Alþýðublaðið - 13.05.1971, Blaðsíða 9

Hér eru tvær myndir frá lands-
letknum í gærkvöldi. Á þeirri efri
sézt einn nýliöanna í landsliðinu,
Ásgeir Elísson (Fram) nálgast
marki Frakkanna, og á þeirri
neðri hefur Þorhergur gómað
knöttinn vel utan línu, en öllum
til undrunar dæmdi dómarinn
hornspyrnu á íslendinga. (AB
myndir: Gunnar og Friðþjófur).
□ Möguleikar íslands til að kom
ast áíram í undankeppni Olympíu
leikanna dvínuðu miög: eftir jafn
teflið við Frakka í grærkvöldi. Til
fcess að trygsja áframhaldandi
þátttöku í keppninni, hefðu ís-
lendingar þurft að siera og það
,ncð nokkrum mun, því ólíklegt
verður að teljast, að þeim takist
að sigra í síðari leik liðanna, sem
fram fer í Frakklandi um miðj-
an júní n.k. Það er í sjálfu sér
ekki svo lélegt. að ná jafntefli
við Frakka i landsleik, því hingað
til liöfum við alltaf tapað fyrir
he'm. Á spjöldum sögunnar, mun
iafntefli við stórþjóð á borð við
Frnkka bykja ágætur árangur.
En leitarri.nn í gævkvöldi var
lc':;gur af t&kar hálfu cg þs- var
(P’.'t \ trai spennsmdi auign: Vdi'k.
Frakkarnir vor'j okkar mönnum
freimri í flieistuim, ef ekki ölinm
'‘■'•■tuim knattspymunnar. Hefði
l'wí cikki vi'-ið ósanng.iarnt, aS sip
u-inn !h;fði vierið þsirra, með
svona tvsvigja til þriggja marka
tnun. En í:llanzka vörn-in stóð sig
vel, með Þorfcsrg sem bezta
m'-’nn. og varð' 't vel. Galfcnn á
sciknarleik Frakkanna var sá, að i
h.amn var um of einhæfur og •
gsrði það varna'rmönnum okkar
auðveldara að verjnst. E'ns og i
fyrri landslei'kium beittu Frakk-
amir rangstöðutakiík. scm not-
aðist vel rr.eð aðstoð lé’agra
noskra lín'uvarða.
FYRRI IIÁLFLEIKUR
írfijndingar voru sprækari
fyrstu mrn. fyrri hálifleiks 03
áttu þá dágóðar sóknarlotur. En
Frakkarnir taka leikinn smám
samfn i sínar hendur og á 9. -mín.
ei'ga þeir h'crkuikot í þverslá. —
Sóknaiiotur íslendinganna voru
fáar og iwáttlitðar á næstu mín..
en á 27. mín. kemst Mattihías-frír
innfyrir frönsku vörnina og 'lék
áiciðis að marki þeirra. Áhorfend '
ur risu úr sætium og biðu þie-s í
ofvæni að fagna íslenzku marki,
en því imicur mistókst Matthíasi.
þsgar hann átti markvörðinn ein
an efti'r, skaut iHsinl á hann, en
knctturinn hrökk til Eyl'sifs, en.
lau'su ikoti hans var bjargað í
horn.
Upp úr hoirnspyrnunni er aftur
hætt.a við franska miarkið, en dóm
arinn dæmdi aukaspyrnu á ís-
tentiiniga, svo þsirri hættu var
bægt frá.
Á 40. min. o'ga Matthías og
Ingi Björn skemmtilega sóknar-
oú.r, ?iem rann út.í sandinn.
Á síðustu sek. hálfleiksins fá
F.r; j’íkar sitt b'ezta tækifæri. er
Di Caro hægri úfherji, fé'kk góða
.endingu frá hægri, en hann hitti
kki mai'kið af stuttu færi.
SÍÐARI IIÁLFLEIKUR
S;ð,tri 'b'Tleikur var líkur hin-
m fyísHnding.air áttu dágott
tækífæri til að skora á fyrstu mín
• <m, er Jó'hannes Bdvaldsson
(g HaiT'.’ur ætluðu báðir að
| rkjéta. en truifluðu hvor annan
því hann hitti ekki markið í dauð'a
færi. Og áfram sækja Frakkair,
því aftur á 21. mm. eiga þeir.
skot yfir markið eftir hornspyrnas
frá hægri. Á 36. mín. var ‘Þor-
bergur alftur vel á verði, er Df
Caro var rétt einju simi í góðlu
færi, eftir varnarmistck hjá ís-
lenzku vörninni.
íslen.ddnigar tóku h'eldur a9
hressast á síðustu mín. leiksins
þ-ví á 42. <min., skoraði Eyleifur
mark, seni dómairinn dænidi óglllj,
öllum ti'l mikiilla voríbrigða. Þröst-
ur gaf góða sending'a. til ÁsgeirS
EMassonar, sem lék upþ að enda-
mörkum, en Frakkar tjörguðu í
horn. Upp úr hornspyrnunni skor
aði Eyleifur. 'en dómarinn dæmdi
aukaspyrnu á íslendinga. Lauk þvf
lieiknum með jalfntef'li án þess act
mark væri skorað og mega ís-
lendingar vel við þau úrslit una.
l!
LIÐIN
Franska liðið var betra. um það
er ekki að villast. Lið þeirra er
skipað iéttleikandi mönnum, sérnt
kunna vel fyrir sér í knattmeð’-
fe-ð og öðrum liistum knattspyfn-
unnar. Veikleiki Iþeirra lá aðal-
leiga í því, að sóknarleikurinn var
einhæfur, sem auðveldaði íslenzku
svo ekkert varð úr.
Fr • garast nú heldur nær-
gönö'V'i við mark íslendinganna,
en Þörbe gur hfrðir það seim
vörnin missir fram hjá sér og
sýndi hann nokkrium srínum góffa
rraikvörzir.-', eins og t. d. á 19. mín.
þegar hann bjargaði nrjð góðu
úthlaupi cg h’aut að launum gott
klapp frá áhorfendum.
Mínútu síðar sækja Frakkar og
aftur brást Di Caro bogalistin,
vörninni mjög að varjast.
Þá réðu þeir ekki yfir þein*
leikhraða, sem di-gði til að gera
usla í íslenzku vörninni, held-ur
léku al'ltaf á sama hraða.
Vörnin h-já þeim átti freimtur
náðugan dag og á markvörður-
inn reyndi lítið sem ekkert. Þeir
beittu rangstöðutaktík, sem ís-
lendiingar áttu e'kkert svar við, eu
einu sinni eða fvisvar munáði þó
mjóu, að illa færi.
Framih. á bls. ÍT,
ER KOMINN FRAM NYR
RITSNILLINGUR?
□ Þegar menn opnuðu leik-
skrá landsleiksins í gær-
kvöldi, blasti við þeim þessi
merki samsetningur. V.tr
mörgum spurn liverju svona
nokkuð á að þjóna í leik-
skrá.
„Unglinganefndin kallar á
lijálp frá vættum lands vors,
um að í dag megi landsliði
voru takast að endurspegla
íslendingseðlið í hreinni ís-
lenzkri knattspymu. Knatt-
spyrnu, sem STUÐLAST
(sic ! ! !) af krafti og styrk-
leika. Hugrekki, djörfung og'
dug. Skapandi fegurð í óvið-
jafnanlegri leikni, tendraðri
af Ieifturhraða í skipulögðum
samleik, sem einstakling'sfram-
taki, grundvallaðri af skarp-
skyggni og greind.
Megi slíkir verða kostir
hinnar íslenzku knattspyrnu
í náinní framtíff. Hverrar
skjaldarmerki verði eftir-
sótt og virt um víða veröld.
Landi og þjóð iil farsældar
og gengi.“
IIV
— Er ekki rétt að Nobels- -r;
nefndin fari að lnigsa sér til
hreyfings?
Fimmtudagur 13. maí 1971 9