Alþýðublaðið - 22.09.1970, Síða 2

2 Þrið.judagur 22. september 1970
Um Lagarfljótsorm og ljósagang á hnjúkum.
Fyrir eina tíð var allt sem sást á lofti kallað
fljúgandi diskar
O Tal um ísöld og ýmiss konar ragnarök í framtíð-
inni fer mjög í vöxt.
O Kannski er mönnum að verða ljósara að við
verðum að búa sjálfir til framtíðina?
O Gryfja þax-sem áður var íþróttahúsið við Háloga-
land
Q Hví flúðu Norðmenn Jan Mayen?
l
GVENDUR SMALI sendir línu
sem þannig hljóðar: ,.Er íslend-
ingv.'n annað bet/ur Iagið en
rannsaka hlutina ef e'öli þeirra
Ilggur ekki Ijóst fyrir frá byrj-
un? Eða er peningagræðgi orð-
in svo mikihað menn cyg ja pen
inga í ölUt’ sem fyrir augu og
eyru ber? Ilejnim við ekki
Jkeðjubréfafarg'anið þessa dag-
ana? Og hvað um Lagarfljóts-
örmihn? Lifseig skepna þaö! —
Varí fullii'f jörí fyrír brjú hundr
dragi að sér t®(fntó@n'. I’ó hafa
rp.enn íieyrt, m.eifndari vafurloga
og íhrævareld og leitfhvað lesið
uim þau ifyrirbæri. Nei okkur er
ví-t annað hetur gefið en rann-
saka fyrirbæri. - Gvendur sín.aJ.i.
N'AFNI MINN Gvendur &mali
drepur á einn M-ut sém mig bmg
ar til að ræða uim. Einhverjum
befur víst dottið í hug að ljósa-
gangur á fjallaihn júkum séður
Ifrá Ttórsböfn stæði í sambandi
Gatnamót Stórholts og RauSarárstígs Þarsem mikil umferð e rá stundum. Skal aS öðru leyti vísaS til þess sem
ég sagSí þar um í gær.
Gryfjan þarsem áSur var íþróttahúsið aS Hálogalandi.
t
uð árum. Lá svo í dái um sinn,
en er nú-að' hugrsa til hreyfings
og hæna. að sér áborfendur! —
Tækifærissinni er liann og sýn-
ir sig ekki -neinum fábjánumt
fieldur . ,»nálsmetandi mönnum.
Það' er .líka réttara. Þetta- er
skynsemdar skepna endtt gamall
í heltunni.
.. FRÁ ÞÓRSHÖFN við Þistil-
fjörð sá".i!=tjfyrir einlvr ári eða svo
'íjtós leiftira á fjallahniúkum {
■nokkurri fjarlægð. Voru þar á
ferð 5i°indiboðar frá öðrum hnött
<um eða hvað,?'.Var ekki vissara
að fara að 1-esa bænirnar sínar?
— Að rannsaka veðurfar á þess
/um slóðiuim, rafslrax! ma í Jofti
>og; þe-s- háttar, það datt engum
í hug. Því síður .datt -nokkrum í
teug að; iláta-rannsaka . hvort
'þarnq kvnni að vera nálægur
tmálmal-Sðug'Ur fjállalinjúkur sem
við sendiboða frá öðit.im hnött-
ium, eða látið crð'fálla bar um.
í því sambandi minnist ég þess
að þegar fljúgandi diskai’ vom
núluinda og mest var um þá
skrifað fyrir um tveimur tugum
ára. íhá kallaði -allmenningur all-
ar hugsanlegar lofte-jónir fljúg-
andi diska. Þá- var stundum
hringt til okkar fréttamanna og
sagt að fliúgandi diskur hefði
sézt, en þegar maður fór að in-na'
efiír hvernig dlrkurinn hafi lit-
ið út' kom í liós að þetta var
e-Ms ekki disk'itir, 'þetta var bará
eirihvers • fconar 'Ojósfynrhærí
sem' sjófiVottar kölluðu þessu
na;fni.
MÁÐUR, HEYRIR því Hfca'
fleygt' fram í mein'mgárleysi að'
■þetta og hítt séíMéga heimsókri
frá öðiiim hnöttum. Það er ekk
ert að atihuga við það. Þeir sem
f
Útför bróður okkar,
JAKOBS ERLENDSSONAR
Hátúni S
fer fram frá Háteigskirkju, miðvikudaginn
23. íþ m. kl. 10.30.
I Systkinin
þannig fcomast að orði þurfa
iekfci -endilega að trúa þvi seim
þeir segja, Þetta er yfirleitt held
c-g hara éliós þrá fólfcs eítir að
■getá átt von á einhveriu aló-
þrkfctu og nýju. Við höfum Jiér
á jörðinni engin íleiri l'önd' til
að karina og finn.um naumast
riýja og óþekkta meinn. Vonir
'um slíkt stefna því út fyrir hin
ibíSu' djúp geiinsinS, og þær eru
mik'fj algen-gari en íilesta 'grun-
ar. Drauimiurinn um ný ævún-
týri sem 'korria algðrlega á óvart'
-er ekkí búinn í»ð yf jrgefa menn-
ina.
ANNARS finnst «nér að alger-
lega hsfi skipt ura á síðustu ár-
um að því er varðar hug manna
til 'framtíðarinnar. Fyrir
íköirirrij -tclid.u' flestir sjálfsagt
iað hejm-urinn hlyt.i að fara batn
■andí, kjör Tnundij hatna og fram
farir aukast. Yfirleitt heyrðist
rnar'ni á -fóiki á þess-u 'laridi að
veðrátla mundi ékki splllast.
kannski heldur hat.na. Eg held
að um 1960 hafi fáir látið í ljós
ugg -um að ,ný-r fcúldakafli væri
frarnurdan. En nú er jafnvel
ífaríð að ta!la um- ísöld, og yfir-
leitt er m-eira um að talið hein-
ist að einihvers konar raönarök-
niim-í tframtíðirini. E-g -er hér ekki
að seg.ia hvað mér finnst lík-
lcgt, ég -er aðeins að benda á
hvefnig' orð manna virtust al-
mennt falla.
ÝMISLEGT fleira setur líka
óbug í fólk: FJugrán og -mamn-
rán, mengun, vaxandi ólga, ó-
■eirðir ungling-a og los. Allt í
einu eru staðir sem áður voru
öru-ggir orðriir að vettvangi
giundroða og átaka. Hungrið í
(hetminum er orðið vestrænu
fól-ki miklu iliósará en var (fyrir
nofckr-um ár-uim og alveg scrstak
■ lega íslendingum, sjónvarpið
heí'-.'r sýnt þeim heimi-nn. Fyr-
ir bragðið held ég áð fólki sé
imiklu varkárara um allar kröf-
ur á hendur framtíðinni, og
kannski gerir hað sér Ijósara en
'águr, að við v-erðum að húa til
framtíðina sjálfir.
*
ÞESSA DAGANA -er engin
umi'erð um austan hluta Miklu-
■brautar, hún er lok.uð, verið að
téng'a hana við brýrnar. Á með
an fer c-11 lumferð norður á Suð
ii'.rlandsbrautina leftir 'hinum
ný.ia hiuta af Skeiðar-vogi sem
lagður var í s-umar þar yfir mýr
ina. Seinna á va’falaust að
leggja hanm áfram norðureftír,
yfir grasbalann og 'grunninn af
' gamla íTþróttahúsinu við Háloga
Œand sem rifið var í suamar. —
Þyrfti að gera það fyrr en síðar
því þar sem íhúsið stóð er nú
ótuktarleig gryfja sem gæti vald
ið isilys-um eða •chöippum: Ef ekki
á að ganga frá þessum vegar-
parti í haust æ-tti að minmsta
kosti -að fylla gryfjuna.
*
EKKT ÞYKIR mér vinum vor-
i'.'tn og (frænduim Norðmönnum!
farast karlmann-le-ga á Jan May-
en að flýjq land faið 'bráðasta,'
fyrir hað eitt að eldur er nppi x
fjallinu, og mundi mörlandimn
faslfa seti-ð fastar. En hví mafni ég
þetta að hessi eyðieyja, Jan May
en, eem skyndilega er komin í
fréttir, er .að -sögn þéirra sem
þangað hafa komið stórhrikaleg
og fögur í eyðileik sínum cg'í-s-
hafskyrrð. Ég hef aldrei komið
þangað cin séð þaðan myndir-
sem fyilil-ega staðfesta stór orð
þar að lútandi. O-g ef við íslend
ingar hefðum ráðið á Jan Mayen
Iheifðum við efcki flúið land held
ur skip-ulagt harigað ferðir fyrir
alimienning til að sjá eyna og
gosið.

/í—Laa-
JU_J