Alþýðublaðið - 04.03.1971, Blaðsíða 4
□ , Lús á Norffurlöndum
□ i Stendur lúsafaraldurinn í
sambandi viff mikinn hár-
lubba og illa hirtan?
□ Kannski mest þörf á aff
greinilega sjáist munur á
karlmanni o'g kvenmanni
meffan þau eru að taka út
þroskann.
□ Mjóar strákaraddir og hengil
mænulegt göngulag.
ÞÆR FREGNIR berast frá
Ncrðurlöndum aff lús breiffist
mikiff út. Þannig er sagt aff um
IOO þúsund Danir séu nú lús-
ugir og eitthvaff Iíkt er ástand
ið í Noregi. Þessi lúsafaraldur
hefur gosiff upp á síffustu árum,
því þetta voru fyrir skemmstu
að kalla lúsalausar þ.fóffir. hrein
legar cg strangar um aíla heil-
brigffishætti. Ekkert hef ég les-
iff frá Svíbjóff um þetla efni, og
ekki er mér heldur kunnugt um
hvernig ástandiff er á vnru landi.
Lús var aff kalla horfin hér. En
grunur minn er sá aff eitt.hvað
hafi hún fariff í vöxí uppá siff-
kastiff.
□ Frumvarp til laga um Hótel-
og veitingaþjónaskóla íslands
annarrar umxæðu á fundi
neðri deildar
Alþingis í gær.
IVíæitá Blene-
dikt Gröndal,
alþm., fyrir á-
liti miennta-
málaniefndar
deildarinnair,
en hún hjefur
raft frumvarp-
ið til meðferðar, og mælir með
samþykkt þess.
í ræðu sinni benti Benedikt
m.a. á, hveirsu mikil uppbygging
hefði orðið í víeitinga- og gisti-
húsamálum landsmahna á síð’ari
árum. Hc-fðu þá risið bæði í
Reykjavík og úti á landsbyggð-
inni íjölmörg fullkomin veit-
inga- og gistihús.
—- Starfslið þessara húsa, sem I
gert hefur möguleiga hina öru
uppbyggingu, er allt íslenzkt,
sagði Benedikt. Það er vel msnnt
að í sínum sérgreinum og má
þakka það starfs'emi Matsveina-
og veitingaþjónaskóla ísl'ands
hversu vel hefur tekizt til að
mennta ísienzkt starfsfóik veit-
inga.- og gistihúsa. Þegar skóli
þessi var stofnaður markaði
stofnun hans tímamót í sögu ís-
lenz^rar iðnfræðislu, þar sem þar
STENDUR LÚSAFARALDUR
INN í sambandi við mikinn hár
lubba og illa hirtan’’ Ilvort eru
þaff heldur ungir eða gamiir,
konur eða karlar sem líssina
bera? Fyrrum var það aðaUega-
eldra fólk sem vanrækti aff þi-ífa
sig á þennan hátt, en mi er
sökin líklega ekki síffur lijá
yngri kynslóðinni. V’iss tegund
ungra manna gengur meff gifur
lega mikiff hár og lubbaiegt. og
sumir leyfa því aff vera kíísir-
uffu og s.mitandi af óhrcinínd-
um. Eg gekk á eftir tveímur
ungum mönnum á gófu fyrir
skemmstu. báffir voru hárprúð-
ir mjög og annar þó sérstak-
lega. og sá hafði áreií uilega
vanrækt lengur en skyldi að
þrífa háriff, því þaff vav einsog
gegnvælt í floti.
ÉG SÉ EICKERT I>Vf íi! fyrir
stöffu að ungir menn gangi meö
mikið hár, en þelr verffa að
þrífa þaff, og þaff er mikið verk.
Þess vegna er hin nýja hártúka
karlmanna sem kynnt hefur ver
iff' hér aff undanförnu, talsvert
þykkur lubbi, en samt settur á
hann svipur með klippingu,
heppilegur millivegur á milli
loðhausa og snoffhausastefnunn
ar. Hár Þarf nefnilega aff liirffa
einsog alla skapaffa hluti s",vn
vel eiga aff fara. og sá sem ekki
hirffir sjálfan sig. hirðir senni-
lega ekkert annaff.
lega sjáist munur á karþmanni
og kvennmanni á þeim áruin
sem þau eru aff taka út þrosk-
ann, aðalhættan er aff strákarn
ir villist á sjálfum sér. KynviIIa
er aff minnsta kosti ekki í rén-
un. Þaff getur enginn orffiff
hamingjusamur meff því að vera
annaff en þaff sem hann er.
Karlmaffur verffur hamingju-
samur við aff finna aff hann er
karlmannlegur.
ÝMIS KONAR TÍZKA gerir
stráka líka stelpulegri en þeir
þurfa aff vera. Þaff virffist vera
í tízku aff tala og syngja meff
i’njórri rödd. beinlínis kerlingar-
legri rödd. Hermannlegt göngu-
lag er ekki fagurt lengur. held-
ur skulu menn hengslast áfram
hjólbeinóttir og hálfbognir.
íþrcttaiffkun vinnur sennilega
bezt gegn þessum viffrinisbrag,
enda hafa allir ungir menn gott
af því viúa- og skapliafnarnrófi
sem erfiðar íþróttir veita þeim
Fyrrum þurftu allir ungir menn
að iðka erfiffisviuiiu; þeir fundu
karfmennsku sína vaxa með
krafti líkamans og styrk vilj-
ans. Þá urffu þeir stundum að
þoia vosbúff og vökur og fæstír
voru aff krimpa sig yfir því. Ég
sé ekki betur í dag en beir ungir
menn sem sífeUt eiga nóg á-
hugamál. iffka íþróítir og gar.ga
rösklega til vinnu séu hamingvi
samastir og gefi bezt fyrirlieit
ÞÓTT ÉG MÆLI ekki á móti
miklu hári útaf fyrir sig, er
ég þó ekki hlynntur því aff tízk-
an verði aff kalla hin sama fyr-
ir pilta og stúlkur. Grínast cr
meff aff einhver mvndarlegur
strákur hafi aetlaff að taka á
löpp lögulega stelmi. en hún
reyndist þá vera strákur! Þetta
er í rauninni alvarleet mál.
Kannski er mest þörf á aff greini
urn manndóm. Ungir menn meaa
pkki verffn aff væsklum feótt k.iör
in séu orffin betri og lífsbarátt-
an mildari.
S I G V A L I) I
LífiS er svefn,
ástin draunvjr
þess. Hafir þú
elskaS, hefir ?ú
lifað.
Alfred d eMusset
Verbmeiri út-
flutningur
□ Bragi Sigurjónsson, alþm.,
hefur flutt á Alþin'gi þingsálykt-
unartillögu um. rannsóknir á
hrognkelsa
stofninum fyr-
ir Norðurlandi
Og athugun á
nýtingu han.s.
— í tillögunni
segir, að ríkis-
stjórninni
verði falið að
láta g'era fiski-
fræðilegar
rannsóknir á
þessum stofni
og jafnframt
kanna, hvernig gera miegi
grásileppu'hrogn sem verðmætust
til útflutnings og fiskinn, sem nú
er að mestu fleygt, að söluvöru.
í greinargerð með tillögunni
b'endir Bragi m.a. á, hve grá-
sleppuvieiði hafi farið ört vax-
andi fyrir austanverðu Norður-
l'andi. Þessi veiði. væri svo til
eingöngu stunduð vegna grá-
sleppuhrognanna og slem dæmi
um veiðimagnið mætti nefna, að
á s.l. vori hafi við Skjálfanda-
flóa einan verið saltaðar 2300
tunnur af brognum.
Bragi bendir einnig á að mikl-
ar sveiflur hafi orðið á útflutn-
ingsverðmæti hrogna undanfar-
in ár þannig að mikil veiði hér
við land hafi ítrekað þrýst niður
h'eimsmarkaðsverðinu. Geti stór-
aukin veiði því hvorttveggj a í
sienn lækkað vierð hrognanna og
stefnt hrognkals'astofninum í
hættu. Þurfi því nauðsynlega að
setja einhverjar r'eg'lur um veið-
arnar.
Svo segir Bragi jafnframt, að
það sé ekki vánzalaust, að þjóð,
sem láti í té meginhluta hráefn-
isins í grásleppuhrognskavíar-
inn, sem seldur er á erlendum
mörkuðum, frei'Sti þess ekki, að
taka kavíarframl'eiðslunia í eigin
hendur. Sé nauðsynlegt að at-
huga rækilega, hvort svo geti
ekki orðið jafnframt því, sem.
könnun yrði gerð á því hvort
ekki væri á einhve'rn hátt hægt
að hagnýta fiskinn sjálfan til út-
flutnings í stað þess að fleygja
miklum hluta bans, eins og nú
Andrés & Co.
/ Háskólabíó
„Andrés önd og félagar“ er
nafnið á barnaskemmtunum, s;em
.haldnar verða í Háskólabíói um
næstu hfelgi, þ.e. laugaxdaginn
6. marz kl. 3 e.h. og sunnudaginn
7. marz kl. 1.H5. Sams konar
sk'emmtanir voru haldnar í fyrra
við mikiar vinsældii'.
Það er Lionsklúbburinn Þór,
Sem heldur þesisar skemmtanir.
Á skemmtunupum Verður Svav-
'ar Gests kynnir og stjórnar hann
einnig ýmsum leikjum, spurna-
keppni og söng barnanna. Að
lofcinni skemmtuninni verður
svo börnunum afhentur gjafa-
pafcki frá Andrési Önd.
Allur ágóði rennur til Barna-
heimilisins að Tjaldanesi og
Líknarsjóðs Lionsklúbbsins Þórs.
AyiCIH MENNTUN
E HÓTELMÁLUM
var um að ræða fyrst'a sérskó.la
i iðnaði, sem stofnaður var á
landinu. Hefur starfsemi skólans
verið ómetanlicg lyftistöng í
ferða- og hótelmálum á íslandi.
Þ&ssu næst gerði Benedikt
grein fyrir störfum skólans, og
stairfsaðstöðu hans en skólinn
starfar nú í þrem deildum, —
matsv'einad'eild, framreiðsludeild
og námsskeiðsdeild.
nekstur fyriftækja er orðinn fyr- Frumvarpið er því ekki aðeins
irferðarmikill og stór atvinnu- miðað við þann þátt veitinga-
rekstur. Það skipti miklu máli mála einan, er sniertir þjónustu
upp á allan' aðbúnað starfsfólks', við ferðafólk, innlent og erlent,
að sú starfsémi, sem þar er rek- h-sldur eru í frumvairpinu ek'kert
in takist vel. Er því ákvæðið um síður þýðingarmikil ákvæði, er
námskeiðshald fyrir matráðls- snerfa da'glegt líf þúsunda lands-
konur, sem frumvarpið mælir manna, sagði Benedikt að lokum.
fyrir um, mjög þarft nýmæli. —
ÁHÆTTAN ÖLL
INNANLANDS
Á fulltrúafundi Samábyrgðar
íslands með bátaábyrgðarfélög-
unum, sem nýlega var haldinn,
var mjög til umræðu að stofna
svonefndar hringfcryiggingar, en
þær eru í þeirri mynd, að báta-
ábyrgðafélögin taki að sér end-
urtryggingar á áhættum hvers
annars.
Myndi þannig áhætitudi'eifing'-
in verða öll innanlands, en nú
er hún að 7/8 innanlands, en að
1/8 erlendis. —
— Það er rík nauðsyn á, aö j □
semja nú ný lög' um starfslemi j i'yrir áliti
Skiólan'S', ;<agði Benediklt jafn- nefndar nieðri deilda
ívö mál um útveg
til áhafnadeild'ar aflatrygginga- ' frv. vaeri að taka af öll tvímæli
sjóðs með því að auka útflutn- j um ákveðín atriði varðandi nýt-
ingu mannvinkj'a á haffnarsvæð-
framt. Það frumvarp er hér ligg-
ur fyrir, færir út starfssvið hans,
bætir miög öll starfsskilyrði skól
ans og alla hans aðstöðu.
í lok ræðu sinnar benti Bene-
dikt sérstaklega á það ákvæði í
frumvarpinu, sem mælir fyrir
um, að skólinn skuli efna . til
sérstakra námskeiða fyrir mat-
Birgir Finnsson, alþm, mælti
sj ávarútviegsmála;-
á tvei'm
frumvörpum í
fundi cleildarinn-
ar í gær. Fyrra
málið var frum-
varp til laga um
Aflatrygginga-
sjóð sjáva'rútvegs-
ins, er komið var
frá efri dleild. —
ings'gjald á sjávarafurðir úr 1%
í 1,5%. Mælti nefndin mieð sam-
þyk'kt frumvarpsins.
Síðára málið var frumva'rp til
hafnarlaga, slem var til annarrar-
um. Þeir aðiliatr, sem sjávarút-
1 vegsmálamefnd hJefði leitað til
um umsagnir hefðu að vísu talið
frv. óþarfft en nefndin teldi þó,
að athuguöu máli, að rétt væri
að samþykkja það svo enginn
Fram'h. á bls. 11.
ráðSkonur. í Sagði Birgir, aið frumvarpið væri
— Mör-g þúsund manns hér í fflutt til staðfdstingar á bráða- umræðu í dleildinni. Lagði sjávar
Reykjavík t.d. neyta hádegis- birgðalögum er siett voru árið j útvegsnefnd til, að það yrði sam-
verðctf á vinnustað. Ma^stofu- , 1970 og fjölluðu um tekjuauka l þykkt. Sagði Birgir að aðalefni
4 FIMMTUDAQUR 4. MARZ 1971