Alþýðublaðið - 23.06.1969, Blaðsíða 9
Alþýðublaðið 23. júní 1969 9
öll hin húsgögnin.
GOTT ATVINNU-
ÁSTAND
A blaðaimannafuindi, sem Meist-
arafélag húsgagnasmiða hólt á föstu-
daginn í tilefni af opnum sýningar-
innar, sagði formaður félagsins,
Karl Maack,. að atvinnuástandið
flijá húsgagnasmiðum hafi verið
mjög gott undanfarið og atvinnu-
leysi lítið. Að vísu sagði hann, að
ndkkur minni verkátæðin hafi hætt
Starfsemi vegna slæmrar afkomu,
en sum þau stærri hafi aftur á m<>ti
bætt \ ið sig. Kemur þetta af harðni-
andi samkeppni og einnig þeirá
lánastarfsemi, som verkstæðin verða
að veita verzlunum, og þær aftur
kaupendum húsgagnanna, en ka-up-
endurnir lwfa einmitt farið fram á
rueiri lán í ’húsgögnum nú en áður.
ÁBYRGÐAR
MERKÍNGAR .
Einnig minntist Karl á ábyrgðar-
meilkin, sem hafa verið notuð í þrjú
ár, en aknenningur virðist enn ekki
hafa áttað sig á. — Ef húsgagn á
rétt á gæðamerkingu er það undir
ströngu eftirliti matsnefndar meist-
arafélagsms og neytendasamltak-
anna, setn fylgjast með gæðum hús-
gagnanna eftir ákveðnu kerfi. Öll
húsgögn, sem eru undir þessu eftir-
liti hafa ábyrgðarmeriki, þar sem er
númer verzllunarinnar og númer
Framhald á bls. 15.
Meistarar skoða handverk nemenda sinna.
hvað gerzt í heiminum, eða sjálfum
mér, sem breytti öllu á svipstundu.
Ég held samt að ég sé að fara út í
það að verða málefnalegri. En ég
vil hér gera skýran mun á málefna-
legrí list og sfkreytiiisTt. Sum verk-
■anna hér á sýningunni hafa öll
helztu einkenni skreytilistar.
— Þú ert farinn að nota svamp í
vetkin þín.
— Já, það cr þægilegt að vinna
úr honum og hann gefur mjúka
tilfinniiigu.
— Hefur sýningum ykkar Súmm
aranna liér verið sýridur mikill á-
hugi?
— Aðsoknin að þeim hefur verið
sívaxandi og salan nokkuð gáð.
Meginuþpistaðan í sýningargestum
er ungt fólk, allt frá fjórtán ára
krökkum.
ÞEIR KOMA EKKI
f
Flins vegar höfum við boðið hing
að ýmsum leiðandi mönnum í
menningarlífinu, til að mynda þeim,
sem hafa með údhlutun> listamanna-
launa og styrkja að gera. Þeir hafa
aldrei látið sjá sig, þrátt fyrir boð-
in. Einn. maður hefur jú komið —
Gyilfi Þ. Gíslason.
— Hefur þú fengið listamanna-
laun?
— Nei, ekki frekar en aðrir
Súmmarar. Það er líika mjög vafa-
samur heiður að verða fyrir lista-
mannáilaunum — mjög vafasamur
flteiður. Þetta eru eintómir fornleifa-
fræðingar sem kúltúrnum ráða hér
— Listasafn Islands er algjöriega
daiutt; peninga- og húsnæðislaust.
Já, voru það ekki einmitt fornleifa-
fræðingarnir, sem skutu skjólshúsi
yfir listaverk Listasafnsins?
— Nú er búið að fyrirgera því að
eilífu, að þú fáir listamannalaun.
— Það er allt í lagi. Að minnsta
kosti, meðan kerfið og forsendurn-
ar er svona.
Annars er alls ekki von, að við
trúum á þá rncnn, sem þcim út-
ihluta, því að eins og ég var að segja
Eitt af verkum Jóns Gunnars á sýn-
ingunni.
Jrér, hafa þeir ekki litið hér inn.
Fi ég væri í einhverri slíkri nefnd,
■mundi ég líta á það sem siðferði-
lega skyldu mína — með eða án
boðskorts — að líta inn, þar sem
eftt'hvað væri að ske í myndlist.
Hins vegar liafa nokkrir list-
•krítíkerar haft áhuga á þessu —
og margir myndlistafmenn. Þeir
eru orðnir leiðir á sætmollunni.
SÆTMOLLA OG FORN-
LEIFARÆÐINGAR
— Finnst þér sætmollan vaða uppi
■hér?
— Jáj og það er af því fornleifa-
fræðingarnir ráða öllu. Það er eitt-
hvað að, þegar menn komast upj»
með að halda tvær stórsýningar á
oHumálverkum á ári; það tckur
þessa menn kannski að meðakall-
átita klukkustundir að mála hverja
mynd.
' Menn verða að vera sjálfkrítísk-
ari og vanda sig meira til að geta
gert eitthvað gott.
Svo verður fól'k oft steidhsssa, þeg-
ar ég segi því, lvvað liggur mikiS
á bak við eitt verk hjá mér; kannski
tíu — tuctugu seríur af ýmislegum
tei'kningum og málverikum. Þetta
þróast svona eins og bílmódel í
fabriku.
Við höfum setið og spjallað í
litlu herbergi inn af Gafllerie Súm.
Uppi á vegg hanga tvær Ijósmynd-
ir af ungum manni á blósetti.
— Hver er þetta?
— Þetta er Sigurður Guðmunds-
son.
Við 'tökum aftur upp þráðinn,
þar sem frá var horfið, síðan berst
talið út í aðra sálma. Jón Gunnar
fer að segja mér frá Knut Hamsun.
•— Hamsun. hefur gefið mér af-
skaplega mikið. Flanm er stórkost-
flegur höfundur. Það hofur varpað
nýju ljósi á tilveruna fyrir mér að
lesa baakurnar hans. Hann er meist-
ari í að byggja upp verkin sín;
hvernig hann teflir fólki saman og
'fléttar frásögnína.
ÞAÐ ER MANNSKEPN-
AN SJÁLF
(•
Það er ekki penni og paþþír, senri
hann hefur milli handanna þegar
hann semur — það er ekfci máiknur,
eða önnur efni sem listamenn em
með milli handanna — það er fólfc,
mannskepnan eins og hún. kemur
fyrir. *
— STF.INUNN.