Helgarpósturinn - 28.09.1995, Síða 8

8

HMMTUDAGUR 28. SEPTEMBER1995
Fyrrverandi verslunarstjóri Miðvangs í Hafnarfirði: Seldi gamalt kjöt, stakk andvirðinu ofan í skúffu og var látinn hætta
Hilmar Kristensson, fyrrverandi verslunarstjóri matvöruverslunarinnar
Miðvangs í Hafnarfirði, segist hafa verið þvingaður til uppsagnar á grund-
velli staðlausra sakargifta. Hilmar seldi meðferðarheimilinu Barónsstíg 13
í Reykjavík, sem líknarfélagið Takmarkið rekur fyrir drykkjusjúklinga í eft-
irmeðferð, frosið kjöt og kjötfars sem komið var fram yfir síðasta söludag.
Ávísun, sem Hilmar tók við vegna kaupanna, stakk hann ofan í skúffu og
var síðan sakaður um að hafa œtlað að stela henni. Það er Kaupfélag Suð-
urnesja sem á og rekur Miðvang. Hilmar segir að sér hafi verið bolað úr
starfi til að rýma fyrir Þresti Karlssyni, persónulegum vini kaupfélagsstjór-
ans, Guðjóns Stefánssonar. Þröstur var þá forseti bœjarstjórnar í Mosfells-
bœ en átti að láta afþví starfi í júnílok.
Hilmar Kristensson segist hafa veríð hrakinn úr starfi til að rýma fyrir vini yfir-
manns síns.
„Ég var verslunarstjóri í Mið-
vangi þegar Mikligarður rak
verslunina. Svo fór Mikligarður
á hausinn eins og menn vita og
Kaupfélag Suðurnesja tekur
við Miðvangi og ég er beðinn
að halda áfram,“ segir Hilmar.
„Eftir síðustu áramót er sett-
ur eftirlitsmaður í að taka út
ýmsa hluti, ávexti, kjöt og eitt
og annað.“
TORTRYGGINIU EFT-
IRUTSMAÐUR —
GAIVJALT KJOT SELT
A HALFVIRÐI
„Það var farið að skoða í
kjötkælana og þá kemur í ljós
að kjötmaðurinn, Jónas Rafn
Jónsson, hafði safnað upp
ýmsu sem var útrunnið á
stimplum. Mér fannst það vera
hagur fyrirtækisins að reyna
að losna við þetta og ég þekkti
stjórnendur hjá meðferðar-
heimilinu á Barónsstíg 13, sem
hafa fengið hjá mér vörur sem
svipað er ástatt um, svo ég
hringdi í þá og bauð þeim að
taka þetta á hálfvirði," segir
Hilmar. „Einn þeirra, Valgeir
Helgason, kom og kíkti á þetta
og keypti kjöt fyrir 35 eða 36
þúsund og borgaði með ávís-
un. Einhverra hluta vegna sétti
ég ávísunina ofan í skúffu og
gleymdi henni þar einhvern
stuttan tíma. Þá gerist það að
kjötmaðurinn klagar í áður-
nefndan eftirlitsmann, sem
heitir Þröstur Karlsson og er úr
Mosfellssveit. Einn daginn,
þegar ég er að koma úr laug-
inni, liggur Þröstur á gólfinu og
er eitthvað að veltast í kassa-
rúllunum að leita að þessari
upphæð, hvort hún hafi verið
stimpluð inn. Hann leggur
dæmið þannig upp fyrir Guð-
jóni Stefánssyni kaupfélags-
stjóra að ég hafi stolið and-
virði kjötsins og á þeim for-
sendum er ég kallaður á teppið
suður í Keflavík til Guðjóns,"
segir Hilmar.
PÍIUDUR TIL AÐ
SEGJA UPP
„Guðjón ber það beint upp á
mig að ég hafi stolið þessu.
Sagði við mig að ef ég ekki ját-
aði alveg eins og skot þá
myndi hann kæra mig til rann-
sóknarlögregl-
unnar strax
klukkan níu dag-
inn eftir. Ég fæ
hálfgert tauga-
áfall en stend
náttúrulega
harður á móti
þessum áburði, enda var það
aldrei í mínum huga að stela
neinu. Þetta var að kvöldi til og
Guðjón var að fara til útlanda
morguninn eftir. Hann lagði á
það þunga áherslu að málið
yrði klárað áður. Ég viður-
kenndi að hafa kanski brotið
einhverjar reglur með því að
stimpla ekki inn þessa af-
greiðslu um leið og hún fór
fram, en sagði jafnframt að
ávísunin væri þegar komin í
banka. Guðjón trúði mér ekki
og hann hafði ekki tækifæri til
að tékka það af þarna um
kvöldið. Þetta var náttúrulega
klúður af þeirra hálfu, en Guð-
jón trúði Þresti augljóslega
betur en mér,“ segir Hilmar.
„Guðjón sagði meðal annars
við mig að ég væri áreiðanlega
ekki maður til að standa undir
þeim yfirheyrslum og vitna-
leiðslum sem í hönd myndu
fara ef til kæru kæmi. Á endan-
um píndi hann mig til að segja
upp. Nú, ég sat uppi með það
að vera sakfelldur fyrir að hafa
stolið því sem ég stal ekki,“
segir Hilmar.
EFTIRLITSMADUR-
inilU TEKUR VIÐ
STARFI HILMARS
„Ég fékk náttúrulega þann
stimpil á mig að ég hefði verið
rekinn úr Miðvangi fyrir þjófn-
að og hef hann á mér enn.
Þetta hefur verið rosalegt and-
legt niðurbrot,“segir Hilmar.
„Það varð að samkomulagi
milli mín og Guðjóns að ég
ynni þá einu viku sem eftir var
af marsmánuði en léti síðan af
störfum. Þröstur Karlsson var
á þeim tíma forseti bæjar-
stjórnar Mosfellsbæjar. Hann
er vinur kaupfélagsstjórans og
var að verða atvinnulaus og
eitthvað segir mér að það hafi
átt að koma mér frá með ein-
hverjum ráðum. Þröstur vann
hér hjá Sambandinu en var
seinna í ýmsum sérverkefnum
fyrir Kaupfélag Suðurnesja.
Síðan þetta gerðist hefur
Þröstur verið verslunarstjóri í
Miðvangi," segir Hilmar.
FÆR EKKI GREITT ,
ORLOF SEM HAIUIU A
IIUIUI
„Eftir að þetta gerðist
hringdi ég í stjórnarformann
kaupfélagsins, Magnús Har-
aldsson, og fór suður í Keflavík
með bréf sem ég afhenti hon-
um og krafðist þess að þetta
yrði tekið fyrir hjá stjórn fé-
lagsins. Þá sagði hann við mig
að Guðjón hefði sagt að það
væri alveg borðleggjandi að ég
hefði stolið þessu. Magnús og
Guðjón trúðu augljóslega
Þresti þótt enginn fótur væri
fyrir áburði hans. Það að ávís-
unin fór ekki inn í kassann al-
veg á þeim tíma sem þeim
hentaði sjálfum er eina ástæða
þessa áburðar. Þeir hefðu get-
að fundið þessa ávísun í bank-
anum ef þeir vildu,“ segir Hilm-
ar.
STARFSFÓLKI UPPÁ-
LAGT AD SEGJA AD
HILMAR HEFDI
HÆTT SJALF-
VIUUGUR
„Viku eftir að ég hætti í Mið-
vangi hélt Skúli Skúlason,
starfsmannastjóri kaupfélags-
ins, fund með starfsfólkinu og
sagði því að ef einhver spyrði
hvers vegna ég hefði hætt ætti
það að segja að ég hefði hætt
af fúsum og frjálsum vilja.
Einnig bannaði hann starfs-
fólkinu að ræða málið frekar
sín á milli,“ segir Hilmar.
„Ég hef skrifað þeim nokkur
bréf en þeir hafa ekki svarað
neinu þeirra. Ég skrifaði um
daginn stjórn kaupfélagsins og
krafðist afsökunarbeiðni, en
þeir hafa ekki svarað heldur.
Svo setti ég á þá lögfræðing
núna, ég ætla að innheimta or-
lofskröfu sem ég á á þá. Ég er
með skýrslur sem sýna að ég á
þetta orlof inni og þeir hunsa
bara allt. Ég hef fengið greidd-
an uppsagnarfrestinn, þrjá
mánuði, en ekki þann hluta or-
lofs sem ég átti inni frá fyrri ár-
um,“ segir Hilmar Kristensson
að lokum.
Guðjón Stefánsson, kaupfélagsstjóri hjá Kaupfélagi Suðurnesja:
„Hilmari fínnst þetta greinilega
stcerra mál en mér(í
Helgarpósturinn bar frá-
sögn Hilmars undir Guðjón
Stefánsson, kaupfélagsstjóra
hjá Kaupfélagi Suðurnesja.
Voru Hilrnari seltir þeir kost-
ir aö segja upp eða verða rek-
inn ella'!
„Ég sé nú ekki að það skipti
máli. Það er svo algengt í
rekstri að maður þurfi að taka
menn á teppið fyrir eitthvað
sem þeir hafa gert öðruvísi en
þeir eiga að gera og það leiðir
stundum til þess að þeim er
sagt upp eða þeir segja sjálfir
upp. Það er ekkert alvarlegt í
sjálfu sér, það er svo oft sem
slíkt gerist. Hilmari finnst
þetta greinilega stærra mál en
mér.
Þetta var ekki stór af-
greiðsia og ekki miklir pening-
ar, en það er bara prinsippmál
hvernig menn afgreiða vörur
út úr búðinni. Það er bara
þetta eina tilfelli sem við höf-
um deilt um, en það segir í
rauninni ekkert um það hvort
þau hafa verið fleiri eða færri,
enda var það ekkert inni í mál-
inu. Við Hilmar gátum ekki
orðið sammála umm starfsað-
ferðir. Það er ekki það að sal-
an sé skráð vitlaust, hún er
bara ekki skráð þegar hún fer
fram.
Það var aldrei lagður á það
neinn dómur hvort það stæði
til hjá Hilmari að stinga þess-
um peningum undan og Hilm-
ar hafði sínar skýringar á
þessu, en ég gat bara ekki
sætt mig við þær og að þetta
hefði gerst.“
Hilmari finnst eins og hann
hafi verið hrakinn úr starfi til
að koma að manni sem vant-
aði vinnu.
„Nei, þú getur rétt ímyndað
þér hvort maður fer að ráða
mann af einhverri góð-
mennsku í stjórnunarstörf í
verslun í hörðum samkeppn-
insheimi. Það væri nú sér-
kennilegt."
Er enginn ágreiningur á milli
ykkar Hilmars?
„Nei, nei. Það er enginn
ágreiningur milli okkar.“
Hvað um bréfin sem hann
segist hafa sent og þið látið
ósvarað?
„Það er ekki óskað neins
svars í þessu bréfi og eigin-
iega ekkert tilefni til svara,
nema þá til að kvitta fyrir mót-
töku ef til vill.
Ágreiningurinn snertir það
meðai annars hvernig staðið
var að afgreiðslu Hilmars til
þessa meðferðarheimilis. Ég
trúi því nú ekki að hann hafi
verið að selja útrunnar vörur,
eins og hann segir, og það
bætir nú varla málstað hans ef
satt er. Ágreiningur okkar var
um að afgreiðslan er ekki
skráð þegar hún fer fram.“
Hilmar segist eiga inni hjá
ykkur ógreitt orlof.
„Ég skal ekki fullyrða hvort
hann getur átt einhverja daga
inni, það má vera, ég þekki
það bara ekki.“
Hafið þið ekkert bréf fengið
um það frá honum?
„Það kom bréf frá honum
um stöðu orlofsins hans og
það hefur verið notað til
grundvallar uppgjöri við
hann.“
Þannig að þið teljið ykkur
bána að gera upp við Hilmar
og þú vísar þvt á bug að hann
hafi verið neyddur til að hœtta?
„Já, já. Hann sagði upp með
eðlilegum hætti. Auðvitað
hafði ýmislegt farið fram á
milli okkar, sem er nú ekki
blaðamatur. Það er yfirleitt
ekki blaðamál að menn í stór-
um fyrirtækjum ræði sín á
milli um starfsreglur. Þjófnað-
armál kom þessu ekkert við.“