Alþýðublaðið - 27.06.1970, Blaðsíða 9

Lau'gardagur 27. júní 1970 9
fuglar, þeir á sumri sungu? Þiví
er fljóisvarað. AUt- þeiia yndi
mannsins varður þá aðeins ti'l í
draumi hans og óljósri minn-
ingu elztu karla, kannsiki líka
aðeins í þeim taikmarkaða bóka
kosti, sem menn koma fyrir í
vösum sínum á:o þess að þrengja
um of að þeim, ss.m við Mið
þeirra stæðu.
□ Friðm- á jörðu
lífsskilyrði allra
Nú þarf auðvitað ekki að taka
frám, að þetta er aðeins hugs-
að dæmi. f reyndinni mundi
þetta aidrei ganga svona íil, ,l.ýfs
skiilyrðin yrðu löngu þrotin áð-
ur en Svaffaðardiailur vseri svona
þétt setinn. En ef ekkert er að
gert, hlýtur þietfa að leiða af
sér ógnanlega a-tburði. -Þrengslin
mundu valda styrjöldum, fjölda-
morðum, ssm tækju. ö?Ju áður
þekktu fram, nó-gar eru fraroíar
irnar í þeivri tækni. Þessa hu.gs-
un er erfitt að hugsa til enda.
Og kannski er það þess vegna,
hvað tilhugsunin er Ijót, sem á-
byrgir fqrystumenn þjóðanna
virðast leiða hugann allt of lítið
að þessu ro.áíli málanna. En jafn
ófyrirgefanlegt er það skeyting-
arleysi. Fjölgunina verður að
stöðva fyrr eða síðár. Einfailt
gæti virzt, að .hver .kona yrði
gerð ófrjó ’éftir að annað eða
í hæsta iagi þriðjo barn hennar
fæðist. Vísí væri þetta skerð-
ing á frejsi einstaklingsins, en
þó lítil saman.borið við höi-m-
ungarnar ’.sem af sinnuleysinu
mundi leiða. Hitt er kannski
verra viðurei.gnar, að farsæl
lausn er komih undir samkomu
lagi og gagnkvæmri ti.llitssemi
þjóðanna. Friður á jörðu er
meira en innantómt slagorð,
'hann er lífsskilyrði allra. Um
það kemur að vísu fflesíum sam-
an, en síður um. hit'c, hvernig
ei.gi að halda friðinn.
Við skulum vona, að á þessum
amálum verði farið að taka af
fullri alvöru. En jafnframt og
nú þegar þarf að beita öllum
■kröftum til að afsíýra öðrum
voða, en það er spilling og eyð
ing náti'úrunnar. Um leið verð-
ur að sjá sívaxandi mannfjolda
fyrir viðurværi. Gernýting og
raóktun lands er því nauðsyn, en
með því er líka eyít óspilltri
náttúru og náttúrufíegurð. Rækt
unarmenn eru þó flesium lok-
legri til að haga star'fi sínu svo,
að sem minnstum spjöHum valdi
á umhverfinu. eg ánægjulsgt er
tii dæmis, hvað náttúruvernd á
sér marga formælendur meðal
bænda.
□ Jaf ível í Finnlandi er
ómengað drykkjar-
vatn sjaldgæft og er
orðinn vinsæll veizlu-
réttur.
Hætíulegustu náttúruspjöllin
stafa at' öðru, úrganginum frá
verltsmiðjunum og vélunum.
Iíann er orðin geigvænlegur,
enda þótt mennirmr séu ekki
nema 20 á feiikflómetra að jaf.n
aði. í þessu efni hefur m.ene
tekel þegar verið mélað á veg'g
inn, og til' þess að sjá þá vá eru
óþarfir allir útrei'kningar á því,
hvað margar mann.eskjur standa.
á hverjum fermetra eftir 728
ár. Við höfum þegar heyrt í frétt
um og fjölmiðlum Íjóíar lýsingar
á mengun. Aiítaf eru þó lær-
dómnfkust dæmin, sem maður
upplifir sjálfur, jafnvel þótt í
smáu sé. Ásamt norrænum. veð-
urfræðingum var ég fyrir rúmri
viku staddur á veitingastað um
40 km. frá Hsfemgfóss í Finn-
landi. Þegar liða tók á rriáitíð-
ina, voru borin fram glös með
dryk'k, sem vakíi mi.kinn fögn-
uð veizlugesta. En lítil voru g’.ös
in, og enginn fékk nema eitt.
Þessi dryikkur var vatn, tært
og bragðgött og svalandi. Veit-
ingamenn vissu hvað þeir gerðu.
Srvo vont er vatnið í Heilsin'gfoss
af mengun og síðan af kilóri og
öðrum efnu-m til nauðsynlegrar
sótthreinsunar, að bragðgott blá
vatn er þar orðinn einn vinsæl-
asti veizluréítur. Mér varð hugs
að til Nordals Grieg, og ég skiildi
spurningu hans í kvaeðinu Vatn,
sem. hann oríi í drykkjustofuiq.ni
í Sjanghæ, þar sem menn teyg-
uðú gin og bitter í svækjunni:
Veiztu, hvað ég þrái, þó að
það sé bara til að hlæja að,
og ég gaefi af ævi minni
ár til þess að sjá og fá,
hvað mig er að drey.ma á daginn,
'hvað .mér veldur vö'ku um
nætur?
V a t n í læk og á.
Vatn sem streymir, vatn sem
niðar
vor og haust með sínu lagi.
i
Geturðu skilið þessa þrá?
Ekki sem hér eysira, þræsið ■
ýlduskolp, sem mógult flýtur
fram með reik af rotíu.líkum,
ræsaþef og forardaun.
(Eitt sinn er ég féll í freisíni,
fyrir mínum þorsía, fékk ég
sjúkravist í syndarlaun.) '
Vatnið hreina, vatnið heima
vatn, sem la'gzt er hjá og
þambað.
— Þetta vatn mér veldur þrá.
Kannski er hlý og hæglát
rigning.
Hljóðfall dropa úr björk og
lyngi
kliðar létt við kaldan
strauminn.
Kannski er yfir þoka grá.
Þetta er mig oft að dreyma:
Að ég liggi þarna og svelgi.
Freyðir um og ,y.fir. báða
úlnliðina vaínið kalt.
Síinnum hnúum stutt í botninn.
Steinar marka för í holdiff
við hinn svala, þunga þrýsting.
Þannig sé og finn ég allt.
Svo þýddi Magnús Ásgeirsson.
□ Hvenær fer straumur
fólks að liggja hingað?
Þessa júnídaga voru hitar ó-
venju mik'lir í Finnlandi. Og í
sjónvar.pinu mátti sjá, hvernig
Framh. á bls. 14
Helsingfoss, þar sem ómengað vatn er munaðarvara.
I
I
I
I
i
I
I
I
I
I
I
I
!
I
I
I
I
I
I
I
i
I
I
BRIDGE
Umsjón: Hallur Símonarson
Það er oft sagt, að bridge
sé afþreymgar. og afslöppun-
arspil, en ósköp er það nú
fjarri lagl — að minnst'a kosti
fyrir þá, sem einhverjum ár-
angri vilja ná í spilinu. Sann-
leikurinn er nefnilega sá, að
eitt, sem ekki er hægt að gera
í bridge, er að slappa af. Tök-
um sem dæmi spilið hér á eft
ir og áreiðanlegt er, að Suður
hefði unnið spi'l sitt gegn. ein-
hverjum, sem var að hvíla sig
frá áhyggjum lífsin's.
S 1084
H 83
T K8
L ÁD10952
S K62 S ÁD75
H D974 H G652
T Á1052 T 74
L 63 L G87
i? i ilu’ ' ... 2 [■( Á
S G93
H ÁKIO
T DG963
L K4
«
Þetta spil kom fyrir í rúbertu
bridge. Suður gaf og allir voru
á hættu, Sagnir gengu þannig:
Suður
1 T
2 gr.
pass
Vestur
pass
pass
pass
Norður
2 L
3 gr.
Austur
pass
pass
Vestur spilaði út hjarta
fj'arka og Suður vann gosa
Austurs með kóng. Sagn'hafi sá
átta slagi — með eðlilegri legu
í laufi. Byrjen'dur mundu nú
strax spila laufinu — en spil-
arinn í þessu tilfelli sá, að ef
hann gerði slíkt, mundu varm
armennirni'r fá tækifæri til að
teljia sl'agi hans, og því stnaac
taka á tígulás og spila spaða.
Betri áætlun er því að spila
strax tígli. Ef Vestur á ásinin
er möguleiki á, að hann spiti
lit félaga síns — hjartanu. —
Eftir að hafa komizt að þessairi
niðurstöðu, áður en látið var úr
blindum í fyrsta slag — spil'aði
Suður nú litlum tígli í öðrum
slag. Nú, flestir spilar'ar 1 sæti'
Vesturs mundu gefa, sérstato
lega með Ál'052 í litnum —
eða tvöfalda fyrdirstöðu. En Vest
uir hafði sínar grunsemdir. —
„Skrítið, að Suður skuli veiia
að spila tígli — en ékiki laufi í
stöðunni,“ hugsaði hann. „Suð-
ur hlýtur að eiga laufa-kónig-
inn. Þá á h'ann sex slagi á lauf
og spilamennskan í fyrsta slaig
gefur til kynna, að Suður eigi
ÁK10 í hjartanu. A, ha, hann,
er sem sagt að reyna að „stel'af*
sl;ag í tíglinum. Eini möguleiki
okkar er því að fá á tígulásinni
og fjóra slagi á spaða.“
Og eftir þessar þenkingar tók
Vestur strax á tígulásinn og til
að forðast iallan misskilninig,
spilaði hann síðan spað'akónlg
og meiri spaða. Og AuStur var
mjög ánægður, þegar hann fékk
þrjá spaðaslagi til viðbótar. 0f
þú sýndir góðum spiiara spil
Vesturs og spyrðir hann hvað*'
hann mundi gera í öðrum slaig,
þegar tígli er spilað, þá fengir
þú fljótt rétt svar; en að frarn-
kvæma þetta við spiláborðið er
önnur saga. — Bridge — áf-
slöppun — nei'.
Hver hýbur betur?
Það er hjá okkur sem þið getið fengið
AXMINSTER
teppi með aðeins 10% útborgun
AXMINSTER — annað ekki.
ANNAD EKKI
Grensásvegi 8 — Sími 30676
Laugavegi 45R — Sími 26280.