Dagblaðið Vísir - DV - 04.01.2001, Blaðsíða 14

14
FIMMTUDAGUR 4. JANÚAR 2001
FIMMTUDAGUR 4. JANÚAR 2001
19
Útgáfufélag: Frjáls fjölmiölun hf.
Stjórnarformaöur og útgáfustjóri: Svelnn R. Eyjólfsson
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: Eyjólfur Svelnsson
Ritstjórar: Jónas Kristjánsson og Óli Björn Kárason
Aöstoöarritstjóri: Jónas Haraldsson
Auglýsingastjóri: Páll Þorsteinsson
Rltstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar, blaöaafgreiösla, áskrift:
Þverholtl 11,105 Rvík, sími: 550 5000
Fax: Auglýsingar: 550 5727 - Ritstjórn: 550 5020 - Aörar deildir: 550 5999
Græn númer: Auglýsingar: 800 5550. Áskrift: 800 5777
Stafræn útgáfa: Heimasíöa: http://www.skyrr.is/dv/
Vísir, netútgáfa Frjálsrar fjölmiölunar: http://www.visir.is
Ritstjórn: dvritst@ff.is - Auglýsingar: auglysingar@ff.is. - Dreifing: dvdreif@ff.is
Akureyrl: Strandgata 25, sími: 462 5013, blaðam.: 462 6613, fax: 4611605
Setning og umbrot: Frjáls fjölmiölun hf.
Filmu- og plötugerö: ísafoldarprensmiöja hf. Prentun: Árvakur hf.
Áskriftarverð á mánuöi 2050 kr. m. vsk. Lausasöluverð 190 kr. m. vsk., Helgarblaö 280 kr. m. vsk.
DV áskilur sér rétt til aö birta aðsent efni blaðsins í stafrænu formi og í gagnabönkum án endurgjalds.
DV greiöir ekki viömælendum fyrir viðtöl viö þá eða fyrir myndbirtingar af þeim.
Þar borgarar, hér þegnar
Meö stuðningi beggja þingflokka gaf Bandaríkjaforseti
fyrir áramótin út nýjar reglur um vemd sjúkraupplýs-
inga, sem ganga miklu lengra en tillögumar, er ekki náðu
fram að ganga hér á landi, þegar deCODE genetics fékk
einkaleyfi til að safna slíkum upplýsingum.
Hér á landi vildu ríkisstjórn og meirihluti Alþingis
ekki, að almenningur yrði spurður leyfis. Tillögur um
upplýst samþykki náðu ekki fram að ganga, enda var for-
sætisráðherra mikið í mun, að lögin yrðu samþykkt eins
og frumvarp þeirra kom frá deCODE genetics.
í Bandaríkjunum verður hér eftir að fá skriflegt leyfi
sjúklinga fyrir notkun gagna um þá, hvort sem er í stór-
um atriðum eða smáum. Fá þarf endurtekið leyfi í sumum
tilvikum, svo sem þegar slíkar upplýsingar gætu haft
áhrif á stöðu sjúklingsins í þjóðfélaginu.
Sérstaklega er stefnt að því, að slíkar upplýsingar kom-
ist ekki til vinnuveitenda og tryggingafélaga, sem gætu
mismunað fólki á grundvelli þeirra. Bandaríska þingið fól
forsetanum árið 1996 að setja slíkar reglur og tryggingafé-
lögin hafa fyrir sitt leyti samþykkt nýju reglurnar.
í Bretlandi hafa stjórnvöld ekki gengið eins langt til
móts við sjónarmið neytenda á þessu sviði. Þau hafa hins
vegar gengið lengra í að vernda fólk fyrir fjárhagslegum
afleiðingum af misnotkun á sjúkrasögu þess. Þau ákváðu
fyrir áramót að tryggja fólk fyrir slíku.
Ef tryggingafélög í Bretlandi neita að tryggja fólk eða
setja því afarkosti í iðgjöldum vegna upplýsinga um
heilsufar þess, mun rikisvaldið hér eftir sjá um þær trygg-
ingar. Þannig er stefnt að því, að fólki sé ekki útskúfað
vegna dreifingar á atriðum úr sjúkrasögu þess.
í hvorugu landinu er talið, að dulkóðun upplýsinga
tryggi, að sjúkrasaga fólks komist ekki til aðila, sem hafa
aðstöðu til að setja þessu fólki stólinn fyrir dyrnar. Banda-
ríkjamenn banna ósamþykkta söfnun slíkra gagna og
Bretar gera ráðstafanir vegna afleiðinganna.
Gert er ráð fyrir, að i framtiðinni muni vinnuveitendur
með réttu eða röngu hafa upplýsingar um heilsufar at-
vinnuumsækjenda og tryggingafélög sömu upplýsingar
um heilsufar þeirra, sem sækja um líftryggingu. Hér á
landi hafa stjórnvöld hins vegar engar áhyggjur.
Þetta endurspeglar misjöfn viðhorf stjórnvalda til al-
mennings. í engilsaxnesku löndunum er ströng hefð per-
sónuréttinda, sem hafa mótast í aldalangri baráttu við
einvaldsherra af guðs náð og forréttindastéttir fyrri tíma.
Þar er fólk talið vera fullgildir borgarar.
Hér á landi var aldrei háð slík sjálfstæðisbarátta fólks-
ins. Sjálfstæðisbarátta íslendinga var barátta innlendrar
yfirstéttar embættismanna gegn erlendum embættismönn-
um. Eftir sigurinn tók íslenzk yfirstétt við hlutverki léns-
herranna. Fólk var áfram talið vera þegnar.
Þar sem íslendingar eru þegnar fremur en borgarar,
láta menn hér sumt yfir sig ganga, sem aldrei gæti gerzt
meðal Engilsaxa og raunar ekki heldur meðal Skand-
ínava. Frægasta dæmið er einkaleyfi deCODE genetics á
notkun heilsufarsupplýsinga án upplýsts samþykkis fólks.
Margir íslendingar sýna valdinu taumlausa undirgefni.
Þetta má til dæmis sjá af umgengni fólks við ráðherra á
mannþingum. Af þessu má ráða, að þegninn sitji enn fast-
ur í þjóðarsálinni, en borgarinn sé ekki enn kominn til
skjalanna. Og landsfeður haga sér samkvæmt þessu.
í skjóli hlýðinna þegna sinna talar forsætisráðherra
niður til Hæstaréttar, forseta íslands og allra þeirra, sem
efast opinberlega um gerðir einvaldsherrans.
Jónas Kristjánsson
DV
Skoðun
Til hamingju, öryrkjar
Hæstiréttur hefur kveðið
upp dóm í einu helsta bar-
áttumáli öryrkja. Tekist var
á um hvort ríkinu sé heim-
ilt að skerða bætur al-
mannatrygginga vegna
tekna maka, svonefnda
makatengingu. Hæstiréttur
hefur fellt dóm i tviþættu
deilumáli og öryrkjar unnu
báða þætti málsins. Hug-
myndir um gagnkvæma
framfærsluskyldu hjóna
eiga ekki við í þessu sam-
hengi og stangast á við
ákvæði stjórnarskrár. Garðar Sverr-
isson, formaður Öryrkjabandalags
íslands, hefur verið einn ötulasti bar-
áttumaður öryrkja í þessu máli og
hlýtur honum að vera bjart í geði
þessa dagana. - Athyglisvert er að
Hæstiréttur byggir í ríkum mæli á
ákvæðum alþjóðasamninga sem ís-
land hefur staðfest og skýrir ákvæði
laga í því samhengi.
Nú ætti þetta deilumál að vera að
baki og ákvæði 65. greinar stjórnar-
skrárinnar, um að hver einstakling-
ur skuli njóta jafnréttis á við aðra
sem réttar njóta, svo og almennra
Guðmundur G.
Þórarinsson
verkfræOingur
mannréttinda, skal uppfylla
og skilja á þennan veg, seg-
ir Hæstiréttur. - Raunar
eru hér skilaboð til alþing-
ismanna um að gæta vel að
stjórnarskrárákvæðum við
lagasetningu.
Víðtæk áhrif
Á þessari stundu getur
sjálfsagt enginn sagt fyrir
um hver áhrif þessa dóms
verða í okkar þjóðfélagi.
Annars vegar geta fjölmörg
atriði mismunandi laga ork-
að tvímælis, verið á gráu svæði með
tilliti til dómsins, og hins vegar má
e.t.v. gera ráð fyrir að Hæstiréttur
hafi með þessum dómi bent á að
hann muni í framtíðinni draga fleiri
ákvarðanir löggjafans í efa meö af-
stöðu til stjómarskrárinnar. Enn ein
afleiðing og hún til mikilla bóta er
ábending til ráðuneytanna að vinna
reglugerðir sínar nákvæmar með til-
liti til laga.
Almennur borgari hiýtur að velta
fyrir sér hvers vegna Hæstiréttur
var ekki fullskipaður í svo viða-
miklu máli. Fimm dómarar og þrir
„Almennur borgari hlýtur að velta fyrir sér hvers vegna Hæstiréttur var ekki fullskipaður í
svo viðamiklu máli. Fimm dómarar og þrír af fimm telja að lagasetningin brjóti í bága við
stjómarskrá. Tveir telja að svo sé ekki. Þetta segir okkur hversu flókið málið er. “
af fimm telja að lagasetningin brjóti
í bága við stjórnarskrá. Tveir telja að
svo sé ekki. Þetta segir okkur hversu
flókið málið er.
Það er líka eins gott ef Hæstiréttur
tekur að sér víðtækari „lagasetn-
ingu“ að hann sé skipaður heims-
mælikvarðamönnum.
Hvað svo?
Ríkisstjórnin hefur ákveðið að
skipa nefnd til þess að undirbúa
hvernig bregðast skuli við dómnum.
Telja verður að það séu eðlileg við-
brögð með tilliti til hversu víðtækar
afleiðingar dómurinn kann að hafa.
Skoða þarf málið í heild, þar með
hvar víðar þarf að grípa inn i þessu
samhengi. Öryrkjar tortryggja þessa
nefndarskipan og telja að verið sé að
leita leiða til þess að draga úr áhrif-
um dómsins. Formaður nefndarinn-
ar segir ekki ástæðu til þess, eftir
dómnum verði farið. Nota þarf tím-
ann til þess að undirbúa greiðslur
aftur í timann, þannig að þær séu til-
búnar þegar nauðsynlegar lagabreyt-
ingar hafa átt sér stað. Ekki má
draga öryrkja á þeirri afgreiðslu.
Slíkt væri þarflaust, tilgangslaust og
Bílar og hús
Nýlega kom saman hópur fólks og
lokaði Keflavíkurveginum með kröfu
um tvöföldun bílabrautarinnar.
Ráðamenn tóku þessu með jafnaðar-
geði, enda búnir að binda vegaféð í
jarðgöngum til Héðinsfjarðar og Loð-
mundarfjarðar sem fóru í eyði fyrir
70 árum. En hvers vegna bílabraut?
Hvaö kostar að leggja jámbraut til
Keflavíkur? Hverjar yrðu líklegar
tekjur af þvi, hagræði og sparnaður
þegar allt er talið? Væri þá ekki
hægt að leggja Reykjavíkurvöllinn
niður án þess að skerða samgöngur
og reikna það inní dæmið?
Hvers vegna heyrist varla krafan
um samgöngur sem ganga fyrir raf-
magni í stað stanslausrar olíu-
brennslu? Hvaða áhrif hefur olíu-
brennslan á heilbrigðiskostnaðinn
svo ekki sé minnst á vanlíðanina?
Ætli ofnotkun bíla sé ekki einn
stærsti þáttúr margra vestrænna
sjúkdóma og ekki síst hér þarsem bíl-
ar mega heita eina samgöngutækið.
Hvað kostar bílaflotinn?
Búið er að leggja niður samgöngur
á sjó og skera niður flugsamgöngur
að verulegu leyti. Þá er ekkert eftir
nema bilarnir. Landslag á íslandi er
ekki sérlega hannað fyrir bíla og
vegimir fjarri því að vera gerðir fyr-
ir álagið, að ekki sé talað um brýrn-
ar. Samt halda menn áfram að troð-
ast einsog bílar séu leiktæki fremur
en samgöngutæki.
Rútubílstjórar troðast með fullan
bíl af fólki útí beljandi jökulfljót og
uppá blindheiðar í myrkri tilað full-
nægja hetjudellunni. Það
verður að prófa hvað bíll-
inn kemst. Ég hef engan
heyrt spyrja hvað bílaflot-
inn kostar og rekstur hans,
eða vegimir, viðhald þeirra
og hreinsun. Það er víða
hægt að leggja járnbrautir,
en fyrst þarf að athuga
kostnaðinn.
íslenska vitleysan
Islenska vitleysan felst
ekki aðeins í því að allir
þurfi að eiga allt, hún felst
ekki síst í þvi að ætla að gera alla að
„fasteignaeigendum" einsog bændur.
Hvað sem það kostar skulu allir
geyma fé sitt í húsum. Borgar sig að
geyma peninga í húsum? Nú eru
Jón Kjartansson
frá Pálmholti, formaöur
Leigjendasamtakanna
vextir húsbréfa 5,1% verð-
bætur 5,6% og affoll um
9%. Þetta þýðir um 20%
raunvexti ofan á lánin.
Ekki aðeins þarf hátt hús-
næðisverð, heldur síhækk-
andi verð tilað hagnast á
slíku. Enginn með réttu
ráði gerir ráð fyrir slíkum
eilífum vexti, sem betur fer
vil ég segja því hvar myndi
það enda?
Þriðjungur bótaþega hef-
ur nú tekjur undir lág-
marks framfærslu og al-
„Hvað kostar að leggja járnbraut til Keflavíkur? Hverjar yrðu líklegar tekjur af
því, hagrceði og spamaður þegar allt er talið? Vœri þá ekki hœgt að leggja Reykja-
víkurvöllinn niður án þess að skerða samgöngur og reikna það inn í dœmið?“
mennum launum er haldið niðurvið
gólf með tilheyrandi þrældómi. Og
samt á að gera alla að húseigendum
og bíleigendum. Einnig í þéttbýlinu
skal byggðinni dreift sem mest og
allir troðast á bílum þótt göturnar
beri þá ekki og hvergi sé pláss fyrir
þá í borginni eða nágrenni. Hvað
kostar að leggja neðanjarðarlest um
höfuðstaðinn eða reka sporvagna?
Húrra fyrir Eimskip
Eimskipafélagið ætlar að byggja
nokkur hundruð íbúðir nálægt mið-
bænum. Loksins, loksins mun fólk
geta tryggt sér öruggt húsnæði án
þess að taka lán og án þess að vera
neytt til þess af hinu opinbera að
geyma fé sitt í húsum og stunda fast-
eignabrask við hvern flutning. Nú
geta menn sem eiga fé látið bankana
geyma það óg sinna eðlilegri greiðslu-
þjónustu. Þetta er framtíðin í samfé-
lagi þarsem 40% íbúanna búa einir.
Svo þarf sporvagna og lestir og al-
mennilega félagsþjónustu. Þá verður
Reykjavík borg einsog hún á að vera.
Jón Kjartansson
Með og á móti
Erum ekki að finna upp hjólið
reglur um kattahald í Hveragerði
Kettir gera mikið gagn
, „Eg get ekki
- 1 annað en verið
. meðmæltur þess-
EjJSj ' ari nýju reglugerð
um kattahald hér
í bæ. Ég er ekki á móti katta-
haldi eða dýrahaldi, enda
bæði hundur og köttur á
mínu heimili. Með þessari
nýju reglugerð er ætlunin að
taka á því litla broti, líklega
um 1%, kattaeigenda sem
hugsanlega geta verið til
vandræða.
Samkvæmt reglugerðinni verður
fólk að sækja um undanþágu vegna
undaneldis og það er ekkert athuga-
Gísll Pál!
Pálsson,
forseti bæjarstjóm-
ar í Hverageröi
vert við að hafa eftirlit með
þessum hlutum. Því miður
hefur skapast vandi sums
staðar og dæmi um að allt að
átján kettir séu á sama heim-
ilinu.
Með reglugerðinni getum
við betur fylgst með katta-
haldinu en satt að segja á ég
ekki von á að kattareglunum
verði alltaf fylgt út í ystu
æsar. Það er lika vert að taka
fram að Hvergerðingar eru
ekki að fmna upp hjólið í þessum
efnum, viðlíka reglugerðir hafa verið
settar víða um land, til að mynda á
Akureyri og á Selfossi."
r„I fyrsta lagi er
ég á móti því að
settar séu svona
strangar reglur
um kattahald. Ef á
annað borð á að setja svona
reglur, sem ég reyndar set
stórt spurningarmerki við,
eiga þær fyrst og fremst að
lúta að því að kettir séu
hreinir og hafi einhver hibýli
og húsbændur. Mér finnst þó
rétt að reynt sé að halda villiköttum
í skefjum. Og ákvæðið um að menn
skuli tryggja kettina sína fyrir tjóni
sem þeir kunna að valda flnnst mér
ákaflega kjánalegt. Ég get ekki séð að
Knútur Bruun
bæjarfulltrúi
kettir valdi verulegu tjóni en
þegar slíkt kemur fyrir er
það mjög sennilega á mörk-
um þess að vera skaðabóta-
skylt.
Þó ég sé á móti þessum
reglum skil ég sjónarmið
þeirra sem hafa áhyggjur af
kattaskít í sandkössum, það
hefur stundum pirrað mig
líka. Sjálfur á ég faUegan og
góðan kött sem mér þykir
vænt um og þar að auki gera kettir
mikið gagn með því að veiða mýs.
Það hefur minn köttur alla tíð gert
og er þar af leiðandi í góðu gengi hjá
mér og minni konu.“
Bæjarstjórn í Hveragerðisbæ hefur samþykkt nýjar reglur er lúta að kattahaldi í bænum. Samkvæmt reglugeröinni er fólki ekki heimilt að hafa fleiri en
tvo ketti, eldri en þriggja mánaða, á heimili og þá verður fólk að sækja um undanþágu vegna undaneldis.
aðeins til að vekja tortryggni og
ósætti.
Aðeins í lokin
Hver er munurinn á þessum dómi
og dómnum í Vatneyrarmálinu? Þar
var ijallað um jafhræðisregluna og
atvinnufrelsi. Hér er fjallað um jafn-
ræðisregluna og félagsleg- og fjár-
hagsleg réttindi. Sem leikmanni
finnst mér ekki allur munur á. Gam-
an væri ef lögfpóður maður skýrði
orsakir þessara tveggja sundurleitu
niðurstaðna Hæstaréttar.
Guðmundur G. Þórarinsson
Vel mælt um
áramótin
„Landsfeðum-
ir kusu stein-
dautt stórmeist-
arajafntefli í ára-
mótaávörpum
sínum ... Lengra
nær nú „áhrifa-
vald“ forseta
ekki á nýársdag
árið 2001 en hvetja krakkana til að
halda áfram að læra og fólk til að
veðsetja ekki ofan af sér fyrir hluta-
bréf... Báðum mæltist vel um ekki
neitt sem vakti athygli. Tveir menn
við skyldustörf á hátíðarstundu.
Álíka spennandi fyrir þjóðina og
kristnitökuhátiðin."
Stefán Jón Hafstein í Degi 3. janúar.
Ábyrgö
fasteignasala
„Það er um-
hugsunarefni
hvort ekki sé
tímabært að eft-
irlit með starf-
semi fasteigna-
sala sé virkara,
s.s. gildir um
flármálastofnan-
ir. Fasteignasalar þurfa oft á tíðum
að miðla miklum Qármunum milli
aðila, svo sem peningum, húsbréf-
um og skuldabréfum. Félag fast-
eignasala hefur í mörg ár vakið at-
hygli ráðamanna og óskað eftir því
að settar verði sérstakar reglur um
ábyrgðir og eftirlit."
Guðrún Árnadóttir, form. Félags fast-
eignasla í Heimili/Fasteignir, fylgiriti
Mbl. 3. janúar.
Vinstra genginu
hlíft
„Þetta er ör-
ugglega lélegasta
áramótaskaup
sem ég hef séð
og fór langt með
að eyðileggja
kvöldið fyrir
fólki... Er 68
kynslóðin að
missa húmorinn? Skaupið hefði get-
að verið frá 1983. Svo er þetta alltaf
svo einlitt. Vinstra genginu og borg-
arstjóranum er alltaf hlíft. Það er
menntahroki í þessu venjulega gríni
um „unga og ótalandi" þáttagerðar-
fólkið, sem hefur þó aldrei gert
svona lélegt sjónvarpsefni... Mér
finnst líka illa gert að skrifa „Is-
lensku þjóðina" fyrir handritinu.
Hún hefur meiri húmor en þetta.“
Hallgrimur Helgason rithöfundur
í Degi 3. janúar.
St j órnmálamaður
20. aldar
Skömmu fyrir áramótin
birti Kastljós Ríkissjón-
varpsins niðurstöðu úr
skoðanakönnun sem Gallup
hafði gert fyrir það á því
hver teldist maður 20. aldar
á íslandi, kona hennar og
stjómmálamaður.
Það vakti einkum athygli
mína að hvergi var nefnt
nafn þess manns sem ég
held að hafi markað dýpst
spor í stjórnmálasögu þjóð-
arinnar á öldinni, hvorki i
svörum sem voru birt í
sjónvarpinu né í umræðum sérfræð-
inga sem voru kallaðir til að leggja
mat sitt á mat þjóðarinnar. Þessi
maður er Lúðvík Jósepsson.
Valdalausir stjórnmálamenn
Ég geri ekki athugasemd við þá
niðurstöðu að Halldór Laxness var
valinn maður aldarinnar. Hins vegar
finnst mér valið á stjórnmálamanni
og val þeirra sem fylgdu í fótspor
Halldórs sem menn aldarinnar lýsa
annaðhvort þekkingarskorti á sam-
tímasögu eða yfirborðslegum skiln-
ingi á hvað stjórnmál séu og eigi að
vera. Þarna röðuðust formenn Sjálf-
stæðisflokksins í efstu sæti: Davíð
Oddsson í fyrsta sæti sem stjómmála-
maður, með næstum 40% nefninga,
og annað sæti sem maður, Ólafur
Thors í annað sæti sem stjórnmála-
maður og fimmta sem maður, Bjarni
Benediktsson í þriðja sæti bæði sem
maður og stjórnmálamaður.
Þessir menn hafa vissulega sitt-
hvað sér til ágætis. Davíð Oddsson,
eiginlegur sigurvegari þessarar kosn-
ingar, er farsæll stjórnmálamaður og
hefur meðal þeirra þann fágæta kost
að vera orðheppinn og litrík persóna.
En allir hafa þessir forystumenn
Sjálfstæðisflokksins sýnt mestan
áhuga á að halda sér og flokknum við
völd, ekki að láta neitt sérstakt ieiða
af sér. Þeir hafa jafnan tekið sér stöðu
í skjóli valdsins, hvort sem það hefur
verið meintur vilji kjósenda, Banda-
ríki Norður-Ameríku eða Landssam-
band íslenskra útvegsmanna. - Slikur
stjórnmálamaður hefur í raun og
veru engin völd og er því í strangasta
skilningi enginn stjórnmálamaður.
Afrek Lúðvíks
Ekki bendi ég á Lúðvik Jósepsson
sem stjórnmálamann aldarinnar af
því að ég hafl verið sérstakur fylgis-
maður hans í stjórnmálum. Þegar ég
kom til starfa i Alþýðubandalaginu
virtist Ragnar Amalds
standa nær þeirri þjóðvarn-
arstefnu sem leiddi mig i
burtu frá Framsókn, og á
hinn bóginn var Magnús
Kjartansson orðsnjallari og
virtist stefnufastari en Lúð-
vík. Svo varð ég fljótt of sér-
sinna í pólitík til að geta
fylgt nokkrum foringja.
En eftir á sé ég að Lúðvik
ber að hreint ótrúlega
miklu leyti heiðurinn af út-
færslu fiskveiðilögsögunn-
ar. Ef við forum í hetjuleit á
annað borð og segjum að Jón Sig-
urðsson sé hetja sjálfstæðisbarátt-
unnar um landið og Bríet Bjarnhéð-
insdóttir hetja kvenfrelsisbaráttunn-
ar, þá er engin Qarstæða að kalla
Lúðvík hetju sjálfstæðisbaráttunnar
um landgrunnið.
Hann kom sem sjávarútvegsráð-
herra inn í vinstri stjórnina 1956-58
og knúði þar á af dæmalausri hörku
að lýsa yfir einhliða útfærslu í tólf
sjómílur þegar ráðstefna Sameinuðu
þjóðanna náði ekki niðurstöðu um
málið. Fulltrúar samstarfsflokkanna
drógu lappimar, og sjálfstæðismenn
gerðu sig ekki líklega til að styðja út-
færsluna fyrr en hún hafði tekið
gildi og þorskastríð var skollið á.
Aftur varð Lúðvík sjávarútvegs-
ráðherra í vinstri stjórninni 1971-74
og stóð þá fyrir útfærslu í 50 mílur,
sem merkti í raun yfirráð Islendinga
yfir þeim miðum sem gerðu veiðar
útlendra togara á Islandsmiðum
ómaksins verðar. Þar var sigur i
sjónmáli þegar Lúðvík hvarf úr
ráðuneytinu.
Vegna þessarar óbilgjömu stefnu-
festu Lúðvíks eru íslendingar nú ein-
ir um að nýta íslandsmið og teljast
einir hafa fiskveiðireynslu á svæð-
inu í þeim samningum við Evrópu-
sambandið sem hafa verið gerðir og
bíða okkar á 21. öldinni. Er það ekki
eitthvert verðmætasta nestið sem 20.
öldin færir okkur inn í nýja öld?
Gunnar Karlsson
Lúðvík Jósepsson, fyrrv. alþm. og ráðherra. - „Hann
kom sem sjávarútvegsráðherra inn í vinstri stjórnina
1956-58 og knúði þar á af dœmalausri hörku að lýsa
yfir einhliða útfœrslu í tólf sjómílur þegar ráðstefna
Sameinuðu þjóðanna náði ekki niðurstöðu um málið. “