Frjáls verslun - 01.01.1945, Blaðsíða 9

stundum urðu þeir að leita skjóls á kaffihúsi,
stundum í setustofu á gistihúsi“. En. þegar eig-
endur þessara heimkynna urðu þess áskynja, að
þessir ungu menn voru miklu þyrstari í skák en
drykk, báðu þeir þá, — ekki ævinlega sérlega
mjúkum orðum — að gera svo vel að „hypja
sig“. I þessari hrakninga tilveru birtist þeim
einn góðan veðurdag Louis Zöllner, sem boðberi
bjartari daga. Þeir taka þessum unga, gáfaða
áhugamanni í listinni fegins hendi. Hann var
kosinn ritari og hafði innan skamms utvegað
klúbbnum frambúðar heimkynni í Grey Street.
Á komandi árum gekkst hann fyrir því, að marg
ir frægir meistarar komu í heimsókn í klúbbinn.
Og nú varð líf í tuskunum. Alltaf var verið að
fara á skákmót víðsvegar um Skotland og Norð-
ur-England og alltaf verið að sigrast á andstæð
ingunum. Taflmennirnir frá Nýja-Kastala voru
á hvers manns vörum.
Louis Zöliner var frægur taflmaður frá upp-
hafi. Stíll hsns var ævinlega snjall og þegar
vanda bar að höndum tefldi hann af eftirtektar-
verðiá hugsýn. Það má gera sér nokkra hugmynd
um styrk hans, þegar vitað er að hann iék yfir
fjörutíu ár í fyrsta flokki Newcastle gegn öllum
aðai taflfélögum, sem til voru í ekki meiri fjar-
lægð frá Newcastle en það, að ekki væri lagt í
óhóflega langvinnt og erfitt ferðalag, með því að
fara þangað. f fjölskák, sem hann tefldi víðs-
vegar í klúbbum, átti hann enga jafningja, nema
meðal meistaranna í hópi atvinnumanna, og fór
þó stundum fram úr þeim í flýti.
Sennilega hefir orðstír hans aldrei náð hærra
en á síðasta áratugnum fyrir aldamótin. Áður
hafði hann oftsinnis tefit við Zukertort, sem,
margir töldu þá, að hefði un.nið til þess að heita
heimsmeistari, þó hann væri ekki formlegur
heimsmeistari, og gaf Zöllner honum aldrei
meira en jafntefli. En nú var hann orðinn svo
önnum kafinn í þágu lands síns. að fátítt mun
um ræðismann. ITann hp.fði víðtæk viðskipti,
flutti lifandi nautpening frá Danmörku, en hóf
síðan mikla verzlun við fsland- Flutti hann þaðan.
árlega fimmtíu til sextíu þúsund fjár og um
fjögur þúsund hross. Hann hafði til þessn heilan
kaupskipaflota í þjónustu sinni. Hann átti mik-
inn þátt í vexti og viðgangi íslenzku kaupfélag
anna. Honum þyivir gaman að rifja upp og segia
frá því, að tafiið átti mikinn þátt í því, að hann
hóf viðskipti við fsland, en þar í landi er hann í
miklum metum. Var uppháf viðskiptanna við fs-
land það, að hann tefldi við einn af beztu tafl-
mönnum íslands og mátaði hann. Var Zöllner þá
kornungur maður.1) Það er í rauninni furðulegt,
1) Sbr kaflann um Jón Vídalín hér að framan.
„Víkingurinn“, ver&launagripur, sem Louis Zöllner gaf
Skáksambandi NorÖymbralands.
að hann skyldi hafa nokkra tómstund til að tefla,
þegar tillit er tekiö til þess, að iiann fór á hverju
ári og oft tvisvar, til þessa fjarlæga lands og
liver ferð tók mjög iangan tíma.
Hann hefur fengið mörg heiðursmerki fyrir
starf sitt: Ilann er Kommandör af Dannebrog,
stórriddari íslenzku Fálkaorðunnar1) og riddari
norsku St. Ólafsorðunnar (1. gráða). Fyrir 11
árum gekk hann fyrir Danakonung á Amalien,-
borg í Kaupmannahöfn.
Ilann hefur einnig verið íþróttamaður. Þegar
hann var fjörutíu og þriggja ára gamall vann
hann nýstárlegt veðmál, á hjóli gegn eimsnekkju
frá Portsmolith til Newcastle. Ilann kom til
Ne"'castle á mánudag, mörgum klukkutímum á
un ’an eimsnekkjunni . . . en vegir og reiðhjól
(bví má ekki gleyma) voru miklu lakari fyrir
fjörutíu árum en nú. Þrátt fyrir hinn háa aldur
heldur hann sér svo vel líkamlega, að margur
fertugur maður mundi þykjast góðu bættur.
Frh. bls. 21.
1) llann varð riddari af Fálkaorðunni 1924, stór-
riddari 1929 og stórriddari með stjörnu 1942.
FRJALS VERZLUN
9