Alþýðublaðið - 10.01.1970, Qupperneq 9

Alþýðublaðið - 10.01.1970, Qupperneq 9
um borgir, eru ekki einhverjar aðrar borgir sem þú vilt nefna? — Þarna uppi á hálendinu er borg sem heitir Petropolis, nefnd eftir Pétri öðrum Brazilíu keisara. Hann hafði átt þarna sumarhús sem raunar er ekfli hús heldur höll sem nú er al- menningi' til sýnis. Talsvert margir afkomendur þessa keis ara eru enn f Brazilíu, flestir vellauðugt fólk. Petropolis stend ur uppá hálendisbrúninni í mig minnir 1100 m. hasð yfir sjó, en samt er ekki nema 3 tíma keyrsla neðan frá Rio þangað upp. Þegar komið er uppá háleridisbrúnina er þar höfði sem skagar dálítið fram,_ og þar hefur verið reist veit- ingahús og útsýnislurn; þaðan sér yfir allan flóann og borg- ina. Þú verður að gæta að því að í þessum þremur tímum sem það tekur að aka upp til Petro polis þá er um tíma farið með- fram flóanum og síðan er líka spottakorn frá hálendisbrúninni til borgarinnar. Á því sérðu hve hálendisbrúnin er skörp. Og svona er þetta alla leið suður til Santos að undirlendi er sama og ekkert, strax komið að þver- hníptri brún hásléttunnar, sums staðar jafnvel ekkert undirlendi þar sem hásléttan endar í þver hníptri fjallshlíð eða hömrum alla leið útí sjó. — Hvernig hagar til hjá Santos? — Það er auðvitað svolítið undiriendi. Mig minnir að að frá Sao Paolo sem stendur uppá hásléttunni niður til Santos sé hálfs annars tíma akstur og mestan þann tíma ekur maður eftir hásléttunni áður en komið er framá brún. Þaðan sér mað ur alveg yfir Santos. Vegurinn steypist þarna framaf brúninni, mjög fallegur vegur, tvöfaldur alla leið, einstefnuakstur, og hlíðin er svo brött að hann er allur í sveigjum og sneiðingum, og nokkrum sinnum er farið í gegnum axlir sem skaga framúr. —1 Hvað veiddu fiskimenn í Santos aðallega? — Hvað var þá gert við þá — Þar veiða þeir mikið steina sem ekki voru nothæfir sardínu. Ég fór með þeim til í skartgripi? að sjá hvernig þeir höguðu veið inni. Þeir fiskuðu með snurpu — Þeir smíðuðu úr þeim ým nót, en voru enn með baðmullar islega gripi, cskubakká og svo- net. En um það bil sem ég fór leiðis. Ég sá t. d. öskubakka úr frá Brazilíu voru þeir farnir að amet.vst, ljómandi fallegan. nota nælonnet. Þá var komin — Kost.aði hann ekki of fjár? upp netaverksmiðja í Campinas ekki langt frá Sao Paolo. Það — Nei, þetta dót var allt skít var því hægt að fá efni í nætur biliegt. Steinnrnir hafa ekki á staðnum. Og þeir höfðu það kostað mikið því í þetta fóru lag að hafa helminginn af nót- bar.a sprungnir steinar. Smámöl inni úr næloni, en hinn helm- notuðu þeir í lampa, steyptu þá inginn úr baðmull, höfðu baðm úr einhverri blöndu og stungu ullina að neðan af því þeir svo steinunum í; þetta voru fal- héldu því fram að baðmullin legir lampar. Svo var mikið um sykki fyrr. Seinast held ég að að steinarnir væru bara l.nus- þeir hafi verið farnir að gera lega slípaðir. og þá voru gerðy alla nótins^úr nælon. ;úr þeim hálsfestar og ýmislegt — Komst þú i 'kynni við ivsem þó kos'aðiíisá'ralftið. Samt • þennan rietaiðnað? i-'.vbru þetta steinrir/rekta steinar, >'-Ci - og. svo. sprungnir eða gallaðir á • 1Já,-ég fór til Oampinas. annari hutt að ekki v.ar hægt Sú borg liggur eitthVað 100 km. að’not(v þáoíHdýra skartgrlpi. ■ ierifrá" Srib Páölo. Þar var fyrstasc; — Úr því við erum að tala netaverkstæðið sem hnýtti næl mjög víða, bæði í Bahia Minas Geraes og í Matto Grosso þar- sem talið er mikið um steina; það er langt inní landi, lítið kannað, það er hið mikla frum skógaland sem liggur á hálend inu suður af Amazonsvæðinu. Ég kom í gimsteinaverzlun sem heitir Maximo, og er að ég held einhver stærsta gimsteinaverzl- unin í Rio. Uppá elleftu hæð í húsinu höfðu þeir sýningarsali þar sem djásnin voru til sýnis og allt mögulegt varðandi þenn- an iðnað. Verzlunin var niðri og einhvers staðar í 'húsinu höfðu þeir líka vinnustofur þar- serri steinar voru slípaðir. Þar voru líka til sýnis stein- ar sem í voru steingervingar, jurtir, fiskar og skriðdýr. Ég man að ég sá einn sérstaklega fallegan steingerving. Steinninn hafði klofnað vel, innan í hon- um var fiskur; hann hafði fall- ið þannig í sundur að það sást hvert einasta bein í hryggnum. Steingervingarnir voru seldir á söfn og ýmsum einstaklingum sem langaði til að eiga svo-’ leiðislagað. Mér sýndist nokkiv hending hvort innihaldið úr steinunum sem teknir höfðu ver ið var verðmætt eða ekki. Og jafnvel af innihaldinu úr þeim^ sem voru með dýra steina var afar lítið hirt, a. m. k. fór bara lítið brot í skartgripi. Láugardagur 10. janúar 1970 9 Þar leiia þeir uppi hnuilunga með ginuleinum innaní, en stundum er þar ekki neill eða bara steigervingar af löngu dauðum fiski onnet, en auðvitað var baðmull arnetaiðnaður • fyrir í landinu. Eigandinn bauð mér til sín að sjá þessa verksmiðju, og þegar til Campinas var komið bauð hann mér líka að vrera hjá sér í sumarhúsi sem hann átti eitt hvað 15 km. í burtu. Þar gisti ég um nóttina, og þarnasst fór hann með mig til foreldra sinria sem áttu búgarð skammt frá. — Þetta hefur verið fróðlegt? — Já, ég sá ýmislegt sem ég mundi annars ekki hafa séð. Hann kallaði búgarðinn smá- býli, en þegar til kom var karl faðir hans með hvorki meira né minna en 30 þúsund appel- kerlingar brenna kaffi. Það var gert þannig að kaffi var sett inní járnkúlu um 50 cm. í þver mál. í gegnum kúluna gekk ás sem hvíldi á tveimur búkkum, og á öðrum endanum var sveif. Svo var kynt undir með viðar- eldi. Eitthvert op var á kúlunni til að setja baunirnar inn. Önn- ur kerlingin sneri kúlunni, en hin hugsaði um eldinn. Þetta var auðvitað úti. — Er mikið um vellauðugt fólk í Brazilíu? — Já, þar eru óskaplegir auð kýfingar, kannski ekki mjög margir en þónokkrir. Þessi eig- uppá hásléttunni. í kringum verksmiðjuna hafði risið 20 þús und manna borg og hann átti þá borg alla, hann átti hjisin og landið og allt saman. Úrþví vrið erum aftur farnir að tala um Santa Catarina þá get ég vel minnzt á að á þeim slóðum er mikið af aðfluttu fólki. Þar er mikið um Þjóð- verja og Japani og hver þjóð heldur sig mikið sér. Tveir bæir í Santa Catarina heita Joinville og Blumenau, alþýzkt nafn. I þessum borgum er meira um Þjóðverja heldur en Brazilíu- menn, og þar er jöfnum höndum töluð þýzka og portúgalska. Svo Frá Rio. Af Sykurtoppnum blessar Kristur gest og gangandi, sínutré, og þar að auki einhverja kaffirækt og smávegis sykur- rækt líka, og svo var gamla konan að dunda með 3000 hænsni. Karlinn var ekkert hrif inn af kaffinu og sykrinum, var að hugsa um að leggja hvort tveggja niður en auka heldur appeisínuræktina. Mér fannst þónokkuð til um þetta, 30 þús- und appelsínutré eru ekkert smáræði; é.g held það séu 300 —400 appelsínur á hverju tré á hverju ári. En hann lét ekki mikið yfir þessu, sem kannski vrar ekki nema von, því eftir því sem hann sagði voru í nágrenn- inu búgarðar með hundruðum þúsunda af appelsínutrjám, en þá var þar um að ræða Hiuta- félög en elcki eins manns eign rækt? • "■■* *-->Nei. : ekki ktíffiræktinni: sjálfri, en ég sá þarna tvær andi netaverkstæðisins var víst einn af þeim, þó varla einn af þeim stærstu, en samt vel í áln um. Þegar ég fór til baka til Sao Paolo var ég einn í bílnum með varaframkvæmdastjóra netav’erkstæðisins. Mér hafði fundizí mikið til um þetta allt svo ég hafði orð á því við vara- framkvæmdastjórann að þetta hlyti að vera stórrík ætt. Og hann játti því, „hann á sex millj 'ónir dala“. Ég lét þá orð falla að það hlyti þá að vera bæði netaverkstæðið og búgarðurinn og allt tilheyrandi. ,.Nei, nei“, sae.ði hann, ..fvrir utan það, hann á sex miiljónir á banka í Bandaríkjunum“. — Já, það fjölskylffufini. Hann átti klæða- sv'érksmiðjur sem hann reisti voru þarna kólóníur ýrnissa þjóða, t. d. mikið af Japönum, og allt þetta fólk komst vel á- fram, því var skaffað land, enda meira um að þetta fólk ræktaði jörðina heldur en ynnu við iðn- Næsla grein: Fiugfiskveiðar og annað að. Japanir héldu sig svo mjög úíaffyrir sig að giftingar til ann arr.l þjóðarbrota voru lit.nar illu augri' bæði af konum og körlum. Og einhiærn tíma með • -ari'ég v^'r þarna l'as ég það í ■ -blöðurn að tvær éðá þrjár jap- • áriskar kerlingar hefðú * úærið Framhald á bls. 11. voru þarna geysilegir auðkýfing ar, eri maður rekst sjaldan á þá. einsog • hjámþe.ssum kunningja Þó hitti ég éinri sem átti heima mínum.'V-: " ••. * > '■' •Kriðuf- í' Sarita Catarina hann • —Kynniist. þú'eitthvað kaffi1 " 'var éíf fröriskum ættum, hét ’RenaúIf, eitthvað skyldur bíla-

x

Alþýðublaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.