Dagblaðið Vísir - DV - 20.06.2002, Qupperneq 14

14
FIMMTUDAGUR 20. JÚNÍ 2002
Skoðun DV
Hvl HÖWSftKdft KÍNVEieSKlR STRip5H€RKftR ÍSLftNP SVO OFT?
Ríkisstjórnin hefur
orðið sér til skammar
Arnór Ingi Rnnbjörnsson, 13 ára:
HeiOarleiki.
Kjartan Arnórsson
skrifar:
Kína er blóði drifið einræðisríki þar
sem umfangsmestu fjöldamorð sögunn-
ar voru og eru framkvæmd. Þar kom-
ast engir englar til valda. Frægari þjóð-
ir en við hafa hleypt nútíma stríðs-
herrum Kína inn fyrir sín landamæri.
Nei, skömmin liggur í því hversu
lágt var skriðið fyrir Zemin. Engu öðru
vestrænu lýðræðisríki hefur dottið í
hug að senda lögreglu til annarra
landa til að halda öllum með gult and-
lit burtu frá landinu svo að vesalings
fjöldamorðinginn þyrfti ekki að þola
það að sjá þögla mótmælendur út um
gluggann á brynvörðu bifreiðinni
sinni.
Stjórnvöld stofnuðu pólitískar
fangabúðir í Njarðvík. Fólk var búrað
inni fyrir þær skoðanir sem það var
grunað um að hafa. Þótt þær stæðu
ekki lengi þá eru þessar fangabúðir
varanlegur smánarblettur á mannorði
íslands. Ef þeim var ætlað að koma í
veg fyrir mótmæli þá höfðu þær þver-
öfug áhrif. Fólk sem annars hefði setið
heima á meðan á heimsókninni stóð
flykktist út til að mótmæla þessu grófa
broti á tjáningarfrelsi.
Hvað voru stjórnvöld að hugsa?
Hvaða hagsmunir voru svo mikilvægir
að það mátti fórna orðstír íslands fyrir
þá? Hvað getur mögulega réttlætt
skömmina sem forseti og forsætisráð-
herra hafa leitt yfir þjóð vora á al-
þjóðavettvangi? Viðskiptahagsmunir?
Viðskiptajöfnuður við Kina er hræði-
legur og Kínverjar hafa engan áhuga á
að rétta hann við. Öll íslenska þjóðin
er á stærð við kínverskt fiskiþorp.
Vildi Ólafur Ragnar kannski láta sér
finnast eins og hann væri ekta forseti
að bjóða heim heimsleiðtogum og var
sama hversu lágt hann þyrfti að skríða
til að ná þeim draumi?
En ef ástæður stjórnvalda fyrir
gjörðum sinum eru dularfullar þá er
Zemin sjálfur engu minni gáta. Hvað
er hann að vOja hér? Stríðsherrar Kina
koma hingað oftar en tO Bandaríkj-
anna. Ástæðunni sem mér datt helst í
hug er lýst á myndinni sem þessari
grein fylgir.
Blaðberar sviknir
um laun
Torfi skrifar:
Konan min hefur verið að bera út
Fréttablaðið en greiðslur fyrir útburð
hafa aldrei borist fyrr en hálfum mán-
uði tO þremur vikum eftir að þær eiga
að koma. Ég fór í dag og talaði við þann
sem á að vera fjármálastjóri. Hann tók
niður kennitölu og reOmingsnúmer
konu minnar og lofaði að borga þann
sama dag. Þetta kom auðvitað ekki inn
á reOminginn. Það er auðvelt að gefa út
dagblað með því að ætlast tO að fá aOt
frítt og keppa við dagblöð sem borga
aOt sjálf, aOan útburð og aOan kostnað.
Þegar ég fór tíl að reyna að ná í þau
laun sem konan mín átti inni var fjöldi
fólks að bíða eftir laununum sinum hjá
Fréttablaðinu. Þetta er ömurlegt, þegar
fóOdð sem sér um að bera blaðið út ger-
ir sitt besta og ekki nema von að það
gefist upp í stórum stO.
Samtök gegn
sukki og svínaríi
Helga skrifar:
Ég undrast það hvað fjölmiölar taka
á bruðli ríkisvaldshis með sOkihönsk-
unum. Vel var tekið á því hneyksli
hvemig njósnað var um erlenda ferða-
menn sem hugðust koma hingað og
mótmæla kínverska forsetanum. En
hins vegar hafa blöðhi ekki greOit frá
þeim gífurlega kostnaði sem hlaust af
hefrnsókn þessa manns. Fjölmiðlar
eiga að heOnta skýringar á þessari
heOnsókn og þar á meðal kostnaðinum.
Forseti íslands hefur sloppið of vel frá
þessari umræðu, hann var gestgjafi og
umgekkst Kínaforseta enis og kóngur.
Það þarf að stofna samtök gegn sukki
og svínaru á íslandi. Senn líður að því
að rOússtjómin þarf á styrk kjósenda
að halda í alþingiskosningum. Forset-
Oin þarf llka að fá endumýjað umboð
sitt. Almenningur man þá hvemig að
málum var staðið vorið 2002.
Peningamir eru
búnir
Oddur hafOi samband við lesendadálkinn:
Ég var á leið út úr bænum á laugar-
daginn var ásamt konu minni. Ég vOdi
gjaman hafa á mér eOítið skotsOfur og
renndi því í Landsbankann fyrir há-
degi. Þar upplOði maður þetta gamla
svar bankastjóranna: PenOigamfr em
búnir! Ég reyndi tvö kort en ekkert
gerðist. Þá var rennt í Búnaðarbank-
ann, sama sagan þar, enga seðla að
hafa. Eftir hádegi fórum við á Haga-
torg, reyndum fyrir okkur í Búnaðar-
banka og siðan Landsbanka. Fimmta
tilraunin var síðan gerð á Umferðar-
miðstöðinni eftir að miklum tima hafði
verið varið í þessar íjái'mögnunarað-
gerðir. En viti menn - bankinn þar átti
peninga. Eitthvað eru bankamir ónýtir
við að fyOa á hjá sér.
iDV Lesendur
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangið:
gra@dv.is
Eða sent bréf til: Lesendasíða DV,
Skaftahlíð 24,105 Reykjavik.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar með bréfunum á
sama póstfang.
Olíustórveldin vilja ekki
peningana mína
Þorbergur
hafOi samband:
Peningasjálfsalar bensmstöðvanna
vOja greOiOega ekki íslenska banka-
seðla. Á þjóðhátíðardaginn komum við
hjónin tO borgarnmar og þurftum að
kaupa þensOi. Fyrst renndi ég Om á
SheO-stöðina á Öskjuhlíð. Þar reyndi
ég að freista sjálfsalans með ýmsum
gerðum bankaseðla sem hann vOdi aOs
ekki taka. Næst lá leiðin i ÓB í Kópa-
vogi, sama sagan þar. Hjá Olís í
Hamraborg tók vélin á móti peninga-
seðlunum en skOaði þeim pent tO baka
og hafnaði öBum viðskiptum við mig.
Þó hafði ég snúið seðlunum nákvæm-
„Hjá Olís í Hamraborg
tók vélin á móti peninga-
seðlunum en skilaði þeim
pent til baka.“
lega efris og fyrir mann er lagt - mynd-
in af innstungu seðlanna er fíflheld
sem kaOað er. í Esso í Fossvogi fann ég
enga vél tO að reyna mOia ágætu pen-
ingaseðla og varð því ekki fyrir per-
sónulegum móðgunum þar.
Ég var orðOin talsvert pirraður á
tæknOmi þegar konan kom mér tO
hjálpar efris og oft áður. Ég fékk lánað
krítarkortið hennar - og það var eins
og við manninn mælt, bensínsjálfsal-
frm þakkaði fyrir og tók vfrðulega við
korti konunnar minnar og ég fékk
mfrm skammt af eldsneytinu.
Flefri en ég stóðu í þessu sama bar-
dúsi við bensínstöðvamar á þjóðhátíð-
ardaginn. Einhvers staðar hafa mistök
verið gerð.
Þess skal getið að þessi viðskipti
reyndust mér afar ábatasöm, síðan hef
ég haft eilítið mefri vasapeninga úr því
olíustórveldin vOja ekki peningana
Peking - Egilsstaöir
mmm
■■111
Timburmenn vegna heimsóknar Kínaforseta
hingað tO lands leika íslensk stjórnvöld grátt
þessa dagana. Móðurinn, og ýmislegt annað, er
runninn af þeim. Það er súrt bragö í munni. Yfir-
völdum reynist erfitt að gleyma Falun Gong enda
guli liturinn skær. Enn á eftir að borga Flugleið-
um ferðakostnað þeirra Gong-liða sem ekki
komust til landsins og annar kostnaður hrúgast
upp. Partíið fór úr böndunum.
Vitlaust reiknað
Ráðuneytisstjórinn í dómsmálaráðuneytinu
blaðar nú í reikningunum sem eru að berast. Enn
eru þó ekki öfi kurl komin tO grafar þar. Veisl-
urnar voru finar og dýrar. Það vissu menn raun-
ar áður og gerðu ráð fyrir. Það voru aðrar áætlan-
ir sem klikkuðu. í sakleysi sínu miðuðu ráðuneyt-
ismenn við kostnað vegna heimsóknar saklauss
japansks forsætisráðherra hingað. Dvöl hans
kostaði skitnar 10-12 mOljónir. Mikil börn geta ís-
lendingar verið. Þeir sáu ekki fyrir fylgifiska Kín-
verjans. Hver einasta lögga var á flot dregin og
þeir góðu menn unnu myrkranna á mOli. Yfir-
vinnukvóti íjölda lögregluembætta er úr lagi
genginn enda fylgdu fleiri löggur þeim kínverska
en 46 utanríkisráðherrum á NATO-fundinum um
daginn. Þyrlur Landhelgisgæslunnar sveimuðu
yfir karli hvert sem hann fór, svo við lá að hávað-
inn í þeim truflaði einsöng forsetans þegar hann
tók O sole mio í Perlunni. Hver klukkutimi þyrlu-
flugs kostar 300 þúsund krónur.
Útlend hjón á Héraði
Hjá öfium þessum aukaútgjöldum hefði mátt
komast ef íslensk stjórnvöld hefðu hugsað nokkra
leiki fram í thnann í stað þess að bregðast við í
vandræðum og nauðvöm. Fyrst búið var að bjóða
karlinum tO Islands var sjálfsagt að standa við
það. Það var hins vegar engin skylda að þvælast
með hann tO Reykjavíkur og síðan að Gullfossi og
Geysi. Falun Gong-menn biðu forsetans í Reykja-
vík en einfaldasti hlutur í heimi hefði verið að
lenda kínversku forsetaþotunni á nýja alþjóða
flugvefiinum á EgOsstöðum, borða í Valaskjálf,
skreppa með hann í Borgarfjörð eystri, skutlast
niður á firði og jafnvel sigla með hann í Lagar-
fljótsorminum á fljótinu fagra.
Sá gamli hefði farið alsæfi heim og hvergi rek-
ist á Falung Gong-mann. Austfirðingar eru af-
skiptalitlir og kippa sér ekki upp við það þótt fidl-
orðin útlend hjón skoði sig um á Héraði. Það fór
sem fór með þann kínverska en í guðanna bæn-
um, gleymið ekki finum flugvefii á EgOsstööum
þegar boðið verður næst, hvort sem það verður
Saddam, Gaddafí eða Kastró gamli.