Dagblaðið - 23.10.1976, Síða 4
DAC.Bl.AÐIÐ. LAUGARDAGUR 23. OKTOBER 197fi-
Athugasemd
Það er orðið mér óvenjulegt
að eiga orðastað við mann í
stöðu Guðmundar G. Þórarins-
sonar, verkfræðings, sem þó
gerir sér far um að vera hvort
tveggja, málefnalegur og
siðaður í orðfæri og skoðunum.
Það reynir Guðmundur þó í
grein sem hann kallar svar-
grein til mín í Dagblaðinu. Þó
ekki væri nema vegna þess er
hann ágætlega svara verður.
Frumkvœðið?
Það er rétt sem fram kemur í
grein GGÞ að upphafleg hug-
mynd um húsaskipti þau, sem
fjallað var um í föstudagsgrein
hér í blaðinu í fyrri viku, kom
fram hjá aðstandendum Lista-
safns fslands. Svo virðist af
skjölum málsins. En aðeins
upphafleg hugmynd. Þetta, og
þetta eitt, gerir GGÞ síðan að
uppistöðu í heilli blaðagrein,
veltir þessari einu staðreynd á
alla enda og kanta og endur-
tekur aftur og aftur að þetta
sanni að ég hafi farið með rangt
mál. Brú, sem byggð væri með
þessum aðferðum, þyldi ekki
marga trukka.
Aðalatriði málsins er hins
vegar það, að þegar áhugi Hús-
byggingasjóðs Framsóknar-
flokksins, Kristins Finnboga-
sonar, Guðjóns Styrkárssonar,
sem GGÞ af einhverjum
ástæðum nefnir ekki í grein
sinni, og samverkamanns
þeirra, Sigurbjörns Eiríks-
sonar, var vakinn, þá var það
sem áhugi fjármálaráðherra,
Halldórs E. Sigurðssonar, var
einnig vakinn. Hann gaf út
skuldabréf á ríkissjóð upp á 7,2
milljónir. An þessarar íhlut-
unar ráðherra hefðu þessi við-
skipti ekki getað átt sér stað.
Þetta gerði ráðherrann í
heimildarleys! að þvi er séð
verður af fjárlögum. Mistök,
segir GGÞ 1 Kirkjubólslegri
varnargrein sinni nei, vinur
minn. Það er farið í kringum
lögin. Að nafninu til höfum við
þó ennþá lög í landinu. GGÞ
segir að ónafngreindur
embættism^bur í menntamála.
ráðuneyti hafi tjáð sér að
Halldór E. Sigurðsson hafi
hvergi viljað koma nærri þessu.
Heldur er það Kirkjubólsleg
röksemdafærsla. '. Undirskrift
ráðherrans sýnir allt annað, svo
og útgáfa skuldabréfs fyrir
hönd rikissjóðs.
Kerfisrugl
GGÞ virðist eiga greiðari
upplýsingar að bákninu, bók-
Vilmundur Gylfason
unum ríkisstjórnar meðal
annars, en gerist og gengur
með almenning og þar með
blaðamenn. Það er gömul
saga. Hitt er rétt að nákvæm-
ara hefði verið að geta þess að
hugmyndin hefði fæðzt hjá
aðstandendum Listasafns ís-
lands.Þetta er auðvitað algert
aukaatriði, skiptir engu máli
um framgang málsins. Það þarf
sterkan vilja til að gera það að
uppistöðu í heilli blaðagrein.
Astæðulaust er að elta ólar
við annað í grein GGÞ. Hann
segir að á fyrri föstudegi hafi
ég ekki getið tryggingafjár sem
Listasafnið fékk frá Framsókn.
Hvaða dómadagsrugl er nú
þetta? Lengi skal treyst á
heimsku lesenda. En það vill
svo til að lesendur eru ekki
svona óendanlega illa upplýst-.
ir. Með greininni fyrra
föstudag birtist ljósrit af
ræddum samningi, þar kom
þetta fram og öll önnur atriði
þessum kaupum tengd.
Annað skýrir sig sjáift og
eftir standa berar staðreyndir
málsins.
Um hvað fjallar
mólið?
Fjármálaráðherra, Halldór
E. Sigurðsson, gerði þessi kaup
möguleg með útgáfu skulda-
bréfs, án þess að hafa til þess
nokkra heimild. Mistök, segir
GGÞ. Þau eru mörg mistökin.
Þegar saga sú, sem lesendur
Dagblaðsins væntanlega þekkja
nú, var sögð fyrra föstudag, var
þeirri spurningu varpað fram,
hvort verið gæti, að Lífeyris-
sjóður starfsmanna ríkisins
hefði verið notaður til þess að
lána Húshvggingasjóði Fram-
sóknarflokksins, Kristni Finn-
bogasyni, ^Guðjóni Styrkárs-
syni, Sigúrbirni Eiríkssyni. Það
ægilega er, áð af grein GGÞ er
ekki annað Slö’ ráða en það að
þessi spurning hafi verið borin
fram. af ærinni ástæðu.
Fjármálaráðherra launaði þeim
til þess að örva húsakaup!!
Fjármalaráðherra, Halldór E.
Sigurðsson, virðist hafa notað
lífeyrisjóðinn til þessara hluta.
Leynifjárveitingavald ráðherra
er notaðfyrir Húsbyggingasjóð
Framsóknarflokksins! Mér
segir svo hugur um að þarna sé
á ferðinni enn einn samtryggði
fjármálasóðaskapurinn, þar
sem margir sitji í sök. Sú ósk er
itrekuð að einhver þingmaður
taki á sig rögg og kanni hvernig
þessum dularfullu útlánum
hefur verið háttað.
GGÞ skrifar heila blaðagrein
um eitt atriði, aukaatriði, sem
hann reynir að gera tortryggi-'
legt. Fljótlega fer hann í vörn,
og svo góðan aðgang hefur
hann að valdakerfinu að hann
upplýsir það sem einasta var
spurt umfyrra föstudag. Sem
endranær treysti ég á
skarpskyggni lesenda. Treysti
því að þeir muni eftir þeýn
atriðum, sem verða ekki endur-
tekin hér, en hann leiðir hjá
sér. Treysti því að þeir setji
þetta í samband við upphaf
Klúbbmálsins nokkrum
mánuðum síðar. Treysti því að
þeir setji þetta í samband við
klúbbinn sem Kristinn Finn-
bogason og félagar ráku I
Klúbbnum méð fésýslu-
mönnum og pólitískum áhrifa-
mönnum. Það skiptir máli,
miklu máli.
Stendur óhaggað
öll aðalatriði greinar minnar
standa því óhögguð, að við-
bættri þeirri játningu GGÞ nú,
að Lífeyrissjóður starfsmanna
ríkisins hafi verið notaður til
þess að lána Kristni Finnboga-
syni og félögum. Hvað segja
opinberir starfsmenn?
Þegar athugasemdir GGÞ
hafa verið reknar öfugar ofan í
hann er von að menn staldri
við. Eru> þeir allir svona? Nei,
það held ég ekki. En fjármála-
hópurinn er afleitur og lýðræð-
inu hættulegur. Hann virðist
hafa stjórnað fjölmörgum
gerðum þessara ráðamanna, um
það hafa öll þessi óhugnanlegu
mál snúizt.
Og þegar siðaður maður, eða
svo sýnist mér, tekur sig tilog
reynir að verja þetta, sennilega
af barnaskap og Kirkjubóls-
legri trúgirni, þá ber samt að
virða það. Tilraunin, þótt kát-
leg sé, gæti saml lagt stein í þá
vörðu að gera tsland að betra
landi.
Helgafell gefur út
tvœr nýjar bœkur
— Ijóðaþýðingar Jóhanns Hjólmarssonar
og skóldsögu Guðbergs Bergssonar
Bókaútgáfan Helgafell hefur
nýverið sent frá sér tvær nýjar
bækur í pappirskiljuformi.
Önnur þeirra er ný skáldsaga
eftir Guðberg Bergsson og
nefnist hún „Það rís úr djúpinu".
Er henni gefinn undirtitillinn
„Sönn saga af sálarlífi systra".
Verð bókarinnar er kr. 2.580 með
söluskatti.
Hin bókin sem nú kemur út hjá
Helgafelli er ljóðaþýðingar eftir
Jóhann Hjálmarsson, sem hann
nefndir „Þrep á sjón-
deildarhring". I bókinni eru
þýdd ljóð margra þekktra skálda
hvaðanæva úr heiminum og má
þar nefna sem dæmi danska rit-
höfundinn Klaus Rifbjerg og
kanadíska ljóðskáldið og laga-
smiðinn • Leonard Cohen. • Alls
eru þýðingar á ljóðum 20 skálda
í bókinni. Verð hennar er kr.
1.560 með söluskatti. JB
Kvikmyndir í
í byrjun september tók Lista-
safn íslands upp þá nýjung að
hafa kvikmyndasýningar hálfs-
mánaðarlega í safninu. Aðstaða
til kvikmyndasýninga er í fremsta
sal safnsins og rúmast þar með
góðu móti allt að hundrað manns.
Hefur verið mikil og góð aðsókn
að þeim sýningum, sem þegar
hafa verið haldnar, og í eitt sinn
komu um tvö hundruð manns. Þá
urðu sýningargestir að þrengja
allverulega að sér.
t dag klukkan 16.00 verða
sýndar þrjár þýzkar myndir: Die-
Brúcke, Das Bauhaus og Willi
Baummeister.
Aðgangur er ókeypis og öllum
heimill.
A.Bj.
LEIÐRÉTTINGAR
Eftir á að hyggja þykir mér
rétt að biðja Dagblaðið fyrir
þessar leiðréttingar:
I grein Halldórs Halldórs-
sonar í Dagblaðinu 12. þ.m.
segir m.a.:
„í sumar varð ráðherranum á
annað glappaskot engu betra.
Hann veitti embætti I heim-
speki við Háskóla Islands gegn
vilja allra, sem fjallað höfðu
um umsóknir og hæfi umsækj-
enda“. — Þetta eru ósannindi.
Við atkvæðagreióslu í
heimspekideild greiddu sjö
deildarmenn atkvæði meðþeim.
er‘-hlaut veitingu.
..Braga þefur verið neitað
um 12' stöður innan menntakerf-
isins". — Þettaer rangt. B.J.
hefir sótt um 7 stöður innan
menntakerfisins síðan honum
var sagt upp starfi deildar-
stjóra í menntamálaráðuneyt-
inu.
t sömu grein er vikið að gagn-
rýni vegna veitingar stöðu í
læknadeild í vor. Þar segir:
„t svari við þeirri gagnrýni
tók ráðherrann beinlínis fram,
að hann færi ávallt eftir vilja
viðkomandi deilda Háskólans
við embættaveitingar". —
Þetta eru ósannindi og senni-
lega vísvitandi ósannindi þar
sem í nefndri greinargerð eru
þvert á móti tilgreind þrjú
frávik.
t leiðara í Dagblaðinu á dög-
unum segir: „Sðtti Bragi árang-
urslaust um 12 stöður í skóla-
kerfinu". — Þetta er rangt, sem
fyrr segir.
í öðrum leiðara litlu síðar
eru þessi ósannindi endurtek-
in, því þar stendur:„Eftir brott-
reksturinn sótti Bragi um 12
stöður í fræðslukerfinu..."
Ég árétta að fyrir liggja
skrifaðar eða prentaðar heim-
ildir, sem staðfesta orð mín hér
að framan.
Sannleikans vegna virðist
mér rétt að gera þessar athuga-
semdir. Eg veit einnig, að
Jónasi Kristjánssyni ritstjóra
er bölvanlega við að blað hans
geymi bein og augljós ósann-
indi í bland með öllu hinu (Þótt
ég hafi raunar veitt því athygli,
að Dagblaðið hefur ekkert birt
af þeim athugasemdum, sem ég
hef sent blöðum að undan-
förnu).
Vilhjálmur Hjálmarsson
Hugsa sér handapatið
Flugur eru merkileg kvikindi. Það er
ein að spígspora hér fyrir framan mig.
Eg veit ekki nákvæmlega hvað hún er að
gera. Þó sýnist mér hún helst vera að
athuga hvort einhverjir gallar séu í rúð-
unni hjá mér. Fyrst gengur hún nokkur
skref til vinstri og síðan nokkur til
hægri. Þess á milli stansar hún og
hugsar málið. Auðvitað gæti hún líka
verið að æfa sig i tsja tsja tsja. Þó finnst
mér það harla ólíklegt þar sem hún er
með sex fætur og getur þar að auki
hvorki gengið út á hlið né afturábak svo
mér sé kunnugt. Hún gæti að sjálfsögðu
verið að gera ýmislegt fleira. Það vita
þeir sem eru stöðugt með einhverja
flugu í höfðinu.
Haustið er eins og fugl
sem hefur sig iil flugs
út í næturhúmið.
Vindurinn spilar prelúdíu
í esdúr á klakaða
símavírana.
Snjórinn dansar hringdans
á freðinni jörð.
Það er jökulkalt
og hræfuglarnir kætast
ógrynni.
Kunningi minn einn kom til mín um
daginn og sagði að ef allt vont væri orðið
gott og allt gott vont væri heimurinn
miklu b'etri en hann er.
Ósköp var vinur minn illa
á sig kominn í nótt.
Staurana tókst ekki að stilla,
stéttirnar bylgjuðust ótt.
Hugsa sér handapatið.
Húsið var komið á ská.
Skelfing var skráargatið
skjálfandi til og frá.
Viltu gjöra svo vel og greiða mér strax,
sagði hárkollan við hárburstann sem
skuldaði henni krónu. Ekki aldeilis,
sagði burstinn. Eg greiði þér í fyrsta lagi
þegar þú ert alveg komin á skallann.
í upphafi allt var hér skapað
og ekki að neinu var hrapað.
Rauða hafið er rautt.
Það dauða er dautt,
en enginn veit ennþá hver drap það.
Vinur minn einn kom til mín um
daginn og sagði að nú væri farið að kalla
svo marga liða. samanber sjúkraliða.
brunaliða, flugliða og svo framvegis, að
sér f.vndist alveg upplagt að kalla sjó-
menn hafliða.
Fynr mörgum árum var ort.
Eg er ein af halsins hetjum í dag,
og ég held úr vör.
Frá landi skal stefnt út á sollinn sjóinn
i svaðilför.
Eg hlæ, þegar brimaldan byrðing
klappar
og brotnar við sker.
Ég er einn hinna voldugu víkinga
íslands.
eins og vera ber.
Eg hlakka þó til eins og hetjum er tamt.
þegar heim ég sný,
og losna við volkið á víðáttum hafsins
og veðragný.
Eg bið: Ó leiddu mig lukkunnar dís
að landinu þar
sem farmenn Drangjökuls földu
brennivíns
flöskurnar.
Það eru ekki allar ferðir til fjár. sagði
bóndinn þegar hann fór í fjósið.
Það fallegt er litla lambið
sem leikur sér frjálst í. haga
og á aðeins eftir að lifa
örfáa sumardaga.
Við vorkennunt veslingnunt litla
er vægðarlaust er hann tekinn
frá ástkærri unnandi móður
og á aftökupallinn rekinn.
Gle.vmskan er guðleg forsjón,
að gle.vma er margur laginn.
Við borðuin því blessuð lömbin
með bestu Jyst einhvern daginn.
Nú er þessi vika senn á enda
Maðurinn, sem vann við gangxtéttarlagn
ingu við Laugaveginn og fékk hellu fyrii
eyrun, er farinn að hlakka til að fá hvild.
Einn mann þekki ég sent getur aldrei
hætl að hugsa unt hvernig standi á þvi að
Ljóð á
laugardegi
M
BENEDIKT
AXELSSON
það skuli vera hægt að kveikja ljós með
þvi að ýta á slökkvarann.
Um helgina ég stunda dufl og dans
til dögunar og finnst það afar gaman.
Nú mun allt á leið til andskotans
og Alþingi mun komið vera saman.
Nú mun revna á Þingsins kynngikraft.
þvi krónan skelfur eins og lauf i vindi.
í sameinuðu þingi hafa haft
helst til margir nóg af sundurl.vndi.
Að lokum vil ég benda fólki á það. að
ég er mjög mikið á móti öllum ábending-
um.
Ben. Ax.