Helgarpósturinn - 09.11.1995, Blaðsíða 26

26
FIMMTUDAGUR 9. NÓVEMBER 1995
leikhús
Glerbrot
— Þjóölelkhús, fös. Frumsýning.
Þórhildur Þorleifs leikstýriryerki
Millers.
Þrek og tár
— Þjóöleikhús, sun. (Uppselt)
Stakkaskipti
— Þjóöleikhús, lau. Síöasta sýning.
Guðmundur Steinsson tekur upp
jrráðinn þar sem frá var horfið í
Stundarfriði.
Kardemommubærinn
— Þjóöleikhús, lau. (uppselt), sun.
(uppselt)
„Ég er þess fullviss að þessi
drengur [Bergur Þór Ingólfssonj
verður einn af þeim stóru, nóta
bene; ef ekki hendir slys „þarna
uppi“, hverju guð forði.“ (EE)
Sannur karlmaður
— Þjóöleikhús, Litla sviö, fös. og
lau.
„Kúgun konunnar hefur troðið sér
inn í þessa sýningu ófyrirsynju
ásamt með tilhneigingu til að deila
á yfirgang karlrembusvínsins
Fernandos Krapp.“ (EE)
Taktu lagið, Lóa
— Þjóöleikhús, Smíöaverkstæöi,
sun.
Lína langsokkur
— Borgarleikhús, lau. og sun.
Klassískt barnaleikrit.
Tvtskinnungsóperan
— Borgarleikhús, lau.
„Fjörið verður minna en skyldi.
Hin háttvísu, bundnu fagmanns-
tök handanna í sviðsetningunni
fella nokkurn fjötur á hið glettna
óstýrilæti andans í höfundarverk-
inu.
Leikstjórinn hefur sem sagt ekki
skilið höfundinn rétt!“ (EE)
Við borgum ekki, við borgum ekki
— Borgarleikhús, fös.
Hvað dreymdi þig, Valentína?
— Borgarleikhúsiö, fös. (uppselt)
og lau.
„Leikritið er rangtúlkað. Persón-
urnar á sviðinu eru ekki þær sem
höfundur reynir að lýsa í leikrit-
inu. Þar eru þær — í sem stystu
máli — miklu vitlausari og allt
sem þær iðka falskara." (EE)
Bar-par
— Borgarleikhús, fim., fös. (upp-
selt) og lau. (uppselt)
„Þetta er sýningin.“ (EE)
Súperstar
— Borgarleikhús, lau. kl. 23.30
Sex ballettverk
— Borgarleikhús, fim. frumsýning
og sun.
Drakúla
— Leikfélag Akureyrar, lau.
Carmina Burana
— íslenska óperan, lau.
„Það er einfaldlega svo mikið fjör
og lífsþróttur í sýningunni að
taugaveikluðustu menn gleyma
hvað þeir eiga oft erfitt.“ (EH)
Madama Butterfly
— íslenska óperan, fös.
(frumsýning).
Rocky Horror
— Loftkastalinn, fös. (uppselt) og
lau. plús miönætursýning
Himnaríki
— Gamla bæjarútgeröin í Hafnar-
firöi, fim., fös. (uppselt), lau. (upp-
selt), og lau. miönætursýning.
Sápa þrjú og hálft
— Hlaövarpinn, fim. og fös.
Farsi eftir Eddu Björgvinsdóttur.
Kennslustundin
— Hlaövarpinn, lau. (frumsýning).
Frábært leikrit eftir Rúmenann lo-
nesco í leikstjórn Bríetar Héðins-
dóttur.
Ævintýrabókin
— Möguleikhúsiö viö Hlemm, lau.
„Alveg frá upphafi skapaðist eitt-
hvert það trúnaðartraust milli
Ieikaranna allra — og áhorfenda
— sem gerir það að verkum að
ekkert annað skiptir verulegu
máli.“ (EE)
Smásagnasafnið f síðasta sinn var að koma út. litillinn vísar ekki til þess að
höfundurinn, Ágúst Borgþór, sé að syngja sitt síðasta á ritvellinum eins
og Jakob Bjarnar Grétarsson komst að í spjalli við hann.
Hættulegt að segja of mikið
Ágúst Borgþór: „Einhvern veginn finnst mér sögurnar vera þannig að þær
fái þokkalega dóma. En kannski er þetta bara barnaskapur og bjartsýni."
(Ef maður má vera skáldleg-
ur): Ein af þeim bókum sem
eru að lauma sér svona rétt
eins og lækjarspræna í jóla-
bókaf(óðið er smásagnasafn
eftir Ágúst Borgþór Sverris-
son. Skjaldborg gefur út. Bókin
heitir /síðasta sinn og inniheld-
ur níu sögur. Á kápunni má
lesa: „Eitt af meginstefjum bók-
arinnar er sjúklegt hömluleysi
þar sem áður viðurkennd fíkni-
efni koma ekki við sögu heldur
kynlífsfíkn, matarfíkn og spila-
fíkn.“ HP heyrði í höfundinum,
en auk þess að skrifa starfar
hann hjá kynningardeild Stöðv-
ar 2 og hjá Miðlun, í hálfu starfi
á hvorum stað. Ágúst Borgþór
neitar því síður en svo að hann
teljist ekki til atvinnumanna í
rithöfundastétt, „enn hef ég
ekki tekjur af ritstörfum," segir
hann. Þetta er önnur bók hans,
en fyrir átta árum gaf hann
sjálfur út smásagnasafnið Síð-
asti bíllinn. Ágúst Borgþór seg-
ir einkum tvennt hafa ráðið því
að hann notast við smásagna-
formið.
„Formið heillar mig. Sérstak-
lega eftir að ég fór að kynnast
tilteknum höfundum, aðallega
amerískum smásagnahöfund-
um, til dæmis Carver sem
skrifaði sem skrifaði sögurnar í
„Short Cuts“, myndina hans
Roberts Altman, og fleirum.
Svo hafa praktískar aðstæður
hreinlega haft sitt að segja. Ég
hef verið að vinna svo mikið og
maður sér fyrir endann á smá-
sögu. Hins vegar hefur mér
fundist formið mjög erfitt og
ég var lengi að skrifa þessar
sögur. Ég skrifa alltaf voðalega
mikið og þá þarf að skera nið-
ur. Eins þarf ég að vara mig á
að segja of mikið, sem er það
hættulegasta í smásögum."
Það eru til margar gerðir
smásagna og Ágúst Borgþór
segir sínar vera afhjúpandi og
írekar hefðbundnar að formi
til. „Ég tefli ekkert ýkja djarft
með það að brjóta upp form og
slíkt, heldur legg áherslu á að
láta það ganga upp sem ég er
að gera.“ En huað kemur til að
hann erað bjástra við ritstörf?
„Þetta byrjaði sem bók-
menntaáhugi á unglingsaldri
og í menntaskóla ákvað ég að
verða rithöfundur eins og
mjög margir. Kannski hefur sá
áhugi minnkað almennt."
Ágúst er fæddur ‘62 og hann
segir að það hafi verið mikið
um það á sokkabandsárum
sínum að menn ætluðu sér
hluti á þessu sviði. Það má
benda á menn eins og Ólaf Jó-
hann, Friðrik Eriingsson og
Braga Ólafsson, sem einnig
eru ‘62-módel, því til staðfest-
ingar að sú tilfinning Ágústs er
ekki úr lausu lofti gripin.
Ágúst Borgþór segist hafa
upplifað ritstíflu eftir að fyrra
smásagnasafn hans kom út.
„Þannig að ég fór ekkert að
leggja út á þetta sem starfs-
vettvang heldur var þetta
nokkúð sem ég hafði bak við
eyrað. Ég hélt að þessi draum-
ur væri fokinn, en núna virðist
ég vera kominn í þessar rithöf-
undarstellingar sem ég var allt-
af að stefna að. Það er gaman.“
Ágúst ætlar sér að sækja um
starfslaun og sjá til. Hann er
byrjaður á skáldsögu. „Ég held
að hún verði að veruleika. Það
skiptir miklu máli fyrir mig að
vera í sambandi við útgefanda.
Ég var í meira en tvö ár að
hnoða saman sex sagnanna í
þessari bók. Síðan sendi ég
það útgefendum og fékk samn-
ing hjá Skjaldborg í febrúar og
þá skrifaði ég þrjár sögur á ein-
um og hálfum mánuði. Samt
var ég í fullri vinnu og með ný-
fætt barn heima hjá mér.“
Ágúst gerir sér góðar vonir
um að fá útgefanda að skáld-
sögu sinni. Hann gerir þó ekki
mikið úr möguleikum sínum að
brjótast í gegn að þessu sinni,
það ríki hörð samkeppni á
þessu sviði og hann ekki
þekktur fyrir. En skyldi hann
óttast hákarla í gagnrýnenda-
stétt?
„Ég er bjartsýnn á ritdóma
um þessa bók,“ segir hann. „Ég
er hins vegar ekki bjartsýnn á
söluna. Bæði er ég nýr á mark-
aðinum og það er gefið svo
mikið út um jólin. Eins er
Skjaldborg, sem er vissulega
góðra gjalda verður útgáfuað-
ili, kannski ekki það forlag sem
nýtur mestrar athygli í bók-
menntaheiminum. En einhvern
veginn finnst mér sögurnar
vera þannig að þær fái þokka-
lega dóma. En kannski er þetta
bara barnaskapur og bjartsýni.
Ég veit það ekki.“
Ágúst sér ekki betur en smá-
sagan sé í sókn en hefur engar
skýringar á því hvað veldur.
„Kannski er það bara tilviljun.
Það var svipuð bylgja fyrir
tæplega tíu árum. Núna eru
þetta allt upp í sjö söfn hjá
stærri forlögum sem koma út.
En það er ennþá tiltölulega lít-
ið skrifað af raunsæissmásög-
um á íslandi. Gyrðir (Elíasson)
er alveg sér á parti og Súsanna
(Svavarsdóttir) jafnvel líka. En
oft virðist smásagnaformið
notað í draumkenndum skáld-
skap og ljóðrænum. Ég er
reyndar ekki búinn að skoða
þær skáldsögur sem koma út
núna, þannig að ég veit ekki al-
veg hvort þær smásögur, sem
ég hef verið að óska eftir,
sjást.“
Borgardætur eru með nýja plötu og halda útgáfutónleika á þriðjudagskvöld. HP heyrði í blondínunni í söngtríóinu góða.
„Ég ER Malla Mó Islands“
etta verður voða gaman.
Fullt af fólki og spilurum
— þrettán undirleikarar,
hvorki meira né minna. Svo
verða þrír leynigestir, eitthvert
grín og glens og svona. Það er
svo mikið svoleiðis hjá okkur
Dætrunum," segir Andrea
Gylfadóttir, sem ætlar til dæm-
is að hoppa á annarri löpp. Það
var lán í óláni að Mezzóstrák-
arnir þurftu að fresta fyrirhug-
uðum tónleikum í Borgarleik-
húsinu. Borgardætur sættu fær-
is, gripu gæsina og verða með
útgáfutónleika sína þar næst-
komandi þriðjudag. Nýja platan
þeirra heitir Bitte-nú.
„Og bittenú og bittenú og
hopp og hí og trallala... Nafnið
kom eiginlega út frá því að í ein-
um textanum kemur bitte-nú
fyrir nokkrum sinnum. Svo er
þetta bara svo þægilegt og
snaggaralegt nafn,“ segir Andr-
ea aðspurð um nafngiftina.
Fyrri plata Borgardætra heitir
Já, svo sannarlega og kom út
fyrir tveimur árum. Bittenú
spannar fleiri víddir tónlistar-
lega séð þó að músíkin sé öll frá
vissu tímabili — 1940 til ‘50.
Borgardætur hafa haft hægt um
sig þetta árið.
„Við höfum ekkert sungið op-
inberlega en komið fram í ein-
staka prívatveislum. Það stend-
ur til bóta. Eftir útgáfutónleik-
ana ætlum við að fara að spila á
fullu, hér í borg sem annars
staðar á landinu,“ segir Andrea,
en hún er einnig í hljómsveit-
inni Tweety sem er óstarfhæf
vegna þess að þrír meðlimanna
eru fastir í Rocky Horror.
Lögin á plötunni eru erlend
en í textagerðinni er Friðrik Er-
lingsson mjög atkvæðamikill, á
níu texta af ellefu. Þegar Andrea
er spurð hvort þarna sé kominn
nýr Þorsteinn Eggerts segir
hún að Friðrik sé miklu betri.
„Textarnir á plötunni eru
ýmist þýðingar eða skáldaðir
frá rótum. Við létum ýmsa fá
texta til þýðingar og stað-
færslu en þeir lágu á þeim og
gekk misjafnlega að endur-
heimta þá. Friðrik var hins
vegar eldsnöggur, kom ein-
hverjum klukkutímum seinna
með þýðingu, þannig að við
létum hann bara hafa meira.
Og við vorum svo ánægðar
með hann að það endaði með
því að hann var kominn með
megnið af þeim textum sem
eru á plötunni.“
Þó að lögin á plötunni séu
erlend frá vinsælu tímabili í
dægurtónlistinni segir Andrea
að þau hafi fæst heyrst hér-
lendis. „Það eru þarna for-
vitnilegir hlutir inn á milli,“
segir hún. „Ég fæ til dæmis að
syngja eitt Möllu Mó- (Marilyn
Monroe) lag. Ég ER Malla Mó
íslands. Það lag heitir „Þú yrð-
ir æst“. Þekktasta lagið á plöt-
unni er líklega „Don’t fence
me in“ en það heitir hjá okkur
„Frelsi ég finn“. Ragnheiður
Ásta Pétursdóttir útvarps-
kona samdi textann og það er
lag sem ég heyri fyrir mér
heilu hestamannamótin kyrja
á björtum sumarnóttum. Ég
vona að það taki við af „Undir
bláhimni". Það er orðið svolít-
ið þreytt.“
- JBG