Ársrit Ræktunarfélags Norðurlands - 01.01.1963, Síða 75

75
hans í heild verður það eitt sagt, að hann er þar víðsýnn fram-
faramaður, sem þó gætir hófs. Hann hikar ekki við að snúast
gegn flokki sínum í þeim málum, þar sem hann taldi andstæð-
inginn hafa réttari málstað. Enda var hann ætíð meiri sættir
manna en harðsnúinn bardagamaður. Eg tel rétt að ljúka þess-
um kafla með niðurlagsorðum ræðu hans, er hann sleit fund-
um Efri deildar 1913, en þá var hann forseti deildarinnar í
fyrsta sinn. En þar kemst hann svo að orði: „Þá þjóð tel ég í
sannleika hamingjusama er ætti það þjóðþing, þar sem sam-
vinnuhugur og einlægur samúðarandi gagnsýrði allt löggjaf-
arstarfið.“#
V. KAFLI
NÁTTÚRUFRÆÐINGURINN
Aðfaraorð.
í undanfarandi köflum hefur ævi og störf Stefáns Stefáns-
sonar verið rakin í stórum dráttum. Sleppt liefur þó verið þeirn
þætti starfa lians, sem merkastur er, en það eru vísindastörf
hans. Af þáttum þeim, sem raktir hafa verið, má það ljóst
verða, að Stefán leysti hvarvetna af hendi mikil störf og góð,
þar sem liann kom nálægt. Hann var fyrirmyndarbóndi og
félagsmálafrömuður í sveit sinni, skörulegur og víðsýnn al-
þingismaður, kennari og skólastjóri með þeim ágætum, að
fátítt er, en þó er það svo að þessi störf munu fyrnast, og mörg
þeirra eru það nú þegar, og er það ekki nema lögmál lífsins
um allan þorra daglegra starfa vorra. En um vísindastörf Stef-
áns er hægt að fullyrða, að þau munu ekki fyrnast svo lengi,
sem nokkur maður leggur stund á íslenzka grasafræði og sú
fræðigrein verður kennd á íslenzkri tungu. Ekki hefur Stefán
þó skrifað nein kynstur um þessi efni. Ein dálítil bók, nokkr-
ar stuttar ritgerðir í tímaritum og kennslubók er allt, sem eft-
Alþingistíðindi 1913 B II, 1174.