Dagblaðið - 23.05.1977, Blaðsíða 2

DAGBLAÐIÐ. MÁNUDAGUR 23. MAl 1977.
r
Omaklegar árásir á
M.í. og ísfirðinga
Formaður Stúdentaráðs svarar félagsf ræðinema
kaus að birta svo alvarleg um-
mæli í frjálsu og óháðu dag-
blaði hefði hún skv. öllum lög-
málum átt að bera þau'a.m.k.
undir mig, sem uppsprettu
þeirra. Það gerði hún náttúr-
lega ekki.
6. I bréfi sínu greinir Dóra
réttilega frá því að í skátaheim-
ilinu hafi aðeins verið 7 dýnur
en við allnokkru fleiri. Mér
kemur hins vegar ekki til hugar
að skólameistari hafi haft hug-
mynd um það. Hefðum við haft
klær okkar úti, hefði vafalaust
ekki vafist fyrir okkur að afla
nokkurra í viðbót. Eftir því var
ekki gengið og tæpast er hægt
að kenna forsvarsmönnum M.I.
um það.
Össur Skarphéðinsson skrifar:
Ágæta Dagblað.
Fimmtudaginn 12. þ.m. birti
Dóra Stefánsdóttir nemandi í
félagsfræði bréf í lesendapistli
þínum undir fyrirsögninni
„Ógestrisnir Isfirðingar". For-
saga bréfs hennar er sú, að um
nokkurra ára bil hefur
Stúdentaráð Háskóla íslands í
umboði menntamálaráðuneytis-
ins haft með höndum kynning-
ar á ýmsum greinum fram-
haldsnáms fyrir nemendur í
menntaskólumlandsins. Á þessu
vori var ein slík námskynning-
arför farin á vit isfirskra
menntskælinga. Höfundur
þessa bréfs stýrði þar liði og
meðal förunauta var Dóra
Stefánsdóttir sem fulltrúi
þeirra sem kennd eru við þjóð-
félagsfræði. Að dómi flestra
heppnaðist förin ágætlega, en
er nú eigi að síður — tæplega
tveim mánuðum síðar — orðin
Dóru tilefni til árása í pistli
þínum á Stúdentaráð fyrir
,,skipulagsleysi“ og það ,,að
ljúga blákalt að fólki“, einnig á
nemendur M.I. fyrir að „fæstir
þeirra voru einu sinni búnir að
ákveða um hvaða grein þau
hygðust spyrja“, en hlutur for-
svar'smanna M.I. verður þó
sýnu lakastur í meðförum
Dóru. Þá ber hún sökum um
„skammarlega ógestrisni“ sem
skv. hefð er verstur glæpa á
Islandi.
Mér er reyndar þvert um geð
að standa í opinberum orða-
hnippingum út af jafnfráleit-
um staðhæfingum og þeim sem
Dóra birtir í bréfi sínu, en þar
eð Stúdentaráð stóð fyrir þess-
ari för og er á þann hátt óbeinn
aðili að því, að ísfirðingar eru
að ósekju sökum bornir, get ég
tæpast annað en lagt lið mitt til
að hrinda þeim áburði og gera
þannig a.m.k. hreint fyrir mín-
um dyrum. Því bið ég þig fyrir
nokkrar athugasemdir.
1. Um „skipulagsleysi" af
hálfu Stúdentaráðs er það að
segja, að samband var haft við
skólameistara og formann
skólafélags M.I. og þeir beðnir
um að sjá um öflun fæðis,
húsnæðis og ferðir til og frá
flugvelli fyrir námskynningar-
menn. Það stóðst allt.
2. Hvað Dóra á við með „lyg-
um Stúdentaráðs að blásak-
lausu fólki“ er mér ráðgáta. Ef
til vill á hún við, að hótelgisting
— sem hún kveður í bréfi sínu
að Stúdentaráð hafi lofað henni
hafi brugðist. Sé svo, er Dóra
ekki jafn „blásaklaust fólk“ og
hún vill vera láta, því það eru
ósannindi að umsjónarmenn
námskynningarinnar hafi
lofað Dóru eða nokkrum öðrum
dvöl á hóteli. Öðru nær. Naum
námslán hafa kennt okkur að
fara betur með fé en svo.
3. Dóra segir í bréfinu að það
hafi „farist fyrir að segja
krökkunum að búa sig undir
komu okkar". — Ekki er ég
eygur vel, en hið fyrsta sem
blasti við mér, þegar ég sté yfir
þröskuld M.I., var stór
auglýsing um námskynningu i
M.í. með tilhe.vrandi.
4. Hún kvartar líka yfir því,
að nemendur M t hafi fæstir
veriðbúnir „að ákveðaumhvaða
grein þai' hygðust spyrja". Um
þetta vilég segja það eitt aðekki
veit ég hvers kyns rökvísi
mönnum er innrætt 1 Félags-
vísindadeild H.I. en hitt þykist
ég sjá í hendi mér, að væru
nemendur allir búnir að velja
sér framtíðargrein á eigin
spýtur væru námskynningar
með öllu óþarfar. Svo er að
sjálfsögðu ekki og þess vegna
m.a. fór Dóra Stefánsdóttir í
námskynningarför til Isa-
fjarðar. Svo flókið er það nú.
5. Hápunkturinn í raunum
Dóru á Isafirði var að gisting
fékkst ekki á heimavist M.I. —
vegna „skammarlegrar ógest-
risni“ — heldur var hópurinn
vistaður í skátaheimili
staðarins. Af því tilefni hefur
LEÐUR-
STÍGVÉL
Svo mjúkog
teygjanlegað
þau passa á
flesta fætur
Verðaðems kr
9950
Litir:
Svart
Brunt
Leggirnir að
ofan eru 29 cm
sverirog leggirnir
til vinstri eru
42 cm sverir
Laugavegi 69 simi168bU
Miðbæjarmarkadi — simi 19494
hún eftir mér ummæli þess
efnis að „Fólk á ísafirði tengdi
jafnan háskólanema og óhóf-
lega víndrykkju órjúfandi
böndum og vegna þess hefði
okkur verið útvegaður annar
svefnstaður". Fyrr má nú rota
en dauðrota. Hið rétta er að
skólameistari tjáði umsjónar-
manni námskynningar í símtali
að hópurinn yrði vistaður á
heimavistinni. Við komuna til
ísafjarðar var okkur hins vegar
tjáð, að sú áætlun hefði breyst
og við fengjum inni í skáta-
heimilinu. Orsök þessa var m.a.
sú, að fyrstu stúdentsprófin átti
að þreyta seinna í sömu
vikunni og erfitt að færa
nemendur saman í herbergjum
til að rýma fyrir okkur, eins og
upphaflega hafði staðið til.
Jafnframt var sólrisuhátíð
þeirra Isfirðinga nýgengin úr
garði og mikil gestanauð hafði
af hennar völdum verið á
heimavistinni, m.a. dvaldi þar
40 manna hópur frá M.A. Með
hliðsjón af þessu vár því ofur
eðlilegt að okkur væri fenginn
annar gististaður. Þegar ég
færði hópnum þessar fréttir lét
ég þess getið að sennilega ótt-
uðust Vestfirðingar næðisrösk-
un af völdum þeirrar ölgleði,
sem stundum er tengd við há-
skólastúdenta. Hitt er með öllu
\ fráleitt, sem Dóra gefur í skyn
(sbr. orð hennar: „Þó svo
ráðendur teldu okkur fyllibytt-
ur og aumingja...“), að þessi
orð séu frá forsvarsmönnum
skólans komin. En fyrst Dóra
7. Ennfremur kvartar Dóra
undan því að hópnum hafi ekki
verið séð fyrir morgunmat
seinni dag dvalar okkar á ísa-
firði. Því er til að svara að við
komu okkar tilkynnti formaður
skólafélags M.I. að matur stæði
okkur til reiðu á matmálstím-
um nemenda. En Dóra svaf yfir
sig og það gerðum við hin líka.
Vafalaust var það „skammarleg
ógestrisni" af ísfirðingum að
sjá Dóru ekki fyrir vekjara-
klukku — eða hvað?
Að lokum langar mig til að
ítreka að mér þykir mjög miður
að þessi námskynningarför
skuli hafa leitt til þeirra ómak-
legu árása sem forsvarsmenn
M.í. og ísfirðingar almennt
urðu fyrir í bréfi Dóru Stefáns-
dóttur. En ég get víst ekki beð-
ist afsökunar fyrir hennar
hönd. Ég minnist þess að
Bryndis skólameistari stóð
óbeðin við kaffigerð fyrir
hópinn allan þann tíma, sem
námskynningin fór fram, ég
heyrði því lfka fleygt að hún
hefði lagt drög að kvöldvöku
fyrir okkur sem reyndar varð
ekki af. Kannski heitir það á
máli reykvískrar háskóla-
stúdínu „skammarleg ógest-
risni“. Ekki veit ég það. Hitt
veit ég af reynslu að þegar
mönnum verða á mistök er
jafnan eitt haldreipi sem miklu
getur bjargað — og oftast
sjálfsvirðingunni: Það er að
kunna að skammast sín. Það
ætti fröken Dóra að athuga
núna.
Ef við tökum öll hrogn kemur engin grásleppa. Sá sem étur útsæðið
fær enga uppskeru.
Grásleppuveið-
ar og gáfnafar
Erlendur skrifar:
Örstutt er síðan ég leit í sjón-
varpinu garp einn mikinn. í
höndunum hafði hann grá-
sleppu og brá sveðju á kvið
hennar, tók út hrognin og lét í
tunnu. Afgangurinn fór i
sjóinn. Maður þessi sagði: ,,ég
skil ekki hvers vegna grá-
sleppan er að hverfa." I barna-
skóla var okkur kennt að
hrognin væru börn gráslepp-
unnar. Ef við tökum öll hrogn
kemur engin grásleppa. Sá sem
étur útsæðið fær enga upp-
skeru.
Laxness segir menn ætíð
hafa tíma til að skemma lista-
verk, jafnt guðs og manna.