Frjáls verslun - 01.02.1955, Blaðsíða 8

Skarphéöinn Jóhannsson, arkitekt:
Um
verzlanir
Sú tilhugun, sem við þekkjum á verzlunum
í dag, er árangurinn af aldalangri þróun. í upp-
hafi voru markaðirnir og markaðstorgin í bæj-
unum einu staðirnir, þar sem fólk keypti nauð-
synjar sínar. Enn þann dag í dag eru torgsölur
„Rinascente" heitir stðrt verzlunarhús i Mílanó. Myndin sýnir
aðalinnyðngudymar.
Verzlun jrá Pomyei, 79 e. Kr.
í miklum blóma víða um lönd. Til eru ágætar
frásagnir um verzlanir og verzlunarhætti fyrri
tíma. I rómversku borgunum Pompei og Her-
culanum, er stóðu undir lilíðum Yesúvíusar og
huldust þykku vikurlagi árið’ 79 e. Kr., lcom
margt furðulegt í ljós, er farið var að ryðja
burtu vikurdyngjunum. Borgarbragur þeirra
Rómverjanna hefur verið svo fullkominn, að við
getum öfundað þá af ýmsum þægindum, sem
þeir hafa haft í híbýlum sínum, auk hinna dá-
samlegu listaverka og skrautmuna. Verzlanirnar
í Pompei hafa um margt verið líkar þeim, sem
við' nú þekkjum um allt fyrirkomulag og má
því segja, að við' byggjum á langri reynslu. Mál-
ið er þó ekki svo einfalt.
Það verða mörg vandasöm atriði á vegi þeirra,
sem ætla að setja á stofn verzlun. Það verður
að hugsa um neytandann, sem ætlast er til að
hafi viðskipti við verzlunina, og verzlunareig-
andann, sem verð'ur að selja svo mikið, að hann
geti lifað af verzlun sinni. Þess vegna er rétt
staðsetning verzlunarinnar þýðingarmikið atriði.
Erlendis ríkja mjög ákveðnar reglur um stað-
setningu verzlana, tegundir þeirra og fjölda, þeg-
ar ákveðin eru ný íbúðarhverfi, og er þá farið
eftir áætluðum íbúafjölda á tilteknu svæði. Má
segja, að hin síðari ár hafi orðið breytingar til
batnaðar hér hjá okkur, enda ekki annað sæm-
andi nútíma þjóðfélagi.
8
FRJÁLS VERZLUN