Alþýðublaðið - 30.07.1970, Blaðsíða 2

2 Fimmtudagur 30. júli 1970
’ Filtungar ráðast á börn og taka iaf þeim peninga.
Hvers vegna göngum við um göturnar og ótt-
umst ekkert? Af því við treystum hver öðrum.
ýy Geðveiki að Vilja gera 'náunganum skráveifu í
stað þess að rétta honum hjálparhönd.
iiög sem skylda manns er að hrjötla.
Afhrot allt sem >stríðir gegn lieÍH og hamingju
; aimarra.
Er nógu vel séð fyrir öryggi á hættulegum istöð-
um. í
□ ORÐSENDING hefur mer
herizt frá X þar sem haiin skýr-
ir frá atviki sem hann álítur
þess eðlis að um ,megi ræða í
dálkum mínum. Hann kveðst
hafa sent börn sín tvö, fjögufra
*t>g fimm ára, út í sjoppu sunnii
dagsmorgun einn meðan hann
var í swnarfríi, -til þess að
kaupa blað og eitthvað fleira.
Þetta hafi hann oft gert áður
og ekkert brugðið út af. Eni
ifetta sinn voru hörnin rétt kom
in út fyrir húsið þegar hann
heyrir skyndilega mikinn grát
og kveinstai^. Höfðu þá ein-
hverjir piltuhgar á fermingar-
aldri ráðizt á bömin og tekið af
þeim peningana og voru horfnir
með það sama.
t
’X SUGin I>A>D að vonum illt
ef ékki 'er’hfegt nð inta börh'fara
með 'tiokkínr kr. út’fyrir:húi5<iyr
vegna göturtenihgja -af 'þesSu
tæi. !Hann’hr'útnf ‘fyrir'i9i:g rekki
sá'r yfir mrssi iþeníngahna
•hatin thluf ■■sVnártvu'rii ’héldur 'yfir
því 'öryggrslfeysi að lítil höfn séu
ekki lengur látih ’í;ffíði á gang-
stéttihni 'titan 'v.i'ð :hás 'fö'féldfa
sirina. Hg'ér ekk’eft hissa á þ'ésS-
um or'ðum X, það fer fafi’ð að
hafðria á dálriu'm 'ef ekki má
reikna með því að fólk sé upp
og ofan það heiðarlegt að láta
a.m.k. börn í friði. Þetta er
kannski einangrað dæmi, svona-
lagað kemur víst sjaldan fyrir,
en það er ekkert betra fyrir það.
ÉG VEIT EKKI hvort menn
hugsa nokkurn tíman útí það
hvers vegna við göngum um göt-
. ur borgarinnar rólegir og örugg-
ir, en það er einmitt það sem við
gerum daginn út og daginn inn.
Það stafar af því að við tortryggj
um ekki hver annan. Við höfum
ekkr ástæðu til að búast við illu
frá náunganum. Við höfum þvert
á móti fulla ástæðu til að ætla
að okkur yrði rétt hjálparhönd
■ ef á þyrfti að halda. Það er þetta
sem gerir mannlegt samfélag
gott. Og þetta er miklu mikil-
vægara og merkilegra heldur en
fólk álmennt telur.
VIÐ SKULUM ATIIUGA
MÁUIÐ frá hinni hliðinni. Til
eru þáu samfélög manna þarsem
enginn virðist geta venið örugg-
ur. Ef maður gengur hvatlega
inní búð, fara þeir sem þar eru
fyrir áð ótlast að hann hafi tyt
í huga: Ætlar hann að fæna eða
frémja annað ofbeldi? Fólk er
ailtaf á verði, fyllist tortryggni
og hfettir-sjálft að vera gott, því
það að vera alltáf á verði 'fyrir
hinú illa sáir fræ'kornum hin’s
illa í hugarfarið. Það kemur allt
annar blær, allt annað ástand
■ yfir mannlífið. Og það er alveg
sama hvort miklar öryggisráð-
stnfanir eru gerðar, hve mikið
?6r Um lögréglú ‘rtg'bfyggísyérði,
fólk ''vérSúf isatTit'ekki'-íjrUggt 'Urn
■•sfg, 'það fer jafhvél -að 'öttast
'öryggisverði 'og 'rög'féglú, 'Sérh
■stáfrir 'éihvö'rðuh§u -af tþví að
■‘töritfy-ggnih riíkir í-rtteð 'trauéts-
iris.
‘MKTTA 'ER'SÖNK'tfN :þess að
það er ekki hsegt að 'uppffeta
illt með íllu. Illt vferður aðeiris
upþrætt með góðu. Aðeins 'þar
sem rnenn tréySta hverir öðr-
um treysta menn öryggisvörðum
og lögreglu.: Og þetta-sarinar enn
friemur að lögregluríkið, það
samfélag þegarsvo er látið heita
qð halda eigi uppi „réttlæti“
með valdi, er hámark öryggis-
leysisins. En jafnvel í samfélaigi
hins gagnkvæma írausts á ná-
unganum koma 'fyrir óhöpp eins
og það að fjörutíu krónum er
rænt af litlum systkihum úti á
gangstéttinni heima hjá þeim,
og þá er það rétía viðhorfið og
í beztu samræmi við mannfélag
hins gagnkvæma trausts að líta á
þau sem pínulítinn vo!tt af
geggjun, alveg frámunalega vit
leysislega hegðan sem jaðrar við
geðveiklun. Það er hreinlga ó-
normalt að vilja ekki rétta ná-
unganum hjálpafhörid, heldur
víla ekki fyrir sér að gera hon-
um skráveifu. Eg veit ekki hvað
er meiri geðveiklun en það.
KANNSKI ERU AFBROT
geðveiklun? En ef við eigum
að gera okkur svolítið nánari
grein fyrir hvað hér hýr undir
þurfum við að vita hvað við
kölium afbrot. Það þarf ekki að
vera afbrot að brjóta sum lög.
Lög geta verið svo vitlaus að
það sé afbrot að halda-þau, Og'
iþott ég segi þetta er ég ekki að
hvetja til lögbrota. Sem dæmi
um Snarvitlausaf lagasetnirigar
langar mig -til að nefna það -er
kónum var d^kkt fyrir að eiga
börn, — ég minritist raunar á
það um daginn — og þá lá af-
'brotið í því að þær höfðu ekki
•valið „rétta“ karlmenn til að
'Véra féður bafha sirina, einsb-g
það kbtíri í fléstúm eðlilégum tíl
'vifeum 'rtbkk'furri 'ýi'fc Öðfum én
‘þelrn sjáífum! Néi, í mínliirt aug
‘rtirt <ér rt’fb'fbt 'hvér "sá véfknaður
•sém stfíðir gegn heill óg hnin-
'iri'gfu aririaf'ra, afþví við vilj-
'■um öll 'láta liggja vel á ‘Okkur
ög h’afa það 'huggulegt á þeSSafi
fallégu ‘þlánétu í skini þessarár
björtu sólar.
PESS VEGNA megum við
ekki dr-epa, stela, fremja ofbeldi,'
ekki tæla fólk til að taka upp
venjur sem leiða það til ófarn-
aðar og' ekki gera neitt til að
hindra það í að njóta sín and-
lega og líkamlega. Þó verður
líka áfbrot að sölsa undir sig'
'fjármuni sem beiní og óbeint
veita vald yfir öðru fólki og
örlögum þess ög sömuleiðis öll
frelsisheííing umfram það sem
kretjast verður vegna eðlilegs
tillits til annarra.
★
FYRlR FÁUM DÖGUM birti
Alþýðublaðið afhyglisverða
mynd. Hún sýndi ræfil af bjarg-
hring og kaðlahrúgu. Þessá
mynd tók ungur maður upp við
Hald hjá Tungná, og segir hanri
að þar hafi enginn bjarghfingur
verið annar. Eg hef áður rexað
útaf því að öryggisráðstafanir
skorti á hættulegum stöðum, vil
nú árétta þau orð. Og þegav ég
var á ferð á Þingvelli um dag-
inn veitti ég því athygli að við
Flosagjá, þársem í daglegu ta-li
heitiir Peningagjá, var enginn,
bjarghringur á grindinni sem í
þeim tilgang’i hefur verið sett
upp þar.
AUÐVITAÐ MÁ ÆRA óstöð-
u'gan að koma fyrir bjafghrtngj-
um alstaðar sem einhVer hætta
igetur leynzt/ en þess verður að
krefjast að á hættulegum stöð-
um þarsem vitað er að fólk kem
Ur huridruðum og -þúsUridurn
saman á hverju áni sé vel séð
fyfir öryggi. Lýsi ég hérmeð eft-
ir upplýsingum um það hvar
vanta muni slíkar ráðstafanir og
hvar variraskt sé að halda við
öryggistSekjum sem aður hefur
verið komið upp. —
CILQ

Frh, af bls. 5.
Dalvík:
Bifreiðaverkstæði Dalvíkur,
sími 96-61122.
Akureyri;
'Hj ólbarðaþj ónustan
Glerárgötu, sími 96-12840.
Hj ólbarðaviðgerðir
Ai’thúrs ‘Beriediktssonar,
Hafnai'strséti 7, éími 96-12093
Yztafell, Ljósavatnshr.
Vélaverkstæði Ingólfs
Kristjánssonar, sími um
Fosshól.
Mývatnssveit:
Viðgerðarþjónusta Þórarins
og Arnar, Reynihlíð.
Grímsstaðir, N.-Þing.:
Lögreglumannsstarf
í Keflavík er laust til umsóknar,
Umsóknarfrestur er til 10. ágúst 1970, og ber
að senda umsóknir til Bæjarfógetans í Kefla-
vík.
Uppiýsmg'ar um starfið og launakjör veitir
Herbert Árnason varðstjóri, Lögregluvarð-
stofunni í Keflavík.
Bæjarfógetinln í Keflavík.
Guðbfandur BenediktSson,
Grímstungu.
TCéldtihverfi;
Bífreiðavefkst. Haraldar
Þórarinssonar, Kxistási, sírni
um Lindarbrekku.
Vopnafjörður:
Bifreiðaverkst. Björns
Vilmundarsonar.
Reyðarfjörður:
Bifreiðaverkstæðið Lykill.
Egilsstaðir;
Bifreið-averkst. Sölva Aðal.
björnssonar, sími 28.
Höfn í Hornafirði:
Bifreiðaverkst. Sveinbjörns
Sverrissonar.
Vegamót, Snæfellsnesi.
Bifreiðaverkstæðið Holt,
sími um Hjarðarfell.
ATH. FIB greiðir ekki veitta
þjónustu á verkstæðum eða
h j ó 1 b ar ð a v iðg e r ð a rb í 1. .(Verk-
stæðin eru að öllu leyti óvið-
komandi FÍB).
Hótel Feli
GRUNDARFIRÐI AUGLÝSIR
Förðafólk! Markmiði’ð er: Góð þjónusta. 1.
fiokks matur (imargir réttir á góðu verði),
3ja mamna herbergi, útvega svefnpolkapláss.
Veiðileyfi í Bauluvallavatni og Hraunsíjarð-
arvatni.
Hótelstjóri Ragnlar Breiðfjörð Sveinbjörns-
son, sími 93-8613.
VELKOMIN í GRUNDARFJÖRÐ. I
Auglýsingasíminn er 14906
i