Frjáls verslun - 01.05.1949, Blaðsíða 21

Úr myndasafni V.R.
XXV.
Konráð Gíslason.
„SíSasti Helleninn".
Hallgr. Benediktssonar og Sig. Kristjánssonar, um af-
nám nokkurra ríkisfvrirtækja og lækkun ríkisgjalda,
hafa vakið óskipta athygli þeirra manna, sem fylgzt
hafa með ofþenslu ríkisvaldsins síðustu árin. Augu æ
lleiri landsmanna eru að opnast fyrir þeim geigvæn-
lega háska, sem ofþensla ríkisvaldsins leggur almenn-
ingi á herðar.
Pyngja skattborgarans er nú tóm. Lengur verður
ekki seilzt ofan í hana, til þess að borga taprekstur
ríkisfyrirtækja ár eftir ár.
Ríkið verður að hætta öllum atvinnurekstri, sem
ekki getur keppt við einstaklinga og félög í frjálsri
samkeppni. Skilyrðislaust ber að leggja niður þau
ríkisfyrirtæki, sem aldrei hafa getað staðið undir
rekstrinum. Skattbyrðarnar hafa ofþyngt öllum at-
vinnurekstri landsmanna fyrir löngu, og ein lækn-
ingin við meinsemdinni er að leggja niður þau ríkis-
fyrirtæki, sem tapa ár eftir ár, og lækka fjárfrek
ríkisútgjöld, sem við getum hæglega komizt af án.
Mikla athygli hefur vakið eitt atriði, er kom fram
í ræðu Hallgr. Benediktssonar á Alþingi í umræðun-
um um þingsályktunartillögu hans og Sig. Kristjáns-
sonar. Hann gat þess, að Landssmiðjan hafi í krafti
sinnar miklu innflutningsgetu náð undir sig umboð-
um einstaklinga jx rafmagnstækjum, vegna þess að
hún hafi í hyggju að hefja stórfelldan innflutning á
því sviði. Nú er þá svo komið málum í okkar ,frjálsa“
þjóðfélagi, að ríkisfyrirtæki, sem nýtur allskonar
fríðinda og skattfrelsis, er látið keppa við einstakl-
inga og félög um innflutninginn, enda þótt þau beri
fyrst og fremst skattbyrðarnar. En hvernig er það.
er ekki Landssmiðjan komin út fyrir það verksvið.
sem henni var i upphafi ætlað? Vill ekki viðkomandi
ráðherra lesa reglugerð Landssmiðjunnar betur?
Talsmenn skriffinnsku og hafta ruku upp til handa
og fóta út af þingsályktunartillögum Sjálfstæðismanna
og reyndu að verja allan ríkisrekstur og íhlutun rík-
isvaldsins um atvinnurekstur landsmanna. Jafnframl
hafa þeir notað tækifærið til að ófrægja þessa þing-
menn Sjálfstæðisflokksins og um leið allan atvinnu-
rekstur einstaklinga. En það skulu þessir haftapost-
ular vita, að þótt þingsályktunartillögur þessar næðu
ekki fram að ganga á þessu þingi, verður barátt-
unni fyrir málefninu haldið áfram af enn meira kappi,
og einnig það, að sigur mun nást fyrr en síðar, fyrr
en þá sjálfa grunar.
•
FRUMVARP SJÁLFSTÆÐISMANNA um afnám
ferðabannsins til útlanda er nú orðið að lögum, og er
það vel. Bann þetta, sem viðskiptanefndin setti á s.l.
ári, var svo frekleg árás á sjálfsögð mannréttindi og
frelsi landsmanna, að undrum sætir, að ríkisstjórnin
skyldi leggja á það blessun sína. Enda hraut bannið
algerlega í bága við mannréttindaskrá Sameinuðu
þjóðanna, sem við íslendingar erum þó aðilar að.
Framsóknarmenn og Alþýðuflokksmenn börðust hat-
rammlega á móti afnámi bannsins, en urðu að lúta
í lægra haldi.
I' yrsti hlekkurinn í haftakeðjunni er nú brostinn,
og Alþingi á að halda áfram á þeirri braut að hverfa
frá innflutningshöftum og ófrelsi.
PRJÁLS VERZLUN
65