nei.
Hvar er eftirlitið? Hvað eru for-
svarsmenn þessa eftirlits að gera
daginn út og daginn inn? Hafa þeir
enga ábyrgð í þessum málum? Félag
fararstjóra er búið að senda út yfir-
lýsingu. Ekki hef ég orðið vör við
nokkur viöbrögð. Bílstjórar eru
undirlaunaðir og er þrælað út á
meðan á þessari ferðamannavertíð
stendur, en að þeim séu greidd laun
í samræmi við ábyrgð... nei. Frekar
kjósa þessi rútufyrirtæki að greiða
lág laun fyrir kannski óvana bíl-
stjóra og yfir höfuð hvaða bílstjóra
sem er, svo lengi sem þeir eru með
meirapróf. Sem gerir þá aö sjáif-
sögðu ekki endilega að góðum bíl-
stjórum. Það segir sig sjálft að þeg-
ar laun eru svo lág eins og stað-
reynd er í þessum bransa þá eru að
sjálfsögðu ekkert þeir bestu að
sækja um þessi störf.
Getur verið að rútufyrirtæki séu
aö bjóöa bílstjórum sínum örlítið
hærri laun með því skilyrði að þeir
séu ekki í Sleipni? Þetta er maður
að heyra.
Ef þetta er staðreyndin ættu þessi
sömu fyrirtæki að sjá sóma sinn í
því að taka raungildi fyrir ferðir
sínar, hætta að bjóða allt að 50% af-
Rútuslys
„Bílstjórar eru undirlaunaöir og er þrælaö út á meöan á þessari feröamanna-
vertíö stendur, en aö þeim séu greidd laun í samræmi viö ábyrgö... nei."
„Það segir sig sjálft að
þegar laun eru svo lág eins
og staðreynd er í þessum
bransa þá eru að sjálfsögðu
ekkert þeir bestu að sœkja
um þessi störf. “
slátt á háannatíma, einungis til að
ná ferðinni frá samkeppnisaðilan-
um, og ég get ekki ímyndað mér að
tekið sé tillit til kostnaðar þegar
þetta er gert. Hvernig væri að
greiða bílstjórum sínum mannsæm-
andi laun?
Síðan getur Ari Edwald birst í
fjölmiðlum og sagt að þessir menn
séu ekki í tengslum við raunveru-
leikann. Eitt veit ég að ef ég myndi
reka heimili mitt svona, gefandi
tugi % afslátt án tillits til kostnaðar,
þá færi ég á hausinn. Svo málið er
ekki hvort heldur hvað er skulda-
boltinn stór sem rútufyrirtækin eru
að velta á undan sér, á herðum bíi-
stóra.
Forsvarsmenn rútufyrirtækja,
axlið ábyrgð, eða það sem meira er,
prófið að vera á sömu launum og
þið eruð að greiða ykkar bílstjórum
og liflð á þeim, sjáið hvernig ykkur
tekst til. Ég hvet Ara Edwald til að
prófa hið sama. Svona til að tengjast
raunveruleikanum.
Mikilvægi hjálparsveita
Kristín Hauksdóttir
hringdi:
Vegna tíðra slysa undanfarið hafa
björgunarsveitir víðs vegar um
landið haft í nógu að snúast. Tel ég
að fæstir íslendingar hafi nokkra
hugmynd um hvað þessar sveitir
hafa lagt á sig til þess að vera í
stakk búnar til þess að veita þá
hjálp sem þær veita. Islendingar,
gerum okkur grein fyrir að þessir
menn eru alltaf tilbúnir til að leggja
sig í stórhættur til þess að bjarga
mannslífi eða -lífúm. Þeir eru jú vel
þjálfaðir.
En hvað með þessa þjálfun? Hún
er ekki bara komin til af útköllum
einum saman. Síður en svo. Þeir
eru búnir að vera á æfingum svo
jafnvel árum skiptir og leggja á sig
ótalferðir frá heimilum, vinnu eða
skóla. Þeir eru búnir að leggja sálu
„Gerum okkur grein fyrir
því að þetta eru ekki bara
menn í merktum fatnaði
sem þeim er skaffaður.
Þetta eru menn sem við eig-
um að beygja okkur og
bugta fyrir. “
sína i þetta ómetanlega starf. Vita
íslendingar hvað þetta hefur kostað
þessa einstaklinga mikið fjármagn?
Hundruð þúsunda. Sem dæmi má
taka að sonur minn er í einni þess-
arra sveita og á hún hug hans allan.
Stefnir hann á að verða henni til
sóma en til þess verður hann að
taka þátt í öllum æfingum sem
haldnar eru.
I ár hefur hann verið að kaupa
sér búnað til þess að geta farið á æf-
ingar á jökla. Aðeins þessi búnaður
hans hefur kostað hann mestallan
peninginn sem hann hefur þénað í
sumar.
Gerum okkur grein fyrir því að
þetta eru ekki bara menn í merktum
fatnaði sem þeim er skaffaður. Þetta
eru menn sem við eigum að beygja
okkur og bugta fyrir. Styðjum ætíö
vel við bakið á þeim. Þeir eru ekki
að telja það eftir sér sem þeir hafa
lagt á sig til þess að geta verið öðr-
um til hjálpar. Það væri ekki til
mikils ætlast að einn dagur á ári
væri tileinkaður þeim, þar sem ís-
lendingar kæmu saman og hylltu þá.
Til þess eins að þakka þeim ekki
bara vel unnin stöif, heldur ómetan-
leg störf utan útkalla sem í útköll-
um. Munum líka að störfin sem þeir
vinna eru ólaunuð.
Nú skulu þeir liggja
íslenskir knattspymumenn hafa yfirleitt ekki
riðið feitum hestum frá viðureignum sínum við
danska knattspyrnumenn og oft og iðulega farið
háðuglega frá þeim bardögum. Hefur þó ýmsum
brögðum verið beitt af hálfu okkar manna, m.a.,
var dönskum knattspyrnumönnum boðið að ríða
feitum íslenskum hestum fyrir leik þeirra hér á
landi fyrir áratugum, í þeim tilgangi að Danir
fengju sitjandasár og gætu því ekki beitt sér af
fullum krafti. En allt kom fyrir ekki, Danir reynd-
ust bæði geta riðið feitum íslenskum hestum og
spDaö betri knattspymu en okkar menn þrátt fyr-
ir einhver rasssærindi.
Oft hafa íslenskir knattspymumenn ætlað sér
stóra hluti gegn Dönum en jafnan setið eftir sárir.
Frægast var það hér um árið þegar aldeilis átti að
taka Baunana til bæna á þeirra eigin heimavelli
og spila gegn þeim grimman sóknarleik. Okkar
menn tóku hressa upphitun í búningsklefanum og
urðu afleiðingamar m.a. þær að fyrirliði liðsins
sparkaði knetti af þvílíkum krafti í höfuð annars
leikmanns að sá lá rotaður eftir og vissi hvorki í
þennan heim né annan. Eitthvað mun hann þó
hafa rankað við sér en hermt er aö þegar Gunnar
Thoroddsen, sem þá var sendiherra, kom og heils-
aði leikmönnum hélt sá vankaði að þar væri kom-
in Danadrottning og hneigði sig djúpt.
En állt kom fyrir ekki, Danir reyndust
bœði geta riðið feitum íslenskum hest-
um og spilað betri knattspymu en okkar
menn þrátt fyrir einhver rasssœrindi.
Þegar í leikinn sjálfan kom var ljóst að Akur-
eyringar, sem vom nokkrir í liðinu, vom mættir
til að spila sóknarleik og mættu þeir varla aftur
fyrir miðju vallarins. Kom fyrir ekki þótt Danir
tækju að raða niður mörkunum yfir okkar menn,
alltaf voru Akureyringarnir frammi og höfðu hátt
um það að Danirnir væru alveg við það að brotna
niður.
Sigurður heitinn Sigurðsson, sem lýsti leiknum
í islenska útvarpinu, átti ekki skemmtilega stund
á meðan leikurinn stóð yfir. Háðsglósur danskra
„kollega" hans dundu á honum og Sigurður sagði
m.a. í útsendingunni að það væri hreint ekki
skemmtilegt hlutskipti að vera Islendingur á vell-
inum að þessu sinni enda skoruðu Danir 14 mörk
í leiknum. Hermann Gunnarsson, sá ástsæli
knattspymumaður skömmu upp úr miðri síðustu
öld, náði síðan að skora mark fyrir ísland og ann-
ar leikmaður annað þannig að lokatölumar urðu
hinar frægu 14—2. Um næstu jól fékk svo Knatt-
spyrnusamband ísland jólakort frá danska knatt-
spyrnusambandinu þar sem kærlega var þakkað
fyrir liðið (sem Island hafði sent út um sumariö).
Því er þetta rifjað upp að um næstu helgi koma
Danimir enn og spila við okkar menn í Laugar-
dal. Og sem fyrr er ætlunin að taka þá til bæna og
sigra þá hressilega. Nú skulu Danirnir sko liggja i
því.
Gleymdist
Helgi Pjeturs?
Jón Trausti Halldórsson hringdi:
Mig langar að
spyrja rektor sem
var með vísinda-
og trúarráðstefnu
þann 8. júlí síðast-
liðinn af hverju
þeir töluðu ekki
um vísindi og
fræði doktors
Helga Pjeturs á
þessari ráðstefnu.
Ég vildi gjarnan fá svör við þessu
því Helgi Pjeturs er vísindamaður
sem er fremstur meðal jafningja og
það þarf heldur betur að kafa ofan í
hans mál til þess að öðlast meiri
þroska og skilning á tilgangi tilver-
unnar. Það að sleppa því að ræða um
doktor Helga Pjeturs á þessari ráð-
stefnu jafnast á við helgispjöll.
Flutningur
jákvætt skref
Eva skrifar:
Helgi Pjeturs.
Eftir að farið var að flytja opinber-
ar stofnanir hafa margir borgarbúar
brugðist ókvæða við og gagnrýnt
þessa flutninga harðlega, jafnvel tek-
ið það sem illvilja í sinn garð. Ég er
einnig höfuðborgarbúi en ég gleðst
einlæglega yfir flutningi mikilvægra
stofnana út á land. Fyrir mér voru
það mistök í byrjun að staðsetja all-
ar þessar stofnanir í sama bæjarfé-
lagi og ekki seinna vænna að leið-
rétta þetta.
Ekki hættulegri
en önnur störf
Þunglyndissjúklingur skrifar:
Undanfarið hefur í fjölmiðlum ver-
ið ijallað mikið um hættuna sem
fylgir því að vinna með geðsjúka.
Við skulum ekki gleyma því að öll
störf eru hættuleg. Málari uppi á
húsþaki getur dottiö niður, glugga-
þvottamaður getur slasað sig, öku-
maður á sjúkrabíl getur valdið
dauða annarra og slasað sjálfan sig
eða látið lífið og svo mætti lengi
telja. Geðsjúkt fólk hefur skap eins
og við öll og oft eru áfóll þeirra sem
leita hjálpar á geðdeild hrikaleg. For-
dómar í garð geðsjúkra eru til
skammar á íslandi. Lífið er ekki
hættulaust, hvar sem maður er
staddur. Hjálpið frekar geðsjúkum
með kærleika og virðingu.
- > tp V A r « * V, \ . h s*
. Jri\
í- áý. \ 1
E&jfHQ.
Mataræði
- meöal matsölustaöa sem sífellt eru
aö vinna á eru staöir sem bjóöa ein-
göngu upp á holla oggóöa fæöu án
kjöts og físks.
Hleifur heppni
Páll hringdi:
Fjölbreytni í mataræði er af hinu
góða. Á síðustu áratugum hafa alls
kyns alþjóðlegir matsölustaðir og
kaffihús skotið upp kollinum hér á
landi. Meðal matsölustaða sem sifellt
eru að vinna á eru staðir sem bjóða
eingöngu upp á holla og góða fæðu
án kjöts og fisks. Nýlega opnaði nýtt
kaffihús/matsölustaður sem byggir á
Zone-fræðum á Klapparstíg. Ég vil
endilega hvetja fólk til að líta upp frá
pitsunum og smakka t.d. „Hleif
heppna" - meinhollt tofu - á þessu
nýja kaffihúsi.
DV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@ff.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
ÞverhoKi 11, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til aö senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.