Alþýðublaðið - 08.07.1970, Blaðsíða 13

Miðvifoudagur 8. júlí 1970 13
□ Lejknum við Dani lauk
me.ð jaíntefli, ekkc/rt mark var
skoraff. Þcg-ar litið er til næsta
leiks á uindan, (14:2) þá verður
að telja þetta stórsigur og upp-
reisn. fyrir íslenzka knattspyrnu
menn. Það verður einnig að
segja eins og er, að' íslenzka Iið
ið var nær sigri en bað' danska.
Áliorfendur, sem voru um .8000
og óvenjugóð stem.mning og
livatningaróp voru á vellinum.
Það er greinilegt. að íslenzkum
áhorfendum er að fara fram
eins og knattspyrnumönnunum.
Nckkrir danskir blaðamenn
vc.ru í bIað?)Tnannastúkuni>i í
gærkvöldi og þeir voru ákaflega
von'vikuir með leikinn, bæði
töldu þeir, að danska liðið væri
slannt. en bættu einnig við bros
andi. að íslendingum befffi far-
ið mikið' fram „siden sist“!
Þetta lið, sem nú lék er trú-
lcga bað sterkasta.. sem við get
um síillt upp i augnablikinu, en
afhver.iu var Skúla ekki skipt
inn ívrr í lejknum?
Knattsnvrni'.’nenn! Til ham-
ingíu með þennan góða árang-
ur!
Hér „klippir“ Matthías, boltinn fór fyrir markið, og hætta dcapaðist í eitt sinn af mörgum við danska
markið. (Ljósm. G. Heiðdal).
ÍÞRÓTTIR
Q S4iii'kurnar frá Stykkirhólmi
iið Snæfells, varð íslandsmeist-
iari í 2. floktki kvenna í gær-
kvöldi. Þær sigruð.ú ilið Þórs frá
lAkureyri <með 14 stiguim gegn
12. cn í ‘hálfleik var jafntefli. |
6:6. SnæfeHs-stúlkurnar át.tu
meira í leiknum og voru lengst
af yfir í síðari ihállfleik. en skor
.uðu sigurk-örfu'ná á síðustu mín
útu leiksi.nis eftir að Alcureyrar-
Btiúlkuraar náefj að jaifna, 12:12.
O Minnibo'ltamótiS hélt áfram
í !T-r>r. o.g voru bá leiknir þrír
leikir. Úrsilit beirra urðu 'þeási:
Ármann—'KR 23:19.
ÍR—KR b 59:11
Fram-ÍA 32:14.
í dpg verða leiknir
leikir:
Á'-mann-ÍR
TJMIFIS—Fram
ÍR t.—ÍA
Leikið verðiur í
feöHinni o2 •hefst
15,30.
Landsleiknum lauk með jafntefli, 0:0
ANIRVOR
□ Margir munu hafa búizt við því fyrir landsleik
íslendinga og Dana á Laugardalsvellmum í gær-
kvöldi að Ðanir myndu fara með sigur af hólmi, og
spurt hverjir aðra hversu mörg mörk Danir myndu
nú hlaða á íslenzka liðið — minnugir ófaranna í
Kaupmannahöfu 23. ágúst 1967 — en þeim hinum
sömu hefur væntanlega verið yljað um hjartairæt-
urnar, þegar þeir urðu vitni að fábærri frammistöðu
hinna íslenziku knattspymugairpa, sem gerðu jafn-
tefli við Danina, 0—0, en þeir gerðu líka miklu meira
e i að gera jafntefli við Danina —þeir voru löngum
betri en Danirnir, og verðskulduðu sigur í þessum
leik. I
þessir
Laugardils-
keppnin kl.
En Danirnir voru heppnir —•
síundum ótrúlega heppnir — þvi
það voru ídlendingarnir, sem
áttu m.arktækifærin í leiknum,
og voru öheppnir að skora ekki.
Hermann Gunnarsson átti til
dærnis tvívegts mjög hættuliðga
skalla að matki Dananna, á 37.
m'ínúíu fyrri hálfleiks, og á 2.
mfnútu síðari hálCleiks, en lán-
ið lék við Danina, og boltinn
v'itlcii ekki í markið.
Hvað svo sem verður sagt um ■
það sem skeði á vállarh.elroingi
Dana í þ'gssum leik, þá var. það
fram.an við íslenalca markið, sem
íslenzka liðið sýndi hvað stór-
kos'ilegastan leik. Vörn liðsins
var mjög góð, og eiga allir varn
armennirnir hrós skilið fyrir
frammistöðu sína. Þei'r héldu
hinum ágætu só'knarleikimönnium
Dana — sem ,þó voru ekki eins
góðir og maður bjöst við — frá
maúkinu, og verður varla sagt
að Danir hafi átt neitt verulega
hætíuldgt tætkirfæri í leiknum.
El’iet't Sehram stóð eins og kle.tt
ur við sjávarströnd, og á hon-
um braut sóknaröldur Dananna
hverjaaf annarri. Maðúrinri hef
ur þann einstæða eiginleíka að
vera a’lltáf fyrir þar sem boltinn
kemur. Annars áttu þeir allir
góðan leik, Einar Gunnarsson,
Jóhannes Atla-on og Guðni
Kjartansson, að ógleymdum Þor
bergi . markverði Atlasyni, sem
stóð sig vel í markinu.
Endilega þurfti óheppnin að
elta íslenzka liðið, og verður að
segja að þar hafi gæfan enn
reynzt Dönum Miðhbll. Elmar
G’eirsson, sem kom inn í liðið
sem afturliggjandi framhe^
einmitt í þá stöðu sem hann leik
ur í með liði sínu í Þýzkalandi,
meiddist svo illa á fæti, að hann
varð að yifirgefa leik'völlinn eftir
15 mínútur af fyrri háli’Ieik. Við'
þetta varð miðjan vafalaust eitt
, hvað vei'kari, því Asgeir Elías-
son, sem kom inn á fyrir Elmar,
er ekki eins fljótui' og laginn og
SjFImar, enda. þótt ágætur sé.
Varð nú Eyleifur skæðastí mað
urinn á miðjunni, og reyndist
Dönum mjög hættiulegur, en ein
hvern veginn var það svo, að
stsrkari mann vaníaði með Ey-
leifi, og kantmennirnir, Matthías
og Guðjón, nutu sín akki sem
skvldi.
Þó komu kaflar leiknum,
sem samleikur liðisins var mjög
skem.mtilegur, og uppbyggingin
óhikuð og átoveðin, og eins og
fyrr segir, máttu Danir þatoka
fyrir jafntefli í leitonum. Það
hefði einhvern tíma þótt tíðind-
um sæta og ekki sízt rétt eftir
að Danir hafa gert jafntefli við
Svia, eitt af s-extán liðunum í
HM, og ekki langt frá því að
komast í átta liða úrslit.
Danir hófu leitoinn á miðjunni,
en ekki liðu nema nokkrar mín-
útur þar til Islendingarnir ff*ngu
sitt fyrsta marktækifæri í leikn
um. Hermann Gunnarsson fétok
boltann á miðjunni fyrir frajn-
an vítateig Dana, og sendi hann
út til vinstri þar sem Guðjón
Guðmundsson komst í opið skot
færi, en markverði Dananna
tóicst að verja skot hans i horn.
Guðjón tók hoi-nspyrnuna, og
Ellert skallaði að marki, en
martovörður Dana var enn vel á
verði, og varði.
Eins og að framan gyeinir áttu
Danir sárafá góð marktaskifæri
í leiknum, en þó voi-u langskot,
sem hefðu getað verið hættu-
leg. Eitt þeirra hitti reyndar
þverslána. Þannig ácti Per Rönt
ved gott skot á 21. mín., sem
Þorbergur varði, og þá var Jörn
Rasmussen sérlega iðinn við að
reyna slík skot, en þyð var hann
sem átti skotið í þversiá.
Á 30. mín. varð Mattihías tví-
vegis of seinn að ná sendingum,
sem hann hefði auðveldlega get
að skorað úr, og fáeinum min.
síðar skall hurð nærri liælum
við danska martoið, þegar bak-
vörðurinn æi.laði að spvrna frá,
en boltinn lenti í fótum Her-
manns, og skoppaði þaðan fram-
hjá markverðinum og nokkra
senlimetra frá stöng. Þremur
mín. eftir þetta átti Hern^nn.
fastan skalla á mark eftir sejid-
ingu frá Jóhannesi úr auka-
Framh. ó bls. 14