Dagblaðið Vísir - DV - 06.12.2002, Blaðsíða 22

22
FÖSTUDAGUR 6. DESEMBER 2002
Tilvera
DV
Skelfilegur tími og yndislegur
- segir Edda Þórarinsdóttir um síðustu ár sonarins
DV-MYND GVA
Söng- og leikkonan
„Viö Fróöi áttum ómetanlegar stundir saman og ég þakka honum þaö aö ég skyldi ná aö líta glaöan dag aftur, “
segir Edda.
svo mig,“ rifjar Edda upp. Síðar tók
Edda Þórarinsdóttir varð þjóð-
þekkt söngkona með tríóinu Þrem-
ur á palli og margir muna líka
leikkonuna Eddu Þórarins bæði af
sviði og úr sjónvarpi. Lif hennar
hefur ekki alltaf verið létt en í dag
er hún hamingjusöm og nýlega kom
út geisladiskur með henni og félög-
um hennar í Þremur á palli, þeim
Troels Bendtsen og Halldóri Krist-
inssyni. Þar hljóma irsk lög við
texta Jónasar Ámasonar sem áttu
sannarlega upp á pallborðið hjá
þjóðinni á áttunda áratugnum og
eiga hiklaust enn. Edda opnaði fal-
legt heimili sitt og sambýlismanns-
ins, Gísla Gestssonar kvikmynda-
gerðarmanns, fyrir blaðamanni DV
og deildi með honum minningum,
bæði ljúfum og sárum.
Þar fékk ég að syngja
Hún er fædd á Siglufirði á mesta
blómaskeiði í sögu staðarins. Faðir
hennar, Þórarinn Guðnason, var
þar þá ungur læknir og lenti oft i að
gera að sárum slompaðra sjómanna
eftir slagsmál. Edda man ekki síld-
arstemninguna sjálf því ársgömul
flutti hún til Reykjavikur með for-
eldrum sínum, fyrrnefndum Þór-
ami og Sigriði Theódórsdóttur.
Eftir hefðbundna skólagöngu lá
leiðin í leiklistarskóla Leikfélags
Reykjavíkur. „Ég kláraði aldrei
menntaskólann, mér lá svo á að fara
að leika, auk þess sem ég var á
bólakafl í tónlist," segir Edda. Og
hún fékk að leika. Strax að loknu
námi bauðst henni aðalhlutverkið í
Jakob eða uppeldið hjá leikhópnum
Grímu sem var fyrsta leikstjómar-
verkefni Bríetar Héðinsdóttur.
Einnig fékk hún fljótlega tvö góð
hlutverk hjá Leikfélagi Reykjavík-
ur, í Sumrinu 37 eftir Jökul Jakobs-
son og Tobacco Road. Þar fyrir utan
var útskriftarhópurinn með eigið
nemendaleikhús og setti upp leikrit
í Tjamarbæ og sýningu fyrir sjón-
varp, hvort tveggja undir stjóm
Sveins Einarssonar. „Þar fékk ég að
syngja," segir Edda brosandi.
Hjólin dottin af?
í lok ársins 1969 hófust æfingar í
Iðnó á leikritinu Þið munið hann
Jörund eftir Jónas Ámason og þar
með hófst ævintýrið með Þremur á
palli. „Jónas valdi Troels Bendtsen
og Helga R. Einarsson og þeir völdu
Halldór Kristinsson við af Helga.
Samtals gáfu SG hljómplötur út sjö
plötur með tríóinu og það var geysi-
vinsælt. Mikið var flakkað um land-
ið og ein ferð er Eddu minnisstæð.
„Við flugum oft í litlum reflum og
eitt sinn fórum við vestur á ísafjörð
með Ómari Ragnarssyni. Sólin var
að setjast og Ómar sá skuggann af
vélinni en engin hjól. Sagði ekkert
strax en tók hringi og hallaði vél-
inni sitt á hvað. Að lokum deildi
hann áhyggjum sínum með okkur,
renndi sér niður og spurði þá sem
voru í flugturninum hvort þeir sæju
hjólin. - Jú, þau voru á sínum stað
en mér sem hef aldrei verið nein
hetja í háloftunum leið allt annað
en vel meðan á óvissunni stóð.“
Missir
Edda var gift Finni Torfa Stefáns-
syni, tónskáldi og fyrrum alþingis-
manni, og er spurð hvort hún hafi
ung gefist honum. „Ekkert bamung,"
segir hún og bætir við hlæjandi. „Mér
fannst ég að minnsta kosti vera hund-
gömul. Þá töldust þær sem voru óút-
gengnar um tvítugt orðnar gamlar og
ég var 24 ára þegar við giftum okkur.“
Edda og Finnur Torfi eignuðust
soninn Fróða árið 1975 en hann lést úr
krabbameini 1994. Náði því að verða
nítján ára, eins og móðir hans orðar
það. Hann var á fimmtánda ári þegar
meinið greindist og þótt glíman stæði
í fjögrn- ár segir Edda hafa komið góð
tímabil inn á milli. „Við vorum óskap-
lega náin og þetta var bæði skelfileg-
ur tími og yndislegnr," segir hún al-
varleg. Hún kveðst hafa búið ein með
Fróða síðustu árin því þau Finnur
hafi skilið og hann flutt upp í Borgar-
fjörð en haldið góðu sambandi við
soninn.
„Fróði var mikifl krakki þegar
meinið greindist fyrst en mótiætið
dýpkaði sálarlíf hans og hann lærði
að nýta hverja stund. Las þungt efni
og hlustaði á vandaða tónlist - fannst
hann verða að drekka allt í sig. Hann
er gott dæmi um hversu manneskja
getur þroskast hratt þegar mikið ligg-
ur á.“
Edda þagnar, bætir svo við. „Maður
jafnar sig aldrei á svona reynslu en
við Fróði áttum ómetanlegar stundir
saman og ég þakka honum það að ég
skyldi ná að líta glaðan dag aftur.
Hann var svo mikill heimspekingur.
Síðasta árið vissi hann hvert stefndi
og var auðvitað ekki sáttur við dauða-
dóminn en sagði við mig setningar
eins og: „Mamma, þó að ég fari á und-
an þér þá átt þú að leika þér, því til
þess er lífið“ og „Það er svosem ekk-
ert merkilegt við að deyja, við deyjum
náttúrlega öll.“ Edda nær í bréfklúta
handa okkur báðum um leið og hún
segir: „Það sem honum þótti sorgleg-
ast var að fá ekki tækifæri til að eign-
ast böm.“
Lærði að lesa upp á nýtt
Löngu áður en þessar þjáningar
dundu yflr hafði Edda sjálf komist í
lífsháska er hún fékk heilablóðfall,
alein heima hjá syninum fjögurra
mánaða. „Ég hrasaöi í kjallara-
tröppunum og á leiðinni upp fannst
mér eins og blæddi úr höfðinu á
mér, fór með hendurnar upp í hár-
svörðinn en fann ekkert blóð. Þetta
var á sunnudegi og Finnur Torfi úti
á landi. Við bjuggum í tvíbýlishúsi
og það vildi mér til happs og lífs að
frúin á efri hæðinni var heima og ég
gat kallað upp til hennar áður en ég
missti meðvitund. Hún kvaddi til
lækni sem kom strax, áttaði sig á al-
varleika málsins og ég fór beint í að-
gerð. Lánið var yfir mér og ég lam-
aðist ekki heldur náði fullum bata.
„Nafnorðaskúffan" tapaðist reyndar
tímabundið og ég þurfti að læra að
lesa upp á nýtt. Ég tel það hafa
hjálpað mér mikið að stuttu síðar
fékk ég nokkur krefjandi verkefni í
leikhúsi, sjónvarpi og í söng. Það
var mikil áskorun. Þarna kom gott
fólk að mér úr öllum áttum og þetta
var eins og að sitja á skólabekk."
Hugmyndabókin full
Auk nokkurra verkefna á sviði og
fyrir sjónvarp hefur Edda starfað
hjá Félagi íslenskra leikara sl. tíu
ár en kveðst hafa ákveðið að hætta
þar í mars. Aðspurð segist hún með
ýmsa hluti á prjónunum. „Ég fékk
mér litla bók fyrir nokkrum árum
til að skrifa hugmyndir í og hún er
orðin full!“ segir hún brosandi og
trúir blaðamanni fyrir því að einn
af hennar draumum sé að vinna við
þáttagerð í útvarpi. Hún hlær þegar
hún er spurð hvort hún geti ekki
bara snúið sér að kvikmyndaleik
hjá Gísla, nýja manninum í lífi
sínu. Segir hann gera lítið af leikn-
um myndum en þó hafi hann og
Andrés Indriðason gert saman fjöl-
skyldumyndina Veiðiferðina um
1980, sem yfir hundrað þúsund
manns sáu. „Við höfum samt talað
um það bæði í gríni og alvöru að viö
ættum að gera kvikmynd áöur en
við yrðum of gömul, - svo hver
veit?“ segir þessi kraftmikla og
geislandi kona og á þeirri spurn-
ingu endar þetta spjall. -Gun
í 1111— II III II
Á glerverkstæðinu
Nú um helg-
ina 7. og 8. des-
ember verður
opið hús í gler-
blástursverk-
stæðinu hjá
Sigrúnu og
Soren í Bergvík
á Kjalarnesi.
Þar verður
unnt að fylgjast með glerblæstri og
mótun og boðið er upp á kaffi og
piparkökur. Einnig veröur útsala á
útlitsgölluðum glermunum og ný
glasasería kynnt til sögunnar.
Hekla heiðruð
Sýndur verður afrakstur tveggja
ára samvinnuverkefnis um eldfjafl-
ið Heklu í Galleríi Sævars Karls
næstu viku. Við opnun í dag, kl. 17,
mun Áshildur Haraldsdóttir
flautuleikari flytja tónverk og Ari
Trausti Guðmundsson jarðeðlis-
fræðingur flytja efni, tileinkað
Heklu. Á morgun, 7. desember, kl.
14.30, verður frumsýnd heimilda-
mynd um eldfiallið eftir Valdemar
Leifsson kvikmyndagerðarmann.
Vignir Jóhannsson myndlistarmað-
ur mun flytja samrunaverk mynd-
listar og tónlistar, tileinkað Heklu-
gosi, og Hekluhof verður sýnt af
EON-arkitektum, Hlédísi Sveins-
dóttur og Gunnari Bergmann.
Myndlist, hönn-
un, handverk
Myndlistar-
konumar Anna
Þóra Karlsdóttir
og Guðrún Gunn-
arsdóttir vinna
saman undir
na&inu Tó-Tó og
á sýningu sem
þær opna í Gafl-
erí Skugga á
morgun, laugardag, kl. 17 sýna þær
flókareyfi úr lambsull. Tó-Tó eru hér
að vinna með myndlist, hönnun og
handverk. Baka til í galleríinu eru
einnig til sýnis teikningar og bækur
eftir Örlyg Sigurðsson listmálara.
Sýning og söngur
Þóra Sigurþórsdóttur leirlistarkona
verður með opið hús á vinnustofu
sinni á Hvirfli í Mosfellsdal á morgun,
laugardaginn 7. desember, kl. 12-19.
Léttar veitingar og lifandi tónlist á
staðnum, meðal annars syngur Óskar
Þ.G. Eiríksson tenór nokkur jólalög.
Ljósmyndir,
hönnun og list
Tíu listamenn opna sýningu í kvöld,
6. desember, og verður opið frá kl.
20-23 í Skipholti 33B (bak við gamla
Tónabíó). Þar verða málverk, ljós-
myndir, skúlptúrar og fatahönnun.
Sýningin verður opin laugardag og
sunnudag, frá 14-18. Allir velkomnir.
68.500-
m. grind
Onppn 153 V