Dagblaðið - 12.02.1981, Blaðsíða 2
2
r
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 12. FEBRUAR 1981.
Þeir eru ekki allir háir i loftinu sem leggja hönd á plóginn við öflun gjaldeyrisins
sem við lifum á og veldur okkur oft höfuðverk.
Svo bregðast
krosstré sem
önnurtré
—af koma f iskiðnaðarins og gengi
krónunnar
B.K. skrifar:
Svo bregðast krosstré sem önnur
tré. Þrátt fyrir yfirlýsingu stjórnvalda
um að gengi krónunnar skyldi haldið
stöðugu hefur það nú komið fram
sem margir óttuðust. Krónan verður
látin síga jafnt sem áður. Ástæðan er
sögð sú, að bandariski dollarinn, sem
ísl. krónan er fastbundin, er of sterk-
ur. Hafið þið heyrt annað eins, gengi
islenzku krónunnar verður að falla
vegna þess að meginviðskiptagjald-
miðill okkar er of sterkur.
Gengisfelling þessi er sögð til
styrktar fiskiðnaði okkar, sem er
sem fyrr á heljarþröm að sögn þeirra
sem reka fiskvinnslu. Aftur á móti
hefur Þjóðhagsstofnun komizt aö
þeirri niöurstöðu að fiskvinnslan sé
rekin með hagnaði.
Hingað til hefur ekki staðið á
frystihúsamönnum að vitna í niður-
stöður Þjóðhagsstofnunar, en nú
bregður svo við að þeir vefengja
niðurstöðurnar, vegna þess að þær
benda til góðrar afkomu.
Hvernig væri að stjórnvöld tækju
nú í taumana og hættu aö láta þrýsti-
hópa stjórna þjóðfélaginu, þó fyrr
hefði verið.
MÓNUSTi
iwRAHUmFT?
Gomma af freud-
ískum symbólum
Atli Rúnar skrifar:
Við bíósjúklingar á höfuðborgar-
svæðinu höfum ástæðu til að brosa
breitt þessa dagana — og látum það
óspart eftir okkur. Enda er kvik-
myndahátíð. Reyndar er galli við
kvikmyndahátíð hve bitinn er stór, of
margar forvitnilegar myndir á of
stuttum tíma. Og ekki síður er miður
að jjetta er eingöngu kvikmyndahátíð
fyrir Reykvíkinga og nágranna, borg-
uð af öllum skattborgurum landsins
(og svo er nöldrað yfir því að Reyk-
víkingar haldiuppi landsbyggðinni!).
En það er önnur saga.
Ég fékk í hendurnar fagurprentaða
dagskrá kvikmyndahátíðar þar sem
mátti lesa ítarlega kynningu á öllum
myndunum sem boðið er upp á, efni
þeirra, leikstjórum, leikendum
o.s.frv. Gott verk og þarft. En ís-
lenzkan á bæklingnum! Þeir ágætu
menn sem bjuggu hann til geta tæp-
legu kallazt talandi eða skrifandi á
móðurmálinu. Mér er alveg sama um
það i sjálfu sér. En það er ekki verj-
andi að hleypa þeim í að gefa út rit-
verk fyrir almannafé, án þess að ís-
lenzkumenn lesi það yfir áður. Alveg
sama þó aðstandendur kvikmynda-
hátíðar telji sig vita alla skapaða hluti
um kvikmyndir.
Eitt dæmi er stutt kynning á mynd-
inni ChaCha:
„Þessi mynd er eins konar
dramatíseruð heimildarmynd um
popp-tónlist og „hard rock” nútím-
ans. í henni er sögð sagan af ástum
austurþýsku söngkonunnar Ninu
Hagen og hollenska rokksöngvarans
Herman Brood. Einnig leikur júgó-
slavnesk/ameríski poppskemmti-
krafturinn Lene Lovich stóra rullu í
myndinni sem alþjóðlegur pólitískur
aktívisti ...”
1 kynningu um myndina Xala er
sagt að svertingjar séu „miklu klárari
að dansa” en Vesturlandabúar.
Á öðrum stað má lesa að „Hong
Kong og Taiwan framleiða glás af
myndum á ári hverju, sem flestar dá-
sama fjölbreytta bardagalist og víg-
fimi. Einstaka leikstjóri hefur þó
ekki látið þar við sitja, heldur tengt
þessi viðfangsefni öðrum pæling-
um.”
Og eftirfarandi má lesa í grein um
frönsku kvikmyndina Börnin í
skápnum:
„Söguþráður myndarinnar gengur
út á systkini, sem í bernsku verða
fyrir reynslu sem markar þau fyrir
lifstið. Síðan hittast þau aftur á full-
orðinsaldri, og þá kemur í ljós, að
bróöurnum er annað og meira í hug
en bróðurkærleikur einn saman.
Sagan er sögð með gommu af freud-
ískum symbólum.”
Nóg komið af dæmum til að rök-
styðja aðfinnslurnar. Tæplega er ég
einn um að láta það fara í taugarnar á
mér að lesa þvílíkan sullutexta í
bæklingi útgefnum af Listahátíð í
Reykjavík.
Atriði úr frönsku kvikmyndinni Vikufrí á kvikmyndahátíð. Leikstjórinn heitir
Bertrand Tavernier. Aðstandendur hátíðarinnar segja f leikskrá að myndir hans
beri allar vitni „miklum skilningi á persónunum og eru langt frá þvi að vera fer-
kantaðar ádeilur” (!)
Dagskrá útvarps og sjónvarps:
EKKI
NÓGU
bíagler.
HÖGGDEYFAR
fyrirliggjandi Sjónvarp:
í flestar gerðir
fólksbifreiða
Burt Lancaster og Deborah Kerr i hlutverkum sínum i kvikmyndinni From her to
eternity.
Héðan til eilífðar
Sendum í póstkröfu — sýnið framhaldið
laugawegi 118-í
Sjónvarpspáll hringdl: af þáttunum Héðan til eilífðar sem
Góðfúslega komið þeirri spurningu nutu feykivinsælda á siðasta ári.
á framfæri við ráðamenn sjónvarps Kveðja og þökk fyrir birtinguna.
hvort í bígerð sé að sýna framhaldið
Bréfrítarí saknar þeirra félaga Tomma
og Jenna.
3248-1353 skrífar:
Mig langar til að skrifa fáein orð
um dagskrá útvarps og sjónvarps.
Fyrst og fremst eru báðar dagskrárn-
ar í einu orði sagt ömurlegar. Tek
ég fyrst sjónvarpið fyrir, þó svo að
það eigi við fjárhagsörðugleika að
stríða, hlýtur með einhverjum ráðum
að vera hægt að gera dagskrána
skárri. Það varð mikil afturför þegar
Tommi og Jenni hættu, þeir voru
meö því fáa sem horfandi var á. Hvet
ég sjónvarpið eindregið að næla sér í
fleiri þætti með þeim. Sá þáttur sem
sizt má missa sin er Skonrokk, hann
er frábær en mætti vera oftar en
hálfsmánaðarlega. Þættirnir um
landnemana enduðu á sunnudaginn
og er langt síðan sjónvarpið hefur
sýnt svo góða þætti og mætti koma
með meira af svoleiðis. Jæja, ræðum
þá um útvarpið eða morguntónleik-
ana, síðdegistónleikana og kvöldtón-
leikana sem taka drjúgan þátt af deg-
inum, því miður. Ég skil ekki að mik-
ill hluti þjóðarinnar endist til að
hlusta á þessa eilifu tónleika alltaf
hreint. Svo vil ég nota tækifærið og
kvarta yfir þvi hvað Þátturinn Lög
unga fólksins er stuttur þrátt fyrir
alla þesa undirskriftalista, sem
þættinum hafa borizt. Vona ég að
lokum að úr því rætist von bráðar.