Árbók Kaupfjelags Þingeyinga - 01.01.1925, Qupperneq 84

Sö
Það er nú ekki að ósekju, að mönnum finnst allmikið til um
þá opinbera skatta og álögur, sem menn árlega verða að
greiða, en þótt ótrúlegt sé, þá verður flest slíkt að smámun-
um einum, í samanburði við þennan fríviljuglega tóbaksskatt.
Öll þinggjöldin nú í ár, í þeim 9 hreppum Þingeyjarsýslu,
sem versla í Húsavík voru samtals kr. 21824.15. Það er ekki
helmingur á móti tóbaksskattinum!!
Til alls fátækraframfæris vörðu þessir hreppar á næst-
liðnu reikningsári kr. 21181.60. Það er ekki heldur helmingur
á móti tóbaksskattinum!!
Til hinnar lögskipuðu opinberu barnafræðslu vörðu þessir
hreppar úr sveitasjóðunum á síðastliðnu reikningsári tæpum
5000 krónum. Það er tæplega einn tíundi hluti móti tóbaks-
skattinum!!
Öll sveitarútsvörin árið 1924 í þessum sömu hreppum voru
samtals kr. 49091.50. Þar af guldu verslanir og aðrar óper-
sónulegar stofnanir rúmlega 12 þúsund krónur en almenn-
ingur um 37 þúsund krónur.
Sveitaútsvörin eru þyngstu opinberu gjöldin — önnur en
tollar — sem á almenningi hvíla, enda er í þeim fólgið alt sem
almenningur árlega leggur fram til mentamála, heilbrigðis-
mála, búnaðarmála, vegagerða og brúa, innanhéraðs. En
samt jafnast þau ekki nándar nærri á við tóbaksskattinn
fríviljuga. —
Marga fleiri slíka samanburði mætti gera, en þetta ætti að
nægja til þess, að sannfæra hvern mann um, hversu alvar-
legt og stórfelt fjárhagsatriði hér er um að ræða.
Allir vita að tóbak er engin lifsnauðsýn, heldur hrein og
bein munaðar og’ óhófsvara, sem allir geta auðveldlega án
verið, sem ekki eru gegnsósaðir af tóbakseitrinu, og jafnvel
þeir líka, ef viljinn er nógu sterkur, og rétt aðferð viðhöfð,
enda sýnist svo, sem tilvinnandi væri, að leggja nokkurt haft
á fýsnir sínar til þess, að losna við þennan gífurlega skatt.
Tóbaksnautnin er ekki annað en vani, eftirherma eða »móð-
ur«, þótt menn hafi reynt að finna margt til afsökunar þess-
ari undarlegu nautn.