Helgarpósturinn - 28.09.1995, Qupperneq 6
6
3VUMTUDAGUR 28. SEPTEMBER1995
Silkið reyndist
vera ódýrt
gerviefni
Kínverskt
veggteppi í
Biskups-
' 3ALOMÉ fyrrver-
atuli f«rsietí AIJ»iap», fæHti hr.
Ólafi Sbúlasjni, bistiupi, A riiig-
unura hanttona veggtrpjú, að við-
iriðridum dúras- og kirkjurail*-
rúðhrrra, luírateim Váisvvni.
Teppiti, tíitra er Jtinversfeur silki-
vrfnariur, fékk Salomr »ð gjiif i
Prking i Klna i janúar sl., þrgar
liúnfór fyrir þœgmaiurarirfnri S
opinÍK'rri heimsðkn, I* ari var ka-
þúiski hbíkupiim Pu Tiesham sera
iærði Síriorao vuggtmjpW, rn húa
t«Jdi þari brari varðveitt «rab-
ratti biskups tslanris, Mynd vejjg- tekist hafa i viðnani* víðfanjts-
teppisins sýuir sfriustu kviíitl- efni." sagði hr. Ólafur Skúlason
raÍKÍriína- ^Vrj^ftrjjpið «r í tíaaar- i sarnhdi v iri Morgunblariiri. JM
um litura ög hjrirtura, óiikl þvi verður funtlinjt stariur á Biskuj)*-
mm við efeura nö veiysst lya stofu, rn fyrst þarf ari selja þari
vestrœoura ii-tamöniium, aem upp á tumrna."
J
í Morgunblaðinu á sunnu-
dag var greint frá því að Sal-
ome Þorkelsdóttir, fyrrver-
andi forseti Alþingis, hefði
fært Ólafi Skúlasyni biskup
handofið veggteppi sem hún
hefði þegið að gjöf þegar hún
var á ferð um Kína í ársbyrjun
ásamt hópi þingmanna. Á
teppinu er mjög litrík mynd af
síðustu kvöldmáltíðinni. Af-
hendingin fór fram á biskups-
stofu að viðstöddum kirkju-
málaráðherranum, Þorsteini
Pálssyni. Veggteppið var sagt
vera silkivefnaður, en svo
hefur komið á daginn að það
er líklega úr ótilgreindu gervi-
efni eða efnablöndu og getur
því tæpast talist verðmætt.
Um huglægt gildi þess er þó
vitaskuld ekki hægt að fjöl-
yrða.
„Ég hef ekki hugmynd um
þetta, þekki ekkert þessi efni.
Við tókum á móti því og þykir
það fallegt og erum búin að
hengja það upp. Þetta var gef-
ið af frú Salome í góðri trú og
biskup í Kína gaf henni það.
Okkur þykir gott að hún man
eftir okkur. En efnið þekki ég
ekki,“ segir Ólafur Skúlason
biskup.
„Ég þori ekki að segja hvort
þetta er silki eða ull en mér
fannst þetta nú bara vera ull-
arteppi, en það rýrir ekki gildi
þess, þetta er prýðilegt
teppi,“ sagði Baldur Krist-
jánsson biskupsritari þegar
þetta var borið undir hann.
„Ég get sagt að teppið hefur
ekki valdið neinum vonbrigð-
um hér á hinni virðulegu
biskupsstofu."
Konfektkassinn sem Nói framleiddi í tilefni 50 ára afmælis lýðveldisins og póstkortið umdeilda sem Gunnar Fríðjónsson gaf
út af sama tilefni.
Prófmál um réttindi myndhöfunda
Breytti kon
fektkassa
í póstkort
Nýlega var tekið fyrir í
Héraðsdómi Reykjavíkur
mál er varðar höfundarrétt
á myndefni höfðað af
Myndhöfundasjóði íslands
gegn Gunnari Friðjóns-
syni. Þetta er fyrsta mál
þessarar tegundar sem
reynir á fyrir dómstólum
hér á landi og því má
reikna með að það hafi for-
dæmisgildi varðandi úr-
vinnslu slíkra mála í fram-
tíðinni. Knútur Bruun,
stjórnarformaður og lög-
maður Myndhöfunda-
sjóðsins, sækir málið, en
hann teiur Gunnar hafa
gert sig sekan um sérlega
gróft brot á höfundarrétti
þegar hann gaf út póstkort
í tilefni af 50 ára afmæli
lýðveldis á íslandi. „Gunn-
ar gerði sig sekan um að
gefa út póstkort sem hann
bjó til með þeim hætti að
hann tók lok af konfekt-
kassa, sem framleiddur var
í 999 eintökum í tilefni
þjóðhátíðar af Nóa-Síríusi,
og notaði án heimildar
mynd á kassanum eftir
Guðmund Ingólfsson ijós-
myndara ásamt þjóðhátíð-
armerkinu, sem einnig fell-
ur undir höfundarrétt,"
segir Knútur. „Síðan bætti
Gunnar við myndum af
fjórum frímerkjum af for-
setum íslands, einu í hvert
horn kortsins, auk fimmta
frímerkisins með mynd af
Gísla Sveinssyni, fyrrver-
andi forseta sameinaðs
þings. Á því frímerki er
einnig lýðveldishátíðar-
merki frá árinu 1944 sem
Stefán Jónson arkitekt
teiknaði. Þetta frimerki set-
ur hann yfir orðið „kon-
fekt“, að vísu þannig að
skrautritunin í upphafi og
enda orðsins gægist út
undan merkinu. Þetta gef-
ur hann síðan út sem póst-
kort og telur sjálfan sig
höfund þess.“
Knúti telst til að með
gerð póstkortsins hafi
Gunnari tekist að brjóta
höfundarrétt í samtals átta
tilfellum, en hann lítur á
málshöfðunina fyrst og
fremst sem prinsippmál.
Auk þess hafi Gunnar brot-
ið gegn auglýsingastofunni
sem hannaði öskjuna svo
og Nóa-Síríusi. Myndhöf-
undasjóður krefur Gunnar
um 200.000 krónur í skaða-
bætur auk málskostnaðar
og að upplag og prentmót
póstkortsins verði gerð
upptæk.
Gunnar Friðjónsson vildi
ekki tjá sig um stefnu
Myndhöfundasjóðs ís-
lands á þessu stigi máls-
ins, en var vongóður um
niðurstöðuna fyrir héraðs-
dómi.
Ráðherrar fá greiddan
kostnað sem enginn er
Ráðherrar fá kostnað greiddan frá ráðuneytum, en fá samt hálfa milljón á árí frá Alþingi vegna
„kostnaðar".
Þegar forsætisnefnd Alþing-
is ákvað á föstudag að 40 þús-
und króna „kostnaðargreiðsla"
skuli vera skattskyld var sú
ákvörðun látin óhreyfð, að ráð-
herrar njóti einnig þessarar
greiðslu, þótt þeir beri í raun
engan beinan kostnað af þing-
störfum. Greiðsla þessi er til
þess ætluð að bæta þingmönn-
um kostnað af t.d. áskriftum,
bókakaupum, risnu og öðru
sem talið er að þingmenn þurfi
á að halda starfs síns vegna.
Þennan kostnað og annan fá
ráðherrar hins vegar greiddan
frá ráðuneytum sínum og því
er um að ræða beina launa-
hækkun þeim til handa, þar
sem þeir bera engan kostnað á
móti þessari „kostnaðar-
greiðslu“.
Samkvæmt heimildum Helg-
arpóstsins er urgur í óbreytt-
um þingmönnum vegna þessa,
en jafnframt nokkuð hörð and-
staða meðal ráðherra gegn því
að þeir afsali sér þessari
greiðslu. Þeir séu jú þingmenn
jafnframt ráðherradómi og eigi
ekki að njóta verri kjara en aðr-
ir þingmenn.
Einnig stendur óbreytt sú
staðreynd, að alþingismenn
ákveða sjálfir með lögum
skattmeðferð eigin húsnæðis-
og dvalarkostnaðar og bif-
reiðakostnaðar. Hjá venjuleg-
um launþegum gildir, að það
er háð mati skattstjóra hvernig
meðferð slíkar greiðslur fá og
þurfa til dæmis þeir, sem fá bif-
reiðastyrk, að halda aksturs-
dagbók svo frádráttur fáist
vegna kostnaðar. Slíkar dag-
bækur þurfa alþingismenn
ekki að halda, enda giida um
þá aðrar reglur en venjulega
launþega. Þeir ákveða sjálfir
skattmeðferð greiðslnanna og
í sjónvarpsviðtali fyrir
skömmu sagðist Óleifur G. Ein-
arsson þingforseti ekki sjá
ástæðu til að leggja þá ákvörð-
un í hendur skattstjóra.