Frjáls verslun - 01.02.1979, Qupperneq 27

Tengsialeysið vandamálið
Það má líta á þetta vandamál frá
tveim hliðum. Annars vegar frá
hliö byggðarlaganna, sem lítil eða
engin samgöngutengsl hafa, hins
vegar frá hlið flutningsaöilans,
sem ef til vill hefur lítil eða engin
tengsl inn í umhverfi þeirra staða,
sem hann flytur fólk og vörur til.
Svo nefnt sé dæmi, þá er flogið
til Sauðárkróks flesta daga vik-
unnar. Þetta flug er í tengslum við
áætlunarbifreið til Siglufjarðar, en
það eru einu tengslin sem þessar
samgöngur hafa inn í umhverfi
Sauöárkróks. Þeir sem búa í
klukkustundarfjarlægð í hina átt-
ina verða bara að bjarga sér ein-
hvern veginn.
Staðreyndin er sú, að í dag
heyrir það til undantekninga ef
samræmi er milli samgöngugreina
einhvers staðar á landinu. Þetta er
verkefni fyrir snjalla skipuleggj-
endur og sjálfsagt geta þeir not-
fært sér tölvutækni til að finna
leiðir. Ég vonast til þess aö þeir
aðilar sem með samgöngur fara,
verði fúsir til samvinnu við þessa
menn.
Ríkisrekstur
— Það hefur stundum verið
minnst á þjóönýtingu og ríkis-
rekstur í samgöngum og er líklega
ekki úr vegi að minnast ofurlítiö á
slíkt.
Ef fyrst eru teknir skipaflutning-
arnir, þá er Skipaútgerð ríkisins
ríkisfyrirtæki, sem öllum er aug-
Ijóst, og ég tel sjálfsagt að efla
þann rekstur eftir megni. Ég teldi
heldur ekki óeðlilegt, að Eim-
skipafélag íslands, sem er lang-
stærsta flutningafélag landsins,
einkum í flutningum til og frá
landinu, yrði rekið í meiri snertingu
við stjórnvöld landsins en nú er.
Hvernig því yrði háttað er ekki séð
í dag. Þar kæmi margt til greina, en
nú eru engar tillögur um slíkt í
undirbúningi.
Hvað landflutninga snertir, tel
ég þeim þannig háttað, að ekkert
sé óeðlilegt að einstaklingar ann-
ist þá. Þetta minnir ef til vill helst á
smábátaútgerö og hingað til hef
ég ekki talið þörf á að þjóðnýta
trillur og tel raunar að engum Al-
þýðubandalagsmanni hafi dottið
það í hug.
Hvaö flugið varðar er auðvitað
starfsemi Flugleiða efst. Hún er
tvenns konar. Annars vegar þetta
hefðbundna flug innanlands, sem
er auðvitað bráðnauðsynlegt að
skipuleggja á sem skynsamleg-
astan og félagslegastan hátt,
þannig að sjónarmið heildarinnar
verði þar efst á blaði. Aftur á móti
eru Flugleiðir svo með flug í öðrum
heimsálfum, sem aðeins er fyrir
ævintýramenn að standa í. Ég held
ekki að neinum detti í hug að ríkið
fari að standa í slíku.
Þeir flutningar, sem sérstaklega
varða okkur íslendinga eru innan-
landsflutningar, svo og flutningar
til og frá landinu. Þá verður að
skipuleggja með hagsmuni heild-
arinnar og innanlandsþarfir í
huga. Hins vegar er útgerð Flug-
leiða í öðrum heimsálfum gífurlega
erfitt verkefni og áhættusamt, ein-
faldlega vegna þess hve smáir þeir
eru í samkeppni viö ógnarstóra
risa. Ég held það sé óheppilegt að
blanda þessu tvennu of mikiö
saman. Ef illa tækist til erlendis,
gæti orðið hætta á að það tæki
með sér innanlandsflugið og aðra
þjónustu við íslendinga í fallinu.
Svo og ber að minnast þess aö í
þessu tvennu er um gjörólík við-
horf að ræða.
Hins vegar skal þess getið að
engin áform eru uppi um frekari
afskipti, hvað þá yfirtöku ríkis á
flugrekstri.
Vegirnir upp úr snjó
— Það bíða okkar gífurlega
stór verkefni í vegamálum og ég tel
að fyrsta verkefnið veröi að koma
vegunum upp úr snjó. Snjórinn er
stærsti farartálminn og snjó-
mokstur kostar sennilega um
1.200 milljónir á þessu nýbyrjaða
ári. Það þarf að byggja aðalleiðir
það vel upp, að snjó festi ekki á
þeim í stórum stíl, nema í allra
verstu veðrum.
Þetta er stærsta verkefniö. Svo
fylgja önnur mikil á eftir, svo sem
að komast yfir ýmsar miklar hindr-
anir, sem eru á aðalleiðum, en þær
verða ekki taldar upp hér.