Dagblaðið - 27.04.1976, Blaðsíða 1

i
2. ÁRG. — ÞRIÐJUDAGUR 27. APRÍL 1976 — 91. TBL
RITSTJÖRN SÍÐUMÚLA 12, SÍMI 83322, AUGLÝSINGAR OG AFGREIÐSLA ÞVERHOLTI 2, SÍMI 27022.
í
i
f
f
f
i
i
í
Atfaurðirnir
ó friðaða
svœðinu
fyrir
austan:
ÞYZKIR VEIÐIÞJOFAR
HLÆJA AÐ GÆZLUNNI
Ástandið á miðunum fyrir austan er óþolandi, segja austfirzkir sjómenn
,,Mig undrar þessir tilburðir
Morgunblaðsins við að reyna að
bera brot v-þýzkra togara í Beru-
fjarðarál til baka, raunar á ég
bágt með að trúa hvað að baki
slíkri endaley^u liggur,” sagði
Friðjón Þorleifsson í viðtali við
DB. Friðjón er skipverji á tog-
aranum Bjarti en Bjartur var
meðal 7 austfirzkra togara er
urðu vitni að grófum veiðiþjófn-
aði v-þýzkra togara í Berufjarðar-
ál eins og skýrt var frá í DB
síðastliðinn laugardag.
— Annars er það einkennandi
fyrir Morgunblaðið að það ræðir
við „kokkteilmenn" í landi en
ekki þá er vitni verða að at-
burðum hér á miðunum, hélt
Friðjón áfram.
— Að ætla að halda því fram að
íslenzkir togaramenn þekki ekki
v-þýzka togara frá varðskipi og
eftirlitsskipi eins og Pétur
Sigurðss. gerir í Mbl., er hrein
fásinna og sýnir einungis rökþrot
forstjóra Landhelgisgæzlunnar.
Inni á alfriðaða svæðinu voru 5
v-þýzkir togarar aðfaranótt föstu-
dagsins og þeir mokfiskuðu,
fengu 12—25 tonn í togi.
Annars er það einkennandi
fyrir þessa v-þýzku togaraskip-
stjóra að þeir bara hlæja að Land
helgisgæzlunni í talstöðinni þegar
þeir eru reknir út. Um leið og
varðskipin eru farin þá er haldið
inn aftur og fyrri iðja stunduð,
sagði Friðjón að lokum.
DB hafði tal af Herberti Benja-
mínssyni skipstjóra á Bjarti og
staðfesti hann, að v-þýzkir togarar
hefðu stundað veiðar á alfriðaða
svæðinu og mokfiskað. Varðskip-
ið kom undir morgun, sagði Her-
bert, og þá voru togararnir farnir
út — þeir þekkja orðið á Land-
helgisgæzluna. Aslandið hér á
miðunum er mjög slæmt — hreint
óþolandi." h.halls.
Leiðslan er opin og að hálfu ofanjarðar út í kvísl Eiliðaánna. Ófrágengna svæðið er leiksvæði
barnanna. Örskammt frá eru íbúðarhúsin. DB-mynd Björgvin.
Saur og klósettpappír
beint í Elliðaórnar
Það er ekki nóg að byggja
falleg viðlagasjóðshús og setja
á stofn smábarnaskóladengsttil
hægri á myndinni) og láta svo
skolplagnir vera opnar. Ein-
hver myndi ætla að þetta væri
hjá einhverju frumstæðu
bæjarfélagi, en þessi mynd er
tekin við Keilufell í Breiðholti.
Áin er engin önnur en kvísl af
hinni frægu laxveiðiá höfuð-
borgarinnar, Elliðaám. Þetta
skolpræsi hefur verið opið
beint út í ána í að minnsta kosti
hálft ár og þarna má sjá bæði
mannasaur og klósettpapplr
fljóta á vatninu. Leiksvæði
barnanna er ekki girt af þarna
og þau leika sér þarna í fjöru-
grjótinu, innan um þennan við-
bjóð. Þarna er auðvitað
fullt af rottum og við
eigandi kvikindum. Af
þessu er megn óþefur og ekki
batnar hann þegar fer að hlýna
í veðri.
Ljósm. DB Björgvin —A.Bj.
Alþýðubankamálið:
Yitnaleiðslur á vergangi
„Það hæfir ekki meðferð
málsins hjá mér að afhenda
skjöl á meðan það er í mín-
um höndum,” sagði ríkissak-
sóknari, Þórður Björnsson,
þegar Hermann Guðmundsson,
formaður bankaráðs Alþýðu-
bankans leitaði eftir því að fá
upplýsingar úr rannsókn
Alþýðubankamálsins f.vrir aðal-
fund bankans. Taldi Hermann
æskilegt að hafa slíkar upplýs-
ingar til þess að taka mið af
þeim í skýrslu sinni til aðal-
fundarins. Þetta kom fram í
skýrslunni, sem bankaráðsfor-
maðurinn flutti.
Saksóknari ríkisins lagði á
sinum tíma fyrir Sakaaom
Reykjavíkur að rannsaka nánar
tilgreind viðskipti nokkurra
aðila við Alþýðubankann hf. og
hvort bankaráðið eða einstakir
bankaráðsmenn hefðu átt hlut
að þeim, og þá hver hlutur
þeirra væri.
Fór þessi dómsrannsókn
fram. Að henni lokinni afhenti
rannsóknardómarinn, Sverrir
Einarsson, gögn hennar til
ríkissaksóknara, eins og lög
gera ráð fyrir.
Aðalfundur Alþýðubankans
var ákveðinn hinn 24. apríl.
Vitað var, að þar yrðu framan-
greind viðskipti mjög til um-
ræðu. svo alvarlegar afleiðing-
ar, sem þau höfðu haft fyrir
bankann. Jafnvíst var, að
bankaráðiðj^ .vrði krafið
greinargerðar um ýmis atriði
þeirra.
Þegar komið var að loka-
undirbúningi undir aðalfund-
inn. sneri formaður bankaráðs-
ins, Hermann Guðmundsson,
sér þess vegna til saksóknara
með framangreind tilmæli.
Þar sem ekki lágu fyrir
niðurstöður rannsóknarinnar,
og jafnvel ekki útilokað, að
krefjast þ.vrfti framhaldsrann-
sóknar, gat saksóknari ekki
orðið við tilmælum bankaráðs-
formannsins.
Það vakti því athygli, og var
tilefni til tortryggni á aðalfund-
inum, þegar ljóst var, að fráfar-
inn bankastjóri, Jón Hallsson,
var þar nærstaddur með vitna-.
leiðslur úr rannsókn málsins,
sem hann hafði fengið hjá
rannsóknardómaranum. Sak-
sóknari hafði einnig s.vnjað
Jóni urn þessi gögn, og er þvi
ekki. með tilliti til staðre.vnda.
ljóst hvort málið er í höndum
saksóknara eða sakadóms.
—BS—