Alþýðublaðið - 18.12.1969, Blaðsíða 6

6 Alþýðu'blaðið 18. d'esember 1969
Meir en hálf öld er nú liðin
frá því að ég fyrst hafði kynni
■af Ögmundi Hanssyni Stephen-
sen í Hólabrekku. Ég var þá
barn að aldri, og gleymast mér
ekki þau áhrif, sem hann hafði
á mig. Olli því bæði það,
hversu vel hann var á sig korn-
inn að öllu leyti, fríður sýnum
og karlmannlegur, og svo hitt,
að um það leyti, og raunar
alltaf, reyndist hann foreldrum
mínum mikjll bj argvættur í
þungum erfiðleikum. Og þeir
voru fleiri, sem leituðu til Ög-
mundar í Hólabrekku í ýmrarn
vanda, og nutu hjálpsemi hans.
Engan mann hef ég þekkt,
sem hefur vakið mér slíka ör-
yggiskennd sem hann. Það staf-
aði frá honum slíkur styrkur,
að manni fannst öllu borgið,
ef Ögmundur tók málin að sér.
Það reyndi ég oftar en einu
sinni.
Ég veit líka af eigin reynslu
með hve miklum skilningi og
umburðarlyndi Ögmundur leit
á gönuskeið brokkgpngra ung-
linga og kom þá ekki fram sem
dómari, heldur ssm vinur.
Unglingar hlutu lika að laðast
að þeim manni. Hann var sem
jafningi þeirra og tók þátt í
QGMUNDUR HANSSON STEPHENSEN
HÓLABREKKU
■ 24. apríl 1874 - D. 10. des. 1969
leikjum þeirra á gleðistundum,
án þess þó að glata nokkru af
þeim karlmannalega virðuleik,
sem einkenndi alla framkomu
hans.
Fram á síðustu ár fylgcjist
hann af lifandi áhuga með
stormum sinnar tíðar. Hann
vissi að óhæfilegt strit er lam-
andi fyrir líkama og sál. Þess
vegna fagnaði hann sigur-
göngu vélanna, sem eiga að
létta stritinu af manninum. Að
ví-u hafði stritið ekki náð að
lama hann, heldur stælt, en þeir
.eru færri, sem slíku þreki eru
gæddir.
Ögmundur .var sérstaklega
heilbrigður maður með jákvæð
lífsviðhorf. Hann átti til leiftr-
andi húmor, en húmorinn hef-
SAGA SAUÐÁRKRÓKS
e£ti;- Bjaihason.
Síórfi óðié'5' cg £&'3mmtil8g bók.
„Srjún vr ve .:;öð cg yerzlunaiböfn lausa-
y '■ 1 r|i -unn í fullvaxta viðskiptamið-
stöð og útgerðarbæ.
U;m.l .5 í Rvík: Dragavcgi-^7, — sími 81964.
L'ímfcoð á Sauðáikróki:
Gunnar Helgason, sími 5233.

ur verið nefndur „blóm mann-
legs þroska“. Ögmundur var
ágætlega músikalskur, enda
gæddur fagurri söngrödd, sem
hann beitti af mýkt og smekk-
vísi. — Það voru fagrar stund-
ir, sem ekki gleymast, þegar
systkinin í Hólabrekku söfnuð-
ust kringum orgelið og Ög-
mundur leiddi sönginn. — Því
að einmitt í faðmi hinnar stóru
fjölskyldu sinnar mun Ög-
mundur hafa lifað sínar beztu
stundir. Hanin var ættfaðirinn,
sem allir dáðu og leituðu til
með Vandamál sín, yngri sem
eldri. Enda var hann afkom-
endum sínum allt í senn; Fað-
ir, félagi og vinur.
A sinni löngu ævi, sem nálg-
aðist öldina, hélt hann þeim
eiginleika að laða að sér æsk-
una og eiga barnabörnin hans
og barnabarnabörnin margar
ljúfar minningar um afa sinn,
mildan og traustan.
Þessar fáu línur eru aðeins
hugsaðar sem þakkarkveðja, fá-
tæklegur sveigur á kistu þess
manns, sem ég hef dáð og virt
meir en aðra menn.
Á níræðisafmæli hans 24.
apríl 1964, flutti ég honum
kvæði. Þau érindi úr því, sem
ekki eru bundin deginum, læt
ég enda þessar línur :
Gott er að minnast
góðra drengja,
afrenndra
íturmenna,
þeirra, er hörðum
höndum og anda
fullveldi heimtu -
frjálsri þjóð.
Bjart var um öðlinga
aldar morgung,
er harðhugaðir
heimtu vorn rétt.
Heitt var hjarta,
hugauri “snjöll,
höndin hög, ■ ,[+,
hvass vilj i.
Öll vor menning
öld þessa
stendur á herðum
styrkra áa,
sem á manndóms
miðju skeiði
voru brattgengir
br autryðj endur.
Gott er að una
hjá öldungi
með æskuhug
og aldaj- vizku.
Gott er að hlýða ^
hollum ráðum,
hlusta á rök
horfins tíma.
Stendur stofn
sterkur að gerð
skekinn af veðrum,
skininn af sólu.
En í hans skjóli
ungir dafna
kjörviðir, —
kjarnagróður.
Það er bjart yfir minningu
Ögmundar í Hólabrekku í
hugum vina hans og vanda-
manna.
Megi niðjar hans taka í arf
drenglund hans og þrek.
Blessuð sé minning hans.
Þorsteinn Halldórsson.
BILABRAUTIR — BILABRAUTIR
3 GERÐiR
ýV Hvergi betra verð
ýV Allir varahlutir
Auka teinar — Auka bílar eg
margt fleira.
V
Verð: 790,00 — 1190,00 — 1485,00.
Póstsendum um land allt.
Laugavegi 116, sími 14390, Reykjavík.
mgB

■' í
er 149®$