Alþýðublaðið - 03.12.1969, Blaðsíða 11

'
Alþýðublaðið 3. desember 1969 11
Sjúkdómssaga
Framhald af bls. 2.
við þann texita. Það er þá
ekiki að undra þlótt hann blak
aði ekki auga, þegar ég
nefndi nafn Lú Síns.
— En hvernig tólkúð þér
þáítt í námishópuun um hug-
mynd’ir Maóis formanns?
— Aðrir lásu upphátt. Ég
la'gði bara á minnið.
— Afsaikið, en af hverju
eru þér svona illa að yður?
— Áður en ég fór í herinn
bjó ég elkiki í borg. Maó sendi
mig til að læra en þá byrjlaði
meirningarbyiltingin mlkflia og
ég tók til við það sem meira
máli skipti.
— Ei’u margir ólæsir með-
MURARI
Franih.
b ls. 5
sagt allt af létta á banasæng
inni fór kona hans til lögregll
unnar til að skýra frá við-
skiptum múrarans, þvf að nú
var henni efst í huga að ná
frami hefndum, og hún lét það
dklki aftra sér þó að ættar-
nafnið yrði sm'ánað. Það kom
lílka á daginn að þetta til-
tæki múrarans áltti eftir að
kosta hann frelsið — hann
hlaut átta ára fangelSisdóm.
Afgreiðslu-
síminn er
14900
al fólaga yðar?
Hann hvarf í fellingu laks
og ábreiðu eins o'g hrætt lít-
ið dýr. Hann var aflílan tím-
ann hræddur. Við hvað? Litli
máóistinn gat eikki eða vi'ldi
eklki svara þessari spurningu,
— Af hverju ákváðuð þið
að vaida okfcur tjóni með því
að efna til átaka við Zjlal-
anasjlkol? Tuttngu slkrefum
héðan, í næsta húsi, grætur
móðir fafflins landamœravarð
ar. Ef til viill bafið einmitt
þér drepið hann. Hvers
vegna?
Landamærabr j óturinn
hristi höfuöið og sneri sér
tifl veggjar. Ég spurði:
— Hvernig koma menn
fram við yður hér? Hvernig
eru læknarnir? Maturinn?
— Þetta er allt í bezta
lagi Ég er ánægður með allt.
— Ef þér snúig heim og
verð'ð áifram í hemum. ætl-
ið þér þá aftur að skjóta á
soivézkt fólk?
— Ef Maó formaður skip-
ar svo fyrir.
Túllkurinn spurði særða
manninn hvort hann mœltti
reykja. Hann skildi ekki en
sagði: Ég reyíki ekki. Túlk-
urinn útsfcýrði beiðni sína.
— Ég er fangi, sagði Kín-
verjinn. Ég get hvorlfei leyft
né bannaö. Ef að þið hiefðuð
verið handteknir af Okkur þá
hefði ég ekki beðið ykkur
uim leyfi til að reylbja.
— En þér eruð særðlur..
Fyrst og fremst sjúMingur
— sagði túilfeurinn hálfmóðg
aður.
— Ég er fyrst og fremst
fangi, svaraði maóistinn,
Mig langaði til að skipta
um umræðulefni.
— Eigið þér konu, unnulstu
eða þá vinkonu? Hafið þér
elskað?
— Nei. Það hef ég aldrei
gert.
iÓN J. JAKOBSSON
auglýsln
Bjóðum þjónustu okkar í:
Nýsmfði:
Vtðgerðlr:
Yfirbyggingar á jeppa,
sendibíla og fleira.
Réttingar. ryðbætingar,
plastviðgerðir og allar
smærri viðgerðir.
Stærri og smærri málun.
TIMAVINNA — VERÐTILBOÐ
JÓN J. JAKOBSSON.
Gelgjutanga (v/Vélsm. Keilir). - Sími 31040
Heima: Jóh 82407 — Kristján 30134.
— Leiðist yður eklki án
móður yðar?
— í hjarta mínu er efcki
rúm fyrir foreldra. í því log
ar stjarna Maós.
Hann settist. Grannur,
dökfeur á hörund, mjög smár.
Erfitt virtist að gefa honum
meira en 15 ár.
Ég spurði hvort hann héldi
ekki, að í svörum hans værd
eitthvað það sem Skaðllegt
væri maóisma.
— Kínverskur hermaðnr
segir aðeins það sem Maó
formaður kennir honum.
Mér finnst, sem hann róti
þegjandi í spjáldskrá yfir til
búin 'svör. Kínverjinn þegir
ef spurnlngin vekur eikki nein
hugsanatengsl. Þessi ungling
ur minnir á tiltöllulega ein-
faldan véflrænan búnað. Mað
ur ýtir á takka og upp flýg-
ur svarmiði, sem áróðlur maó
is'ta hefur stimplað. En talkk-
arnir eru fáir — og oftast
þégir hann. Hartn étur aðeins
hrísgrjón soðm í vatni. Hann
hafnar kijöti og smj'öri. Hann
sagði að sér líkaði ekki þessi
fæða, en játaði um leið að
hann hefði aldrei bragðað
hana áður. Hann gengur í
mænbumim einum og fer ekki
í nátítföt. Hann vi'1'1 eikki þvo
sér.
Læfcnirinn kemur inn. Ég
spyr hann hvað sári sjúkljngs
ms líði.
— Það er að gróa, segir
hann. Bráðum er sjúikdóms-
sögu hans ldkið.
— Hvaða sjúlkdóim's? Það
er auðveldiara að lækna sár
í öxl en meinsemld sállar og
hugsunar. Ég virði hvað eft-
ir annað fyrir mér þennan
pilt, og finn til sterkrar vor
feunnar með honulm, ank alls
annars. Ekká vegna þess að
hann er grannur og veik-
burða. Sll'íkur maður getur
skatið af byssu dkki ver en
íþróttagarpur. Nei, ég kenni
í brjóst um hann vegna and-
legrar fátaaktar hans. Úr hon
um hefur sá hæfileiki verið
re’kinn að geta hiugsað sjlálf-
staett, hvaö þá á gagnrýninn
hlátt. Hann er sviptur per-
sónuleika. Sandkorn í undfir-
stöðu „hinnar rauðústu alra
sólna“. Hann Ih'efur ekki
reynt neina lífsgleði. Hann
viíi það 'heldiur ekki. Því
hvernig getur mannestojan
fundið til löngunar eftir því
sem hún þetokir ektoi, og hef-
ur ekki einu sinn heyrt um?
Hann hefur enga lífslyst. Og
það er éhugnanlegt.
Ég rís á fætiur og vona enn
að bann nefn-i sig með nafni,
loksins. En hann sagði:
— Ég er hermaður toín-
verska bersins og ég hef
hvorki riafn né ættarnaf,n.
— Má vera þér séuð hún-
veibín (rauður varðliði)?
— Auðvitað —. Og hann
rétti þumalfingurinn upp í
’loftið. — í Kma eru affllir
húnveibmar núna, og aðál
húnveibíninn er Maó formað
ur. —
V.lktor Búkhanof,
sérlegur fréttamaður
APN.

RAUOARÁRSTÍG 31
BÍLASKOÐUN & STILLING
Skúlagötu 32
HJOLASTILLINGAR
HOTOBSTILLÍNGAR LJÚSASTILLINGAR Sirni
Látið stilla í tíma.
Fljót og örijgg þjónusta.
13-100
Auglýsingasímin er 14996