Dagblaðið - 11.09.1981, Side 2

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 11. SEPTEMBER 1981.
Athugasemd við DB grein:
Hafa skal það sem sannara reynist
Simon Sigurmonsson Görðum skrif-
ar:
í Dagblaðinu 7. september sl. birt-
ist smágrein undir fyrirsögninni Að
græða á náunganum. í þessari smá-
grein er sannleikurinn þannig með-
höndlaður að ég hafi selt gistingu
fyrir 850 krónur nokkrum vinnufé-
lögum að því er virðist í einn dag og
hækkað þetta eftir geðþótta úr 200
krónum.
Þegar maður verður fyrir óhróðri
þá er matsatriði hvort á að svara eða
láta það sem vind um eyru þjóta. Rétt
er nú í þessu tilfelli að svara enda
ekki mikill vandi.
Vinnufélagar þessir, 12 saman,
hringdu til okkar og vildu gista í
veiðihúsi. Einn þeirra hafði komið
hér áður og vissi að gisting kostar hér
35 krónur, svefnpokaplássið. Þessum
mönnum var sagt að í húsinu væru
sex svefnbekkjapláss sem kosta 210
krónur á dag. Þeir vildu þó koma
allir og gista í 2 daga og það kostar
840 krónur og hefur enginn hækkað
hér neitt að geöþótta enda greiddi
einn þeirra þetta orðalaust enda vissi
hann að þetta var rétt.
Nú er hér ekki aðeins veiðihús
heldur stendur íbúðarhúsið í Görðum
rétt hjá, stórt hús og gott. Við
höfðum tilbúið herbergi fyrir þá er
ekki komust í veiðihúsið og tókum þá
hér inn, alla er vildu. Bifreiðarstjóra
þeirra, þrettánda mann, er þeir ætl-
uðu að láta sofa í köldum bílnum,
sótti ég og setti inn í stofu hjá mér.
Að græða á náunganum
M né « «n .» Fisku.inn t llOtrUm ... !«.*.„
Það geríst nú a: tiðara að vinnufélag
ar fari saman aft veifta. Jafnvel ár eftir
ár. Þó veiöin sé nú ekki alltaf til aft
hrópa húrra fyrir. Taki jafnvel leyfi i
góftri á. i nokkra daga. Um slftustu
helgi fórum vift nokkrir vinnufélag-
amir saman á Vatnasvaeöi Lýsu á
Snaefellsnesi. Veiftin var mjóg léleg A
átta stangi. i ncitan dag. fengum vift
tvó silungatitti. Fiskurinn á 750 krónur
stykkið, sem má segja aft sé rándýrt. En
þaö var fleira dýrt. A Görftum fengum
vift svefnpokapláss i gömlu Ibúftarhúsi
einu. heldur hrörlegu. Tvö herbergi
og snyrtiaftstafta. Menn lágu tvist og
bast um herbergin. Okkur var t;áft þaft
aft borga xtti 200 krónur fyrir þeiia
Mjög sanngjarnl. En viti mcnnjþcgar
griifta átti reikninginn vift brottför
kom annaft hljóð i strokkinnrSvefn-
pokaplássift var komift i 850 kr. A
tveimur dögum haffti leigan haskkaft
um 350*?«. Verftbólgan á Islandi er
mikil. en ekki svona. Þelta kallar
maftur nú aftgræfta á náunganum. Efta
bara hækka eftir sinum geftþótta.
-GB.
Grein sú er bréfritari fjallar um og birtist i DB 7. september.
Um dugnað þessara manna má lesa
í þessari Dagblaðsgrein en varla hafa
þeir dottið um þá 5 laxa er veiddust
fyrripart dags daginn eftir. Sá er
undirritar þessa Dagblaðsgrein mun
trúlega vera sami maður og ritar
grein í sama blað í fyrra. Þar var
fyrirsögnin: Enginn svikinn af vatna-
svæði Lýsu. Kveður þar við annan
tónogréttari.
Hringið ísí",a
2iO&
mj||jkl.l3<*15-
eðasknfið
Umstjórnmálin:
Nasjónal-sósíalistar?
„verðbólga verður fyrst og f remst
rakin til innlendra aðgerða”
Noröri skrifar:
Um þessar mundir berast fyrstu
teikn um meiri háttar stjórnmála-
átök, enda sveitarstjórnarkosningar
um land allt að vori. Er þá ekki úr
vegi að hugleiða lítils háttar stöðu
stjórnmálaflokkanna og gerbreytt
viðhorf þeirra, enda langt um liðið,
2—3 mannsaldrar, síðan siegnir voru
fyrstu grunntónar þeirrar flokkasin-
fóníu sem nú blasir við.
Framsókn hefur til skamms tíma
lagt megináherzlu á kjörfylgi í strjál-
býli en lætur nú fyrst og fremst sverfa
til stáls í þéttbýli; verður þar vel
ágengt og við stjórn flokksins er
tekinn innfæddur Reykvíkingur, þar
sem synir moldarinnar héldu áður um
stjórnvöl.
Þá eru og blikur á lofti með
krötum og íhaldi, svo sem alkunna
er, en breytt viðhorf þar á bæjum má
ekki sízt marka á því að nú skammar
Alþýðublaðið íhaldið fyrir óhóflegar
kröfur um auka þjóðnýtingu; fer þá
væntanlega að þrengjast hagur ein-
staklingsframtaks — og segja sumir
að farið hafi fé betra.
Ekki má gleyma garminum Katli;
í herbúðum komma virðist gerbylting
hvað róttækust frá fyrri afstöðu.
Áður fyrr töldu kommar krata
höfuðandstæðinga sina og svikara
við alþýðu, en nú — eftir að guðinn i
austri brást —, fagnar Þjóðviljinn,
öðrum fremur, gengi krata i Vestur-
Evrópu.
Fyrr á árum lítilsvirtu kommar
fánann og þjóðsönginn, töldu hvort
tveggja svívirðilegt skálkaskjól auð-
valdsins, en nú setja þeir þjóðernið i
öndvegi, enda sýnist tilvalið að þeir
taki upp heitið nasjónal-sósíalistar,
næst þegar breitt verður yfir nafn og
Ódýrasta kennslan er sú sem sparar þér tíma
Frábærir kennarar sem æfa þig í TALMÁLI.
Kvöldnámskeið. — Síðdegisnámskeið. — Pitmans-
próf. Enskuskóli barnanna. — Skrifstofuþjálfunin.
Sími 10004 09 11109 (kl. 1-5 e.h.).
Málaskólinn Mímir, Brautarholti 4.
VHjum ráða
1 eða 2 menn í húsgagnasmíði.
Uppl. ekki í sima.
/ngvar og Gytfi
' rrensásvegi 3.
Vantarp/áss fyrir verz/un
íca 4 mánuði eða eftir samkomulagi.
Tilboð sendist augld. DB, merkt Verzlun, fyrir
mánudagskvöld.
REYÐARFJÖRÐUR
Nýr umboðsmaður á Reyðarfirði:
María Ölversdóttir
Sjólyst, sími 97-4137
'l
BIAÐIB
KEFLAVIK
Blaðburðarfólk óskast strax í Keflavík. Upplýs-
ingar hjá umboðsmanni í síma 3053.
BIABIÐ
númer; geta þeir þá með góðri sam-
vizku haldið áfram að þjarma að frí-
múrurum, að hætti þýzkra nasjónal-
sósialista, og jafnvel stutt við bakið á
fornvinum sinum Kremlbændum,
sem nú halda einir uppi merki Adolfs
sáluga Hitlers um gyðingaofsóknir.
Það virðast því ærið sundurleit öfi
sem framvegis verður falið að takast
á við vanda þjóðarinnar, en þar ber
verðbólguna hæst. Þrátt fyrir hag-
stæð ytri skilyrði er kaupmáttur
lægri hér en með grönnum vorum,
mun lægri en t.d. í Færeyjum.
Verðbólga verður fyrst og fremst
rakin til innlendra aðgerða eða skorts
á aðgerðum en hún er að flestra dómi
frumorsök hins lága kaupmáttar.
Fyrir sólstöðusamningana hafði
tekizt að þrýsta verðbólgunni niður i
26% en siðan óx vítahringnum ás-
megin svo að um munaði. Kaupgjald
hækkaði um allt að 80%, verðlag allt
fylgdi í kjölfarið til þess að unnt væri
að risa undir kauphækkunum — þá
reið yfir gengisfall til að bjarga at-
vinnuvegunum og síðan koll af kolli,
sem allir kannast við.
Kaldhæðni örlaganna lætur ekki
að sér hæða. Verðbólga ásamt
skertum kaupmætti verður m.a.
rakin til sólstöðusamninganna 1977,
sem var þó ætlað að styrkja afkomu
almennings.
Afleiðingarnar blasa hvarvetna
við. Um þessar mundir berast þær
fregnir að hinn myndarlegi iðnrekst-
ur samvinnumanna á Akureyri riði til
falls þrátt fyrir mun lægra kaupgjald
en t.d. í Færeyjum. Ef verðbólgu-
draugurinn riði hér ekki húsum má
öruggt telja að iðjuver samvinnu-
manna á Akureyri skiluðu álitlegum
hagnaði og sæju sér að auki fært að
greiða mun hærri laun en raun er á.
Um björgunarbát:
Fyrírtæki brugðið um
óheiðarleika og verra
—ekki er allt sem sýnist, segir f orsvarsmaður þess
Garðar Björgvinsson, útgerðarmaöur
á Raufarhöfn, skrifar:
Það virðist ekki vera talið neitt til-
tökumál þótt sölumenn fyrirtækja á
höfuðborgarsvæðinu ljúgi og gangi á
bak orða sinna við sína viðskiptavini
til þess að ná tangarhaldi á fjár-
munum þeirra.
Þetta eru stór orð en ég get því
miður rökstutt þau og sannað. Mér
finnst nú samt of langt gengið í pen-
ingagræðgi þegar sölumenn gerast
svo bíræfnir í fégræðgi sinni að
leggja út á þá hálu braut að sýna
fólki skýlaust banatilræði án þess að
depla auga og fara síðan undan í
flæmingi og brúka jafnvel kjaft
þegar upp kemst. Þess vegna get ég
nú ekki orða bundizt.
Árið 1978, í ágústmánuði, seldi
sölumaður fyrirtækisins Austur-
bakka hf. björgunarbát til skips fyrir
norðan.
Björgunarbáturinn átti að vera af
árgerð 1977, viðurkenndur af Sigl-
ingamálastofnun, að sjálfsögðu, og
með þeim útbúnaði sem krafizt er af
stofnun þeirri. Björgunarbátnum
fylgdi leiðarvísir um notkun bátsins
og um það sem í honum átti að vera.
Skipstjóri viðkomandi báts kynnti
sér notkunarreglurnar ásamt upplýs-
ingunum um innihald bátsins sam-
kvæmt meðfylgjandi bæklingi.
Þegar björgunarbáturinn var opn-
aður og skoðaður af eftirlitsmanni
gúmbjörgunarbáta fyrir norðan þá
kom í ljós að báturinn var af árgerð
1974 og af allt annarri gerð en með-
fylgjandi bæklingur sagði til um.
Björgunarbáturinn var ekki af
viðurkenndri gerð til notkunar hér
við land og vantaði í hann matvæli,
blys og ljós. Skipstjóri viðkomandi
skips hafði strax samband við
Austurbakka, þegar ljóst var hvers
kyns var. Þetta var í marz sl. og fékk
hann góðar undirtektir í fyrstu og var
lofað úrbótum sem hafa ekki verið
efndar. Nú er svo komið að sölu-
maður Austurbakka vill ekkert ræða
þetta mál frekar og er jafnvel farinn
að brúka kjaft.
Það virðist nú vera að heiðarleiki
og siðgæði séu orðin svo fjarlæg hug
tök i þessu landi að til þeirra þurfi
ekki lengur að taka neitt tillit. Það er
kannski ekki nema eðlilegt að spill-
ingin sé orðin allsráðandi því lögin
eru orðin svo úrelt og klúðursleg að
þau beinlínis bjóða upp á nýja at-
vinnugrein í glæpastarfsemi.
Ekki er allt sem
sýnist
„Það verður ekki ofsagt að ekki er
allt sem sýnist,” sagði \rni Þór
Árnason, hjá Austurbakka hf., og
héltsíðanáfram:
„Árið 1978 keypti Garðar Björg-
vinsson, sem ætíð talar um sjálfan
sig í þriðju persónu í þessu bréfi,
björgunarbát af Seamaster gerð teg.
4M. Björgunarbáturinn er viður-
kenndur af Siglingamálastofnun
ríkisins, samkvæmt bréfi dagsettu 4.
apríl 1977.
Bátur Garðars er framleiddur í maí
1978 og misskilningurinn í sambandi
við framleiðsluárið liggur í því að
gaskútur, sem fylgir bátnum, er
framleiddur það ár, þótt fyllt hafi
verið á hann síðar. Hér um að ræða
magninnkaup á umbúðum.
Það var ekki fyrr en í vor að
Garðar hafði samband við okkur
aftur, tjáði okkur að báturinn væri
ónýtur og vildi fá nýjan bát.
Haft í hótunum?
Kom þá fram hjá honum að væn-
legast væri fyrir okkur að bregðast
skjótt við því hann væri ekki neinn
smákarl. Hann hefði þegar knésett 2
fyrirtæki, sem selja til sjávarútvegs,
og komið einum sýslumanni frá emb-
ætti.
Ég benti honum á að það væri ekki
atriði í þessu máli gagnvart Dunlop,
framleiðanda björgunarbátsins,
heldur það að ganga úr skugga um
hvað væri að og reyna að fá það
bætt.
í byrjun júní sl. hittum við síðan
sölustjóra Dunlop erlendis. Hann vís-
aði málinu frá á þeirri forsendu að í
fyrsta lagi væri báturinn framleiddur
1978. í öðru lagi hefði báturinn verið
framleiddur samkvæmt tilmælum
Siglingamálastofnunar og að í þriðja
lagi hefði umræddur bátur verið seld-
ur í segldúk þannig að plastikkassi,
sem Garðar vísar til, væri ekki réttar
umbúðir.
Ég hafði samband við Dunlop
aftur 22. júli, eftir að hafa rætt við
Garðar, og barst okkur svar, 28.
ágúst, þess efnis að fyrirtækið vildi fá
nánari upplýsingar um margnefndan
plastikkassa.
Þennan mikla drátt á svari sögðu
þeir stafa af að sölustjóri hefði verið í
Bandaríkjunum og síðan í fríi en þeir
vildu að hann meðhöndlaði þetta þar
eð hann þekkti til málsins. í bréfinu
segir einnig að svo virðist sem björg-
unarbátnum hafi verið komið fyrir í
þessum kassa eftir á og vildu þeir vita
hvort um Dunlop kassa væri að ræða.
Þessu svaraði Austurbakki með
telexi, 8. þ.m., þar sem við staðfest-
um að hafa pantaö hjá þeim stakan
kassa, siðsumars ’78, fyrir Seamast-
er, teg. 4M, fyrir hönd Garðars
Björgvinssonar.
Björgunarbátur
fyrir opinn bát?
Seamaster björgunarbátur Garðars
er eingöngu viðurkenndur fyrir opna
báta og er þvi ekki viðurkenndur
fyrir bát hans, Fálka ÞH, sem ég fæ
ekki belur séð en sé yfirbyggður
bátur.
Það hefur því hvarflað að okkur
hvort „spillingin sé orðin allsráð-
andi” og hér sé verið að reyna að
hafa af okkur fé til þess að bæta fyrir
uppkominn vanda,” lauk Árni Þór
Árnason hjá Austurbakka hf„ máli
sinu. -FG.
i
!
: %