Alþýðublaðið - 08.03.1971, Blaðsíða 11

8
rz
Minningarkort Styrktaríélags
vangefinna fást á eftirtöldum
Btöðum: Bókabúð æskunnar, —
Bókabúð Snæbjarnar, Verzlun-
inni Hlín, Skólavörðustíg 18, —
Minningabúðinni Laugavegi 56,
Árbæjarblóminu, Rofabæ 7 og á
skrifstofu félagsins Laugavegi 11
sími 15941.
Flugbjörgimarsveitin: Tilkynn-
ir. Minningarkortin fást á eftir-
töldum stöðum; Hjá Sigurði Þor-
steinssyni sími 32080. Sigurði
Waage sími 34527. Magnúsi Þór-
arinssyni sími 37407. Stefáni
Bjarnasyni simi 37392. Minning-
arbúðinni Laugaveg 24
TIMARiT
Sveitarsijórnarmá'l, 1. tbl. 1971
tflytur grlein um sivieitarstjómir og
QiúsnæSi-imlál'iin, éftir Óstear Hall-
igrrmsson, fonimann liúis'næðismála
istjörnar oig grieinina: Hiviers þarfii
ast fólk á iefri órum? eiftiir Jóhann
Þonsieinsson, fyrrv. fowttjóra Sól
vangs í Hiafna'rfiirði. Björn Árna-
son, bæjarvierkfræðingur í Hafn-
arfirði, síkrifar uim sorohreinsun
og sorpeyðineju. Bslldmir Jchnran,
yfirCætenir, forstp-ðrumaðiur -Heil-
Ibrigli ' eflMits ríte'sins; skrifar um
fráuenn'H oB Edvvvn.r Fred-erik-
sen. lirilbrigðisráðuna'i'ltiur, um
iskc’ iV.i ?ir-- m í og Jil'-
tu-m b?r ium. Ártmi Revnigson fram
(kvæimid r’íitjóri, . sfeH-far nm lanci-
'vcoi-d og siveita,rstiórinir. sagt er
frá fyrsta áirsfundi H-sfnarsam-
bands sveitisrféla-ga og fræðslu-
ráðstefnu Saimband's íslenzkra
isveitarféíliaigia í nóvember. Foi-u.stu
gneinin, Ábyrgðiir sveitarfélaga,
er eftir Magcnús E, Guðjónsson,
framtovæmdastjóra isambiandsins,
■einnig er f Jmw’ tWmWyafli grsln-
in Reyteiisiniewik.oi'ini'i*">-*i'f eftir
Gunnar Sveinsson. kaupfél.stj. í
Kofl-a'vik, kywnitír e-ru nýráðnir
EVeitnr-tÍórar o-g birrteir fréttir frá
isveitarstjórnum.
Albvðublaðsskálcm
Svart: ión Þorsteinsson.
GuSmundor S G"ðmundsso»

b c d e f g h
' mjj jg.;
& A - m ^
í ' * ^
m iswmwm
ft. m m a m
m m, m
«>•
b c d e f g b
—--------------------------4
Hvítt: Júlíus Bogason,
Jón Ingimarsson, Akureyri
22. Ieikur hvíts er He3—f3
56
með, þá getið þér farið heim í leiðinni“,
„Já, herra hershöfðingi“.
Það var sama hvað mikið liðsforinginn drakk, vínið hafði
engin áhrif á hann. Alls staðar sá hann Hans — Hans með
þunglyndislega brosið .. . Hans, sem stóð fyrir framan hann,
yppti öxlum og brosti. „Taktu þetta ekki svona nærri þér.
Ég fékk að minnsta kosti Járnkrossinn. Það var ekki svo
afleitt, finnst þér það? Þetta skeði allt saman svo fljótt, að
ég vissi eiginlega ekkert af því. En mamma ... Já þú verður
að vera nærgætinn við mömmu .. . Imyndaðu þér ekki að
það sé þér að kenna. Þú ert nú einu sinni liðsforingi! Þú
þekkir þínar skyldur! Þú vildir alltaf verða liðsforingi. Er
það ekki, Fritz?“
Fritz Karsten, liðsforing-i var fyrstur til að fara heim;
þetta kvöld. En nú, þegar hann heyrði ekki lengur glamrið á
falska píanóið, þegar glösum var ekki kastað í vegginn eða
von Bodenheim major sagði ekki lélegar gamansögur um
gleraugað — þá var allt mikið ömurlegra.
Hann náði sér í pappír og byrjaði að skrifa. Hann þurfti
að skrifa sjötíu og fimm bréf. Hann var stuttorður og gagn-
orður. Hann trúði ekki lengur því sem hann skrifaði. Þetta
er lýgi, sagði hann við sjálfan sig. Lýgi, lýgi, lýgi... heim-
ur fullur af lygum. Og þetta er skylda mín. Það er skylda
mín, að tilkynna mæðrum, að synir þeirra hafi verið drepn-
ir .,. fyrir Foringjann, þjóðina og föðurlandið.
Við dögun hafði hann aðeins lokið við að skrifa þriðjung
bréfanna.
Tveim dögum seinna fékk hann heimsókn af ungri stúlku.
Andlit hennar var áberandi fölt. Hún virti hann kuldalega
fyrir sér þegar hún gekk inn í herbergið.
„Jæja, þannig lítið þér út“, sagði hún lágum rómþ
Fritz Karsten stóð snöggt á fætur.
„Hvers óskið þér?“
Svipur hennar lýsti djúpri fyrirlitningu.
„Mig langaði bara til að sjá manninn, sem sendi bróður
sinn út í opinn dauðann“.
Fritz Karsten kinkaði kolli, settist þyngslalega aftur og
sneri teknu andlitinu að henni.
„Já“, sagði hann. „Nú sjáið þér hann“.
Hún ætlaði að slöngva framan í hann að hann væri morð-i
ingi. Hún varð að fá útrás fyrir þjáningu sinni og hyldjúpri
sorg. Hún ætlaði að segja honum hve hún hataði hann,
hataði sigurvegara Krítar, hataði Þýzkaland . .. En hún gat
það ekki, vegna þess að hún fann þjáningu hans og sárs-*
auka.
Fritz Karsten reis á fætur. Rödd hans var hás.
„Þér hafið algjörlega rétt fyrir yður ...“ Og allt í einu
æpti hann: „Heyrið þér? Þér hafið rétt fyrir yður! Þér skul-
,ið bara segja, það sem yður býr í brjósti: Ég er morð-i
ingi.. . morðingi ... morðingi!“
Cordelia laut höfði.
„Hann var hjá mér þessa nótt“, sr.gði hún stillilega. „Ég
á sökina“.
Hann leit á hana og sá fölt andlitið og augun .. .
. „Hans ...“ sagði hann lágt. Hann seig þunglamalega nið-
ur á stólinn og faldi andlitið í höndum sér. Hann varð ekki
var við þegar hún yfirgaf herbergið.
Og nú situr hann hér við hliðina á hershöfðingjanum,
sem hefur verið svo samúðarfullur í hans garð. Flugvélin
dettur oft meðan flogið er yfir Alpana. I hvert skipti hugs^
ar hann: Hrapaðu! Láttu þessu öllu vera lokið!
fram úr stjórnklefanum.
„Við höfum meðbyr“, tilkynnir hann. „Við munum lík«
lega lenda í Múnchen tveim klukkustundum á undan áætÞ
un“.
„Prýðilegt“. Hershöfðinginn klappar Karsten á lærið,
„Er þetta ekki góðs viti? Vindurinn blæs okkur heim!“
Hálfri klukkustundu síðar lendir flugvélin. Hershöfð-
inginn kveður fylgdarlið sitt og fer yfir í áætlunarflugvél,
sem bíður hans.
Karsten tekur sér leigubíl til járnbrautastöðvarinnar.
Hann gengur inn í afgreiðsluna. Fólk nemur staðar og
horfir á riddarakrossinn. Unglingarnir hnippa hver í ann-a
an.
„Sástu riddarakrossinn!"
Hvað á ég að gera? hugsar hann. Hvað í ósköpunum á
ég að gera? Lestin fer eftir fjörutíu mínútur . .. Fritz Karst->
en er huglaus, í fyrsta skipti síðan stríðið byrjaði. Ég fer
FÉLAGASAMTÖK - SKÓLAR
Salur okkar er tilvalinn til veizlu og skemmt-
anahalda, fyrir minni og stærri hópa.
Kaldur eða heitur matur.
Árshátíðjn lieppnast ávallt hjá okkur. —
Spyrjið þá sem reynt haf a.
Uþplýsin'gar gefnar í síma 83590 mánudaga
—fös'tudaga kl. 10—13.
I LAS VEGAS
FORNVERZLUHIN KALLAR:
Kaupum eldri gerð husmuna og húsgagna
þó þau þurfi viðgerðar við.
FORNVERZLUNIN TÝSGÖTU 3
Sími 10059
Hin kunna dansk-norska tfísnasöngkorra (á leiöinni frá tónleik-
um í Elisabeth Hall í Lundúnum til tónleika í New York)
BIRGITTE GRIMSTAD
heldur tvaer sörvgskemmtanir í Norræna Húsinu:
þriöjudaginn 9. og miðvikudaginn 10. marz kl. 20.30.
Olíkar efnisskrár. — Eigin gítarundirleikur
Úr biaSadómum:
„an artist of rare quality"
„a very long time cince I qnjoyed a recital so nruch."
„a genuine artist'*
„she is defiant and hard, she is romantic and warm“
„IWasterful ballad singing"
„a whole worid of musicality, wit and humor“
„a truly superior talent“
Aðgöngumiðar á kr. 150 í Norræna Húsinu daglega kl. 9—16.
Sími 17030. — Hiartanlega velkomin.
NORRíNA HÖSIÐ POHJOLAN TAIO NORDENS HUS
Auglýsingasíminn er 14906

MÁNUDAGUR 8. MARZ 1971 II