Alþýðublaðið - 17.07.1970, Side 2

Alþýðublaðið - 17.07.1970, Side 2
2 • Föstudagur 17. júTí 1970 gðfu-gvendur Q Þorri skrifar mér um hippa sem eru að reyna að skapa nýtt mannlíf. □ Allt líður undir lok, líka þjóðfélagsskipan. Ó Barizt í nafni 'friðarins, harist í nafni kristindóms- ins, það er verið að drepa af mannúðarástæðum.' □ En uppúr þessum sorphaug hljóta á endanum að spretta hlcm. Sannir hippar velmeinandi, en slæmir slást í förkia. I O Ekki enn hægt að dæma hippa afþví þeirra mann- líf e<r eklti enn til í framkvæmd. □ Byiting í f ramtíðinni sem mölvar vélar og útrým- ir vísindamönnum? ’ÞORKI SKRIFAR MER eftir- fafflTidi bréf: „Eg- hef einstaka sinrnim sent þér rex útaf hinu og þessu, Gvendur minn, og enn setzt ég við ritvélina. ekki til að' rexa í þetta sinn, hcldur til að fílósófera svolítið. Eg veit að þú ert talsvert gefinn fyrir fíló- pófru, og þú hefur oftsinnis fíló- SÓÍerað í pistlunum þínum, og teyndar oft um það efni, se,m pe fetla nú að ræða. FLESTIH ÞEIRRA, sem vilja telja sig ,.skynsamt“ fólk og imeð „!heilbí‘igða‘‘ tovigsun, hafa favað eftir annað látið í ljós and úð sína á því unga fólki, sem iiefnir sig „hippa", og stúdent- um sem víða um lönd hafa stað- :ið fyrir óeirðum undanfarin ár. Þ.etta tfólk hefur sérilagi tekið ’þá afstöðu til ,.hjppanna“, að iþað fó’k sé einskis nýtir iðju- lléy.lngjar. aam dugi til einskjs ncrr.a racka ró góðborgaranna og fæ "a líf þeirra úr skorðum. lájg veit að þú hefur tekið af- stöðu atíhugandans í ‘þessu mali einsög þinn «r vandi, og jafnvel lýst þig Samþykkum hugsana- gangi þessa iunga fólks — Það er þessi afstaða — afstaða at- ihugandans, sem oif fáir taka. Það er ailtof algengt að menn felli sleggjudóma, dæmi án þess að hafa hugmynd um hvað þeir eru að segja, og hafa ekki einu sinni gert sér far um að afla sér upplýsinga um það sem þeir eru að dæma. En það kemur fyrir að fólk kemst ekki hjá [því að kynn ast þess.u fyrirbrigði, einsog ger ist þegar þekktur íhaldsmaður lýsti sig skyndiLega fylgjandi að gerðum og Jcröfum íslenzkra stúdenta á Norðurlöndunum eft ir „hneykslin11 í Stokkhólmi og víðar. Hann hafði nefnilega kynnzt lítillega lffi íslenzkra stúdenta í Höfn. En 'því miður verða augu fjöldans ekki opnuð, þau virðast gróin aftur. IIVAÐ ER A» GERAST með- al unga fólksinS í 'heiminum? Þegar óg fór að hugsa múlið komst ég hélzt að þeirri niður- stöðu — eða öllu heldur rann upp fyrir mér (niðurstaðan er ■ Jangt lUndan), að hér sé um að ræða afneitun :unga fólksins á þjóðfélagi siðareglarma. Eg veit að þetta er mörgum ljóst, en sö þetta lagt niður sem staðreynd, rná út'frá henni fílósófera um Iþað hveit stefnir. ER EKKI ÞA® þjóðfélags- skipulag, sem iúkir í meirihltita heimsins, þar sem venjtir og vélvæðing eru sett í asðra veldi en mannss'kepnan sjálf, dauða- dæmt? Hlýtur það ekki að líða undir 4<jk fyrr en varir? Sagan sýnir, að þjóðfélagsskipulag kemst á og líður undir lok alveg einsog listastofnur, iá og mað- iririnn sjálfur, — hann fæðist óg deyr, það eru 'hans forlög, scm ekkí verður bréytt, — því skyldi þá ekki það þjóðfélagsskipulag, Sem nú ríkir, líða undir lok? 'Og spurningin er iþá: Eru það ekki hipparnir, sem eru að reyna að koma á skipulagsbreytingu, — jafnvel án þess að þeir geri sér það ljóst? MÉR SKILST að aðal áhUga- m'ál „hippanna” sé að iáta sér líða vel, þeir predika „flower- power“, ;,make love. riot ‘war“. „Hipparnir“ vitja helzt ékkert gera nema rangla urn göturhar, vera öllum óháðir — láta hverj- pm degi nægja ísma þjándngu. „íHipparnir“ ’hafa slitið öll tengsl við það umhverfi sem þeir eru aldir upp í, eða svo framarlega sem þeir geta það með því hð lifa samt sem áðux i iþessu sama /umhverfi. Þeir láta sig dreyma um eitthvert annað og betra líf, þar sem allir 'lifa í sátt og samlyndi, þar sem fólk gleðst yfir blómunum —• líf sem bygg- ist á fólkinu sjáifu, eikki maskín um sem það smíðaði í upphafi en tóku síðan yfirhöndina_ „MAKE LOVE, NOT WAU Þetta eru 1 íka orð í tíma tölað, nú þegar ckki er til það heims- horn þarsem ekki ér barizt nf heift og ihörku, — og atóm- sprengjan á na>sta leiti. Það er Ibarizt í nafni friðarins, það er barizt í nafni kristindómsins ■— það er verið að drepa fólk af mannúðará9tæðum. Friður, ■kristindómur, mannúð. Állt eru þetta hugtök, sem hafa rnisst gildi sitt, iþeim hefur verið snú- ið sitt á hvað, alveg eftir því sem yfirbjóðendum stríðanna hefur hentað. Það sem verra er: þessi 'heimur, sem Yið lifum í er byggður upp á alvog sams- konár hræsni, 'hann er byggður upp í nafni kristindómsins en er ekkert annað en Mammons- heimiúr, klæddur malbiki og hul inn verksmiðjureyk. Er nokkur furða þótt iþeir se,m sjáanldi sjá isnúi baki við þessum heimi og reyni að skapa nýjan heim, þó það verði ekki nema þeirra eig- in hugarheimux? En uppúr þess um sorphaug hljóta á endanum að spretta blóm, sem smámsam- an breiða úr sér þar til þau háfa þakið allan hauginn. Það ,eina sem getur tojargað mann- kyninu er „flo'werpower‘‘, og við verð;um að vera vel á verði svo víð sjáum tovaðan það kem- lUr. — Þorri.“ * SVO ER GUÐI fýrir að þakka að þjóðskipulag er ekki eilíft, það breytist og endurnýjast eða umbyltist. Og ég er Þorra sam- mála um að toipparnir séu meira og minna óljós og fálmkennd til raun til að búa til algerlega nýtt mannlíf En síðan slást aðrir með í förina sem ýmist meina ekkert eða illt. Það er því strax toyrjað að hafa hippa-lífið að yfirskyni. En þó það sé slæmt iþá haggar það engu um góðan tilgang sannra hippa. Hítt er svo alH annað mál hvort þessi titraun á eftir að takast. Um það.vitum við ekkert með vissu. (Efn gruhtif frtlnn ér sá áð ýmis- legt í fari toíppa sé toyrjtín á eig- indum sem koma muni fram í dífi mannfcynsins síðar ög ráði þá míklú. EN ÞESSI TILRAUN í sam ' lífi manna verður ekki skilin fyrrenyþað fei’ að sjást hvemig hún á að verða í framkvæmd. Varpað er fram þessari spurn- ingu: Er það ekkj einimitt þessi gamli hræsnisfulli. heimur sem gerir hippunum kleiift að vem til? Ef allt í einu væri ekíkert til nema hippar, -gætu þeir þá einlhvern veginn dregið fram líf ið? Yrðj þjóðfélag þeiri'a-tækni lítið frumþjóðfélag? Eg skal viðurkenna að mér þætti a'far falleg sú útgáfa að mannfélagi þareem menn liíðu mest af því 9em þeir ræktuðu sjálfir af jörðinni, til dæniis; en getur þáð gengið? Kæmu þá ekki fram laðrir ókostir sem hið tækniþróaða Mammonsþjóð- félag hefur útilokað? í 'sjálfu sér sé ég ekkert áthugavert við vélar — ef bara maðurhm Stjórnar vélunum, en þær ekki honum. Þess vegna vildi ég að hippa-hugsjónina um mannúð, eðlileg óþvinguð mannleg sa'rn- skipti, gléði yfir blómum og einfaldleika, megi samræma nýtingu véla og tækni. Ég held að það sem hipparnir meina sé ekki þjóðfélagsbreyting heldur hugarfarsbreyting, en slík hug- arfarsbreyting sem. þeir eru að tæpa á kallar óhjákvæmilega á 'þjóðfélagsbyltingu sem er miklu grunntækari en nokkur sú bylting sem við höfum sagn ir af, byltingu sem kemur fram í því að menn hugsa allt öðru vísi. MÉR HEFUR STUNDUM dottlð í hug að einhvern tíman verði gerð bylting sem byggist á þri að mölva vélar og útrým'a vísindamönnum — atfþví fó'l'ki finnist að sú þekking og mö'gu- leikar sem vísindi og tækni færðu því hafi komið með melra böl en gæíu. TJm þétta h'afa fl’eiri hugsað, ég man eftir sögu eft'ir útlendan höfurtð sem á að gera'st nokkur þúsund ár- um eft'ir að vísindin voru orðin að þjóðsögu. En s-lík bylting er auðvitað misski'lningúr, rétt einsog ég vilji endiléga hegna steininum sem ég hnaut um í stað þess að leitast við að sjá betur fótum mínum forráð. >að er toætt við að ég dytti fljót- lega um annan stein. Eiris er hætt við að þær nýju aðferðir sem notaðar yrðu eftir slíka byltingu yrðu líka misbrúkað- ar. i ÞESS VEGNA er um að gera að láta sem minnst fara í súg- inn í hvert sinn sem manníélá'g- ið hefur hamskipti. Eg er ekki að mæla því bót að láta mann- gildistilfinninguna gera nokkra málamiðlun við vélamennsk- una. En í guðanna bænum reyn úm að 'halda í það sem nýtilegt er.' — Ég býst við að Þorri kaili þetta afstöðu athugandans. En 'þjóðfélagsumsköpun fer ekki etftir neinni atliugun — ég óg mínir likar, við entm alltaf eins og stakir hrafnar á kletti, -— hún brýzt fram áf sjálfri sér, knúin einhverjum innri mætti, hrífandi með sér bæði gott Og illt, og skiijandi eftir bæði gott og illt — vonandi þó meira gott. - Gerið skil - Happdrætti Alþýðublaðsins -

x

Alþýðublaðið

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Alþýðublaðið
https://timarit.is/publication/2

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.