Dagblaðið Vísir - DV - 06.04.2001, Side 10

Ríkust allra
Söngkonan Mariah Carey
er viö það að skrifa undir
samning við plötufyrir-
tækiö Virgin sem fer í
sögubækurnar vegna
þeirra flárhæða sem i
boði eru. Samkvæmt nýj-
ustu fregnum er fyrir-
tækið tilbúið að borga
stúlkunni 20 milljónir
punda á plötu fyrir að
skrifa undir og gæti samningurinn fært henni
allt að 60 milljónir punda. Fyrsta platan í
samningnum ætti að koma út í ágúst og verð-
ur hún með tðnlistinni úr væntanlegri mynd
Carey, All That Glitters. Söngkonan hefur selt
yfir 120 milljón eintök af plötum sínum í gegn-
um tíðina og því ekki skrýtið að Virgin sé tilbú-
ið að gera þennan samning. Stærstu samning-
ana fram að þessu eiga REM, sem skrifuöu
undir 52 milljóna samning árið 1996, Janet
Jackson, sem fær að minnsta kosti 15 milljón-
ir punda fyrir hverja plötu, og Madonna sem ný-
lega skrifaði undir 40 milljón punda samning.
Of fullir
Tónleikar Placebo í Perugia á Ítalíu um síðustu
helgi voru stöðvaðir í klukkustund eftir einungis
þrjú lög þar sem gæslumenn óttuðust að girö-
ing umhverfis sviðið myndi bresta. Þegar sveit-
inni var leyft að halda áfram baðst söngvarinn
Brlan Molko afsökunar é að þeir væru orðnir of-
urölvi en biðina hefðu þeir notað til að fagna af-
mæli bassaleikarans Stefan Olsdal. Tónleika-
gestir sögðu að Molko hefði verið svo ölvaður
að hann hefði átt í vandræðum með að muna
textana og svo klykkti hann út með því aö til-
einka lagiö Slave To The Wage itölsku klám-
drottningunni sem gerðist pólitíkus, Ciccollnu.
Placebo eru um þessar mundir að túra í Evrópu
en í lok apríl hefst 22 tónleika túr um Bandarík-
in og Kanada. í sumar spila þeir svo á tónlistar-
hátíðum í Evrópu og hafa þeir meðal annars tek-
ið 15. júni frá fyrir Tónlistarhátíð Reykjavíkur.
Stórar
ákærur
Rapparinn Nate Dogg lýsti
sig saklausan af ákærum
um að hafa ólöglegt vopn í
fórum sínum fyrir rétti í
Kaliforníu i síðustu viku.
Nate Dogg, sem er frændi
Snoop Dogg, á að mæta
aftur fyrir rétti seinna í
mánuðinum en hann er
ákærður fyrir atvik í júní .
síðastliðnum þegar hann
á að hafa ógnað kærustu sinni með byssu,
ráðist á hana, hótað að brenna hús móður
hennar og að lokum kveikt í bíl móður hennar.
Gamlar ákærur um mannrán, heimilisofbeldi
og hótanir um hryðjuverk og bruna voru felld-
ar niöur þegar kærastan neitaði að vitna gegn
honum. Eftir aö hafa verið dæmdur fyrir fíkni-
efnamisferli fyrir fimm árum má drengurinn
ekki eiga skotvopn en hann gengur nú laus
gegn einnar milljón dala tryggingu.
Eitt af því sem geisladiskabyltingin seint á síðustu öld hafði í för með sér var mikil
sprenging í endurútgáfu. Nú þegar stóru plötufyrirtækin eru mikið til búin að hreinsa
upp katalógana sína hafa lítil óháð fyrirtæki tekið forystuna í þessum geira. Trausti
Júlíusson kynnti sér nokkur þeirra.
Kræsingar úr skúma-
Skotum tónlistarsögunnar
Á síðustu árum hafa komið fram
nokkrar mjög áhugaverðar litlar
plötuútgáfur sem einbeita sér að end-
urútgáfu. Þessar útgáfur eiga það all-
ar sameiginlegt að vera reknar af
ódrepandi tónlistaráhugamönnum
sem eru tilbúnir tO þess að leggja aOt
undir. Þeim hefur tekist að búa til
plötur sem útgáfurisarnir, þar sem
allt er í fóstum skorðum, láta sig ekki
einu sinni dreyma um. En lítum nán-
ar á nokkrar þeirra.
Strut og alþjóðasamtök
fönksins.
Strut-útgáfan var stofnuð af Lund-
únabúanum Quinton Scott. Hann
byrjaði ferO sinn í bransanum sem
starfsmaður Jive Records en 1995
stofnaði hann plötuútgáfuna
Harmless sem margir kannast við
vegna eðalfönkseríunnar Pulp
Fusion. Hann stofnaði Strut í ársbyrj-
un 1999.
Strut sérhæfir sig í fónk, djass, lat-
in, diskó og afróbeat tónlist. Á meðal
afreka í útgáfusögu fyrirtækisins má
nefna Block Party Breaks seríuna
sem er safn af upprunalegri grúvtón-
list sem danstónlistarmenn síðustu
ára hafa samplað. Efnið á plötunum
er valið af breska hip-hop plötusnúðn-
um DJ Pogo. Larry Levan At The
Paradise Garage kom út í fyrra með
upptökum eins frægasta diskóplötu-
snúðs aOra tíma Larry Levan. Disco
Not Disco er safn af síðpönk tónlist,
sem varö vinsæl á diskósenunni í
New York, valdri af Joey Negro og
Sean P. Á meðal ílytjenda eru Ian
Dury, Material, Was(Not Was) og
Liquid Liquid. Loks er það Grass
Roots platan þar sem plötusnúðurinn
Ashley Beedle, sem spOaði á íslandi
í janúar sl., velur efni sem hefur mót-
að hans tónlist. Frábær plata.
Samhliða Strut-merkinu rekur
Quinton undirmerkið Afro Strut sem
í fyrra gaf m.a. út plöturnar sem
Tony Allen gerði með hljómsveit
Fela Kuti á áttunda áratugnum. Afro
Strut gefur líka út Club Africa serí-
una sem er safn af afróbíti og fleiri
perlum úr sögu afriskrar tónlistar,
t.d. The Lafayette Afro Rockband
og BIo sem eru afrískar hippasveitir
frá áttunda áratugnum.
SoulJazz og endalaus
uppspretta grúvsins
SoulJazz-útgáfan er starfrækt í
Soho í London og er rekin af
nokkrum eldheitum tónlistargeggjur-
um. Hún vakti fyrst athygli fyrir frá-
bærar útgáfur á latin tónlist frá New
York. Safnplötumar Nu Yorica! og Nu
Yorica 2! lögðu grunninn að velgengn-
inni. Síðan hafa þeir sent frá sér
hverja perluna á fætur annarri og
nægir þar að nefna hið frábæra New
Orleans Funk safn sem kom út í
fyrra.
Að undanförnu hafa þeir samt ver-
ið þekktastir fyrir reggí útgáfu.
Dynamite serían þeirra (100%
Dynamite og upp í 400% Dynamite) er
mjög fjölbreytt og skemmtilegt bland
af ólíkri reggí tónlist. Fyrstu tvær
plötumar í þeirri seríu eru ekkert
minna en snilld. Nýlega kom svo
flaggskipið en það er Studio One
Rockers sem safnar saman misþekktu
efni frá Studio One útgáfunni á
Jamaíku sem oft er talað um sem
mikilvægustu plötuútgáfuna í reggí-
sögunni en sem lítið hefur verið end-
urútgefin þar til SoulJazz fengu til
þess leyfi nýlega. Plötunni fylgir ítar-
legur bæklingur með mjög fróðlegu
viðtali við Clement Dodd sem stofn-
aði Studio One útgáfuna.
Blood & Fire og tímalaus
sefjun döbbsins
Blood & Fire var stofnað árið 1993
af Steve Barrow sem áður hafði séð
um endurútgáfur Trojan-útgáfunnar
og átti líka stóran þátt í að velja efni
á Tougher Than Tough, The Story of
Jamaican Music, fjögurra diska settið
sem Island gaf út og sem er enn besta
yfirlitsútgáfan á jamaískri tónlist
hingað til. Markmið Blood & Fire var
aö færa endurútgáfu á reggíi í sama
gæðaflokk og bestu djass, blús og soul
endurútgáfurnar og jafnframt að gæta
þess að bæði listamennirnir og upp-
tökustjórarnir fengju borgað fyrir
vinnu sína, nokkuð sem oft vill
„gleymast".
Á meðal frábærra platna sem Blood
& Fire hafa gefið út eru Dub Like Cr-
azy og Dub Like Dirt með King
Tubby og svo Heavyweight döbb
safnplöturnar. Stærsta útgáfan þeirra
hingað til er hins vegar þriggja diska
safnið „Natty Universal Dread 1973-
1979“ meö Big Youth sem er nýkom-
ið út. Big Youth er reggí dj en þeir
spiia tónlist, oft sína eigin, og tala yfir
hana. I-Roy og U-Roy eru á meðal
þekktustu reggí dj-anna en Big Youth,
sem byrjaði að dj-a snemma á áttunda
áratugnum, bylti stflnum alveg og
opnaði hann fyrir alls konar nýjum
hlutum bæði tónlistarlega og texta-
lega. Big Youth boðaði ást, ekki ófrið.
Hann boðaði líka frelsi og trúna á Jah
hinn almáttuga. Big Youth hafði mik-
0 áhrif m.a. á Bob Marley. Hann var
líka í sérstöku uppáhaldi hjá John
Lydon og bresku pönkurunum. Natty
Universal Dread er sannkölluð perla
en pakkanum fylgir viðamikfll bæk-
lingur fuUur af fróðleik.
Og við erum rétt að
byrja...
Auk ofantalinna útgáfufyrirtækja
má nefna fyrirtæki eins og BBE sem
á síðasta ári gaf út 10 ára afmælis-
pakkana tvo með Masters At Work
og nýlega sendi frá sér þriggja diska
diskópakka sem er valinn og mixaður
af íslandsvininum Dimitri From
Paris. Frábært safn sem heitir Disco
Forever og er fullt af þessum næstum
kæruleysislegu en grúví diskólögum
sem Dimitri heldur upp á. BBE gefur
líka út seríur eins og Legendary Deep
Funk og Breaks & Beats.
Mr Bongo er fyrirtæki sem hefur
komið víða við og sem, eins og reynd-
ar BBE líka, gefur bæði út nýtt og
gamalt efni. Mr Bongo er sennilega
þekktast fyrir latin safnplöturnar
þeirra Latin Beats og Brazilian Beats
1 og 2 sem eru ótrúlegar og ættu að
vera til á öUum heimUum er hneigj-
ast tU grúvs og gleðUáta.
k
plötudómur
Skurken og Prince Valium / Stefnumót # 01 ★★★
Gott innlegg í tónlistarútgáfuna
Tímaritið Undirtónar hefur staðið
fyrir tónleikaröð undir nafninu
Stefnumót, á Gauki á Stöng á undan-
fómum mánuðum. Þessir tónleikar
hafa verið velkomið innlegg i tón-
listarlifið í borginni; þeir hafa bæði
gefið ungum og upprennandi tónlist-
armönnum tækifæri á að koma sér
á framfæri og eins verið vettvangur
fyrir þá sem lengra eru komnir.
Skemmst er að minnast frábærra
tónleika Þórunnar Antóníu, Múm
og Slowblow fyrir nokkrum vikum
en þeir tónleikar voru nánast eins
og hátið. Það var fullt út úr dyrum,
ótrúleg stemning og gæði dagskrár-
atriðanna einstök.
Nú hafa þeir Undirtónamenn
ákveðið að ganga einu skrefi lengra
og gefa út plötur með listamönnum
sem hafa spilað á tónleikunum og er
sú fyrsta nýkomin út. Þessir diskar
verða seldir á Stefnumótakvöldun-
um og i nokkrum plötubúðum í
Reykjavík. Verðið er 1000 kr. og
svona til þess að gefa skattheimtu og
stefgjaldagreifunum langt nef þá
rennur helmingur þeirrar upphæð-
ar beint til tónlistarmannanna sem
eiga efni á diskunum. Og ekkert
væl.
Þessi fyrsti diskur í röðinni inni-
heldur tólf lög með tveimur flytjend-
um.
Fyrri sex lögin eru með Skurken,
sem er listamannsnafn Jóhanns
Ómarssonar, en þau seinni sex með
Prince Valium, þ.e. Þorstein Ólafs-
son. Þetta eru hvor tveggja ungir
raftónlistarmenn. Tónlist Skurken
er mjög melódísk og aðgengileg. Lög
eins og Fixer og Dental Care minna
óneitanlega á teknósnillinga á borð
við Orbital. Þessi sex lög eru öll
ágæt, nokkuð fjölbreytt og hljómur-
inn þokkalegur. Lögin Transil og
Whipping Harry eru þó í sérstöku
uppáhaldi hjá undirrituðum.
Prince Valium (flott nafn!) er
meira í stemningunum; hans lög er
rólegri og sveimkenndari. Þetta er
mjög myndræn tónlist, að hlusta á
þessi lög er eins og að svífa yfir stór-
brotið landslag. Hljómurinn er samt
heldur síðri en hjá Skurken, lagið
Rópan (lögin heita öll eftir mismun-
andi lyfjategundum) liður t.d. fyrir
slakt sánd. Lögin Ibofen og Fluot-
hane eru bestu lögin að mínu mati,
það seinna er brotið upp með ein-
földum nöktum takti sem svo þróast
út í glaðlegt popp.
Það er óhætt að mæla með þessari
útgáfu. Þúsundkallinum verður
varla mikið betur varið. Það er líka
sérstaklega ánægjulegt að einhver sé
farinn að gefa út raftónlist á íslandi.
Það er allt fullt af efnilegum tækni-
nördum í herbergjum og á háaloftum
út um allan bæ sem þurfa að fá
áheyrendur til þess að geta þróast.
Trausti Júlíusson.
Það er óhætt að mæla með
þessari útgáfu. Þúsund-
kallinum verður varla mik-
ið betur varið. Það er líka
sérstaklega ánægjulegt að
einhver sé farinn að gefa
út raftónlist á íslandi.

f Ó k U S 6. apríl 2001