Frjáls verslun - 01.02.1979, Side 37

F.V.: — Hafa verið gerðir einhverjir tvíhliða
samningar milli ríkjanna nýiega og eru fleiri slíkir í
undirbúningi?
Sendiherra: — Árið 1978 var gengið frá tvíhliða
samningi milli Islands og Sambandslýðveldisins
Þýzkalands um gagnkvæma aðstoð í tollamálum, sem
gerir m.a. ráö fyrir upplýsingamiðlun milli tollgæzlu-
yfirvalda. Aðrir samningar eru ekki í undirbúningi eins
og er.
FV.: — Hvert stefnir í stórum dráttum í viðskiptum
landanna nú og hverjar eru framtíðarhorfur í þeim
efnum?
Krug: — Sambandslýðveldið Þýzkaland er eitt af
mikilvægustu viðskiptalöndum íslands um pessar
mundir. Miðað við tölur frá árinu 1977 er Sambands-
lýðveldið Þýzkaland í þriðja sæti hvað útflutnings-
magn til Islands snertir og í fjóröa sæti varðandi kaup
á íslenzkum útflutningsvörum. Hlutur Sambandslýð-
veldisins Þýzkalands í heildarinnflutningi til íslands
var um 10% þetta ár eða 12,35 milljarðar króna, en 7%
af útflutningi héðan eða 7,1 milljarður íslenzkra
króna. Hallinn í þessum viðskiptum fyrir l’sland er því
5,25 milljarðar króna.
Þróunin fyrra misseri ársins 1978 bendir til veru-
legrar aukningar viðskiptanna, bæði að því er varðar
íslenzkar útflutningsvörur, sem námu að verðmæti
5,5 milljarðar króna miðað við 2,9 milljarða á fyrra
árshelmingi 1977. Sama gildir um innflutning. Hann
var 9,1 milljarður á fyrra árshelmingi árið 1978 á móti
5,5 milljörðum á fyrra árshelmingi 1977. Þess verður
að gæta, að bæði verðhækkanir og gengisfall ís-
lenzku krónunnarskekkja þennan samanburð. I heild
má segja, að viðskipti milli landanna hafi þróazt á
jákvæðan hátt. Þar er um töluverða aukningu að
ræða frá ári til árs, sem að öllum líkindum mun halda
áfram á þessu ári.
F.V.: — Eru horfur á að unnt verði að auka sölu á
íslenzkum útflutningsvörum á Þýzkalandsmarkaði
og hvaða vörutegundir koma þá heizt til greina?
Krug: — Markaðurinn í Sambandslýðveldinu
Þýzkalandi er stór og móttækilegur fyrir vörum, en
það er vandasamur markaður, sem þarf að gaum-
gæfa vandlega. Með viðeigandi undirbúningsvinnu
ætti að mínum dómi að vera hægt aö auka íslenzkan
útflutning á ferskfiski og hvers konar fiskafurðum.
Tízkuvörur og ull koma þarna líka sterklega til greina.
Ennfremur eru möguleikar á útflutningi á dilkakjöti,
þó að þeir séu að vísu takmarkaðir. Efnileg byrjun í
þessa átt varð þó á sl. ári á kaupstefnu og sýningu
sem kölluð er ,,Græna vikan" í Berlín og í Frankfurt
am Main í desember sl., þegar kynntir voru íslenzkir
sérréttir og efnt til tízkusýninga í veitingasölum stórs
hótels.
I þessu sambandi er einnig rétt að minnast á
ferðamálasamskipti og þær tekjur, sem af þeim leiðir.
Island hefur að undanförnu fengið vaxandi orð á sig í
Sambandslýðveldinu Þýzkaland sem forvitnilegt
ferðamannaland, þótt ekki verði sagt að það sé ódýrt.
Aukið framboð á IT-ferðum í Sambandslýðveldinu
gæti mjög orðið til þess að minnka eða jafna hallann,
sem verið hefur í viðskiptum íslendinga við Sam-
bandslýðveldió Þýzkaland. Af sendiráðsins hálfu
hefur einnig verið fylgzt sérstaklega með viðleitni ís-
lenzkra aöila til að breikka atvinnugrundvöll efna-
hagslífsins með stofnun nýrra atvinnutækifæra utan
fiskiðnaðar og vefjaiðnaðar. Þar ber fyrst og fremst að
nefna nýtingu á hráefnum, sem eiga uppruna sinn í
eldgosum eins og vikur, hraunsalla og stuðlaberg, —
bæði sem hráefni í byggingarefnaiðnaði og sem út-