Dagblaðið Vísir - DV - 19.06.2001, Qupperneq 13

ÞRIÐJUDAGUR 19. JÚNÍ 2001
13
DV____________________________
Samræmd fegurð í Breiðholti
í dag hefst í Fella- og Hólakirkju í Breiðholti
sýningin Samræmd heildarmynd - kirkja, arki-
tektúr, glerlist, skrúði. Eins og nafnið gefur til
kynna þá helgast nafngift sýningarinnar af því
að sóknamefndir kirkjunnar hafa haft það í
huga að kirkjubyggingin, listskreytingin og
skrúðinn hafi samræmt heildaryfirbragð. Arki-
tektar kirkjunnar eru Gylfi Guðjónsson og Ingi-
mundur Sveinsson, glerlistamaðurinn er Leifur
Breiðfjörð sem ásamt Sigríði Jóhannsdóttur
vann skrúðann fyrir kirkjuna.
Innri birta kirkjunnar
„Það var mjög spennandi verkefni að vinna
glugga inn í þetta rými,“ segir Leifur Breiðfjörð.
„Þegar dagsbirtu nýtur við er i lagi með steinda
glerið en þegar myrkrið færist yfir þá er erfiðara
við að eiga.“
Lausnin á þessu vandamáli var sú að lista-
verkið er í tveimur lögum. Ytra lagið er steint
gler sem snýr út en fyrir innan er sandblásið
spegilgler. Hluti spegilsins er sandblásinn burt
og sjást þar i gegn hlutar steinda glersins. Mynd-
ræn form sem sandblásin eru í speglana endur-
varpa því innri birtu kirkjunnar þegar myrkur
er úti. Þegar hirtir úti skína litir og form steinda
glersins í gegnum sandblásna spegilinn.
„Það má því segja að á kvöldin fari verkið í
önnur fót. Þá er það í raun allt annað verk.“
Einstakt framtak
Skrúði Sigríðar er um margt óvenjulegur því
hann er afskaplega litskrúðugur og má segja að
presturinn verði gangandi listaverk þegar hann
klæðist honum. Saman mynda glerlistaverkin og
skrúðinn svipsterka og fagra heild. Einnig er
óvenjulegt að listamennirnir voru fengnir til að
gera svartan skrúða sem notaður er á föstudeg-
inum langa.
Sigríður segir að framtak sóknarnefnda kirkj-
unnar sé einstakt.
„Maður er óskaplega heppinn að fá svona
verkefni einu sinni á ævinni," segir Sigríður.
„Flestar kirkjur eru þannig að það er gerður
hvitur skrúði og svo líða mörg ár þar til annar
listamaður gerir annan skrúða og kannski sá
þriðji altaristöflu. Margar kirkjur eru því sam-
bland verka mismunandi listamanna. Það að
geta búið til samræmda heild er einstakt."
Hreinleiki arkitektúrsins
Einhvern veginn tekst listamönnunum að
færa sterka hefð og táknmál kirkjunnar til nú-
tímans.
„Það eru vissir hlutir sem má gera og aðrir
sem má ekki gera,“ segir Sigríður. „Við höfum
undirbúið okkur mjög vel. Höklarnir eru til
dæmis mun stærri en venja er en kirkjan ber
það gríðarlega vel. Ef eitthvað mjög látlaust
hefði komið inn í þetta rými er hætta á að það
hefði týnst. Hreinleikinn í arkitektúrnum kallar
á sterka listræna gripi.“
DV MYND E.ÓL.
Leifur og Sigríöur meö listaverkin
Skrúöinn er mjög litríkur og kallast litir hans á viö glerlistaverk Leifs í lofti og gluggum.
Sigríður segir að listrænt starf í kirkjunni sé
að verða mjög öflugt.
„Við höfum verið viðriðin Listvinafélag Hall-
grímskirkju í mörg ár. Ég merki sterka viðhorfs-
breytingu þar; samband listamanna við kirkjuna
hefur eflst mjög. Myndlistin er komin meira inn
í kirkjuna og tónlistin er hluti af mjög öflugu
starfi. Þróunin er eins og steinn sem fellur í vatn
og gárar það.“
Með þessari sýningu lýkur starfi Leifs og Sig-
ríðar við kirkjuna í bili. Þau segjast þó ekki hafa
yfirgefið hana að fullu þótt önnur verkefni taki
við.
„Þessi sýning er afar ljúft verkefni," segir Sig-
ríður. „Leifur hefur ljósmyndað allt og gert sýn-
ingarskrána. Hún stendur því eftir sem kynning
á þessu samstarfi."
Tónlist
Faðir vor
f | £ f f | t * s f
i 1 U. h ÍÁ í í ,
» i
M f # ; «
* t * u® p *, e
. , í L . J ; J J .
Síöustu tónleikar fyrir brottför
„Aö mörgu leyti voru tónleikarnir góö skemmtun og er söngsveitinni hér meö
óskaö góös gengis á erlendri grund. “
Söngsveitin Fílharmónía er á leið-
inni í tónleikaferð til Ungverjalands
og Slóveníu og af því tilefni hélt hún
tónleika undir stjórn Bernharðs
Wilkinsonar i Seltjarnarneskirkju á
miðvikudagskvöldið. Efnisskráin
samanstóð af stuttum lögmn, bæði
andlegum og veraldlegum, eftir inn-
lend og erlend tónskáld. Þar voru
þekkt og vinsæl lög á borð við Heyr
himnasmiður eftir Þorkel Sigur-
bjömsson og Grátandi kem ég nú,
Guð minn, til þín í útsetningu Jóns
Leifs. Einnig var nokkuð um áhuga-
verð lög sem heyrast sjaldnar, t.d.
Faðir vor eftir Jón Ásgeirsson, sem
undirritaður hefur aldrei heyrt
áður. Þetta er afar fágaður, látlaus
sálmur, gæddur kvenlegri mýkt - ef
nota má þá líkingu - og söng kórinn
hann einkar fallega, tært og yfirvegað. Á þetta
hugljúfa lag skilið að heyrast miklu oftar.
Þrjár þjóðlagaútsetningar eftir Haíliða Hall-
grímsson voru seiðmagnaðar og grípandi í flutn-
ingi kórsins, en þeirri fjórðu, Veröld fláa sýnir
sig, sem líka átti að syngja, var sleppt. Ástæðan
var forfóll nokkurra kórmeðlima, enda vantaði
stundum upp á að heildarhljómur kórsins væri
fullnægjandi. í sálmaútsetningu Jóns Leifs voru
bassarnir einhvers staðar langt í burtu, sjálfsagt
vegna veikinda, en hvers vegna sópranraddirnar
voru svona skerandi og hvellar hér og þar er
hins vegar ekki alveg á hreinu. Á móti kemur að
alt og tenór blönduðust fallega saman, þó tenór-
arnir sjálflr hafi stundum verið í hálfgerðum
vandræðum, eins og í hinu fáránlega lagi Einn
dunandi dans eftir konung væmninnar, Sigvalda
Kaldalóns.
Mörg laganna söng kórinn hins vegar afar fal-
lega, eins og Uti vár hage, sem er þjóðlag og þjóð-
vísa frá Svíþjóð í útsetningu Hugos Alfvén, og 0
thou, the central orb eftir Charles Wood. Þar
fékk maður loksins að heyra í píanó-
leikara kórsins, Guðríði St. Sigurðar-
dóttur, sem hafði það aldeilis gott, þvi
af tuttugu og fjórum lögum efnis-
skrárinnar spilaði hún aðeins í hin-
um fimm síðustu. En hún sat samt
við píanóið allan tímann og gaf tón-
inn í upphafi hvers lags, og var
spennan yfir því hvort hún myndi yf-
irleitt spila eða ekki orðin óþolandi
er á leið. Þegar hún svo loksins sýndi
klæmar var útkoman falleg og mark-
viss og í góðu samræmi við kórinn,
en það hefði verið gaman að heyra
meira fyrst hún var þarna á annað
borð.
Bernharður Wilkinson stjórnaði
kórnum af kunnáttu og öryggi, en
betra hefði verið ef kórmeðlimir
hefðu kunnað meira utan að, í stað
þess að vera með nefin flöt ofan í möppunum í
lögum sem lítið mál væri að læra á svipstundu.
Þetta er sjálfsagt vegna skorts á sjálfstrausti,
sem engin ástæða er þó fyrir, því Söngsveitin
Fílharmónía er ekki slæmur kór og gerir margt
vel, þó fága þurfi eitt og annað. Að mörgu leyti
voru tónleikarnir góð skemmtun og er söngsveit-
inni hér með óskað góðs gengis á erlendri grund.
Jónas Sen
__________________Menning
Umsjón: Sigtryggur Magnason
Skáldsagnaþing
um allt land
Hugvísindastofnun Háskóla íslands
hefur skipulagt fyrirlestradagskrár
bókmenntafræðinga Háskólans í sam-
vinnu við heimamenn á 6 stöðum á
landsbyggðinni í sumar. Þessi hug-
mynd kviknaði í vor eftir að vel heppn-
uðu Skáldsagnaþingi Hugvísindastofn-
unar og Bókmenntafræðistofnunar
lauk í Háskólanum. Á þinginu fluttu 33
bókmenntafræðingar við Háskólann
stutt erindi, hver um eina skálsögu að
eigin vali.
Þegar farið var að
kanna hvort áhugi
væri fyrir því að fá
nokkra fyrirlesara af
þinginu til að flytja
fyrirlestra sína aftur
úti á landi í sumar
kom í ljós að svo var
og því var hafist
handa við að skipu-
leggja sumardagskrá með 3-6 fyrirlestr-
um á hverjum stað. Sá háttur hefur ver-
ið hafður á að heimamenn leggja fram
óskalista um fyrirlesara og sjá um
skipulagningu á staðnum en Hugvís-
indastofnun um skipulagninguna að
öðru leyti.
Háskóli íslands vinnur nú að fjöl-
mörgum verkefnum sem miða að því að
auka starfsemi háskólans og starfsemi
tengda honum á landsbyggðinni. Sum-
ardagskrá Skáldsagnaþings er hluti af
þeirri viðleitni. Nú þegar er búið að
halda Skáldsagnaþing í Stykkishólmi,
en á morgun fer þingið fram í Þorláks-
höfn og á sunnudaginn á ísafirði. í júlí
verður það haldið á Höfn í Hornafirði,
Hólum í Hjaltadal og á Skriðuklaustri.
Á Skáldsagnaþingi
í Þorlákshöfn fjallar
Baldur Gimnarsson
um Mobý Dick eftir
Herman Melville,
Margrét Jónsdóttir
um riddarann Don
Kíkóta eftir
Cervantes og Geir
Svansson ræðir um
skáldsögu Megasar, Björn og Sveinn.
Þann 24. júní verður Skáldsagnaþing
á ísaflrði og þar fjallar Guðrún Nordal
um Innansveitarkróniku Halldórs Lax-
ness, Geir Svansson um Björn og Svein,
Irma Erlingsdóttir um í leit að glötuð-
um tíma eftir Marcel Proust, Bergljót
Kristjánsdóttir um Gerplu Halldórs
Laxness og Árni Bergmann um Meist-
arann og Margarítu eftir Mikhail
Búlgakov.
Sagnagerð augans
Land & synir, mál-
gagn kvikmynda-
manna, er komið út
og er að venju að
flnna í ritinu
skemmtilega umræðu
um kvik- og sjón-
varpsmyndagerð.
Meðal þess sem er að
finna í blaðinu er um-
fjöllun Ólafs H. Torfasonar um Blade
Runner og aðrar myndir af þeirri ætt-
kvísl. Ari Kristinsson gerir athuga-
semdir við nýlegt útboð Sjónvarpsins á
leiknu efni sem hann segir að sé ekki
nýjung heldur miklu frekar skref aftur
til fortíðar. Hann segir meðal annars:
„Erfitt er að átta sig á hvað dagskrár-
stjórinn á við þegar hann talar um
ferskar hugmyndir og nýjar aðferðir.
nema að dagskrárstjórinn álítið það
„ferska hugmynd" og „nýja aðferð" að
snúa aftur til fortíðar og taka upp
fimmtíu ára gamlar vinnsluaðferðir við
gerð sjónvarpsefnis." í ritinu er birtur
fróðlegur fyrirlestur Einars Más Guð-
mundssonar, Sagnagerð augans, og
flallað um málþing um heimildarmynd-
ir sem fór fram síðustu helgina í apríl.
Kristján borgar-
listamaður
Á þjóðhátíðardag-
inn var tilkynnt að
Kristján Davíðsson
hefði verið valinn
borgarlistamaður
Reykjavíkur en þá
nafnbót hlýtur sá
reykviski listamaður
sem skarar fram úr í
listum. í fréttatil-
kynningu segir að Kristján slái „sinn
eigin tón áfram í átt til fullkomnunar".