Dagblaðið - 26.03.1981, Blaðsíða 16

20
DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 26. MARZ 1981.
FÓLK
Egill Eðvarðsson:
Að Laugavegi 178 hefur
myndazt nokkurs konar útlaga-
nýlenda frá sjónvarpinu. Þar starfa
Egill Eðvarðsson og Björn Björns-
son. Ólafur Ragnarsson er ný-
fluttur inn og í framköllunarsalnum
hjá Mats er Gunnar Borg, sem lengi
vann hjá stofnuninni. Niðri i
búðinni hjá Mats eru þrír gamlir
sjónvarpsstarfsmenn.
Og ekki nóg með það: Örfáuni
• r
húslengdum frá, í Valhöll, vinna
einnig þrír gamlir starfsmenn
sjónvarps og i Skipholtinu, i húsi
Gísla B. Björnssonar, eru margir
kvikmyndagerðarmenn, hljóðmenn
og fleiri, sem einmitt hófu feril sinn
hjá sjónvarpinu. Öll eru þessi
fyrirtæki aðeins steinsnar frá
Laugavegi 176, þar sem Ríkisút-
varpið sjónvarp er einmitt tilhúsa.
Þegar blaðamaður DB ræddi við
Egil, Björn og Ólaf varð örlítil
truflun. Kona bankaði uppá og
spurði, hvort hún gæti greitt
afnotagjald sjónvarpsins hjá þeim.
Félagarnir urðu dálitið skrýtnir á
svipinn og bentu henni á að
innheimta Rikisútvarpsins væri
þarna skammt frá. Konan leit fyrst
á Ólaf, síðan á Egil og toks á Björn
og sagði svo: ,,Nú, er innheimtan
ekki i sama húsinu?”
FÓLK
Reynt að halda
upplagstölunni
við
Ottuðumst fyrst að engin þörf yæri
fyrir fyrirtæki eins og Hugmynd
„Þegar við Björn opnuðum fyrir- tæki saman. Margar hugmyndir
tækið vorum við satt að segja efins í
að það ætti eftir að ganga, — við
yrðum óþarfa baggi í þessum bransa.
Sérstaklega vorum við hræddir um
að forráðamenn auglýsingastofanna
myndu spyrja sjálfa sig hvort okkar
fyrirtæki væri nauðsynlegt. Nú eru
níutiu prósent viðskipavina okkar
auglýsingastofurnar og sait að segja
alveg nóg að gera,’ sagði bgú
Eðvarðsson.sem ásamt Birni Bjöi -
syni rekur fyrirtækið Hugmynd.
Egill sagði að verksvið fyrirtækis-
ins væri aðallega sjónvarpsauglýs-
ingagerð á mismunandi stigum, „allt
frá hugmyndavinnu og síðan i fram-
haldi af þvi handritsgerð og umsjón
með allri framkvæmd hennar, svo
sem stjórn upptöku, allt útlit, klipp-
ing og fleira”. Egill vildi samt leggja
áherzlu á að Huamynd væri ekki ::ug-
lýsingastofa í | eim skilningi orðsins.
„Við eigum til dæmis ekki upptöku-
tækin. Okkar vinna er stjórnun
miklu frekar. Áður en við komum á
markaðinn var ekkert slíkt fyrirtæki
til. Reynslan hefur sýnt að
auglýsingastofunum þykir þægilegt
að láta okkur sjá um þennan hluta
verksins,” sagði hann.
Egill Eðvarðsson sagði að ár væri
liðið síðan hann og Björn Björnsson
fóru að velta fyrir sér að opna fyrir-
skutu upp kollinum, en Hugmynd
varð ofan á.
„Björn var búinn að starfa sjálf-
stætt um nokkurt skeið og mér fannst
tími til kominn að fara að hreyfa mig
til,” sagði hann. „Málin æxluðust
svoleiðis að ég tók mér endanlegt frí
hjá sjónvarpinu eftir að mér hafði
verið neitað að fá mér hvild i
nokkurn tíma. Við opnuðum fyrir-
tækið 1. október, sem reyndist vera
góður tími. Jólamarkaður var þá í
tullum blóma. Síðan þá hefur staðið
yfir vertíð, sem við gætum kallað
„eftir jól”. Hún býður upp á vand-
aðri vinnubrögð og meiri yfirvegun
en jólavertíðin, þar sem allt byggist
upp á hraðanum. Alla vega er nóg að
gera.
Kannski vorum við heppnir en
okkur virðist vera góður grundvöllur
fyrir fyrirtæki eins og Hugmynd. Við
kynnum okkur ekki sem sérfræðinga
í auglýsingagerð en þekking okkar
þróast með tímanum. Við getum hins
vegar með góðri samvizku sagt að við
séum sérfræðingar i sjónvarpi. —
Sjónvarpsauglýsingagerð er í mun
meiri framför en dagskrárgerðin, sem
er snarstöðnuð fyrir löngu. Á
auglýsingamarkaðinum ríkir hörð
samkeppni. Því miður er ekki hægt
að segja það sama um dagskrána.”
Ólafur Ragnarsson:
Fyrsta bókin kemur
út um næstu helgi
Um það bil vika er liðin síðan
fyrirtækið Vaka kom sér fyrir að
Laugavegi 178. Ef hægt er að tala um
að fyrirtæki lykti, þá var það ósköp
þægileg ilman sem mætti blaðamanni
og ljósmyndara Dagblaðsins er þeir
stungu þar inn nefinu einn
morguninn í vikunni. Viðarlykt af
nýjum skrifborðum.
„Ég.hef enn ekki haft tíma til að
koma málverkum fyrir á
veggjunum,” sagði Ólafur Ragnars-
son fyrrum ritstjóri og núverandi út-
gefandi. „Kyndingin er eitthvað í
ólagi en það kemur ekki að sök. Það
er svo mikið að gera að maður
vinnur sér til hita.”
Ólafur sagði að með stofnun
Vöku væri hann að hasla sér nýjan
völl. Vettvangur fyrirtækisins verður
tvenns konar; annars vegar bókaút-
gáfa, hins vegar fjölmiðlaþjónusta
ýmiss konar.
„Með fjölmiðlaþjónustunni á ég
við alls kyns upplýsingamiðlun, bæði
á sviði kvikmyndagerðar, með
vinnslu bæklinga og ýmiss konar
aðferðir aðrar sem fyrirtæki og
stofnanir nota til að koma
upplýsingum um starfsemi sína á
framfæri til viðskiptavina eða starfs-
fólks,” sagði Ólafur.
Um næstu helgi er væntanleg bók
frá Vöku um gíslamálið. Þá er í
vinnslu bók um John Lennon og
ýmiss konar barnaefni er í athugun.
„Ég hef verið að gæla við þær
hugmyndir að víkka út út-
gáfusviðið, þannig að fólk fái bækur
á öðrum tíma en fyrir jólin. Ég hef þá
trú að góð bók seljist á hvaða tíma
sem er,” sagði Ólafur. „Það er
grundvallarmunur á gjafabókum og
bókum, sem fólk kaupir handa sjálfu
sér. Á þessu tvennu hefur ekki verið
gerður nægur greinarmunur og það
gæti orðið sameiginlegt hagsmuna-
mál útgefenda og neytenda að breyta
þvi.”
Vinnsla bókarinnar um gísla-
málið hefur tekið mjög stuttan tíma.
Hún kom út í Bandarikjunum um
miðjan febrúar. Fimm manns unnu
að þýðingunni og luku henni á ör-
skömmum tíma. Öll önnur
vinnslustig bókarinnar hafa tekið
óvenju stuttan tíma.
Bókin um John Lennon kom út
fyrir tæpum hálfum mánuði i
Englandi. í íslenzku útgáfunni verður
sérstakur viðauki um áhrif Lennons
og Bítlanna á islenzka dægurtónlist,
auk viðtala við hérlenda poppara um
Bítlatímabilið. Þorgeir Ástvaldsson
og Edda Andrésdóttir vinna íslenzka
hlutann.
Gunnar Borg:
Leggjum aðaláherzlu
á atvinmi mennina
„Við tökum að okkur alla fram-
köllun o 'kópieringi. fyi ii atvinnu'jós
msi'Udtjna. vélaniar sem við erum
með eru ekisi mjóuhraðvirkaren akaf-
lega vcl hamtaðar. Við eigum að vera
öruggir með að myndirnar sem koma
út úr þeim séu órispaðar og galla-
lausar,” sagði Gunnar Borg á lit-
myndavinnustofu Mats.
Gunnar vann í fjórtán ár hjá sjón-
varpinu en færði sig um eina hús-
iengd á síðasta ári. Hann hefur
meðal annars haft það verk með
höndum að kópíera myndir af forseta
íslands upp á síðkastið og hafði
nýlega. afgreitt Stóra pöntun þegar
blaðamann DB bar að garði.
„Þó að við leggjum aðaláherzluna
á atvinnuljósmyndara geta áhuga-
menn einnig leitað tii okkar,” sagði
Gunnar. „Við erum hins vegar dýrari
en þau fyrirtæki sem aðallega hafa
áhugamannamarkaðinn. Við fram-
köllum filmur samdægurs, meðal
annárs slidesfilmur, og getum
stækkað á pappír sextíu sentimetra
háar myndir og eins breiðar og
viðskiptavinurinn óskar.”
,
y . „v'-s’

Nýjasta bragð Vísismanna til að
reyna að halda upplagstölu sinni við
er að stofna til nýs útburðarhverfis í
sjálfu Alþingishúsinu. Þangað eru
send á hverjum degi rúmlega 60
eintök og húsvörður Alþingis hefur
tekið að sér að dreifa þeim eintökum
í pósthólf alþingismanna. Allt eru
þetta ,,frí”-eintök og þessi dreifing
hjálpar því ekki upp á tóma peninga-
kassa bláa btaðsins.
Ekki fylgir það sögunni hvort hús-
vörður Alþingis fær venjuleg
blaðburðarlaun fyrir það ómak að
brjóta blöðin í pósthólf atþingis-
manna — eða hvort vinna hans er
greidd af ríkinu og færð til aukins
styrks við Vísi.
Hitt er víst að ýmsum alþingis-
mönnum er sendingin ekki kær.
„Þetta er til mikilla leiðinda að þessu
skuli daglega troðið i pósthólfið,”
heyrðist einn segja á dögunum.
5000 dala
trúnaðar-
mál FIDE
Menn hafa að vonum talsvert velt
því fyrir sér hvað Friðrik Ólafsson
forseti FIDE átti við þegar hann
talaði um að „trúnaðarmál” hefði
átt sinn þátt í að Reykjavik var ekki
með í myndinni þegar valinn var
staður fyrir heimsmeistaraeinvígið i
skák.
Fleira fólk hefur fregnað innan úr
skákheiminum að þetta trúnaðarmál
hafi einfaldlega verið það að bæði
ítalir og Spánverjar voru til í að auka
við verðlaunaupphæðina — en undir
borðið, þannig að skákmeistararnir
fengju allt að 5000 Bandaríkjadali
skattfrjálsa og kvittunarlausa. Þetta
hafi skáksambandsmenn á íslandi
ekki verið til í og tjáð sérlegum
sendimanni Kortsnojs, sem hér var
nýlega, þegar hann kom með uppá-
stungu þar um.
Friðardúf-
an Kjartan
Þessi orðaskipti heyrðust úr innsta
hring Sjálfstæðisflokksins: „Hvað
hefur orðið af honum Kjartani
Gunnarssyni?” „Ja, hann fór víst
til Líbanon og dvelur þar þessa
dagana. Það þótti orðið full-
friðsamlegt þar um slóðir og ástæða
til þess að gera eitthvað í rnálinu.”
„Altalað
íHöfn!”
Einstaka menn hafa í sambandi
við „heimildamannamálið” svo-
nefnda látið í ljósi áhyggjur um
að fréttir dagblaðanna kunni að
reynast á anzi veikum grunni byggðar
ef blaðamenn þurfi ekki að gefa upp
heimildamenn sína. í því sambandi
hafa menn rifjað upp orðalag Helg-
arpóstsins í fréttaskýringu í fyrra.
Þótti mörgum sem öllu langsóttari og
óáreiðanlegri gætu heimildirnar ekki
orðið. Orðalag Helgarpóstsins var
sem sé þannig: „Helgarpósturinn
hefur eftir áreiðanlegum heimildum,
að altalað sé i Kaupmannahöfn. . . ”